Αποκατάσταση της πραγματικότητας μετά το σα(χλα)μαρικό διαγγελματικό καραγκιοζιλίκι: ΤΡΟΜΟΣ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ

Το επόμενο επεισόδιο στο "σίριαλ" των διαπραγματεύσεων με την τρόικα είναι εκείνο που προκαλεί μεγάλο προβληματισμό και ανησυχία στο Σαμαρά, αλλά και τους κυβερνητικούς του εταίρους, Βενιζέλο και Κουβέλη. Συνεπώς οι σχεδιασμοί του Μαξίμου για το προσεχές διάστημα θα περιστρέφονται γύρω από τις συνομιλίες για τις νέες απαιτήσεις που θα εγερθούν στον επόμενο έλεγχο της τρόικας τον Ιούνιο και φυσικά γύρω από την επικοινωνιακή διαχείριση των νέων δεδομένων.

Τα μέτρα αυτά, που, όπως παραδέχονται και οι τρεις αρχηγοί, "δεν τα αντέχει η κοινωνία, η οικονομία, η Βουλή", η κυβέρνηση δεν θέλει καν να τα σκέφτεται. Εκ μέρους της ΔΗΜ.ΑΡ., ο Σπ. Λυκούδης το έθεσε "γλαφυρά": "Φοβάμαι πάρα πολύ τη διαπραγμάτευση του Ιουνίου. Διότι θα κατεβάσουν την κουρτίνα τον Ιούνιο, αυτό είναι που φοβάμαι περισσότερο από τη διαπραγμάτευση αυτής της ώρας".

Έως ότου αρχίσουν να τίθενται σε καθημερινή βάση, στην επόμενη φάση διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση τα "ξορκίζει" και προσδοκά ότι, με κάποιον τρόπο, ακόμα και αν οι συζητήσεις με την τρόικα ξεκινήσουν στο προσεχές διάστημα, θα "απλωθούν", ενδεχομένως και έως το τέλος του καλοκαιριού.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Στουρνάρας, πριν μεταβεί στο Δουβλίνο, άφηνε να διαρρεύσει ότι "το δημοσιονομικό κενό έκλεισε. Δεν θα υπάρξουν μέτρα για το 2013 και το 2014". Το πόσο πιθανό είναι αυτό να συμβεί θα το έδειχναν οι δηλώσεις του προέδρου του Eurogroup, που ήρθαν να... προδώσουν τον υπουργό Οικονομικών. Μετά τη συνεδρίαση, ο Γερούν Ντέισελμπλουμ "παραδέχτηκε" ότι στην Ελλάδα έχει σημειωθεί πρόοδος στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, αλλά τόνισε ότι "υπάρχει ανάγκη να επιταχυνθούν οι προσπάθειες". Μάλιστα υπέδειξε ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στο "δημοσιονομικό κενό" (σ.σ.: το οποίο, κατά τον Γ. Στουρνάρα, "έκλεισε"), στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και στην ολοκλήρωση των προαπαιτούμενων.

Αγριότερες διαθέσεις "υπόσχεται" για το καλοκαίρι η τρόικα 

Ακόμη επιθετικότερη μορφή πρόκειται να πάρει στο δεύτερο εξάμηνο του 2013 η μνημονιακή πολιτική των φοροεπιδρομών, της ύφεσης και της λιτότητας, που έχουν αποκτήσει ενδημικό χαρακτήρα και που αναμένεται να ενταθούν, επιδεινώνοντας δραματικά την ήδη κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Το δημοσιονομικό κενό προσδιορίστηκε από τους επικεφαλής ελεγκτές των δανειστών της χώρας για τη διετία 2013 - 2014 στα 4 δισ. ευρώ. Πρόκειται σαφώς για ένα ποσό που “απέχει παρασάγγας” από το 1 ή από τα 2 ή και από τα 2,4 δισ. ευρώ που διαδιδόταν ανεπισήμως μόλις πριν από λίγες εβδομάδες και για το οποίο ουδείς μπορεί ασφαλώς να προδικάσει επί του παρόντος το πού θα κορυφωθεί τους επόμενους μήνες. Και τούτο, δεδομένων αφενός του παρατηρούμενου δημοσιονομικού εκτροχιασμού με βάση τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για το πρώτο τρίμηνο, αφετέρου της βαθιάς ύφεσης, η οποία εξακολουθεί να απλώνεται ταχύτερα από τις προβλέψεις κυβέρνησης και τρόικας.

Από την κυβέρνηση εκφράζεται η διαβεβαίωση πως αυτά τα 4 δισ. ευρώ δεν θα απαιτήσουν νέα μέτρα και διοχετεύεται η εκτίμηση πως το “κενό” αυτό θα καλυφθεί μέσω της θεσμοθετημένης φορολόγησης των ακινήτων, συνυπολογίζοντας το ΕΕΤΗΔΕ του 2013, την "ουρά" του ΕΕΤΗΔΕ του 2012 και τον ΦΑΠ των ετών 2011 - 2012. Ουσιαστικά όμως, τίποτε δεν έχει οριστικοποιηθεί. Ακριβώς το αντίθετο φαίνεται να συμβαίνει: η δημιουργία μιας "μαύρης τρύπας" 818 εκατ. ευρώ στα έσοδα του τριμήνου (351 δισ. ευρώ υστέρηση συν 467 εκατ. ευρώ που είναι η διαφορά των επιστροφών φόρων που θα έπρεπε να καταβληθούν στους φορολογούμενους και του ποσού που τελικά κατέβαλαν στο ίδιο διάστημα τα ταμεία της εφορίας), η οποία με προβολή έτους ενδέχεται θα οδηγήσει σε αστοχία άνω των 3,2 δισ. ευρώ φέτος, οι ενδείξεις για ύφεση σαφώς μεγαλύτερη των προβλέψεων το 2013 (σημειωτέον ότι ήδη πριν την κρίση στην Κύπρο γινόταν λόγος για αναπροσαρμογή της πρόβλεψης στο 5%) και η άλλη τεράστια "μαύρη τρύπα" της οικονομίας που συνιστά η στήριξη των τραπεζών, αναπόφευκτα θα έχουν ως αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση των υποχρεώσεων του Δημοσίου.

Αυτός ο Ιούνιος δεν θα είναι σαν τον περσινό  

Τον Ιούνιο θα πέσουν οι κουρτίνες. Ο χρησμός ανήκει σε κορυφαίο παράγοντα της ΔΗΜ.ΑΡ. και είναι φυσικό να ενεργοποιεί σκέψεις για επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων. Προ καιρού ο σαμαράς είχε χρησμοδοτήσει κι αυτός ότι αν η κυβέρνησή του φτάσει τον Ιούνιο, τότε θα περάσει το καλοκαίρι. Κατά σύμπτωση η τρόικα, αν και έχει διαπιστώσει χρηματοδοτικό κενό (άλλως μαύρη τρύπα) 4 δισ. ευρώ για το 2013, διευκολύνει την κυβέρνηση μεταθέτοντας για τον Ιούνιο την έναρξη της συζήτησης για τη λήψη νέων σκληρών μέτρων - του 4ου Μνημονίου. Από τον χρόνο που θα καθοριστεί για την ψήφιση του νέου Μνημονίου θα εξαρτηθεί και ο χρόνος του εκλογικού αιφνιδιασμού. Η παρούσα Βουλή δεν μπορεί να ψηφίσει νέα μέτρα χωρίς να διακινδυνεύσει την πτώση της κυβέρνησης.

Ο σαμαράς, αν και δέχεται από κορυφαίους συμβούλους του εισηγήσεις για εκλογές, είναι επιφυλακτικός, διότι διαπιστώνει ότι το πολιτικό σκηνικό είναι ρευστό, με κίνδυνο να έχει χάσει τις εκλογές πριν τις προκηρύξει. Το δίλημμα "Μνημόνιο ή δραχμή" ξεθωριάζει, καθώς η κοινωνική κρίση και το ταξικό πρόσωπο της "γερμανικής Ευρώπης" ενισχύουν τον ευρωσκεπτικισμό. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι ομοιογενές, ούτε συνιστά συλλήβδην απόρριψη της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Συγκροτεί, όμως, με αξιώσεις πλειοψηφίας πλέον, τη λαϊκή απαίτηση να υπάρξει αντίσταση στην τρόικα, να ακυρωθεί το Μνημόνιο και να γίνει ριζική επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης.

Ο ευρωσκεπτικισμός δεν συνιστά ελληνική ιδιομορφία. Κερδίζει έδαφος σε όλες τις κοινωνίες του ευρωπαϊκού Νότου, ακόμη και στην Ιταλία, που η θέση της στην Ευρωζώνη είναι κεντρική. Μόλις προχθές, ο ιστορικός σοσιαλιστής ηγέτης της Πορτογαλίας Μάριο Σοάρες ζήτησε να μην πληρώσει η χώρα του το χρέος, διότι θα παραμείνει φτωχή. Ο ευρωσκεπτικισμός ανεβαίνει και στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Τι άλλο σημαίνει η αντίδραση της κυβέρνησης του Βελγίου στο εμπόριο εργαζομένων που κάνει η Γερμανία; Πόσο θα αντέξει η Γαλλία (που έχει την κακή τύχη να έχει για ηγέτη τον Ολαντρέου και να κοιμάται ο υπ. Οικονομικών Μοσκοβισί στο κρίσιμο Eurogroup για την Κύπρο και τις καταθέσεις...), όταν η ύφεση κατατρώει την παραγωγική βάση της, εκτινάσσει την ανεργία και απειλεί τις τράπεζές της;

Μέσα σ' αυτό το μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό περιβάλλον, είναι ακόμη περισσότερο επικίνδυνη η επιλογή Σαμαρά να εναποθέτει τις τύχες της χώρας στη Μέρκελ και η ψευδαίσθησή του ότι μετά τις γερμανικές εκλογές το Βερολίνο από μόνο του θα αλλάξει πολιτική. Η λιτότητα και η αποστράγγιση του ευρωπαϊκού Νότου παραμένουν στρατηγικές επιλογές του, μέσα σ' ένα σχέδιο μετατροπής της Ε.Ε. σε χώρο πολλαπλών ταχυτήτων. Με το ισχυρό βιομηχανικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα να συγκεντρώνεται στη Γερμανία, με τις χώρες της Νότιας και της Ανατολικής Ευρώπης να μετατρέπονται σε ζώνες φτηνής εργασίας. Αυτό το σχέδιο θα πυροδοτήσει όχι μόνο κοινωνικές, αλλά και οικονομικές εκρήξεις, θα ανατινάξει την Ευρωζώνη. Το δίλημμα, λοιπόν, είναι "αναθεμελίωση της Ευρωζώνης ή διάλυσή της".

Ο σαμαράς και η τρικομματική κυβέρνηση δεν μπορούν να διαχειριστούν την αναδυόμενη ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Υπάρχουν ως δυνάμεις υπεξαίρεσης της λαϊκής θέλησης και επιβολής των αξιώσεων των πιστωτών. Δεν μπορούν να διαπραγματευτούν με τους προστάτες τους. Η υποταγή σε αυτούς είναι η ισχύς της κυβέρνησης.

Η εκτράχυνση της κρίσης θα εξαναγκάσει το σαμαρά να πάει σε εκλογές, αν και θα ήθελε πρώτα να πουλήσει μερικά φιλέτα από την περιουσία του Δημοσίου, να ζητήσει ως αντάλλαγμα νέο κούρεμα του δημόσιου χρέους και να δημιουργήσει πλαστή εικόνα εθνικού κύρους εν όψει της ελληνικής προεδρίας τον Ιανουάριο του 2014. Η κρίση όμως δεν περιμένει τα πανηγύρια. Η περιπέτεια των τραπεζών (με κίνδυνο να χαθεί ο δημόσιος έλεγχος της Εθνικής Τράπεζας, με προφανείς επιπτώσεις στο πραγματικό και το συμβολικό επίπεδο για ένα ίδρυμα που έχει συνδεθεί με την εθνική - κρατική υπόσταση) δείχνει ότι ο σαμαράς αποσταθεροποιείται πολιτικά.

Οι εκλογές μπορεί να επιλεγούν ως σάλτο διαφυγής, με την υστεροβουλία να βγάλει τα κάστανα απ' τη φωτιά ο ΣΥΡΙΖΑ και να επιβεβαιωθεί το σενάριο της αριστερής κυβέρνησης ως παρένθεσης. Ευσεβείς πόθοι, που θα διαψευστούν από τον λαό.

Νέα μέτρα - σοκ, ακόμα και για τις κατώτατες συντάξεις 

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της έλλειψης ρευστότητας που αντιμετωπίζουν σήμερα τα μεγαλύτερα ασφαλιστικά ταμεία, αρκεί να αναφέρουμε ότι το ΙΚΑ δανείστηκε την περασμένη εβδομάδα 450 εκατ. ευρώ για να ανταποκριθεί στις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις του Απριλίου (από το ΤΑΠ - ΔΕΗ και το Ταμείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων) ενώ ο ΟΑΕΕ παρακράτησε 80 εκατ. ευρώ από τα συνολικά 120 εκατ. του συγκεντρωθέντος κεφαλαίου από εισφορές των βιοτεχνών και επαγγελματιών που προορίζονταν για χορήγηση επιδόματος ανεργίας.

Ακόμα στο ΙΚΑ το πρώτο δίμηνο της χρονιάς υπήρξε υστέρηση στα έσοδα κατά 14%, σε σχέση με αντίστοιχο διάστημα το 2012, ενώ στον ΟΑΕΕ το 48% δεν καταβάλλει πλέον εισφορές. Συνολικά εκτιμάται ότι το 2013 τα ταμεία, για να καλύψουν μόνο τις συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις τους, θα χρειαστούν επιπλέον τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ.

Έτσι η τραγική έλλειψη ρευστότητας φέρνει πιο κοντά (στη διαπραγμάτευση του Ιουνίου) νέα μέτρα - σοκ. Παρά τις διαψεύσεις του υπουργείου Εργασίας, ήδη εξετάζονται σενάρια περικοπών για όλες τις συντάξεις, μη εξαιρουμένων των κατώτατων! Και αυτό γιατί οι συντάξεις μέχρι τα 700 ευρώ αφορούν πλέον τη μεγάλη πλειονότητα των συνταξιούχων, ενώ, σύμφωνα με τους δανειστές, η συμμετοχή του κράτους σε αυτές τις συντάξεις είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη σε σχέση με τις εισφορές!

Μεταξύ των σεναρίων που εξετάζονται και έχουν τεθεί στην ηγεσία του υπουργείου Εργασίας από την τρόικα είναι η οριζόντια περικοπή όλων των συντάξεων από 40 έως 70 ευρώ, η ποσοστιαία μείωση όλων των συντάξεων μέχρι τα 700 ευρώ ή ακόμα και η μείωση όλων των κατώτατων συντάξεων στα 360 ευρώ! Λόγω των μεγάλων ελλειμμάτων εξετάζονται ειδικότερα μέτρα για δύο ταμεία και συγκεκριμένα για τον ΟΓΑ και το ΤΕΒΕ.

(ΠΗΓΗ: http://www.avgi.gr/)