Με τις γνωστές μεθόδους των σεσημασμένων, μνημονιακών απατεωνίσκων (τις
λογιστικές αλχημείες) και στο πλαίσιο της πεπατημένης γύρω από την
εκμετάλλευση των ανέργων συνταγής (τα "προγράμματα" ανακύκλωσης της
άνεργης μιζέριας, με την υπογραφή της μαστόρισσας στο είδος, ως
ακρονεοφιλελεύθερης) Ευρωπαϊκής Ένωσης, η σαμαρική τσογλαναρία
επιχειρεί να πασπαλίσει με..."χρυσόσκονη" τα συντρίμμια που αφήνει πίσω
της στο χώρο όπου επέφερε τη μεγαλύτερη, από τις αμέτρητες και
ανυπολόγιστες, ζημιά, ήτοι στον τομέα της αγοράς εργασίας, εν προκειμένω
της ανεργίας.
Μέσω της ΕΛΣΤΑΤ του ΥΠΟΔΙΚΟΥ Γεωργίου, πληροφορηθήκαμε σήμερα ότι η
ανεργία το Δεκέμβριο σημείωσε "οριακή κάμψη" της τάξης του -0,1%,
ευρισκόμενη στο 27,5%, από 27,6% που σημειώθηκε τον προηγούμενο μήνα. Δεν
θα σταθούμε στο ούτως ή άλλως σταθερό ποσοστό πανωλεθρίας (όποια
αριθμητική νόθευση και αν γίνεται, το ποσοστό της ανεργίας εδώ και μήνες
δεν πέφτει κάτω από 27%, καθιστώντας την Ελλάδα όχι απλά την
πρωταθλήτρια ανεργίας στην Ο.Ν.Ε. και την Ε.Ε., όχι μόνο μία από τις
πλέον "άνεργες" χώρες παγκοσμίως, φιγουράροντας στις σχετικές λίστες
παρέα με τις ομοβάθμιές της τριτοκοσμικές, αφρικανικές χώρες, αλλά και
ως η χώρα που διέρχεται καταστροφής μεγαλύτερης ακόμα κι από ηττημένης
σε πόλεμο χώρας: χαρακτηριστική η περίπτωση του Ιράκ, το οποίο -ένα
εξάμηνο μετά την αμερικανική εισβολή- έζησε τη μεγαλύτερη ανεργία στην
ιστορία του, η οποία όμως δεν υπερέβη το 27%, ενώ -ακόμα κι εκεί- η
αναλογία εργαζομένων προς μη εργαζομένους παρουσίαζε σαφώς ευνοϊκότερη
εικόνα συγκριτικά με τα σημερινά εγχώρια χάλια), αλλά θα αποδείξουμε -ως οφείλουμε- ότι ακόμα κι αυτό το ολέθριο ποσοστό ΩΡΑΙΟΠΟΙΕΙ την πραγματικότητα.
Ένας και μόνο υπολογισμός αρκεί για να μας δείξει ότι η ανεργία ασφαλώς
και δεν..."μειώνεται" (έστω και οριακά, έστω και κατά ένα ανεπαίσθητο
ποσοστό της τάξης του -0,1%), αλλά εξακολουθεί να αυξάνεται, όπως όλοι όσοι έχουν επαφή με την ντόπια αγορά εργασίας, άλλωστε, μπορούν να αντιληφθούν. Κατά
το μήνα Δεκέμβριο, λοιπόν, ξεκίνησαν οι δύο πρώτες, από τις τέσσερις
συνολικά, φάσεις 5μηνων προσλήψεων ανέργων σε φορείς του Δημοσίου, με
αμοιβή μάλιστα ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΜΙΣΘΟ και ασφαλώς με ανύπαρκτα
τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα. Πρόκειται
για ένα από τα γνωστά μεσαιωνικά προγράμματα που φέρουν την υπογραφή
και τη χρηματοδότηση της γερμανοκρατούμενης Ε.Ε., πρόγραμμα που στοχεύει
απλά στην πανευρωπαϊκή κοροϊδία ως προς τα ποσοστά της ανεργίας, καθώς
και στην ανακύκλωση της άνεργης δυστυχίας, με αντικατάσταση κάποιων
ανέργων από άλλους ανά...πεντάμηνο. Εξυπακούεται ότι οι συμμετέχοντες σ'αυτό το "πρόγραμμα" εκμετάλλευσης στην πραγματικότητα ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ, παρά την προσμέτρησή τους στους εργαζομένους.
(Από ένα σύστημα, εξάλλου, που προσμετρά ως "εργαζόμενο" κάποιον που
δούλεψε έστω και μία...ώρα μέσα σ'ολόκληρο το μήνα, δεν θα μπορούσαμε να
περιμένουμε κάτι διαφορετικό, αν μη τι άλλο σοβαρό.)
Η ΕΛΣΤΑΤ του υπόδικου Γεωργίου, λοιπόν, μάς ενημερώνει ότι..."η ανεργία
μειώθηκε κατά 10.000 εργαζομένους". Η κοροϊδία στο μεγαλείο της! Δεδομένου
ότι οι δύο πρώτες φάσεις των "5μηνων συμβάσεων" αφορούσε περίπου σε
35.000 προσλήψεις (μέσα στο δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου
πραγματοποιήθηκαν οι υπόλοιπες περίπου 15.000), εύκολα διαπιστώνουμε ότι
ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ +25.000
(35.000 πενταμηνίτες μείον τους υποτιθέμενους "10.000" που
παρουσιάζονται ως νέοι "εργαζόμενοι").*
Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι ότι η
κοροϊδία αυτή δεν θα μπορέσει να συνεχιστεί για πολύ: το επίπλαστο
ισοζύγιο μπορεί να κρατήσει -και μάλιστα με χαμηλότερη αριθμητική
δυναμική, αφού από τον Ιανουάριο εκκρεμούσε λιγότερο από το 1/3 των
συνολικών πενταμήνων συμβάσεων- για μόλις δύο μήνες ακόμα, αφού στη
συνέχεια οι άνεργοι..."ωφελούμενοι" (όπως χαρακτηριστικά αποκαλούνται τα
ΚΟΡΟΪΔΑ από τους ίδιους τους ιθύνοντες αυτών των μεσαιωνικών
προγραμμάτων) είτε θα μείνουν άνεργοι (αυξάνοντας από τον Μάιο την
ανεργία αντιστοίχως κατά +35.000 και από τον Ιούνιο +15.000), είτε -ΣΤΗ
ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ- θα αντικατασταθούν από άλλους "πενταμηνίτες", οι
οποίοι βέβαια δεν θα μπορούν να βελτιώσουν τα μαϊμού - ποσοστά της
ΕΛΣΤΑΤ αφού στην πραγματικότητα το μόνο που θα επιτυγχάνεται θα είναι η
ανακύκλωση 50.000 από τους 1,5 εκατομμύρια Έλληνες ανέργους.
Εν ολίγοις, συνεχώς θα διευρύνεται το αρνητικό ισοζύγιο. Το δυσάρεστο
της υπόθεσης, βέβαια, είναι ότι πίσω από τους αριθμούς κρύβεται η
συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας (οι ίδιοι και οι οικογένειές
τους), οι οποίοι κουβαλούν τη δική τους δυστυχία που έρχεται ως σκόπιμο,
συνειδητό αποτέλεσμα της ανελλήνιστης μνημονιακής συμμορίας, η οποία με
τη σειρά της δεν θα ησυχάσει αν δεν ολοκληρώσει την ολοσχερή καταστροφή
της χώρας μας.
Τουλάχιστον 28% (+25.000 άνεργοι = +0,5%), λοιπόν, το πραγματικό
στατιστικό ποσοστό της ανεργίας, ήτοι περισσότερο από 33% η πραγματική
ανεργία. Αριθμοί μίας χώρας που εξακολουθεί να βουλιάζει, με
ύστατη (και δυστυχώς όχι απαραιτήτως επαρκή) ευκαιρία ανάκαμψης τις
εκλογές του Μαΐου και το γκρέμισμα της απανταχού μνημονιακής
τσογλαναρίας.
* Σκοπίμως στους αριθμούς αυτούς δεν συμπεριλαμβάνουμε τους
συμμετέχοντες στο άλλο μεσαιωνικό "πρόγραμμα" - κοροϊδία, αυτό τού
"voucher - επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας". Στη συγκεκριμένη
περίπτωση και ήδη από το Μάιο έχουμε περίπου 30.000 "ωφελούμενους" οι
οποίοι γίνονται αντικείμενα στυγνής εκμετάλλευσης από εταιρείες του
ιδιωτικού τομέα μέσω επίσης πεντάμηνων συμβάσεων, μισθών χαμηλότερων από
τον κατώτατο αλλά ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ...ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ. Υπό την έννοια αυτή,
δεν γνωρίζουμε αν οι "ωφελούμενοι" αυτοί προσμετρώνται από την ΕΛΣΤΑΤ
στους ανέργους ή στους εργαζόμενους. Αν συμβαίνει το δεύτερο,
καταλαβαίνουμε ότι το ποσοστό της ανεργίας ανεβαίνει περαιτέρω
αναλογικά.
(ΠΗΓΗ: http://anemosantistasis.blogspot.gr/ by Μπάμπης ο Ανυπέρβλητος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου