Η...ρουφήχτρα Μίκα

Αντί οποιουδήποτε άλλου σχολίου, αναδημοσιεύουμε τη συνέντευξη της βουλευτού στο tvxs.gr πριν από λίγες ημέρες. Καλοφάγωτα!

Η ανεξάρτητη βουλευτής Μίκα Ιατρίδη δήλωσε πως δεν πρόκειται να ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. «Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα. Η πολιτική της κυβέρνησης απέτυχε. Είτε τη σταματούμε και παλεύουμε για την αποκατάσταση της βλάβης, είτε είμαστε συνένοχοι στο αποτελείωμα της χώρας», είπε. Διαβάστε τι δηλώνει αποκλειστικά σε analitis.gr και tvxs.gr για τον ΣΥΡΙΖΑ, τις αγορές και τα σενάρια περί εξόδου από το ευρώ.

Κα Ιατρίδη η ψηφορία της Τετάρτης είναι, πλέον, πολύ κοντά μας και οι πιέσεις στους ανεξάρτητους βουλευτές είναι αφόρητες. Εσείς μέχρι τώρα έχετε κρατήσει κρυφή τη στάση σας. Πείτε μας κατ” αρχήν πώς κρίνετε την επιλογή του κ. Σαμαρά για το πρόσωπο του κ. Σταύρου Δήμα για την προεδρία της Δημοκρατίας;

Ο κ. Δήμας είναι πρόσωπο που χαίρει γενικότερης εκτίμησης. Όμως εδώ το ζητούμενο είναι η συνέχιση ή όχι μία οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που έχει οδηγήσει την Ελλάδα στη δραματική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Και ακόμη και αν ο κ. Δήμας είχε τη θέληση  σίγουρα δεν έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει και πόσο μάλλον να αλλάξει αυτήν την πολιτική. Επομένως για μένα δεν υπάρχει δίλημμα.

Οπότε τι θα κάνει η Μίκα Ιατρίδη στις επικείμενες προεδρικές εκλογές;  Δε θα ψηφίσει Πρόεδρο την Τετάρτη; Και αν όχι να μην περιμένουμε να αλλάξει στάση ως τις 29/12 που είναι η τελική ψηφοφορία;

Σας θυμίζω  ότι είπα «Όχι» στα Μνημόνια, με αποτέλεσμα να διαγραφώ από τον κ. Σαμαρά, ακριβώς γιατί ως οικονομολόγος και ως πολιτικός μπορούσα να δω το αυτονόητο, πως η πολιτική που τα συνόδευε θα ήταν καταστροφική και αδιέξοδη και ως βουλευτής έπρεπε  να υποστηρίξω, με οποιοδήποτε κόστος, το συμφέρον της χώρας και των Ελλήνων.

Εκ των υστέρων, ήρθε το ίδιο το ΔΝΤ να επιβεβαιώσει πως δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας αλλά πλάνο θυσίας της  για τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών και του ευρώ, με αποτέλεσμα η χώρα να δανείζεται τεράστια ποσά για να πληρώσει ένα χρέος που ήξεραν όλοι, Τρόικα, Παπανδρέου, Σαμαράς, πως ήταν μη βιώσιμο. Αυτό είναι το «προπατορικό αμάρτημα» για το οποίο μίλησε την περασμένη εβδομάδα η κα. Σάντλερ, πρώην υποδιευθύντρια του Ευρωπαϊκού Τομέα του ΔΝΤ,  λέγοντας ότι το ΔΝΤ θα έπρεπε να είχε επιμείνει αμέσως, από το καλοκαίρι του 2010, στη διακοπή από την Αθήνα της αποπληρωμής του παλιού χρέους και στη διαπραγμάτευση με όλους τους δανειστές  μιας διαγραφής χρέους άμεσα.

Όμως σας παραπέμπω και στη σχετική ομολογία του ΔΝΤ πέρυσι, ότι ενώ το ελληνικό χρέος κρίθηκε μη βιώσιμο το 2010,το ΔΝΤ παράτυπα συμφώνησε στη συμμετοχή του σε ένα πρόγραμμα παροχής ρευστότητας, όταν η Ελλάδα χρειαζόταν αναδιάρθρωση άμεσα.

Οι επιλογές των κομμάτων που απαρτίζουν τη σημερινή συγκυβέρνηση έχουν προκαλέσει στη χώρα μία οικονομική και κοινωνική τραγωδία και θα της κοστίσουν τρεις  χαμένες δεκαετίες . Πώς μπορώ να τους δώσω αμνηστία με την ψήφο μου; Οπότε, για να απαντήσω και ευθέως στην ερώτηση σας, θα ψηφίσω «Όχι» για πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Αν ψηφίσουν 179 και από τη δική σας μια ψήφο εξαρτηθεί η τύχη της χώρας τι θα κάνετε;

Είτε ψηφίσουν 179 είτε 178 δε θα αλλάξει το γεγονός ότι η χώρα βομβαρδίστηκε και συνεχίζει να βομβαρδίζεται από τους 155. Κανένα δίλημμα. Σήμερα γνωρίζουν όλοι όσα θα έπρεπε να ξέρουν απ’ την αρχή και ακόμη και αν υπήρχαν κάποτε δικαιολογίες για κάποιους τώρα τελείωσαν, Η πολιτική της κυβέρνησης δοκιμάστηκε. Η πολιτική της κυβέρνησης απέτυχε. Είτε τη σταματούμε και παλεύουμε για την αποκατάσταση της βλάβης, είτε είμαστε συνένοχοι στο αποτελείωμα της χώρας.

Αν δεν εκλεγεί πρόεδρος τη Δημοκρατίας θα οδηγηθούμε σε εκλογές. Τι θα κάνετε τότε;  Θα συμμετείχατε σε κάποιο άλλο κόμμα; Υπάρχει περίπτωση να σας δούμε στο ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΠΟΤΑΜΙ;

Δεν υπάρχει καμία τέτοια σκέψη. Αν δεν πειστώ για τη βιωσιμότητα  και την αποτελεσματικότητα ενός εναλλακτικού προγράμματος τότε δε θα στηρίξω κανέναν. Και προς το παρόν δεν έχω πειστεί.

Οι αγορές αντιδρούν ήδη αρνητικά σε ένα ενδεχόμενο κυβέρνησης αριστεράς. Εσείς λέτε πως δεν έχετε πειστεί για τη βιωσιμότητα ενός εναλλακτικού προγράμματος, προφανώς δείχνοντας το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αν εξαιτίας τη ψήφου σας πέσει η κυβέρνηση και βγει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Σας θυμίζω πως από την ημέρα που ήλθε στην εξουσία η παρούσα κυβέρνηση και μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε η πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας είναι η χειρότερη μεταξύ όλων των αναπτυγμένων κρατών του κόσμου και μία από τις χειρότερες διεθνώς που σημαίνει ότι για τους οίκους αξιολόγησης, δηλαδή  αυτούς που ακολουθούν οι αγορές, η κυβέρνηση  απέτυχε παταγωδώς και τόσο το χρέος όσο και το πρόγραμμα που ακολουθεί κρίνονται ως μη βιώσιμα.

Πέρα από αυτό, πρέπει να γίνει κατανοητό πως οι αγορές επιζητούν σταθερότητα και προοπτική και αυτό μπορεί να επέλθει μόνο αν μία κυβέρνηση φέρνει τα αποτελέσματα εκείνα που πείθουν τους πολίτες να την ακολουθήσουν και να τη στηρίξουν. Και σε αυτό η παρούσα κυβέρνηση αποτυγχάνει με συνέπεια από την επομένη της συγκρότησης της.

Και μιλώντας για το ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και αν ως εκ θαύματος σήμερα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε ανακοίνωνε πως κάνει στροφή 180 μοιρών και στηρίζει την κυβέρνηση τί πιστεύετε πως θα συνέβαινε; Ας το πάμε ακόμη παραπέρα, αν και το ΚΚΕ και όλα τα κόμματα και οι 300 βουλευτές έλεγαν ότι στηρίζουν το πρόγραμμα και τα μέτρα ακραίας λιτότητας ποια νομίζετε θα ήταν η κατάληξη;  Το πρόγραμμα θα παρέμενε μη βιώσιμο, η ιστορία θα αποδείκνυε για άλλη μία φορά ότι βιωσιμότητα χρέους και οικονομίας με δρακόντεια μέτρα δεν υπάρχει και ο κόσμος που θα συνέχιζε να υποφέρει θα στρεφόταν σε όποιον του πρότεινε την προοπτική ενός διαφορετικού δρόμου.

Σε ένα αεροπλάνο σε πτώση μπορούμε να αλλάζουμε πιλότους αλλά αν δεν αλλάξουμε πορεία δε θα αποφύγουμε τη σύγκρουση. Αυτό το οποίο έχω υποχρέωση ως βουλευτής να κάνω είναι να δείξω στον κόσμο με τη στάση μου και δη με την ψήφο μου για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας πως η τρέχουσα πολιτική είναι αδιέξοδη και θα κοστίσει στη χώρα άλλα είκοσι – εικοσιπέντε χρόνια αργού και βασανιστικού οικονομικού και κοινωνικού πόνου.

Πέρασαν ήδη πέντε χρόνια και δείτε πώς είναι η Ελλάδα. Τι πιστεύετε πως θα αλλάξει  ακολουθώντας την ίδια πολιτική  για τα επόμενα πέντε;  Απλά, επειδή τα πάντα είναι κυκλικά θα υπάρξει μία νομοτελειακή  ψευδοανάκαμψη ορισμένων οικονομικών μέτρων αλλά χωρίς πραγματική ουσία. Ο πόνος, κοινωνικός και οικονομικός θα είναι εκεί, μπροστά μας σε κάθε βήμα, να μας θυμίζει πως δειλιάσαμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας το 2010, το 2012 και το 2014. Πού είναι το νόημα σε αυτό; Πού είναι ο σκοπός; Πού είναι η λογική;

Αν μη δίνοντας αμνηστία στην κυβέρνηση προκύψουν εκλογές τότε το βάρος πέφτει στο λαό να μεταφέρει το μήνυμα που θέλει στα κόμματα που θα διεκδικήσουν την εξουσία και στο κόμμα που θα κερδίσει να μεταφέρει το μήνυμα αυτό στην Τρόικα και να διαπραγματευτεί σθεναρά αλλά και με ευφυΐα και διπλωματία, εκμεταλλευόμενο τα διαπραγματευτικά χαρτιά της Ελλάδας αλλά και προστατεύοντας την από ακραίες καταστάσεις.

Είστε καταιγιστική. Είπατε πως οι αγορές δεν εγκρίνουν την κυβέρνηση. Μα με αυτήν την κυβέρνηση βγήκαμε στις αγορές και το χρηματιστήριο ανέβηκε έτσι δεν είναι;

Και με αυτήν την κυβέρνηση οι αγορές έκλεισαν και το χρηματιστήριο κατέρρευσε, έτσι δεν είναι;  Με δύο δημοπρασίες ομολόγων σε αγγλικό δίκαιο και με υποθήκη στους φόρους του Έλληνα και στην περιουσία της χώρας, κανείς δε μπορεί να μιλήσει για άνοιγμα των αγορών αλλά για απελπισμένη και άκρως επικίνδυνη κίνηση της κυβέρνησης να καλύψει τα χρηματοδοτικά κενά που προέκυψαν από την αποτυχία της πολιτικής της μέσω ενός κεκαλυμμένου ιδιωτικού μνημονίου με συγκεκριμένα επενδυτικά ιδρύματα και hedge funds.

Ποτέ δε βγήκαμε πραγματικά στις αγορές. Για να συμβεί αυτό πρέπει η χώρα να επιστρέψει στην ομαλότητα και την κανονικότητα και αυτό συνεπάγεται ένα βιώσιμο οικονομικό πρόγραμμα και ένα βιώσιμο χρέος ώστε η πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας να αναβαθμιστεί. Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν τα κράτη σε ολόκληρο τον κόσμο. Γιατί πρέπει να πειστούμε απ’ τη συγκυβέρνηση ότι για άλλη μια φορά η Ελλάδα είναι η εξαίρεση που θα κοροϊδέψει το σύστημα και ενώ έχει βαθμολογία χειρότερη απ’ την Ουγκάντα θα μπορεί να δανείζεται από τις αγορές; Γιατί να μη στρώσουμε πραγματικά την οικονομία και να μη λύσουμε το πρόβλημα του χρέους ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μία βιώσιμη ανάρρωση; Επειδή η συγκυβέρνηση είναι ανίκανη να το κάνει; Ε, τότε ας παραιτηθεί. Δε μπορεί να ζητά ψήφο εμπιστοσύνης στην ανικανότητα και το έγκλημα.

Πολλοί λένε, ωστόσο, πως με μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα παγώσει η ρευστότητα και μπορεί ακόμη και να βγούμε απ’ το ευρώ.

Με ρωτάτε και πάλι για το ΣΥΡΙΖΑ ενώ σας είπα ξεκάθρα πως δεν έχω καμία σχέση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και καμία σκέψη για να αποκτήσω σχέση μαζί του. Αλλά επειδή σας είπα και ότι δεν έχω πειστεί για τη βιωσιμότητα κανενός απ’ τα εναλλακτικά προγράμματα που έχουν κατατεθεί, γι’ αυτό και θα απαντήσω στην ερώτηση σας.

Έχουν περάσει πέντε χρόνια Μνημονίων, ακραίας λιτότητας και καταστροφικής ύφεσης και εμείς ακόμη συζητάμε για το τι θα συμβεί αν θα αλλάξουμε πολιτική. Μα καλά τόσο καιρό με αυτήν την πολιτική που ακολουθείται δεν είδαμε τί συνέβη;  Ας τα θυμηθούμε μαζί:

Μεγαλύτερη ανεργία μεταξύ όλων των αναπτυγμένων κρατών του κόσμου.
Μεγαλύτερη ύφεση διεθνώς σε εκατό χρόνια.
Μεγαλύτερο απόθεμα επισφαλών δανείων των τραπεζών ως ποσοστό του συνόλου των δανείων διεθνώς
Μεγαλύτερη μείωση μισθών, συντάξεων που υπήρξε ποτέ σε χώρα εν καιρώ ειρήνης
Μεγαλύτερα ποσοστά φτώχειας στην Ευρώπη
Μεγαλύτερος αριθμός επιχειρήσεων που έκλεισαν ως προς το σύνολο των επιχειρήσεων μεταξύ όλων των αναπτυγμένων κρατών

Να συνεχίσω; Θα μας πάρει πολύ ώρα. Για να το κλείσουμε, λοιπόν, το θέμα, αυτό που περιμένω από μία εναλλακτική κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή και αν και όποτε προκύψει, είναι να επιδείξει την κοινωνική ευαισθησία και την οικονομικοπολιτική ευφυΐα που δεν επέδειξε η παρούσα και οι προηγούμενες. Αν το πράξει αυτό τότε θα μπορέσει να αντέξει τα χτυπήματα και να αρχίσει να κερδίζει μάχες για τη χώρα, εξαλείφοντας κάθε απειλή. Αν όχι τότε θα είναι άλλη μία πολιτική αποτυχία και άλλη μία εθνική δυστυχία.

Δεν αποφασίζω εγώ για το πρόγραμμα κανενός κόμματος ούτε για τις επιλογές της κυβέρνησης, ούτε για το τι θα ψηφίσει ή όχι ο κόσμος. Η ευθύνη μου είναι να πω στον κόσμο την αλήθεια και να μη στηρίξω τίποτε που μπορεί να τον βλάψει. Δε μπορεί να μου ζητάτε να διαλέξω μεταξύ μίας αποδεδειγμένα καταστροφικής πολιτικής και μίας εικασίας για το τι θα συμβεί στην περίπτωση που στις εκλογές ο λαός στηρίξει ένα κόμμα το οποίο, ίσως καταφέρει να κάνει κυβέρνηση και στη συνέχεια ίσως αποδειχθεί περισσότερο κακό από αυτά που κατέστρεψαν τα χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια. Δε γίνεται να ψηφίζουμε εικασίες. Εδώ μιλάμε για μία αποδεδειγμένη τραγωδία.

Τι να κάνω; Να ψηφίσω να συνεχιστεί; Είναι δυνατόν; Και τι θα πω μετά στους ψηφοφόρους μου όταν θα τους κατάσχουν τις περιουσίες, όταν θα είναι άνεργοι και όταν θα πεινούν; Συγνώμη αλλά υπήρχε περίπτωση να εκλεγεί μία άλλη κυβέρνηση και τότε μπορεί και να ήταν καλύτερα αλλά μπορεί και χειρότερα αλλά επειδή δεν ήξερα ψήφισα τη συνέχιση της σίγουρης καταστροφής; Σοβαρολογούμε;

Δηλαδή δε φοβάστε μία έξοδο απ’ το ευρώ;

Νομίζω πως όσοι μιλούν για έξοδο απ’ το ευρώ δεν αντιλαμβάνονται τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Το ευρώ είναι το νόμισμα που διατηρεί τη διεθνή ισορροπία στο διεθνές νομισματικό σύστημα λειτουργώντας ως αντιστάθμισμα για το δολάριο.

Αν η Ελλάδα έφευγε απ’ το ευρώ η αμφισβήτηση για το ευρωπαϊκό νόμισμα θα απογειώνονταν στα ύψη και θα προκαλούσε μία σειρά από ανεξέλεγκτες κρίσεις. Επιπλέον, μόλις μία χώρα θα έβγαινε απ’ το ευρώ οι αγορές θα ρωτούσαν ποιος είναι ο επόμενος και θα βομβάρδιζαν προς κάθε κατεύθυνση. Αλλά μετά θα προέκυπτε και ένα άλλο βασανιστικό πρόβλημα όταν οι αγορές θα ρωτούσαν «και αν η χώρα τα καταφέρει εκτός ευρώ;». Φανταστείτε τι θα σήμαιναν όλα αυτά για την ευρωζώνη. Σκεφτείτε από τη μία να αμφισβητηθεί η βιωσιμότητα του ίδιου του ευρώ – θυμηθείτε έρχονται εκλογές στην Ισπανία το 2015 με τα κόμματα που στήριξαν τη λιτότητα να έρχονται δεύτερα , κάτι που ισχύει και στην Ιρλανδία αλλά και τη Γαλλία! – και από την άλλη μία χώρα που έφυγε από αυτό, μία στο εκατομμύριο σας λέω εγώ, να πάει καλύτερα μετά το πρώτο σοκ.

Είναι ερωτήματα τα οποία είναι σχεδόν αδιανόητο να θελήσει ο οποιοσδήποτε να θέσει. Ειλικρινά, αν οι αξιωματούχοι της ΕΕ είναι τόσο τζογαδόροι και τόσο «μικροί» ώστε να αντιληφθούν τι διακυβεύεται εν προκειμένω και να επιτρέψουν την έξοδο μιας χώρας απ’ το ευρώ, τότε είναι μαθηματικά σίγουρο ότι με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, αργά ή γρήγορα, θα καταστρέψουν την ευρωζώνη. Δε μπορεί να προσάψουμε την κατηγορία του «βομβιστή» στον πεινασμένο που παλεύει για την επιβίωση του και να αφήσουμε στο απυρόβλητο τις πλούσιες χώρες της ΕΕ αν αντί να δείξουν αλληλεγγύη θα προτιμήσουν να τον αφήσουν να εκραγεί, προκειμένου να μην τον βοηθήσουν να μην πεθάνει απ’ την πείνα.

Πιστεύω πως έχουν πήξει τον κόσμο στα ψέματα με στόχο να τον τρομοκρατήσουν και να τον υποτάξουν. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουν καν ιδέα τί ακριβώς σημαίνουν όσα λένε, απλά αντιλαμβάνονται ότι είναι τρομακτικά για τον κόσμο και αυτό τους αρκεί.

Το οχι σας για τον πρόεδρο αποτελεί προϊόν συνδιαλλαγής με τον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να επανεκλεγείτε;

Μία τέτοια ερώτηση θα την περίμενα από τον κ. Καμμένο.

Το ρωτάω γιατί είναι λογικό να αναρωτηθεί κανείς

Νομίζω ότι είναι λογικότερο να αναρωτηθεί γιατί ένας βουλευτής θα πρέπει να στηρίξει μία κυβέρνηση που καταστρέφει τη χώρα αλλά αφού με ρωτάτε κατηγορηματικά όχι. Δεν υπάρχει καμία απολύτως συνδιαλλαγή με κανένα.  Είπα «Όχι» στον κ.  Σαμαρά όταν μου ζήτησε να ψηφίσω το Μνημόνιο υποστηρίζοντας ότι η πολιτική του θα προκαλέσει πολύ μεγάλο κακό στη χώρα, είπα «Αντίο»  στους ΑΝΕΛ και δέχτηκα φοβερό πόλεμο κάτω από τη ζώνη γι’ αυτό, γιατί είπα στον κ. Καμμένο ότι τα προβλήματα της χώρας δε λύνονται με τις συνωμοσιολογίες αλλά με τις σαφείς και ολοκληρωμένες εναλλακτικές και τώρα λέω «Όχι» στον πρόεδρο της Δημοκρατίας γιατί είναι ανήθικο και παράλογο να πεις «Ναι» σε μία αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί το δρόμο του και εγώ το δικό μου. Δεν έχει καμία σχέση με την απόφαση μου για τον πρόεδρο, δεν έχω καμία σχέση με τη δική του στάση και τις δικές του θέσεις.

(ΠΗΓΗ: http://tvxs.gr/)