Φαίνεται ότι οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, αλλά δυστυχώς με τέτοιον τρόπο στημένες που βγάζουν ως σίγουρη χαμένη μόνο την Ελλάδα. Αν τα σημεία της τρέχουσας χρονικής περιόδου μπορούν να χωρέσουν συμπυκνωμένα σε τίτλους, έχουμε:
α/ την Ελλάδα να βυθίζεται όλο και περισσότερο στο τέλμα του μνημονιακού ολέθρου, με τη δυστυχία, τον εξευτελισμό, την ανέχεια, τις αυτοκτονίες, την ανεργία και την κατάθλιψη των Ελλήνων να διευρύνονται καθημερινά ολοένα και πιο ανεξέλεγκτα. Μάλιστα, σύμφωνα με το τεύχος του κορυφαίου ειδησεογραφικού Μέσου της χώρας, η πτωχευτική διαδικασία βρίσκεται μόλις στη...μέση, με τα χειρότερα να μην μπορούμε επί του παρόντος καν να τα διανοηθούμε.
β/ υπό αυτές τις συνθήκες (και μάλιστα περισσότερο ως αιτία αυτών, όχι ως αποτέλεσμα) η χώρα -εξαιτίας των ανελλήνιστων επαγγελματιών αχρήστων και εντεταλμένων προδοτών που έχει τη δυστυχία να την κυβερνούν για άλλη μια φορά στην Ιστορία της- δέχτηκε τον προσδιορισμό του "failed state" και της "νεο-αποικίας" (αποικίας χρέους), γι'αυτό και προτεκτορατοποιήθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο κάτω από τους κυρίως εξουσιαστές του επαίσχυντου Μνημονίου, ήτοι κάτω από τις μερκελικές δυνάμεις του Δ'Ράιχ (Γερμανία και οι παρατρεχάμενοί της τύπου Γαλλίας και Ολαντρέου). Η συνειδητή επιλογή των γερμανοτσολιάδων σημιτοκαρκινωμάτων (υπό την γλοιώδη σημερινή εκπροσώπησή τους από το δίδυμο της συμφοράς "σαχλαμαρά - στουρνάρα") φέρνει οριστική σύγκρουση με τις ΗΠΑ και -πάνω απ'όλα στα πλαίσια του άνευ όρων ανθελληνικού και αντιχριστιανικού νεοταξισμού- τη Ρωσία.
γ/ "σημαία" της νεοαποικίας συνιστά η παραχώρηση της σημαντικότερης πλουτοπαραγωγικής πηγής της Ελλάδας (ορυκτός πλούτος) που μαζί με τα εδαφικά και επιχειρηματικά φιλέτα του Δημοσίου χαρίζεται στους επικυρίαρχους. Η τραγωδία επισημοποιήθηκε με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο στην προχθεσινή κατάπτυστη επίσκεψη Ολαντρέου, όπου για πρώτη φορά ομολογήθηκε επισήμως η "συνεκμετάλλευση", ενώ ο ελληνικός πλούτος βαφτίστηκε αυθαίρετα, γενικά και αόριστα "ευρωπαϊκός".
δ/ υπό την νταβατζιλίδικη προστασία του Δ΄Ράιχ οι εγχώριες ψευδοκυβερνώσες πόρνες φέρνουν σήμερα αναγγελία για τη ρηματική διακοίνωση περί ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ως κακέκτυπο απελπισίας αντί οριοθέτησης ΑΟΖ. Πρόκειται για μία κουτοπόνηρη κίνηση (ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΓΕΡΜΑΝΟΓΑΛΛΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΜΕ ΤΟ ΦΕΡΕΤΖΕ ΤΩΝ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΩΝ) που φέρνει στην επιφάνεια το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο της χώρας για να κατασχεθεί ως υποθήκη λόγω πτώχευσης. Ταυτόχρονα, όμως, ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ (οι Τούρκοι, εξάλλου, θα συνεχίσουν τις προκλητικές έρευνές τους επί ελληνικής θαλάσσης) φέρνει και άλλες εξελίξεις. Το τουρκικό Ναυτικό αντέδρασε σήμερα στέλνοντας 3 αεροσκάφη
ναυτικής συνεργασίας CN-235 και τρία ελικόπτερα S-70 Sea Hawk να
πραγματοποιήσουν σειρά παραβάσεων του FIR και μια παραβίαση του Εθνικού
Εναέριου Χώρου. Πιο συγκεκριμένα τρία αεροσκάφη CN-235MPA και τρία Seahawk
πραγματοποίησαν σήμερα 8 παραβάσεις των κανόνων του FIR Αθηνών και 1
παραβίαση του Εθνικού Εναέριου Χώρου. Η τουρκική δραστηριότητα
εξελίχθηκε στην κρίσιμη περιοχή του Νότιου και Νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Όπως διαβάζουμε σε σημερινή ανάλυση του newsbomb.gr/ και στα πλαίσια ανάλυσης στην οποία είχαν προβεί προ πολλού ΚΑΙ τα Επίκαιρα:
"Το Μέγαρο Μαξίμου φαίνεται ότι αγνοεί ή καλύτερα προσποιείται ότι αγνοεί το γεγονός της γαλλοτουρκικής προσέγγισης τον τελευταία καιρό, με αφορμή και τις εξελίξεις στη Συρία. Αγνοεί επίσης και τις κινήσεις της Γερμανίας που επιδιώκει την ενίσχυση της οικονομικής της συνεργασίας με την Άγκυρα.
Το επιχείρημα ότι η Γερμανία αντιδρά στην είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ευσταθεί, για δύο λόγους. Πρώτον γιατί η σχετική συζήτηση έχει υποχωρήσει από την κορυφή της ατζέντας, σε ότι αφορά τις σχέσεις Τουρκίας-Ευρώπης, αλλά και γιατί οι ίδιοι οι Τούρκοι βλέποντας και τα προβλήματα της ευρωζώνης δεν καίγονται ιδιαίτερα να καταστούν πλήρες μέλος αυτής της Ευρώπης. Στην πραγματικότητα, η Άγκυρα επιδιώκει μία a la carte σχέση με την Ευρώπη, στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων.
Είναι επίσης μύθος η απόλυτη ταύτιση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής, αφού υπάρχουν πλέον σημαντικές αποκλίσεις συμφερόντων. Ο Ερντογάν
είναι ηγέτης με διαφορετικές καταβολές από τους προκατόχους του, έλκει
τη δυναμική του από την ισλαμική παράδοση της Τουρκίας, ο στόχος του
είναι να καταστήσει τη χώρα του περιφερειακή-ηγέτιδα δύναμη του ισλαμικού κόσμου, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την αμερικανική πολιτική. Επιπρόσθετα, η Τουρκία έχει πλέον σχέσεις εχθρότητας με το μεγαλύτερο και σημαντικότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή: το Ισραήλ.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι, όλα αυτά δεν τα έχει συνυπολογίσει ο σαμαράς; Όσοι είναι επικριτικοί
απέναντί του και τις στρατηγικές επιλογές του, επισημαίνουν ότι ο κατευθυνόμενος πολιτικάντης αναλύει την κατάσταση στην περιοχή και προχωρά στους σχεδιασμούς του
με όρους του παρελθόντος. Δεν έχει κατανοήσει τις μεταβολές που έχουν
επέλθει στην περιοχή μας και κυρίως τις μεταβολές που έχουν επέλθει στο
τρίγωνο ΗΠΑ-Ισραήλ-Τουρκία.
Η ταύτισή του με το Βερολίνο, τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει ένα άνοιγμα προς το Ισραήλ, σε ό,τι αφορά την ανακήρυξη και εκμετάλλευση της ΑΟΖ. Δείχνει επίσης να αγνοεί τις ΗΠΑ και αυτό είναι κάτι που εγείρει ερωτηματικά, ως προς την επικινδυνότητα αλλά και το αποτέλεσμα που θα έχει μία τέτοια επιλογή. Ο σαμαράς θεωρεί ότι ο αμερικανικός παράγοντας έχει στόχο την υπονόμευσή του και αυτό τον οδηγεί πιο βαθιά στην αγκαλιά του Βερολίνου.
Πιστεύει ότι οι ΗΠΑ έχουν αποφασίσει να παίξουν με τον αντίπαλό του, τον κ.Τσίπρα,
προκειμένου να αποσταθεροποιήσουν την Ευρώπη και να την σύρουν σε
συμφωνίες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της αμερικανικής οικονομίας. Είναι βέβαιο ότι στους σχεδιασμούς του σαμαρά υπάρχει και η σύμφωνη γνώμη του Σημίτη. Σύμφωνοι είναι και οι Βενιζέλος και Κουβέλης (αλοίμονο!).
Αυτοί που διαφωνούν όμως προέρχονται από το εσωτερικό της Ν.Δ, ιστορικά στελέχη με πολιτική και διπλωματική εμπειρία που παίρνουν όλο και πιο μεγάλες αποστάσεις από τις στρατηγικές επιλογές του σαμαρά και ιδιαίτερα από την πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα του Βερολίνου. Διατυπώνουν ξεκάθαρα την ανησυχία και το φόβο ότι η εκμετάλλευση της ΑΟΖ από τη Γερμανία και τη Γαλλία είναι βέβαιο ότι θα βάλει στο παιχνίδι και την Τουρκία και θα μετατραπεί σε συνεκμετάλλευση. Θεωρούν απίθανο η Γαλλία ή η Γερμανία να προχωρήσουν σε ρήξη των σχέσεών τους με την Τουρκία και προειδοποιούν για τις συνέπειες."
Συνοπτικά, μαζί με την ούτως ή άλλως επισημοποιημένη μέσω Μνημονίου πλήρους αποικιοκρατούμενης παραχώρησης της δημόσιας (επικυρωμένη από τη σα-χλα-μαρική πρόσδεση στο Δ'Ράιχ) ερχόμαστε ταυτόχρονα πιο κοντά ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ: THN ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΣΥΡΡΑΞΗ (και κατ'επέκταση τον εδαφικό διαμελισμό της χώρας, με την έτερη πιθανή εξέλιξη που αφορά στην εσωτερική, κοινωνική επανάσταση όχι απλά να μην υποτιμάται, αλλά καθημερινά να θεωρείται ολοένα και πιο κοντινή).
Όπως βλέπουμε, ο δρόμος δεν έχει γυρισμό, ειδικά ο ΟΛΕΘΡΙΑ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΣ που ακολουθούμε κατά τα τελευταία τρία χρόνια. Ζήτημα "εξαμιλιών" προέκυψε ΣΚΟΠΙΜΩΣ κατά τη χειρότερη δυνατή συγκυρία, τα χείριστα έρχονται.
Μπάμπης ο Ανυπέρβλητος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου