(του Μιχάλη Ψύλου)
«Οδεύουμε προς ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο με τη Ρωσία;» ρωτήθηκε πριν λίγες
ημέρες ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι. Η απάντησή του
σοκάρει: «Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν εύκολος σε σύγκριση με εκεί που
βρισκόμαστε σήμερα». Μια ματιά στις εξελίξεις των τελευταίων ημερών
πραγματικά προβληματίζει. Η Washington Post σε ψυχροπολεμικούς τόνους
«αποκαλύπτει» ότι Ρώσοι χάκερς παραβίασαν τους υπολογιστές του Λευκού
Οίκου. H διεθνής ιστοσελίδα Daily Beast υποστηρίζει ότι ρωσικά
βομβαρδιστικά Tupolev Tu-95 που μπορούν να μεταφέρουν πυρηνικά όπλα 200
κιλοτόνων (η βόμβα που κατέστρεψε την Χιροσίμα ήταν μόλις 21 κιλοτόνων)
πραγματοποιούν ασκήσεις πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό και τη Βόρεια
Θάλασσα, τη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα. Και φυσικά από το σκηνικό δεν
λείπουν και τα ρωσικά υποβρύχια στα χωρικά ύδατα της Σουηδίας. Όπως
γράφουν οι New York Times «ο συνδυασμός των χάκερς και των πτήσεων των
ρωσικών αεροσκαφών αποτελούν …επικαιροποίηση των παλιών τεχνικών του
Ψυχρού Πολέμου… Στη σοβιετική εποχή και οι δύο πλευρές έκαναν τεστ η μία
στην άμυνα της άλλης για να δουν ποια θα είναι η αντίδραση».
Ο Ψυχρός Πόλεμος υποτίθεται ότι τελείωσε πριν από 25 χρόνια, στις 10 Νοεμβρίου του 1989 με την πτώση του Τείχους του. Η Δύση πήρε ό,τι ήθελε και μάλιστα χωρίς πόλεμο. Η σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε. Μόνο που η Δύση ζητάει περισσότερα: Θέλει η Ρωσία πάντα κάτω, το ΝΑΤΟ συνεχώς ενισχυόμενο και την εξεύρεση νέων εχθρών για να παραμένει ζωντανό και κερδοφόρο στρατιωτικό-βιομηχανικό-μιντιακό σύστημα: Ο Σαντάμ, ο Μιλόσεβιτς, η τρομοκρατία, το Ισλαμικό Κράτος και – τώρα εκ νέου – η Ρωσία. «Πρόκειται για ένα διαφορετικό είδος του ψυχρού πολέμου» γράφει το Reuters. «Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος γίνεται για την ενέργεια». Η Δύση και κυρίως οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να ανεχτούν τη Ρωσία να αποτελεί τον κυρίαρχο ενεργειακό παίκτη στην Ευρώπη, τον βασικό προμηθευτή φυσικού αερίου στη δυτική Ευρώπη. Τα τελευταία 70 χρόνια η Ευρώπη ήταν ενεργειακός όμηρος των Ηνωμένων Πολιτειών μέσω του ελέγχουν που είχε η Ουάσιγκτον στις σημαντικότερες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες του ΟΠΕΚ, όπως η Σαουδική Αραβία και οι υπόλοιπες πετρομοναρχίες του Κόλπου. Πολύ εύστοχα η γαλλική Liberation τονίζει ότι «το ρωσικό φυσικό αέριο στην καρδιά της σύγκρουσης».
Ο Ψυχρότερος Κόσμος
Την ουσία του νέου Ψυχρού Πολέμου δίνει με εξαιρετικό τρόπο ο Μάριν Κατούσα, επικεφαλής επενδυτικός αναλυτής σε θέματα ενέργειας στο ίδρυμα Casey Research. Στο βιβλίο του με τίτλο Colder War (Ψυχρότερος Πόλεμος) ο Κατούσα γράφει: «Ο νέος ψυχρός πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη, οφείλεται στη μαζική μετατόπιση της ενεργειακής γεωπολιτικής ισχύος στη Ρωσία, η οποία πέρασε σχεδόν απαρατήρητη σε όλη την υδρόγειο». Ο αμερικανός αναλυτής εκτιμά ότι το παγκόσμιο ενεργειακό εμπόριο έχει διολισθήσει από τον έλεγχό της Αμερικής, γεγονός που σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον θα κάνει τα πάντα για να πάρει εκ νέου τα ηνία. Δεν ήταν καθόλου τυχαία άλλωστε η υποστήριξη της Ουάσιγκτον στο ναζιστικό πραξικόπημα του περασμένου Φεβρουαρίου στο Κίεβο και την ανάληψη του ελέγχου της Ουκρανίας από τις φιλο-αμερικανικές και φιλο-γερμανικές δυνάμεις. Η Ρωσία δεν πρόκειται να ξεκινήσει φυσικά πόλεμο στην Ουκρανία. Δεν είναι προς το συμφέρον της, δεν έχει την ικανότητα να πολεμήσει το ΝΑΤΟ. Αλλά θα αντιδράσει σε κάποιο βαθμό αν το ΝΑΤΟ ενισχύσει τη στρατιωτική του δύναμη στα σύνορά της. Πώς θα αντιδρούσε άραγε η Ουάσινγκτον αν μεταφέρονταν ρωσικά στρατεύματα στα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών με τον Καναδά ή το Μεξικό; Η γαλλική δεξιά εφημερίδα Le Figaro εκτιμά ότι «δεν θα ξαναζήσουμε την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου 1945-1989». Απευθύνει όμως με ψυχραιμία και νηφαλιότητα έκκληση στους Αμερικανούς για αυτοσυγκράτηση και σύνεση: «Η Ρωσία δεν έχει την δύναμη που είχε ως Σοβιετική Ένωση» γράφει η γαλλική εφημερίδα. «Το Κρεμλίνο δεν είναι επικεφαλής καμιάς διεθνούς συμμαχίας. Δεν έχει καμία νέα ιδεολογία ή ένα συνεκτικό σχέδιο εναλλακτικής κοινωνίας όπως ήταν ο κομμουνισμός. Αντί για μαζικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν θα ήταν σοφότερο να κάνουμε το αντίθετο; Ενισχύοντας εκείνους τους κύκλους στη Μόσχα που μπορούν να μοιραστούν τον δικό μας τρόπο σκέψης; Είναι δυνατόν να πιστεύουν κάποιοι στη Δύση ότι με οι οικονομικές πιέσεις θα φέρουν μια μέρα στη Μόσχα έναν νέο Γκορμπατσόφ για να διαδεχτεί τον Πούτιν;»
Ρίχνουν τις τιμές του πετρελαίου για να πλήξουν τη Ρωσία
Στο πλαίσιο του ενεργειακού Ψυχρού Πολέμου, οι Αμερικανοί δεν διστάζουν άλλωστε να ρίχνουν τις τιμές του πετρελαίου, μέσω του πλήρως πλέον ελεγχόμενου ΟΠΕΚ,ώστε να πλήξουν πρωτίστως τη Ρωσία, η οικονομία της οποίας εξαρτάται σε ποσοστό γύρω στο 50% από την εξαγωγή υδρογονανθράκων.
«Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει καταφέρει τα πάντα με την οικονομική και γεωπολιτική αξιοποίηση της ενέργειας και τώρα είναι έτοιμος να αξιοποιήσει την πρωτόγνωρη επιρροή της χώρας του έναντι της Δυτικής συμμαχίας που είναι εντελώς απροετοίμαστη γι ‘αυτό» σημειώνει ο αμερικανός συγγραφέας, αποδίδοντας ίσως υπερβολικές δυνατότητες στον ρώσο πρόεδρο. Προσθέτει πάντως ότι όποια γνώμη και αν έχει η Δύση για τον Πούτιν, η δημοτικότητά του στη Ρωσία είναι στο 87%. «Και γιατί να μην τον αγαπούν οι Ρώσοι; Σε 15 μόλις χρόνια, ο αριθμός των Ρώσων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας έχει μειωθεί στο μισό. Τα πραγματικά εισοδήματα έχουν διπλασιαστεί και το ρωσικό ΑΕΠ αυξάνεται ετησίως 7% κατά μέσο όρο» σημειώνει ο Μάριν Κατούσα, που κάθε άλλο παρά απολογητής του Πούτιν μπορεί να χαρακτηριστεί, όπως γράφει και το περιοδικό Forbes.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι Δυτικοί προσπαθούν με κάθε μέσο να υπονομεύσουν την κατασκευή του αγωγού South Stream που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στη Δυτική Ευρώπη (παρακάμπτοντας την Ουκρανία) μέσω της Μαύρης Θάλασσας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας και της Αυστρίας. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι απείλησαν μάλιστα ανοικτά με κυρώσεις τη Βουλγαρία,τη Σερβία, τη Βοσνία και την ΠΓΔΜ αν δεχτούν να περάσει ο South Streαm από το έδαφός τους. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι στον «πόλεμο» αυτό κινδυνεύει να εμπλακεί και η Ελλάδα η οποία είπε όχι στον ρωσικό αγωγό (και στο παρακλάδι του Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολη) επί κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου (και που συνεχίζει με εντεινόμενο αρνητισμό η συμμορία Σαμαρά). Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προτίμησε μάλιστα το αμερικανικό σχέδιο μεταφοράς φυσικού αερίου στη δυτική Ευρώπη από το Αζερμπαϊτζάν μέσω του αγωγού ΤΑΡ που διέρχεται από την Ελλάδα και την Αλβανία. Μόνο που ο ΤΑΡ είναι συνέχεια του αγωγού ΤΑΝΑΡ που διασχίζει την Τουρκία. Τι σημαίνει αυτό: Ότι απλά η Ελλάδα είναι ενεργειακή όμηρος της Αγκυρας!
Ο Πούτιν συνεχίσει πάντως τις πιέσεις προς τους Ευρωπαίους για να δεχτούν τον αγωγό South Stream. Ταυτόχρονα, όμως προχωρεί σε ένα γιγαντιαίο ενεργειακό άνοιγμα προς το Πεκίνο με τη συμφωνία εξαγωγής τεραστίων ποσοτήτων φυσικού αερίου στην Κίνα που υπέγραψε η Gazprom τον περασμένο Μάιο με την κινεζική κρατική εταιρία China National Petroleum Corporation (CNPC). Η συμφωνία προβλέπει την ετήσια εξαγωγή 38 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ρωσικού φυσικού αερίου στην Κίνα για 30 χρόνια, αρχής γενομένης από το 2018. Η κατασκευή του αγωγού μήκους 3.000 χιλιομέτρων ξεκίνησε ήδη στη Γιακουτία. Όπως σημειώνει το περιοδικό Forbes, «αν πετύχουν τα σχέδια του Πούτιν, όχι μόνο η Ρωσία θα είναι σε θέση να επεκτείνει την γεωπολιτική της ισχύ, αλλά συνολικά οι χώρες των BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) θα απειλήσουν να αντικαταστήσουν το G7 σε πλούτο και επιρροή». Το αμερικανικό περιοδικό γράφει μάλιστα ότι «ο Ψυχρός Πόλεμος, παίρνει μια νέα, σκληρή υπόσταση στην παγκόσμια αγορά ενέργειας, που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει άνευ προηγουμένου επιπτώσεις στο αμερικανικό δολάριο και τον αμερικανικό τρόπο ζωής».
Ο Ψυχρός Πόλεμος υποτίθεται ότι τελείωσε πριν από 25 χρόνια, στις 10 Νοεμβρίου του 1989 με την πτώση του Τείχους του. Η Δύση πήρε ό,τι ήθελε και μάλιστα χωρίς πόλεμο. Η σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε. Μόνο που η Δύση ζητάει περισσότερα: Θέλει η Ρωσία πάντα κάτω, το ΝΑΤΟ συνεχώς ενισχυόμενο και την εξεύρεση νέων εχθρών για να παραμένει ζωντανό και κερδοφόρο στρατιωτικό-βιομηχανικό-μιντιακό σύστημα: Ο Σαντάμ, ο Μιλόσεβιτς, η τρομοκρατία, το Ισλαμικό Κράτος και – τώρα εκ νέου – η Ρωσία. «Πρόκειται για ένα διαφορετικό είδος του ψυχρού πολέμου» γράφει το Reuters. «Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος γίνεται για την ενέργεια». Η Δύση και κυρίως οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να ανεχτούν τη Ρωσία να αποτελεί τον κυρίαρχο ενεργειακό παίκτη στην Ευρώπη, τον βασικό προμηθευτή φυσικού αερίου στη δυτική Ευρώπη. Τα τελευταία 70 χρόνια η Ευρώπη ήταν ενεργειακός όμηρος των Ηνωμένων Πολιτειών μέσω του ελέγχουν που είχε η Ουάσιγκτον στις σημαντικότερες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες του ΟΠΕΚ, όπως η Σαουδική Αραβία και οι υπόλοιπες πετρομοναρχίες του Κόλπου. Πολύ εύστοχα η γαλλική Liberation τονίζει ότι «το ρωσικό φυσικό αέριο στην καρδιά της σύγκρουσης».
Ο Ψυχρότερος Κόσμος
Την ουσία του νέου Ψυχρού Πολέμου δίνει με εξαιρετικό τρόπο ο Μάριν Κατούσα, επικεφαλής επενδυτικός αναλυτής σε θέματα ενέργειας στο ίδρυμα Casey Research. Στο βιβλίο του με τίτλο Colder War (Ψυχρότερος Πόλεμος) ο Κατούσα γράφει: «Ο νέος ψυχρός πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη, οφείλεται στη μαζική μετατόπιση της ενεργειακής γεωπολιτικής ισχύος στη Ρωσία, η οποία πέρασε σχεδόν απαρατήρητη σε όλη την υδρόγειο». Ο αμερικανός αναλυτής εκτιμά ότι το παγκόσμιο ενεργειακό εμπόριο έχει διολισθήσει από τον έλεγχό της Αμερικής, γεγονός που σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον θα κάνει τα πάντα για να πάρει εκ νέου τα ηνία. Δεν ήταν καθόλου τυχαία άλλωστε η υποστήριξη της Ουάσιγκτον στο ναζιστικό πραξικόπημα του περασμένου Φεβρουαρίου στο Κίεβο και την ανάληψη του ελέγχου της Ουκρανίας από τις φιλο-αμερικανικές και φιλο-γερμανικές δυνάμεις. Η Ρωσία δεν πρόκειται να ξεκινήσει φυσικά πόλεμο στην Ουκρανία. Δεν είναι προς το συμφέρον της, δεν έχει την ικανότητα να πολεμήσει το ΝΑΤΟ. Αλλά θα αντιδράσει σε κάποιο βαθμό αν το ΝΑΤΟ ενισχύσει τη στρατιωτική του δύναμη στα σύνορά της. Πώς θα αντιδρούσε άραγε η Ουάσινγκτον αν μεταφέρονταν ρωσικά στρατεύματα στα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών με τον Καναδά ή το Μεξικό; Η γαλλική δεξιά εφημερίδα Le Figaro εκτιμά ότι «δεν θα ξαναζήσουμε την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου 1945-1989». Απευθύνει όμως με ψυχραιμία και νηφαλιότητα έκκληση στους Αμερικανούς για αυτοσυγκράτηση και σύνεση: «Η Ρωσία δεν έχει την δύναμη που είχε ως Σοβιετική Ένωση» γράφει η γαλλική εφημερίδα. «Το Κρεμλίνο δεν είναι επικεφαλής καμιάς διεθνούς συμμαχίας. Δεν έχει καμία νέα ιδεολογία ή ένα συνεκτικό σχέδιο εναλλακτικής κοινωνίας όπως ήταν ο κομμουνισμός. Αντί για μαζικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν θα ήταν σοφότερο να κάνουμε το αντίθετο; Ενισχύοντας εκείνους τους κύκλους στη Μόσχα που μπορούν να μοιραστούν τον δικό μας τρόπο σκέψης; Είναι δυνατόν να πιστεύουν κάποιοι στη Δύση ότι με οι οικονομικές πιέσεις θα φέρουν μια μέρα στη Μόσχα έναν νέο Γκορμπατσόφ για να διαδεχτεί τον Πούτιν;»
Ρίχνουν τις τιμές του πετρελαίου για να πλήξουν τη Ρωσία
Στο πλαίσιο του ενεργειακού Ψυχρού Πολέμου, οι Αμερικανοί δεν διστάζουν άλλωστε να ρίχνουν τις τιμές του πετρελαίου, μέσω του πλήρως πλέον ελεγχόμενου ΟΠΕΚ,ώστε να πλήξουν πρωτίστως τη Ρωσία, η οικονομία της οποίας εξαρτάται σε ποσοστό γύρω στο 50% από την εξαγωγή υδρογονανθράκων.
«Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει καταφέρει τα πάντα με την οικονομική και γεωπολιτική αξιοποίηση της ενέργειας και τώρα είναι έτοιμος να αξιοποιήσει την πρωτόγνωρη επιρροή της χώρας του έναντι της Δυτικής συμμαχίας που είναι εντελώς απροετοίμαστη γι ‘αυτό» σημειώνει ο αμερικανός συγγραφέας, αποδίδοντας ίσως υπερβολικές δυνατότητες στον ρώσο πρόεδρο. Προσθέτει πάντως ότι όποια γνώμη και αν έχει η Δύση για τον Πούτιν, η δημοτικότητά του στη Ρωσία είναι στο 87%. «Και γιατί να μην τον αγαπούν οι Ρώσοι; Σε 15 μόλις χρόνια, ο αριθμός των Ρώσων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας έχει μειωθεί στο μισό. Τα πραγματικά εισοδήματα έχουν διπλασιαστεί και το ρωσικό ΑΕΠ αυξάνεται ετησίως 7% κατά μέσο όρο» σημειώνει ο Μάριν Κατούσα, που κάθε άλλο παρά απολογητής του Πούτιν μπορεί να χαρακτηριστεί, όπως γράφει και το περιοδικό Forbes.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι Δυτικοί προσπαθούν με κάθε μέσο να υπονομεύσουν την κατασκευή του αγωγού South Stream που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στη Δυτική Ευρώπη (παρακάμπτοντας την Ουκρανία) μέσω της Μαύρης Θάλασσας, της Βουλγαρίας, της Σερβίας και της Αυστρίας. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι απείλησαν μάλιστα ανοικτά με κυρώσεις τη Βουλγαρία,τη Σερβία, τη Βοσνία και την ΠΓΔΜ αν δεχτούν να περάσει ο South Streαm από το έδαφός τους. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι στον «πόλεμο» αυτό κινδυνεύει να εμπλακεί και η Ελλάδα η οποία είπε όχι στον ρωσικό αγωγό (και στο παρακλάδι του Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολη) επί κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου (και που συνεχίζει με εντεινόμενο αρνητισμό η συμμορία Σαμαρά). Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ προτίμησε μάλιστα το αμερικανικό σχέδιο μεταφοράς φυσικού αερίου στη δυτική Ευρώπη από το Αζερμπαϊτζάν μέσω του αγωγού ΤΑΡ που διέρχεται από την Ελλάδα και την Αλβανία. Μόνο που ο ΤΑΡ είναι συνέχεια του αγωγού ΤΑΝΑΡ που διασχίζει την Τουρκία. Τι σημαίνει αυτό: Ότι απλά η Ελλάδα είναι ενεργειακή όμηρος της Αγκυρας!
Ο Πούτιν συνεχίσει πάντως τις πιέσεις προς τους Ευρωπαίους για να δεχτούν τον αγωγό South Stream. Ταυτόχρονα, όμως προχωρεί σε ένα γιγαντιαίο ενεργειακό άνοιγμα προς το Πεκίνο με τη συμφωνία εξαγωγής τεραστίων ποσοτήτων φυσικού αερίου στην Κίνα που υπέγραψε η Gazprom τον περασμένο Μάιο με την κινεζική κρατική εταιρία China National Petroleum Corporation (CNPC). Η συμφωνία προβλέπει την ετήσια εξαγωγή 38 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ρωσικού φυσικού αερίου στην Κίνα για 30 χρόνια, αρχής γενομένης από το 2018. Η κατασκευή του αγωγού μήκους 3.000 χιλιομέτρων ξεκίνησε ήδη στη Γιακουτία. Όπως σημειώνει το περιοδικό Forbes, «αν πετύχουν τα σχέδια του Πούτιν, όχι μόνο η Ρωσία θα είναι σε θέση να επεκτείνει την γεωπολιτική της ισχύ, αλλά συνολικά οι χώρες των BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) θα απειλήσουν να αντικαταστήσουν το G7 σε πλούτο και επιρροή». Το αμερικανικό περιοδικό γράφει μάλιστα ότι «ο Ψυχρός Πόλεμος, παίρνει μια νέα, σκληρή υπόσταση στην παγκόσμια αγορά ενέργειας, που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει άνευ προηγουμένου επιπτώσεις στο αμερικανικό δολάριο και τον αμερικανικό τρόπο ζωής».
(ΠΗΓΗ: περιοδικό Επίκαιρα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου