Σε έμμεση παραδοχή της στρατιωτικής αδυναμίας της Ελλάδας να προχωρήσει σε ανακήρυξη ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο προχώρησε ο Σαμαράς στη χθεσινή διάσκεψη κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλες.
Ο φερόμενος ως πρωθυπουργός, και σίγουρα μεγάλος ικέτης της ΕΕ, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί στρατιωτικά μια τέτοια απόφαση απέναντι στην Τουρκία, πρακτικά .... μοίρασε τους πόρους της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ της Α.Μεσογείου στην ΕΕ τονίζοντας ότι αν συμβεί αυτό, τότε σε συνδυασμό με τους κυπριακούς υδρογονάνθρακες θα γίνει πράξη η διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας στην ενέργεια. Συγκεκριμένα ο Σαμαράς δήλωσε: “Είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα αλλά και για όλη την Ευρώπη τα υπάρχοντα αποθέματα να αναζητηθούν, να ανευρεθούν και να αξιοποιηθούν το συντομότερο δυνατό καθώς μπορούν να μειώσουν την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης (εννοεί από την Ρωσία). Υπάρχουν ενεργειακά αποθέματα στο υπέδαφος της κυπριακής ΑΟΖ αλλά υπάρχουν πλέον ισχυρές ενδείξεις ότι και η Ελλάδα διαθέτει πιθανότατα σημαντικούς ενεργειακούς πόρους".
Οι Ευρωπαίοι εταίροι αποφάσισαν να αποτυπωθεί πλήρως στο Κείμενο των Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η ανάγκη να προχωρήσει η έρευνα και η ανάπτυξη των χερσαίων και θαλασσίων εγχώριων ενεργειακών πόρων (ΣΧΟΛΙΟ Α.Α.: Κάτι που ούτως ή άλλως έχει ξαναναφερθεί πριν από λίγους μήνες, οπότε δεν παρατηρείται τίποτα καινούριο) και φαίνεται ότι το παιχνίδι του Σαμαρά θα έχει αποτελέσματα και γιατί να μην έχει (ΣΧΟΛΙΟ Α.Α.: Αν και πουθενά δεν αναφέρεται, ως αναμένετο, επισήμανση σχετικά με το ζήτημα του Καστελορίζουν, το οποίο η ΕΕ επιμένει να αποφεύγει επιμελώς); Στην Ελλάδα και την Κύπρο υπάρχουν τα μοναδικά ενεργειακά αποθέματα σε όλη την ευρωζώνη και όταν τελείωσουν τα ενεργειακά αποθέματα της Βρετανίας περί το 2025 θα είναι τα μοναδικά στην ΕΕ (αν η Βρετανία παραμείνει στην ΕΕ)...
Κατά τα λοιπά ο ικέτης ενημέρωσε τους ομολόγους του την υποψηφιότητα του αγωγού TAP τονίζοντας πως “σε ότι αφορά τη διαφοροποίηση πηγών η σημερινή ελληνική κυβέρνηση μαζί με τις κυβερνήσεις της Ιταλίας, Αλβανίας, και των άλλων χωρών των δυτικών Βαλκανίων πήρε πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού αγωγού που θα φέρνει φυσικό αέριο από το Αζερμπαιτζάν στην Ευρώπη, τον ΤΑP.”
Ξεχνάει κάτι ο Α.Σαμαράς: Ότι ο ΤΑΡ θα περνάει από την διψασμένη ενεργειακά, Τουρκία. Η οποία το λιγοστό φυσικό αέριο του συγκεκριμένου κοιτάσματατος Σαχ Ντενίζ, μετά βίας θα ικανοποιήσει.
Η μεγαλύτερη ελληνική ελπίδα είναι να απορριφθεί από το Αζερμπαϊτζάν το σχέδιο. Πάλι στα χέρια "εχθρών" και "φίλων" η Ελλάδα...
Κατά τα λοιπά ο ικέτης ενημέρωσε τους ομολόγους του την υποψηφιότητα του αγωγού TAP τονίζοντας πως “σε ότι αφορά τη διαφοροποίηση πηγών η σημερινή ελληνική κυβέρνηση μαζί με τις κυβερνήσεις της Ιταλίας, Αλβανίας, και των άλλων χωρών των δυτικών Βαλκανίων πήρε πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού αγωγού που θα φέρνει φυσικό αέριο από το Αζερμπαιτζάν στην Ευρώπη, τον ΤΑP.”
Ξεχνάει κάτι ο Α.Σαμαράς: Ότι ο ΤΑΡ θα περνάει από την διψασμένη ενεργειακά, Τουρκία. Η οποία το λιγοστό φυσικό αέριο του συγκεκριμένου κοιτάσματατος Σαχ Ντενίζ, μετά βίας θα ικανοποιήσει.
Η μεγαλύτερη ελληνική ελπίδα είναι να απορριφθεί από το Αζερμπαϊτζάν το σχέδιο. Πάλι στα χέρια "εχθρών" και "φίλων" η Ελλάδα...
ΠΡΟΣΘΗΚΗ Α.Α.: Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και μάλιστα με σημασία κυρίαρχης πλαισίωσης ότι η Ε.Ε. -εν προκειμένω η Γερμανία- διατηρεί άριστες σχέσεις με την Τουρκία, από την οποία υποτίθεται ότι "προφυλάσσεται" η ΑΟΖ της ελληνικής επικράτειας (που με τα κόλπα σαμαρά δεν ορίζεται πλέον καν ως τέτοια, αφού αφομοιώνεται γενικά και αόριστα από την "ευρωπαϊκή"). Εξάλλου, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία έχει προλάβει ήδη και έχει κάνει τις συνεννοήσεις της με την ΕΕ, προκειμένου να μη θιγούν οι αξιώσεις της σε σχέση με τις έρευνές της στο ΝΑ Αιγαίο, για τις οποίες η γερμανική συμμορία αποκλείεται να δυσαρεστήσει τη σύμμαχο χώρα.
Μ'αυτά και μ'αυτά δημιουργείται ένα σκηνικό κατά το οποίο:
α/ η Τουρκία καταφέρνει να αποτελεί την "εκλεκτή" δύναμη των ΗΠΑ στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου αλλά ταυτόχρονα να διατηρεί άριστες σχέσεις με την ΕΕ, συνεπώς να αποκτά την απόλυτη πρωτοβουλία στις (και ενεργειακές) εξελίξεις
β/ η Ελλάδα -με κορωνίδα τη διαχρονική μνημονιακή τσογλαναρία και πρωτίστως την προδοτική "δύναμη" της πατριδοκάπηλης συμμορίας σαμαρά-, αφού "εξασφάλισε" την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς FAILED STATE διά των Μνημονίων, ικετεύει τους αποικιοκράτες της να την προστατεύσουν δίνοντάς τους το μεγαλύτερο μερίδιο του ορυκτού της πλούτου, αποικιοκράτες όμως που τα έχουν βρεί με τον...εχθρό από τον οποίο η φοβισμένη αποικία υποτίθεται ότι θέλει να προστατευτεί. Συν τοις άλλοις, η συμμορία σαμαρά "κατάφερε" να τα σπάσει με την έτερη κουμανταδόρο δύναμη, τις ΗΠΑ, που -ακόμα κι αν δεν είχαμε τίποτα να περιμένουμε απ'αυτές όπως έχει αποδείξει η Ιστορία- θα μπορούσαν να εγγυηθούν μία κάποια ισορροπία, όπως άλλωστε έχουν δείξει οι προθέσεις τους στην περίπτωση της διαχείρισης του δημόσιου χρέους.
Χειρότερα δεν γίνεται! Ή, μήπως, γίνεται, με δεδομένη τη στροφή της Ρωσίας προς την Τουρκία μετά από το άδειασμά της από την εγχώρια γερμανόδουλη συμμορία;
α/ η Τουρκία καταφέρνει να αποτελεί την "εκλεκτή" δύναμη των ΗΠΑ στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου αλλά ταυτόχρονα να διατηρεί άριστες σχέσεις με την ΕΕ, συνεπώς να αποκτά την απόλυτη πρωτοβουλία στις (και ενεργειακές) εξελίξεις
β/ η Ελλάδα -με κορωνίδα τη διαχρονική μνημονιακή τσογλαναρία και πρωτίστως την προδοτική "δύναμη" της πατριδοκάπηλης συμμορίας σαμαρά-, αφού "εξασφάλισε" την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς FAILED STATE διά των Μνημονίων, ικετεύει τους αποικιοκράτες της να την προστατεύσουν δίνοντάς τους το μεγαλύτερο μερίδιο του ορυκτού της πλούτου, αποικιοκράτες όμως που τα έχουν βρεί με τον...εχθρό από τον οποίο η φοβισμένη αποικία υποτίθεται ότι θέλει να προστατευτεί. Συν τοις άλλοις, η συμμορία σαμαρά "κατάφερε" να τα σπάσει με την έτερη κουμανταδόρο δύναμη, τις ΗΠΑ, που -ακόμα κι αν δεν είχαμε τίποτα να περιμένουμε απ'αυτές όπως έχει αποδείξει η Ιστορία- θα μπορούσαν να εγγυηθούν μία κάποια ισορροπία, όπως άλλωστε έχουν δείξει οι προθέσεις τους στην περίπτωση της διαχείρισης του δημόσιου χρέους.
Χειρότερα δεν γίνεται! Ή, μήπως, γίνεται, με δεδομένη τη στροφή της Ρωσίας προς την Τουρκία μετά από το άδειασμά της από την εγχώρια γερμανόδουλη συμμορία;
(ΠΗΓΕΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου