Ο άξονας Βερολίνου-Παρισίων, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους στις Βρυξέλλες, αντιμετωπίζει με εξαιρετική ανησυχία τις εξελίξεις στην Αθήνα, ιδιαίτερα μετά την πολιτική δολοφονία στο Κερατσίνι από μέλος της Χρυσής Αυγής. Και «διαμηνύει» στο εγχώριο πολιτικό σύστημα ότι η ομαλή συνέχεια της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης προϋποθέτει «πολιτική σταθερότητα πάση θυσία...».
Παρ΄ όλα αυτά, οι ίδιοι κύκλοι διευκρινίζουν ότι σε υπηρεσιακό επίπεδο, δηλαδή Κομισιόν και ΕΚΤ, η ανάδυση συνθηκών πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα «δεν αλλάζει την αυστηρή στάση που θα επιδείξει η τρόικα όσον αφορά τη νέα φάση αξιολόγησης της εφαρμογής του προγράμματος, και ιδιαίτερα την αξιοπιστία της μεθόδου επίτευξης του στόχου διατηρήσιμου πρωτογενούς πλεονάσματος από το 2013 και εφεξής...». Με άλλα λόγια, μένει στην Αθήνα να αποφασίσει το πώς θα διασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα και θα εμφανίσει «αξιόπιστο συνομιλητή» στην τρόικα.
Τα οικονομικά σενάρια που διαμορφώνονται σε γνώση του επιτελείου του Eurogroup, παράλληλα με τη διαπραγμάτευση της τρόικας στην Αθήνα (κυρίως τον κύκλο αξιολόγησης που θα αρχίσει τον Οκτώβριο), διατηρούν δύο εναλλακτικές «λύσεις» για το ελληνικό πρόβλημα. Η τελική επιλογή ανάμεσά τους θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες: τη σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνησης (και, για την ακρίβεια, το ποιος τελικά θα είναι ο κυβερνητικός της εταίρος) και τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στην Ευρωζώνη το ΔΝΤ με αφορμή τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Δύο..."λύσεις"
Οι δύο «λύσεις» στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι:
- είτε υιοθέτηση της μεσοπρόθεσμης εκδοχής με τη δρομολόγηση ενός τρίτου «μικρού» πακέτου της τάξης των 14 δισ. ευρώ (ΠΡΟΣΘΗΚΗ Α.Α.: Προς το παρόν!)
- είτε η (ΑΠΟ ΤΩΡΑ) οριστική μακροπρόθεσμη «λύση» ενός δανείου της τάξης των 76-80 δισ. ευρώ, που θα καλύπτει τις ανάγκες μέχρι και το 2022 και θα συγκροτηθεί από το υπόλοιπο του τρέχοντος δανείου (22 δισ. ευρώ), τα 14 δισ. ευρώ μέχρι και το 2015 και το επιπλέον ποσό μέχρι το 2022.
Και τα δύο «πακέτα», είτε το μεσοπρόθεσμο είτε το μακροπρόθεσμο, θα συνοδεύονται από ένα οικονομικό μνημονιακό πρόγραμμα με τη μορφή του MoU.
Οι συζητήσεις που θέλουν το πρόγραμμα αυτό να βαφτίζεται για πολιτικούς λόγους «αναπτυξιακό διαρθρωτικό πρόγραμμα» (ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Μία από τις συνηθισμένες λεκτικές κοροϊδίες των δανειστών-δυναστών και των εγχώριων γιουσουφακίων τους) βρίσκονται σε καλό δρόμο, αλλά αποτελούν περιθωριακό στοιχείο της διαπραγμάτευσης. Το καινούργιο στοιχείο στον νέο αυτό κύκλο διαπραγμάτευσης, που θα έχει ένα «υπηρεσιακό» επίπεδο με την τρόικα και ένα «πολιτικό» σε επίπεδο αρχηγών κυβερνήσεων, είναι ότι οι εμπλεκόμενοι θα γνωρίζουν ότι σε ορατό ορίζοντα περίπου 18 μηνών οι όροι του MoU θα αρχίσουν να χαλαρώνουν (ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Η τακτική του μαστιγίου και του καρότου παραμένει, με το καρότο ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ να μην πρόκειται να φανεί όχι σε 18 μήνες, ούτε καν το 2022! Μην ξεχνάμε ότι το Δημοσιονομικό Σύμφωνο που προβλέπει μέτρα για μείωση του δημόσιου χρέους στο...60% είναι ήδη σε ισχύ, ενώ, με τα νέα αυτά δάνεια της ελλαδικής αποικίας χρέους, τα κερατιάτικα χρωστούμενα θα υπερβαίνουν το 2022 κατά πολύ ακόμα και το υποτιθέμενο όριο βιωσιμότητας τού 110%).
Αυτό δεν θα αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά το σύνολο των χωρών που θα βρίσκονται σε πρόγραμμα στήριξης και τις υπόλοιπες οικονομίες της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανόμενων των δύο ισχυρών Γερμανίας-Γαλλίας, μόνο που η «χαλάρωση» θα αποτελέσει βασικό χαρτί πολιτικής επένδυσης για τις χώρες του προγράμματος Ελλάδα - Πορτογαλία - Ιρλανδία. Και αυτό, γιατί, κατά τις εκτιμήσεις στο EWG, και οι τρεις χώρες, όχι μόνο η Ελλάδα, θα χρειαστούν νέα πακέτα στήριξης... Μπροστά σ΄ αυτό το «μήνυμα» βρίσκεται το πολιτικό σύστημα στην Αθήνα.
Τα οικονομικά σενάρια που διαμορφώνονται σε γνώση του επιτελείου του Eurogroup, παράλληλα με τη διαπραγμάτευση της τρόικας στην Αθήνα (κυρίως τον κύκλο αξιολόγησης που θα αρχίσει τον Οκτώβριο), διατηρούν δύο εναλλακτικές «λύσεις» για το ελληνικό πρόβλημα. Η τελική επιλογή ανάμεσά τους θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες: τη σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνησης (και, για την ακρίβεια, το ποιος τελικά θα είναι ο κυβερνητικός της εταίρος) και τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στην Ευρωζώνη το ΔΝΤ με αφορμή τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Δύο..."λύσεις"
Οι δύο «λύσεις» στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι:
- είτε υιοθέτηση της μεσοπρόθεσμης εκδοχής με τη δρομολόγηση ενός τρίτου «μικρού» πακέτου της τάξης των 14 δισ. ευρώ (ΠΡΟΣΘΗΚΗ Α.Α.: Προς το παρόν!)
- είτε η (ΑΠΟ ΤΩΡΑ) οριστική μακροπρόθεσμη «λύση» ενός δανείου της τάξης των 76-80 δισ. ευρώ, που θα καλύπτει τις ανάγκες μέχρι και το 2022 και θα συγκροτηθεί από το υπόλοιπο του τρέχοντος δανείου (22 δισ. ευρώ), τα 14 δισ. ευρώ μέχρι και το 2015 και το επιπλέον ποσό μέχρι το 2022.
Και τα δύο «πακέτα», είτε το μεσοπρόθεσμο είτε το μακροπρόθεσμο, θα συνοδεύονται από ένα οικονομικό μνημονιακό πρόγραμμα με τη μορφή του MoU.
Οι συζητήσεις που θέλουν το πρόγραμμα αυτό να βαφτίζεται για πολιτικούς λόγους «αναπτυξιακό διαρθρωτικό πρόγραμμα» (ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Μία από τις συνηθισμένες λεκτικές κοροϊδίες των δανειστών-δυναστών και των εγχώριων γιουσουφακίων τους) βρίσκονται σε καλό δρόμο, αλλά αποτελούν περιθωριακό στοιχείο της διαπραγμάτευσης. Το καινούργιο στοιχείο στον νέο αυτό κύκλο διαπραγμάτευσης, που θα έχει ένα «υπηρεσιακό» επίπεδο με την τρόικα και ένα «πολιτικό» σε επίπεδο αρχηγών κυβερνήσεων, είναι ότι οι εμπλεκόμενοι θα γνωρίζουν ότι σε ορατό ορίζοντα περίπου 18 μηνών οι όροι του MoU θα αρχίσουν να χαλαρώνουν (ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Η τακτική του μαστιγίου και του καρότου παραμένει, με το καρότο ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ να μην πρόκειται να φανεί όχι σε 18 μήνες, ούτε καν το 2022! Μην ξεχνάμε ότι το Δημοσιονομικό Σύμφωνο που προβλέπει μέτρα για μείωση του δημόσιου χρέους στο...60% είναι ήδη σε ισχύ, ενώ, με τα νέα αυτά δάνεια της ελλαδικής αποικίας χρέους, τα κερατιάτικα χρωστούμενα θα υπερβαίνουν το 2022 κατά πολύ ακόμα και το υποτιθέμενο όριο βιωσιμότητας τού 110%).
Αυτό δεν θα αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά το σύνολο των χωρών που θα βρίσκονται σε πρόγραμμα στήριξης και τις υπόλοιπες οικονομίες της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανόμενων των δύο ισχυρών Γερμανίας-Γαλλίας, μόνο που η «χαλάρωση» θα αποτελέσει βασικό χαρτί πολιτικής επένδυσης για τις χώρες του προγράμματος Ελλάδα - Πορτογαλία - Ιρλανδία. Και αυτό, γιατί, κατά τις εκτιμήσεις στο EWG, και οι τρεις χώρες, όχι μόνο η Ελλάδα, θα χρειαστούν νέα πακέτα στήριξης... Μπροστά σ΄ αυτό το «μήνυμα» βρίσκεται το πολιτικό σύστημα στην Αθήνα.
(ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/)
ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Αφού το βλέπεις, κακόμοιρε και τραγέλαφε ραγιά! Όσο ΔΕΝ ξυνπάς, τόσο πιο πολύ θα βυθίζεσαι στον μνημονιακό όλεθρο. Δεν λέμε ότι πιστεύουμε το σημερινό στατιστικό ανοσιούργημα - μαϊμού της κατ' επανάληψη αναξιόπιστης Rass και της φυλλάδας τού Ελεύθερου Ρύπου, αλλά από την άλλη ΔΕΝ σου έχουμε και εμπιστοσύνη. Σε έχουμε ικανό να "τσίμπησες" στην τρομολαγνεία του πραγματικού φασιστικού άκρου που έχρισες ως την κυβερνώσα παράταξή σου, πάντα ανεχόμενος την κατοχή της χώρας σου από ξένες δυνάμεις στα πλαίσια τής προ δεκαετιών καλλιεργηθείσας εθελοδουλείας σου.
Πρόσεχε και ξύπνα: Η ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ!
Πρόσεχε και ξύπνα: Η ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου