Τα παλιά (όχι βεβαίως και τόσο
παλιά) χρόνια, όλοι ξέραμε πώς λειτουργούσε το πολιτικό σύστημα. Είχες
«δόντι»; Είχες τύχη. Οπου «δόντι» βάλτε τους μηχανισμούς διευκόλυνσης
που είχαν στήσει τα τότε (παραμένουν ακόμη) κόμματα εξουσίας και οι
μεγαλοπαράγοντές τους. Κάπως έτσι αυτά τα κόμματα εδραίωσαν την παρουσία
τους στη δημόσια ζωή, κάπως έτσι οι βουλευτές-βαρόνοι εξασφάλιζαν την
επανεκλογή τους.
Σήμερα, τα πράγματα στο πεδίο αυτό έχουν γίνει δύσκολα (με τόση
ανεργία, τι να τάξεις και ποιος να σε πιστέψει) και γι’ αυτό ο
παλαιοκομματισμός (χαλκέντερος και εφευρετικός ο άτιμος) διαπρέπει σε
άλλους τομείς. Το μήνυμα είναι το εξής: «Δεν μπορώ να σε προσλάβω, μπορώ
όμως να αποτρέψω την απόλυσή σου». Δεν είναι δα και λίγο στους χαλεπούς
καιρούς που ζούμε!
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Στ. Ζιαμπάκα («Εφ.Συν.», 18.11.2014),
αφαιρέθηκαν (η αόρατος χειρ έδρασε πάλι) από τον πίνακα διαθεσιμοτήτων
σε οργανισμό του Δημοσίου υπάλληλοι που είναι μέλη φιλοκυβερνητικών
παρατάξεων και αντικαταστάθηκαν από άλλους που, κατά σατανική σύμπτωση
(«συμπτωσάρα», κατά το «λαθάρα» του πρωθυπουργού), είχαν πρωτοστατήσει
στον αγώνα κατά των απολύσεων.
Οι άνθρωποι που είχαν αρχικώς μπει στον πίνακα των προγραμμένων
μπορεί να μη διέθεταν τα προσόντα για να παραμείνουν στη θέση τους -με
βάση τα κριτήρια που η ίδια η κυβέρνηση έχει θεσπίσει-, ωστόσο είναι τα
δικά τους παιδιά. Ετσι, με παρασκηνιακές ενέργειες, υπουργικές αποφάσεις
και εγκυκλίους, η κατάσταση ήρθε τούμπα και ο κατάλογος πήρε την
πολιτικά ορθή σύνθεσή του. Προκρίθηκαν οι κομματικώς εντάξει και την
πλήρωσαν εκείνοι που δεν είχαν άκρες στο μέγαρο Μαξίμου και στη Χαρ.
Τρικούπη.
Παραβιάζουμε ανοιχτές θύρες; Πράγματι. Ομως, δεν μπορούμε να
ξεχάσουμε τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι η αξιολόγηση είναι
απαραίτητη, ότι θα ισχύσουν αντικειμενικά κριτήρια και οι αποδοτικοί,
τίμιοι και φιλόπονοι εργαζόμενοι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε. Οσοι
αντιστέκονται, μας έλεγε ο αρμόδιος υπουργός, θέλουν να γυρίσει η χώρα
στο δυσώνυμο παρελθόν που μας κατέστρεψε.
Ειρήσθω εν παρόδω, και για να μην ξεχνιόμαστε, δικό τους δημιούργημα
ήταν το φαύλο καθεστώς. Φαύλοι ήταν, φαύλοι είναι, φαύλα πράττουν. Να
ξέρουν, πάντως, πρωθυπουργός και αντιπρόεδρος, πως την επόμενη φορά που
θα ισχυριστούν ότι γίναμε μια κανονική χώρα, θα κινδυνεύσουν να πάθουν
όσα πάθαιναν στην εποχή τους οι πιτσιρικάδες που έλεγαν στις παρέες
επανειλημμένως χοντρά ψέματα: θα πέσει φατούρο.
Ανάγωγα
Να δω Σαμαρά και Βενιζέλο στα οδοφράγματα εναντίον των σιδερόφρακτων
στρατιών της τρόικας και τι στον κόσμο. Να θυμίσουμε ότι και οι δύο
υποδύθηκαν στο παρελθόν τούς «αντάρτες πόλεων». Ο πρώτος απαιτούσε άλλη
δοσολογία και υποσχόταν εξεταστική επιτροπή για να εντοπιστούν οι
υπεύθυνοι που έβαλαν τη χώρα στα μνημόνια. Ο άλλος έκανε για ένα μήνα
κόνξες στους δανειστές όταν ήταν υπουργός Οικονομικών. Και οι δύο
αναγκάστηκαν να ταπεινωθούν. Ο ένας για να γίνει πρωθυπουργός και ο
άλλος για να κρατήσει το κόμμα του στη ζωή, έστω και ως τσόντα της
Δεξιάς. Οπότε μην αποκλείετε και νέο θρίαμβο...
(ΠΗΓΗ: http://www.efsyn.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου