Mέρες του '60 ζουν οι ΗΠΑ μετά τη δολοφονία των αστυνομικών: Φόβοι για αναβίωση των «Μαύρων Πανθήρων»

Μέρες της δεκαετίας του 60 ζουν από χθες το βράδυ οι ΗΠΑ μετά τη δολοφονία πέντε αστυνομικών από Αφροαμερικανούς ελεύθερους σκοπευτές καθώς επανέφεραν σενάρια περί αναβίωσης των περιβόητων «Μαύρων Πανθήρων» μίας επαναστατικής, αφροαμερικανικής ακροαριστερής οργάνωσης, που έδρασε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής από το 1966 ως το 1982. 

Η προκλητική ρητορική και η ένοπλη στάση της άλλαξαν για πάντα τις ΗΠΑ κατά την διάρκεια της δράσης της. Κύριο χαρακτηριστικό της οργάνωσης ήταν η αντίδραση κατά της ασυνομικής βίας, με μια ουσιώδη όμως διαφορά:

Τότε οι αστυνομικοί ήταν σχεδόν όλοι λευκοί πλην των πρώτων έγχρωμων που εισήχθηκαν τότε. Σήμερα όμως σχεδόν το 50% των αστυνομικών είναι Αφροαμερικανοί, ενώ πολλοί από τους υπόλοιπους ανήκουν στην ισπανόφωνη κοινότητα.

Η οργάνωση των «Μαύρων Πανθήρων» ιδρύθηκε στο Όκλαντ της Καλιφόρνιας στις 15 Οκτώβρη του 1966, από τους Μπόμπι Σιλ και Χιούι Νιούτον. Ήταν ένα ριζοσπαστικό κίνημα, αρχικός στόχος του οποίου ήταν η προστασία της Αφροαμερικανικής κοινότητας από την αστυνομική βαρβαρότητα και διεκδικούσε την πολιτική κληρονομιά του Μάλκολμ Χ. Η ηγεσία της ασπαζόταν την κομμουνιστική μαοϊκή θεωρία όμως λόγω του ότι επρόκειτο περί μαύρης εθνικιστικής ομάδας, προσέλκυσε ποικίλα μέλη. 

Στο απόγειο της το 1969, 250.000 άνθρωποι λάμβαναν την εφημερίδα της οργάνωσης, ενώ είχε 10.000 μέλη.Ανάμεσα σε αυτούς που την υποστήριξαν ήταν και ο μεγάλος θεατρικός συγγραφέας Ζαν Ζενέ και ο διάσημος ψυχολόγος Μισέλ Φουκώ. Σημειώνεται ότι εκείνα τα χρόνια οι «Μαύροι Πάνθηρες» είχαν κατηγορηθεί για δολοφονίες αστυνομικών σε ενέδρες που τους έστηναν ενώ περιπολούσαν στους δρόμους του Μπρονξ στην Νέα Υόρκη ή σε άλλες πόλεις.

Τότε η Αμερική ήταν διχασμένη από την ρατσιστική ομλογουμένως πολιτική των αμερικανικών κυβερνήσεων από την προεδρία Λίνκολν και εντεύθεν. Παραδόξως μετά από 50 χρόνια πλήρους ισότητας όλων των Αμερικανών πολιτών αλλά και επί κυβερνήσεως ενός Αφροαμερικανού Προέδρου η χώρα εκ νέου παρουσιάζεται διχασμένη και με περισσότερα ρατσιστικά προβλήματα από ποτέ.

Ίσως ο διχασμός δεν εναπόκειται στο χρώμα αλλά σε μια υποβόσκουσα τάση ολοκληρωτισμού της εξουσίας σε όλον τον κόσμο και όχι μόνο στις ΗΠΑ όπως απέδειξε άλλωστε και η εφαρμογή απάνθρωπων πολιτικών και στην ΕΕ όπου οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών αδιαφορούν πλέον για την θέληση των ευρωπαϊκών λαών.

Τώρα η κυβέρνηση Ομπάμα σύντομα θα μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, αφήνοντας πίσω της ανοιχτές πληγές και πολλά προβλήματα συν βέβαια και ένα διαγαλαξιακό χρέος, το  οποίο δυστυχώς διαγράφεται μόνο με έναν Πόλεμο και ο νοών νοείτω.

Αν κάποιος παρατηρήσει τα αιτήματα των «Μαύρων Πανθήρων» στις ΗΠΑ του '60 θα δει ότι δεν έχουν ουσιαστικές αλλαγές απο αυτά που ζητού οι αφροαμερικανικές κοινότητες και σήμερα, παρά το γεγονός ότι θεσμικά τουλάχιστον έχουν ικανοποιηθεί. Άρα ποιο είναι το πρόβλημα; Οι Αφροαμερικανοί κάνουν ένα λάθος. Δεν πρόκειται για αυτούς. Αυτά που θεσμικά κατέκτησαν και πρακτικά ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ, δεν τα έχουν ούτε οι μικρομεσαίοι Λευκοί, ούτε οι Κίτρινοι, ούτε οι Καφέ (έτσι λένε στην αργκό τους Ισπανόφωνους στην Αμερική), ούτε οι Ερυθρόδερμοι (όσοι επέζησαν την «δημοκρατικής» βούλησης των κυβερνήσεων των ΗΠΑ).

Δεν τα έχει κανείς διότι απλούστατα η εξουσία έχει απομακρυνθεί από τις ανάγκες των λαών και αδιαφορεί για το τι θέλουν. Χαράζει δικιά της πορεία και αποστασιοποιείται και από τα αποτελέσματα των εκάστοτε εκλογών. Κάτι που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται ακόμα πιο έντονο.

Τότε η οργάνωση είχε θέσει δέκα σημεία ως βασικό προσανατολισμό της όπως αναφέρει και η Wikipedia:

1. Θέλουμε ελευθερία. Θέλουμε τη δύναμη να καθορίζουμε τη μοίρα των μαύρων της κοινότητας μας. Πιστεύουμε ότι οι μαύροι άνθρωποι δεν θα είμαστε ελεύθεροι μέχρι να είμαστε σε θέση να καθορίσουμε τη μοίρα μας.

2. Θέλουμε πλήρη απασχόληση για τους ανθρώπους μας. Πιστεύουμε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να δώσει σε κάθε άνθρωπο είτε απασχόληση, είτε ένα εγγυημένο εισόδημα. Πιστεύουμε ότι αν οι λευκοί Αμερικανοί επιχειρηματίες δεν δώσουν πλήρη απασχόληση, στη συνέχεια, τα μέσα παραγωγής θα πρέπει να παίρνονται από τους επιχειρηματίες και να τοποθετούνται στην κοινότητα, έτσι ώστε οι άνθρωποι της Κοινότητας να μπορούν να οργανώσουν και να απασχολούν όλους τους ανθρώπους της και να τους δώσει ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης.

3. Θέλουμε ένα τέλος στην κλοπή από τους λευκούς της μαύρης Κοινότητας μας. Πιστεύουμε ότι αυτή η ρατσιστική κυβέρνηση μας λήστεψε και τώρα ζητάμε το ληξιπρόθεσμο χρέος "των σαράντα στρέμματα και δύο μουλαριών". Σαράντα στρέμματα και δύο μουλάρια είχαν υποσχεθεί πριν από 100 χρόνια (η κυβέρνηση Λίνκολν) ως αποκατάσταση για την καταναγκαστική εργασία και τη μαζική δολοφονία των μαύρων ανθρώπων. Δεχόμαστε την πληρωμή σε χρήματα, η οποία θα διανεμηθεί στις πολλές κοινότητες μας. Οι Γερμανοί βοηθούν τώρα τους Εβραίους στο Ισραήλ για τη γενοκτονία του εβραϊκού λαού που έκαναν. Οι Γερμανοί δολοφόνησαν έξι εκατομμύρια Εβραίους. Ο Αμερικανός ρατσιστής έχει λάβει μέρος στη σφαγή πάνω από 50 εκατομμύρια μαύρων - ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι αυτά είναι μετριοπαθή αιτήματα.

4. Θέλουμε αξιοπρεπή στέγαση, κατάλληλη για τη στέγαση ανθρώπων. Πιστεύουμε ότι αν οι λευκοί ιδιοκτήτες δεν δώσουν αξιοπρεπή στέγαση στη μαύρη κοινότητα μας, τότε η στέγαση και η γη θα πρέπει να παρθεί από συνεταιρισμούς ώστε η κοινότητα μας, με τη βοήθεια της κυβέρνησης, να μπορεί να χτίσει και να παρέχει αξιοπρεπή στέγαση στους ανθρώπους της.

5. Θέλουμε εκπαίδευση για τους ανθρώπους μας, που να ξεσκεπάζει την αληθινή φύση αυτής της παρακμιακής αμερικανικής κοινωνίας. Θέλουμε παιδεία που να διδάσκει την αληθινή ιστορία μας και το ρόλο μας στην σημερινή κοινωνία. Πιστεύουμε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα δώσει στο λαό μας(την μαύρη κοινότητα) τη γνώση του εαυτού του. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει γνώση για τον εαυτό του και τη θέση του στην κοινωνία και τον κόσμο, τότε έχει ελάχιστες πιθανότητες να συσχετιστεί με οτιδήποτε άλλο.

6. Θέλουμε όλοι οι μαύροι άνδρες να εξαιρούνται από τη στρατιωτική θητεία. Πιστεύουμε ότι οι μαύροι άνθρωποι δεν θα πρέπει να αναγκάζονται να υπηρετήσουν την στρατιωτική τους θητεία για να υπερασπιστούν μια ρατσιστική κυβέρνηση που δεν μας προστατεύει. Εμείς δεν θα πολεμήσουμε για να σκοτώσουμε ανθρώπους άλλου χρώματος σε έναν κόσμο που, όπως οι μαύροι άνθρωποι, κι αυτοί γίνονται θύματα της λευκής ρατσιστικής κυβέρνησης της Αμερικής. Θα προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από τη εξουσία και τη βία της ρατσιστικής αστυνομίας και του ρατσιστικού στρατού, με οποιοδήποτε μέσο είναι απαραίτητο.

7. Θέλουμε ένα άμεσο τέλος στην αστυνομική βία και τις δολοφονίες των μαύρων ανθρώπων. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να σταματήσουμε την αστυνομική βία στην μαύρη κοινότητα μας οργανώνοντας αυτοαμυντικές ομάδες από μαύρους, που θα είναι αφιερωμένες στην υπεράσπιση της μαύρης κοινότητας μας από την ρατσιστική καταπίεση της αστυνομίας και την βαρβαρότητα της. Η Δεύτερη Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών δίνει το δικαίωμα στους πολίτες να φέρουν όπλα. Πιστεύουμε λοιπόν ότι όλοι οι μαύροι άνθρωποι πρέπει να εξοπλιστούν για αυτοάμυνα.

8. Θέλουμε ελευθερία για όλους τους μαύρους άνδρες που κρατούνται σε ομοσπονδιακές, πολιτειακές, κομητειακές και δημοτικές φυλακές. Πιστεύουμε ότι όλοι οι μαύροι άνθρωποι πρέπει να απελευθερωθούν από τις φυλακές, επειδή δεν έχουν λάβει μια δίκαιη και αμερόληπτη δίκη.

9. Θέλουμε όλους τους μαύρους ανθρώπους, όταν προσάγονται σε δίκες για να δικαστούν από ενόρκους, αυτό να γίνεται από ισάξιους (ομότιμους) συνανθρώπους τους ή από άλλα μέλη της μαύρης κοινότητας. Πιστεύουμε ότι τα δικαστήρια πρέπει να ακολουθήσουν το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, έτσι ώστε οι μαύροι άνθρωποι να λαμβάνουν δίκαιη δίκη. Η 14η Τροποποίηση του Συντάγματος των ΗΠΑ δίνει σε κάποιον το δικαίωμα να δικαστεί από ομάδα ομοτίμων του. Ένας ομότιμός του είναι ένα πρόσωπο με παρόμοια οικονομική, κοινωνική, θρησκευτική, γεωγραφική, περιβαλλοντική, ιστορική και φυλετική καταγωγή. Για να γίνει αυτό, το δικαστήριο θα πρέπει να επιλέξει ενόρκους από τη μαύρη κοινότητα από την οποία ο κατηγορούμενος άλλωστε προέρχεται. Έχουμε δικαστεί, και δικαζόμαστε από αποκλειστικά λευκούς ενόρκους, που δεν έχουν καμία κατανόηση της «μέσης συλλογιστικής" των ανθρώπων της μαύρης κοινότητας.

10. Θέλουμε γη, ψωμί, στέγαση, εκπαίδευση, ένδυση, δικαιοσύνη και ειρήνη. Και ως μείζων πολιτικός στόχος μας, είναι να γίνει ένα -από τα Ηνωμένα Έθνη επιβλεπόμενο-δημοψήφισμα σε όλες τις μαύρες αποικίες, στις οποίες μόνο μαύροι υπήκοοι θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν, για τον καθορισμό του εθνικού πεπρωμένου των μαύρων ανθρώπων.

Όταν στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας, καθίσταται αναγκαίο για έναν λαό να διαλύσει τους δεσμούς του που τον συνδέουν μεταξύ του και να αναλάβει, μεταξύ των δυνάμεων της γης, την ξεχωριστή και ίση θέση την οποία οι νόμοι της φύσης και Ο Θεός του δίνει δικαίωμα , ένας ελάχιστος σεβασμός στις απόψεις της ανθρωπότητας απαιτεί ότι θα πρέπει να διακηρύξει τους λόγους που τον ωθούν στην απόσχιση. Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες να είναι αυταπόδεικτες: 

Ότι όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι. Ότι είναι προικισμένοι από τον Δημιουργό τους με ορισμένα απαράγραπτα δικαιώματα. Ότι μεταξύ αυτών των δικαιωμάτων είναι ζωή, η ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας. Για να εξασφαλιστούν αυτά τα δικαιώματα, ιδρύονται κυβερνήσεις από τους ανθρώπους, που απορρέουν τις εξουσίες τους από την συναίνεση των κυβερνωμένων. Κι ότι, κάθε φορά που μια μορφή κυβέρνησης γίνεται πολέμια των σκοπών αυτών, είναι δικαίωμα του λαού να την αλλάξει ή να την καταργήσει , και να θεσπίσει μια νέα Κυβέρνηση θέτοντας τα θεμέλιά της σε τέτοιες αρχές και οργανώνοντας τις εξουσίες της σε τέτοια μορφή, ώστε να τους φανεί πιθανότερο να επιφέρουν την ασφάλεια και την ευτυχία τους. 

Η σύνεση, όντως, θα υπαγορεύει ότι οι κυβερνήσεις που είναι πολύ καιρό καθιερωμένες, δεν θα πρέπει να αλλάζουν για ασήμαντα και παροδικά αίτια. Ως εκ τούτου, η εμπειρία έχει δείξει ότι η ανθρωπότητα είναι περισσότερο διατεθειμένη να υπομείνει, όσο τα κακά είναι υποφερτά, παρά να διορθώσει την πορεία της, καταργώντας μορφές κυβέρνησης τις οποίες έχει συνηθίσει. Όμως, όταν μια μακρά πορεία καταχρήσεων και σφετερισμών, που επιτίθεται στους ίδιους ανθρώπους συνέχεια, και εκδηλώνει σχέδιο για την υποβάθμιση τους κάτω από τον απόλυτο δεσποτισμό, τότε, είναι δικαίωμά αυτών των ανθρώπων(που δέχονται επίθεση) και είναι καθήκον τους, να αποτινάξουν μια τέτοια Κυβέρνηση και να εγκαθιδρύσουν νέους Φύλακες για τη μελλοντική τους ασφάλεια.(Η τελευταία παράγραφος είναι απόσπασμα από της Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών)

Πολύ δύσκολα οι ΗΠΑ θα συνέλθουν από το χθεσινό περιστατικό. Οι αστυνομικοί θα γίνουν πιο «εύκολοι» στην χρήση του όπλου τους, αυτή τη φορά από έντστικτο επιβίωσης. Οι δε πολίτες νιώθουν ότι ξεπεράστηκε ένα «ταμπού» που ήθελε τον αστυνομικό στο απυρόβλητο. Στην χώρα σχεδόν όλοι οπλοφορούν και η κατάσταση «μυρίζει» μπαρούτι.

Ίσως όμως και αυτός να είναι ο σκοπός κάποιων που θέλουν αυτόν τον διχασμό. Να πάρουν τα όπλα από τους πολίτες. Πόλιτες δίχως όπλα είναι σαφώς πιο εύκολο να ελεγχθούν.

Όπως έλεγε και ο Τζακ Κίλιαν στην ραδιοφωνική του εκπομπή στην γνωστή σειρά «Midnight caller», «goodnight America wherever you are».

(ΠΗΓΗ: http://www.pronews.gr/)