Ο
δρόμος
που ακολουθεί το σάπιο «συνταγματικό τόξο» είναι αδιέξοδος. Μας οδηγεί
κατευθείαν στην πλήρη καταστροφή. Από την άλλη όμως εύκολες
λύσεις θα πρέπει να ξέρουμε πως δεν υπάρχουν. Για να μπορέσουμε να τα
καταφέρουμε, εκεί που φτάσαμε, χρειάζεται να γίνουν τουλάχιστον πέντε
δύσκολα πράγματα.
1) Γενναίο
κούρεμα του χρέους ώστε να πέσει αυτό κάτω από το 100% του ΑΕΠ και μικρά επιτόκια
αποπληρωμής του υπολοίπου.
2) Έξοδος
από το ευρώ ή τουλάχιστον μία ειδική σύμβαση ορισμένων ετών νομισματικής
αυτονομίας και χαλαρότητας των υποχρεώσεων μας ως μέλους της ΕΕ. Αν απαιτηθεί ακόμα
και έξοδος και από τα δυο, ευρώ και ΕΕ.
3) Μεγάλο
πακέτο διεθνούς οικονομικής ενίσχυσης κατευθείαν στα χέρια της κοινωνικής βάσης
και όχι μέσω της διεφθαρμένης πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας.
4) Καθιέρωση
ενιαίου μειωμένου φορολογικού συντελεστή με φορολόγηση των καθαρών εισοδημάτων,
μετά δηλαδή την αφαίρεση παντός είδους εξόδων αδιακρίτως. Και φυσικά
5) Πλήρης
αλλαγή του σάπιο και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Δηλαδή θεσμική αλλαγή
του φορέα άσκησης της εξουσίας, ώστε να περάσει αυτή από τα χέρια της διεφθαρμένης
και αποτυχημένης πολιτικής ολιγαρχίας στα χέρια του λαού.
Αν δεν γίνουν
ταυτόχρονα και τα πέντε αυτά πράγματα και κυρίως το πέμπτο, η αλλαγή του οποίου
αποτελεί conditio sine qua non, (όρος άνευ του οποίου δεν), τότε
δεν υπάρχει περίπτωση υγιούς ανάκαμψης. Δεν υπάρχει περίπτωση ταχείας απελευθέρωσης
της χώρας από τα νύχια της τρόικας και κυρίως της Γερμανίας. Δεν υπάρχει περίπτωση
ελεύθερης αυτοδιάθεσης των Ελλήνων για πολλές δεκαετίες στον αιώνα που μόλις
πριν 13 χρόνια μπήκαμε.
Είτε θα χάσουμε
και τον τρίτο αιώνα μετά την απελευθέρωση ή θα τον μετατρέψουμε σε νέο «Χρυσό
Αιώνα» για το ελληνικό Έθνος.
ΥΓ. Από τις
πέντε πιο πάνω προϋποθέσεις, εκείνη που δεν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας, ως
λαός, είναι η τρίτη. Όμως ακόμα και χωρίς αυτή μπορούμε να τα καταφέρουμε εάν
τηρήσουμε με ευλάβεια τις άλλες τέσσερις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου