«Ένα από τα βασικά υπομόχλια της κατοχής και του συστήματος
της εξουσίας, μιας εξουσίας που έχει ονοματεπώνυμο και δεν είναι μπαστάρδι σ
αυτή τη ζωή και σ αυτόν τον πλανήτη,
είναι και ένα ιδιότυπο κομμάτι αβανταδόρων που επιλέγει να τοποθετείται
κριτικά - πολλές φορές και εκκωφαντικά κριτικά - απέναντι σε ό,τι συμβαίνει στον
τόπο μας και τον κόσμο». (Δείτε τη σχετική μας ανάρτηση ΕΔΩ)
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι προφανής…
Αυτές οι «αναγνωρίσιμες» φωνές, καλούνται να παίξουν
συγκεκριμένο ρόλο σ' αυτό το ελεεινό σκηνικό. Ένα ρόλο ύπουλο, βρώμικο και υποβολιμαία
αποπροσανατολιστικό. Πρόκειται για φωνές που λειτουργούν ως βαλβίδα εκτόνωσης
του συστήματος. Πιο σωστά ως βαλβίδα εκτόνωσης – ανέξοδης και ανώδυνης εκτόνωσης
- της οργής των πολιτών.
Τονίζαμε πως πρόκειται για δόλιους πεμπτοφαλαγγίτες, που αυτό που επιδιώκουν, είναι το συμβιβασμό όλων μας με τη μοίρα που η κατοχή επέλεξε για μας. Προσβλέπουν σε μια εκτόνωση της κοινωνικής οργής, ελεγχόμενη και ανώδυνη για το σύστημα που υπηρετούν και το οποίο τους ταΐζει. Τη μετατροπή της οργής σε ένα φραστικό και ακίνδυνο σιχτίρισμα επιδιώκουν…
Αυτός είναι ο ρόλος που τους ανέθεσαν όλοι εκείνοι που θέλουν την κοινωνία να παραμείνει ραγιάς, διατηρώντας ταυτόχρονα την ψευδαίσθηση ότι έχει και ασκεί δικαίωμα λόγου…
Και να που οι μάσκες έπεσαν…
Η κατοχική διοίκηση αποφάσισε να τον βγάλει μπροστά και η
εντολή ήταν σαφής: «Ξεβρακώσου»… Και
ο Γιώργος Φράγκας τα πέταξε όλα, και φάνηκε πλέον ο σιτεμένος κώλος του.
Ο showman του ραδιοφωνικού μονολόγου, που δηλώνει δημοσιογράφος αν και παντελώς ανίκανος να διαχειριστεί έστω και στοιχειωδώς τον οποιοδήποτε διάλογο, δε διστάζει να κατρακυλήσει στο απόγειο της επαγγελματικής του διαδρομής, στον πλέον εξευτελιστικό κατήφορο που θα μπορούσε να σαβουριαστεί οποιοσδήποτε εκφέρει δημόσιο λόγο.
Ο χθεσινός θεατρίνος του ντεμέκ «αντιμνημονισμού», ακολουθώντας τη θλιβερή διαδρομή του (κατά δήλωση του) προσωπικού του φίλου και κατοχικού πρωθυπουργεύοντος, μετετράπη σταδιακά σε ένθερμο κήρυκα της κατοχής, καλώντας πλέον ανοικτά την κοινωνία να κιοτέψει.
- Εθνική συνεννόηση: Με ποιο ζητούμενο και στη βάση ποιάς επιδίωξης βρε γελοίε???
- Πολιτική σταθερότητα: Με ποιόν τιμονιέρη στο τιμόνι της χώρας που οδηγείται στα βράχια βρε καραγκιοζάκο της δήθεν δημοσιογραφίας???
- Εθνικό μέτωπο για να μην οδηγηθούμε σε εθνικές τραγωδίες: Στη βάση ποιάς στρατηγικής, ποιων εθνικών προτεραιοτήτων, και πόσο αυτές τις υπηρετεί με τη στάση του και τις επιλογές του, το κατοχικό ανδρείκελο και φίλος σου προσωπικός βρε τενεκέ???
Σε απειλούν??? Ποιοι
σε απειλούν και γιατί να το κάνουν??? Μόνο οι ερινύες σου (αλλά αυτές έχουν το
ακαταδίωκτο) για την τιποτένια στάση σου μπορούν να ασχοληθούν με έναν
ξεφωνημένο φαφλατά – μπαγασάκο της ραδιοτηλεοπτικής βαβούρας. Ποιος άλλος νομίζεις
ότι μπορεί να ασχοληθεί μαζί σου για να σου εξασφαλίσει το προνόμιο του
απειλούμενου πλέον???
Άδικα λοιπόν ανακατεύεις τα σκατά που βούτηξες και σε σκέπασαν μέχρι το κεφάλι. Μέσα από τα βοθρολύματα του δωσιλογισμού, ήρωες δεν ψαρεύονται φτηνέ πολιτικέ τυχοδιώκτη.
Όσο για το συμβόλαιο που καμαρώνεις ότι εξασφάλισες, δε σε τιμά. Το τίμημα του πολιτικού σου ξεπεσμού είναι αυτό το συμβόλαιο, πληρωμένο από τη διαφήμιση για κολλαγόνα και σιροπάκια για …χαμηλοβλεπούσες. Εκεί κατάντησες… Να πληρώνεσαι από σιροπάκια για χαμηλοβλεπούσες τσουτσούνες.
Όμως αυτή κοινωνία που την καλείς να σε ακολουθήσει στον κατήφορο του ξεπεσμού τι κέρδισε??? Την ευτυχία της??? Τη πατρίδα της??? Την αξιοπρέπειά της??? Την εύνοια της «σκρόφας» του Βερολίνου όπως την αποκαλούσες??? Ή μήπως την ευτυχία του success με τιμονιέρη τον Αντώνιο Don Corleone όπως τον αποκαλούσες???
Υ.Γ. Ζητάμε συγνώμη από τα ουσιαστικά και τα επίθετα που
χρησιμοποιήσαμε - μιμούμενοι το δικό σου εκφωνητικό ήθος - για να σε περιγράψουμε, αλλά όταν η κατάντια είναι απερίγραπτη,
ενίοτε μοιραία δυσανασχετούν και ορισμένα μέρη του λόγου.
Σχετικό μας άρθρο...
Σχετικό μας άρθρο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου