Ο Χρίστοφ Μ. Σμιτ, ένας εκ των «σοφών» της γερμανικής οικονομίας (μέλος του πενταμελούς συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης) και πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών με έδρα στη Ρηνανία – Φεστφαλία, παραχώρησε συνέντευξη στο Focus online, στην οποία αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην ελληνική δημοσιονομική κρίση.
«Εμείς στο συμβούλιο εμπειρογνωμόνων είχαμε προτείνει μεγαλύτερο κούρεμα του ελληνικού χρέους σε σχέση με την απόφαση που ελήφθη στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης: 50% αντί 20%. Όταν αποφασίζει κανείς να κάνει ένα τόσο σημαντικό βήμα, το να κηρυχθεί δημοσίως μία χώρα ως μερικώς ανίκανη να εξυπηρετήσει τα χρέη της, τότε θα πρέπει τουλάχιστον η ελάφρυνσή της να είναι αξιοσημείωτη. Αυτός είναι άλλωστε και ο στόχος ενός κουρέματος: Η επανάκτηση της εμπιστοσύνης σχετικά με την αποπληρωμή του υπόλοιπου χρέους. Αυτό δεν επιτυγχάνεται με το σημερινό σχέδιο. Με το σχέδιο, που συμφωνήθηκε, αγοράζεται μόνο χρόνος. Για το λόγο αυτό θα επανέλθει η σχετική συζήτηση», υποστηρίζει ο Σμιτ συμμεριζόμενος την ανησυχία του συναδέλφου του Λαρς Φελντ στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων, ότι η κρίση χρέους θα οξυνθεί εκ νέου το φθινόπωρο.
Σε περίπτωση δραστικού κουρέματος χρέους, οι αγορές θα υποβάθμιζαν την Ελλάδα στην κατηγορία της στάσης πληρωμών, παραδέχεται ο Σμιτ, αλλά μόνο για λίγες ημέρες. Στη συνέχεια θα ακολουθούσε μία βελτιωμένη αξιολόγηση. Το κούρεμα χρέους θα ήταν επώδυνο και ταπεινωτικό (λόγω του τρόπου που εξελίχθηκαν τα πράγματα στην Ευρώπη), αλλά είναι προτιμότερο να επιλέξει κανείς τον δρόμο που οδηγεί έξω από την κρίση. «Αυτό το τολμηρό βήμα αποφεύχθηκε. Για το λόγο αυτό το θέμα σίγουρα θα τεθεί εκ νέου», προβλέπει ο γερμανός ειδικός.
Όσον αφορά τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών της Ελλάδας στο δεύτερο πακέτο στήριξής της, ο Σμιτ εκτιμά ότι δεν υπήρξε σημαντική, αλλά δεν θα πρέπει να υποτιμάται η σημασία της συμβολικής της δύναμης. «Οποιος έχει αγοράσει τα ομόλογα σε τιμή 50% χαμηλότερη από την ονομαστική τους αξία και τα ανταλλάσσει για το 80% της αξίας τους, αποκομίζει κέρδος», εξηγεί. Υπάρχουν επομένως νικητές και ηττημένοι στην ιστορία αυτή.
Υπάρχουν δύο τρόποι να διαχειριστεί κανείς μία τέτοια κρίση, σύμφωνα με τον γερμανό «σοφό»: Είτε ρισκάρει κανείς μία χρεοκοπία και σώζει τις τράπεζες, μόλις αντιμετωπίσουν δυσκολίες, είτε ακολουθεί τον δρόμο που επέλεξε η Ευρώπη, δηλαδή δίνει στην Ελλάδα τη δυνατότητα να επιβιώσει και δεν χρειάζεται να στηρίξει τις τράπεζες.
«Το κόστος που θα κληθούμε να πληρώσουμε θα είναι μεγάλο» τονίζει ο Σμιτ. «Το χειρότερο θα ήταν, ωστόσο, να μην καταβάλει κανείς προσπάθειες για διάσωση της Ευρωζώνης. Η στρατηγική της γερμανικής κυβέρνησης είναι κατά βάση σωστή: εφαρμόζει στην Ελλάδα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πίεση, ταυτόχρονα όμως αγοράζει χρόνο για να διατηρήσει την Ευρωζώνη εν ζωή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου