Ανεξάρτητα με την έκβαση των διαπραγματεύσεων για το PSI, το πρόβλημα του ελληνικού χρέους δεν πρόκειται να λυθεί, σύμφωνα με το Bloomberg, καθώς η μείωση του χρέους δεν αρκεί για να γίνει βιώσιμο.
Όπως εξηγεί το δημοσίευμα, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ και οι άλλοι επίσημοι πιστωτές δεν συμμετέχουν στη συμφωνία και έτσι θα επηρεαστούν μόνο οι ιδιώτες πιστωτές, οι οποίοι κατέχουν περίπου 200 δισ. ευρώ από το καθαρό κρατικό χρέος της Ελλάδας που ανέρχεται σε 338 δισ. ευρώ.«Με άλλα λόγια, ακόμα και με «κούρεμα» 50% το χρέος της Ελλάδας θα μειωθεί κατά μόλις 100 δισ. ευρώ, ή λιγότερο από το 30%». (ΣΧΟΛΙΟ Ι.Ο.: Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενες αναρτήσεις μας αλλά και όπως θα εξακολουθούμε να υπενθυμίζουμε με κάθε ευκαιρία, με δεδομένο ότι το μοναδικό ποσό που τίθεται προς διαπραγμάτευση και μάλιστα χωρίς επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία αφορά τα 46 δισ του IIF, στην πραγματικότητα το όποιο όφελος από το κούρεμα θα είναι ακόμα μικρότερο, σίγουρα κάτω από 40 δισ, με τους πλέον ρεαλιστικούς υπολογισμόυς να φέρνουν το όφελος κάτω ακόμα και από τα 25 δις (ήτοι...6% του ΑΕΠ).
«Αυτό δεν είναι αρκετό. Η φερεγγυότητα οποιασδήποτε χώρας έγκειται στην εξυπηρέτηση του χρέους της, στα επιτοκιακά κόστη, τον ρυθμό ανάπτυξη και την δημοσιονομική πολιτική. Στην περίπτωση της Ελλάδας, υπολογίζοντας ένα μέσο επιτόκιο της τάξης του 4% (αυτό το επιτόκιο ενδέχεται να επιτύχει από τις διαπραγματεύσεις για το PSI) επί του υπολοίπου χρέους των 238 δισ. ευρώ, και με βάση τις προβλέψεις του ΔΝΤ για την οικονομική ανάπτυξη, η κυβέρνηση θα πρέπει να εμφανίζει επ' αόριστον πρωτογενές πλεόνασμα (χωρίς να υπολογίζονται οι πληρωμές των τόκων) 3,2% του ΑΕΠ, μόνο και μόνο για να μπορεί να διατηρήσει σταθερό το χρέος της. Μην υπολογίζετε να γίνει αυτό. Η Ελλάδα έχει καταφέρει να εμφανίσει τόσο υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα μόνο κατά τα έξι από τα τελευταία 24 χρόνια, όταν η οικονομική ανάπτυξη στη χώρα ήταν πολύ υψηλότερη. Για να επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος τώρα, θα πρέπει να μειώσει το έλλειμμά της κατά περίπου 10 δισ. ευρώ ετησίως, που ισοδυναμεί με τα δυο τρίτα περίπου των δαπανών της για κοινωνικά προγράμματα».
«Αυτό δεν είναι αρκετό. Η φερεγγυότητα οποιασδήποτε χώρας έγκειται στην εξυπηρέτηση του χρέους της, στα επιτοκιακά κόστη, τον ρυθμό ανάπτυξη και την δημοσιονομική πολιτική. Στην περίπτωση της Ελλάδας, υπολογίζοντας ένα μέσο επιτόκιο της τάξης του 4% (αυτό το επιτόκιο ενδέχεται να επιτύχει από τις διαπραγματεύσεις για το PSI) επί του υπολοίπου χρέους των 238 δισ. ευρώ, και με βάση τις προβλέψεις του ΔΝΤ για την οικονομική ανάπτυξη, η κυβέρνηση θα πρέπει να εμφανίζει επ' αόριστον πρωτογενές πλεόνασμα (χωρίς να υπολογίζονται οι πληρωμές των τόκων) 3,2% του ΑΕΠ, μόνο και μόνο για να μπορεί να διατηρήσει σταθερό το χρέος της. Μην υπολογίζετε να γίνει αυτό. Η Ελλάδα έχει καταφέρει να εμφανίσει τόσο υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα μόνο κατά τα έξι από τα τελευταία 24 χρόνια, όταν η οικονομική ανάπτυξη στη χώρα ήταν πολύ υψηλότερη. Για να επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος τώρα, θα πρέπει να μειώσει το έλλειμμά της κατά περίπου 10 δισ. ευρώ ετησίως, που ισοδυναμεί με τα δυο τρίτα περίπου των δαπανών της για κοινωνικά προγράμματα».
(ΠΗΓΗ: http://www.reporter.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου