Κυριακή
πρωι, τηλέφωνο απο συντρόφισσα: Η Μαρία έδωσε τέλος… η συντρόφισσα, η
αγωνίστρια, η φίλη Μαρία. Είναι αδύνατο να αποτυπώσει κανείς σε λίγες
αράδες εμπειρίες και συναισθήματα. Αυτό
που μας ένωσε απ’ την πρώτη στιγμή ήταν το κοινό μας όνειρο, ότι πού θα
πάει, θα τον αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο, στο χέρι μας είναι!
Η
Μαρία που ήταν ταγμένη στην επανάσταση, στον αντιφασισμό, στον
πολιτισμό και είχε ένα τεράστιο πνευματικό πλούτο,
πλούτο που μοιραζόταν μαζί μας καθημερινά στο site της Κίνησης “Απελάστε
το Ρατσισμό”, στα facebook του Κυριακάτικου και στις σελίδες “ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
Φασισμός” και “Λέμε Όχι στη Χρυσή Αυγή”, κάνοντάς καθημερινή πράξη την
κοινοκτημοσύνη, κάτι που ελάχιστοι επαναστάτες του καναπέ έστω
κατανοούν…
Η
Μαρία είχε ένα μικρό φούρνο στη Νίκαια, ένα φούρνο που τον πήρε η μπάλα
της γαμοκρίσης κι έκλεισε και σύντομα βρέθηκε χωρίς τίποτε, στο δρόμο,
σαν ένα φτερό που το χτυπάει ο αέρας από παντού. Με την αλληλλεγγύη
συντρόφων και φίλων μπόρεσε να συνεχίσει να στέκεται, να συνεχίσει να
ζει. Αλλά δεν άντεξε αυτή την κατάσταση την έτρωγε καθημερινά σιγά σιγά…
Η
Μαρία που μέσα από τις απίστευτες προσωπικές της τρικυμίες, ώρες ώρες
φάνταζε ακλόνητη σαν βράχος, αλλά ταυτόχρονα είχε τόσο ευαίσθητη,
παιδική ψυχή, μας άφησε το Σάββατο 7 του Σεπτέμβρη.
Μαρία
μας, Μαράκι μας αγαπημένο, αντί για αντίο, δεσμευόμαστε και σου
υποσχόμαστε ότι θα την αλλάξουμε τη ζωή, θα παλέψουμε με όλες μας τις
δυνάμεις για να βγει το όνειρο μας αληθινό, ότι θα παλέψουμε για την
ισότητα και την ελευθερία κι ότι θα νικήσουμε ό,τι κι αν γίνει!
Οι σύντροφοι της από την Κίνηση “Απελάστε το Ρατσισμό”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου