(του Γιώργου Ανανδρανιστάκη)
Ανελέητο χτύπημα δέχθηκε η βία από τα στελέχη της Ν.Δ. Θεσσαλονίκης που σχημάτισαν προχθές ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από τον Λευκό Πύργο. Ανελέητο χτύπημα δέχθηκε και ο Λευκός Πύργος, ο οποίος συνδέθηκε άπαξ και διαπαντός με τη βία. Έβλεπες δηλαδή τους νεοδημοκράτες να τον έχουνε περικυκλώσει τον Πύργο και σκεφτόσουν, δεν μπορεί, αυτοί κάτι θα ξέρουνε, μας φυλάνε για να μην ξεπηδήσει από μέσα το κακό. Μην βγούνε τα ζόμπι, τα βαμπίρ, ο Φρέντι Κρούγκερ, το κοριτσάκι του Ριγκού.
Ατυχής ήταν και η επιλογή της ανθρώπινης αλυσίδας. Καταρχάς, κι απ΄ όσα είδαμε στις φωτογραφίες, ήταν τόσο λίγοι οι νεοδημοκράτες που δεν έφταναν να περικυκλώσουν, όχι τον Πύργο τον Λευκό αλλά ούτε τον Πύργο του σκακιού. Αναγκάστηκαν λοιπόν να επιστρατεύσουν διά της βίας δύο κουλουρτζήδες, έναν παπατζή και έναν καστανά, που από εκεί που πάλευαν οι άνθρωποι να βγάλουν το ψωμί των παιδιών τους, βρέθηκαν ξαφνικά να κρατιούνται χέρι- χέρι με την Άννα Ευθυμίου και τον Μηνά Σαμαντζίδη, που καλύτερα να τους είχε πατήσει το τραμ, να είχαν έναν θάνατο αξιοπρεπή. Άσε που οι αλυσίδες παραπέμπουν πάντοτε στους προλετάριους και τον Μαρξ, αν και εν προκειμένω η έμπνευση προήλθε από το «Πρέπει να σπάσουμε τις αλυσίδες», που τραγουδούσε η Μαρινέλα επί Χούντας.
Ατυχές ήταν και το σύνθημα «Φτάνει πια!», διότι δεν προσδιόριζε τι ακριβώς φτάνει πια. Νομίζω δε ότι είναι κλεμμένο από τη «Δράση» και τον Καμίνη, που την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα φόρεσαν κατάλευκα και έκαναν καθιστική διαμαρτυρία στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Και σωστά έπραξαν, διότι εκεί στον κήπο βρίσκεται η ρίζα του κακού. Εκεί πήγαιναν οι χρυσαυγίτες μετά τις σφαγές, για να ακούσουν έναν Σοπέν, έναν Μότσαρτ, έναν Στράους, να ξαλεγράρουν. Ο αγαπημένος τους πάντως είναι ο Ντβόρζακ, το όνομα του οποίου παραπέμπει ευθέως σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Είχε όμως και τα καλά του το χάπενινγκ. Μάθαμε, ας πούμε, ότι βρίσκεται ακόμη εν ζωή ο υπουργός Μακ-Θρακ (Σκωτζέζος είναι;) Θ. Καράογλου, που είχαμε να τον δούμε και να τον ακούσουμε πάνω από έξι μήνες. Δεν παρέστη απλώς ο υπουργός, έκανε και δήλωση, μας ζήτησε να καταδικάσουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται. Προφανώς θα εννοεί και τη βία που άσκησε ο ισοβίτης δήμαρχος της Ν.Δ. Παπαγεωργόπουλος, αφού το να κλέβεις επί δέκα χρόνια τους συμπολίτες σου είναι κι αυτό μορφή βίας.
Στην εκδήλωση παρέστη και ο επίσης καταδικασθείς νομάρχης της Ν.Δ. -δύο στα δύο πέτυχαν στην Θεσσαλονίκη οι δεξιοί, τέτοια ρέντα ούτε ο Μήτρογλου- Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο οποίος είχε αποκαλέσει τη Χ.Α. αδελφό κόμμα. Εκτός κι αν την είχε αποκαλέσει αδολφό και εμείς οι κακεντρεχείς παρακούσαμε.
Ατυχής ήταν και η επιλογή της ανθρώπινης αλυσίδας. Καταρχάς, κι απ΄ όσα είδαμε στις φωτογραφίες, ήταν τόσο λίγοι οι νεοδημοκράτες που δεν έφταναν να περικυκλώσουν, όχι τον Πύργο τον Λευκό αλλά ούτε τον Πύργο του σκακιού. Αναγκάστηκαν λοιπόν να επιστρατεύσουν διά της βίας δύο κουλουρτζήδες, έναν παπατζή και έναν καστανά, που από εκεί που πάλευαν οι άνθρωποι να βγάλουν το ψωμί των παιδιών τους, βρέθηκαν ξαφνικά να κρατιούνται χέρι- χέρι με την Άννα Ευθυμίου και τον Μηνά Σαμαντζίδη, που καλύτερα να τους είχε πατήσει το τραμ, να είχαν έναν θάνατο αξιοπρεπή. Άσε που οι αλυσίδες παραπέμπουν πάντοτε στους προλετάριους και τον Μαρξ, αν και εν προκειμένω η έμπνευση προήλθε από το «Πρέπει να σπάσουμε τις αλυσίδες», που τραγουδούσε η Μαρινέλα επί Χούντας.
Ατυχές ήταν και το σύνθημα «Φτάνει πια!», διότι δεν προσδιόριζε τι ακριβώς φτάνει πια. Νομίζω δε ότι είναι κλεμμένο από τη «Δράση» και τον Καμίνη, που την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα φόρεσαν κατάλευκα και έκαναν καθιστική διαμαρτυρία στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Και σωστά έπραξαν, διότι εκεί στον κήπο βρίσκεται η ρίζα του κακού. Εκεί πήγαιναν οι χρυσαυγίτες μετά τις σφαγές, για να ακούσουν έναν Σοπέν, έναν Μότσαρτ, έναν Στράους, να ξαλεγράρουν. Ο αγαπημένος τους πάντως είναι ο Ντβόρζακ, το όνομα του οποίου παραπέμπει ευθέως σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Είχε όμως και τα καλά του το χάπενινγκ. Μάθαμε, ας πούμε, ότι βρίσκεται ακόμη εν ζωή ο υπουργός Μακ-Θρακ (Σκωτζέζος είναι;) Θ. Καράογλου, που είχαμε να τον δούμε και να τον ακούσουμε πάνω από έξι μήνες. Δεν παρέστη απλώς ο υπουργός, έκανε και δήλωση, μας ζήτησε να καταδικάσουμε τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται. Προφανώς θα εννοεί και τη βία που άσκησε ο ισοβίτης δήμαρχος της Ν.Δ. Παπαγεωργόπουλος, αφού το να κλέβεις επί δέκα χρόνια τους συμπολίτες σου είναι κι αυτό μορφή βίας.
Στην εκδήλωση παρέστη και ο επίσης καταδικασθείς νομάρχης της Ν.Δ. -δύο στα δύο πέτυχαν στην Θεσσαλονίκη οι δεξιοί, τέτοια ρέντα ούτε ο Μήτρογλου- Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο οποίος είχε αποκαλέσει τη Χ.Α. αδελφό κόμμα. Εκτός κι αν την είχε αποκαλέσει αδολφό και εμείς οι κακεντρεχείς παρακούσαμε.
(ΠΗΓΗ: http://www.avgi.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου