Το σαμαρικό Success Story που γκρεμίστηκε σε 2 μέρες και η ζητούμενη επίδειξη αξιοπρέπειας για τον ελληνικό λαό

(του Σπύρου Γουδέβενου)

Μέχρι τα τέλη Νοέμβρη όλα στην Ελλάδα πήγαιναν εξαιρετικά. Βρήκαμε ένα τρίμηνο που είχαμε "ανάπτυξη", το χρέος δεν ήταν στο 180% του ΑΕΠ, αλλά στο 60% με δικά μας μαθηματικά, τα έσοδα ήταν εξαιρετικά, η τρόικα σχεδόν ικανοποιημένη.

Τι και αν τα τελευταία 5 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας έχει πέσει κατά 25%, νούμερο που παλιότερα δικαιολογούνταν μόνο σε περίπτωση πολέμου, τα έσοδα έπεφταν μήνα με τον μήνα, με τα χρέη των πολιτών προς την εφορία να αυξάνονται εδώ και ενάμισι χρόνο 1 δις ανά μήνα. Τι και αν η απελευθέρωση των κατασχέσεων από τις αρχές του 2015 οδηγούσε σε ξεσπίτωμα δεκάδων χιλιάδων λαού. Παρόλα αυτά, το παραμύθι μέχρι και πριν λίγες μέρες λεγόταν από το Μαξίμου με ένταση!

Και έρχεται η σφαλιάρα από του δανειστές, που απαιτούν επί της ουσίας το μακροχρόνιο δέσιμο της χώρας με τις απεχθείς συμβάσεις τους. Η σφαλιάρα στον Σαμαρά, όπως έγραψα σε παλιότερο άρθρο, ήρθε γιατί απέκτησε αντιμνημονιακή ρητορεία, σκίζοντας κάθε μέρα μνημόνια με αποκορύφωμα την έξοδο που θα έκανε από 1/1/2015. Ο Σαμαράς έβλεπε εκλογές, και οι δανειστές είδαν να γκρεμίζεται η όποια ιδεολογική κηδεμονία του μνημονιακού μονοδρόμου, από τους ίδιους εγχώριους εκφραστές του. Μετά την σφαλιάρα, τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα είναι τόσο πολλά, που ο Σαμαράς δεν άντεξε να τα περάσει πριν τον Φλεβάρη, και έτσι εξαντλεί σήμερα τις όποιες πιθανότητες έχει να εκλέξει ΠτΔ, χωρίς να έχουν προηγηθεί νέα μέτρα...Έτσι απλά, για αυτό επίσπευσε την Προεδρική εκλογή!

Και έτσι αφού ανακοίνωσε την επίσπευση την Δευτέρα το μεσημέρι, και τον όνομα του υποψηφίου του την Τρίτη το πρωί, το βράδυ της Τρίτης ήταν πλέον σαφές ότι οι 180 δεν υπάρχουν, με το να μην πιάνει ούτε το νούμερο 168 στην πρώτη ψηφοφορία. Και τότε ήρθαν οι "αγορές".......

Οι θεσμικοί επενδυτές απέσυραν κεφάλαια από το, έτσι και αλλιώς αστείο για τα καπιταλιστικά δεδομένα, ελληνικό χρηματιστήριο, τα spreads έφτασαν στα ύψη του 2012, και μπαράζ πληρωμένων δημοσιευμάτων στον ξένο τύπο μίλαγαν για τον φόβο του grexit. Αλλά πριν τα γράψουν οι "πρόθυμοι κονδυλοφόροι" των ξένων μέσων, την γραμμή την έδωσε ο Σαμαράς και οι υπουργοί του που από την Δευτέρα μίλησαν για την καταστροφή που έρχεται τον Φλεβάρη, αν εκλεγεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και ξαφνικά τα στοιχεία του Success Story εξαφανίστηκαν. Από τον Μάρτη δεν θα υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξει, από τον Μάρτη δεν θα έχουν τα ΑΤΜ λεφτά, δεν θα έχουμε καύσιμα και φάρμακα. Ακούμε ότι ακριβώς, ακούσαμε το 2012, μόνο που κατά τον Σαμαρά (μιλάμε για τον Σαμαρά όπως ήταν μέχρι τον Νοέμβριο) από το 2012 μέχρι σήμερα η Ελλάδα απομακρύνθηκε οριστικά από αυτούς τους κινδύνους. Και βέβαια η προπαγάνδα πέρι επερχόμενης καταστροφής σε περίπτωση εκλογών και νίκης ΣΥΡΙΖΑ, σερβίρεται μεσημέρι-βράδυ από τα συστημικά ΜΜΕ.

Το ζητούμενο σε αυτή τη συγκυρία, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η απάντηση μας, σαν κοινωνία. Από τους "απέναντι" μέχρι και την τελευταία Κυριακή των εκλογών δεν αναμένεται κάποια αλλαγή στάσης. Το θέμα είναι αν ο ελληνικός λαός ανεχθεί να συμμορφωθεί στις συστάσεις του ανεπάγγελτου Γιούνγκερ που καλεί να ψηφίσουμε Σαμαρά και Βενιζέλο, την ίδια στιγμή που κατηγορείτε ότι επί των ημερών του είχε εξυπηρετήσει δεκάδες επιχειρηματικούς κολοσσούς να φοροαποφύγουν. Το ζητούμενο είναι αν εμείς ανεχθούμε την καταστροφολογία Σαμαρά υιοθετώντας τα σημερινά του επιχειρήματα όταν τα χθεσινά του επιχειρήματα απεδείχθησαν ψευδή! Ακόμα και για τους ανεξάρτητους βουλευτές που κρίνουν το αποτέλεσμα της προεδρικής εκλογής το θέμα είναι αν θα δεχθούν το επιχείρημα ότι οι εκλογές δεν συνίσταται για αυτή τη χώρα. Τα όποια ΝΑΙ στον Σταύρο Δήμα, από αυτούς που κατά τα άλλα διαφωνούν με την κυβερνητική πολιτική, σημαίνει παραδοχή της επικυριαρχίας των δανειστών στην χώρα ακόμα και στα τυπικά του πολιτεύματος μας!

Ο ελληνικός λαός, οι Έλληνες και ξένοι κάτοικοι αυτοί της χώρας, εργάτες, άνεργοι, νεολαίοι, μικροεπαγγελματίες και συνταξιούχοι οφείλουν να επιδείξουν αξιοπρέπεια. Οφείλουν τις επόμενες μέρες μέχρι την τρίτη ψηφοφορία της 29ης Δεκεμβρίου να κατέβουν στον δρόμο, και να απαιτήσουν ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής, που και θεσμικά πλέον είναι εφικτή. Οφείλουν να απαντήσουν, όπως απάντησαν οι πρόγονοι μας το 1821 και το διάστημα 1940-1944 στα βουνά της Πίνδου και στην υπόλοιπη χώρα, με ένα υπερήφανο ΟΧΙ στους δανειστές. Το κοινοβουλευτικό παιχνίδι της εκλογής ΠτΔ , αν μείνει στα όρια του κοινοβουλίου μπορεί και να χαθεί. Αντίθετα με τον λαό στον δρόμο, με τον λαό να πιέζει με κάθε τρόπο, οι 180 αλλά και οι 170 είναι όνειρο θερινής νυκτός!

(ΠΗΓΗ: http://anemosantistasis.blogspot.gr/)