Νέα ελλείμματα και ανεξέλεγκτες απολύσεις θα φέρει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας

(του Λεωνίδα Βατικιώτη)

Χάριν του κάθε Μελισσανίδη που θα εισπράττει στο εξής τα κέρδη των πρώην ΔΕΚΟ θα απολύονται οι δημόσιοι υπάλληλοι

Έτη φωτός απέχει από την πραγματικότητα η εικόνα σταθεροποίησης που επιχειρεί να εμφανίσει η κυβέρνηση χουντάρα στα δημόσια οικονομικά. Έτσι, το πλεόνασμα που εμφανίζεται στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού κατά το πρώτο τρίμηνο, με βάση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Γενικό Λογιστήριο την Τρίτη ύψους 520 εκ. ευρώ (έναντι ελλείμματος ύψους 334 εκ. ευρώ πέρυσι) δεν είναι παρά αποτέλεσμα «δημιουργικής οικονομικής»! Όχι δημιουργικής λογικής ή στατιστικής μιας κι αυτές οι τεχνικές αφορούν παιχνίδια με αριθμούς και ποσοστά που ελάχιστα επηρεάζουν την πραγματικότητα. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με καθυστερήσεις πληρωμών – πραγματικών χρημάτων δηλαδή – που επισείουν τεράστια προβλήματα στην οικονομία, από καθυστερήσεις καταβολής μισθών μέχρι χρεοκοπίες επιχειρήσεων, βαθαίνοντας την ύφεση. Ειδικότερα, η μαγική εικόνα που παρουσιάστηκε, ήταν αποτέλεσμα της ματαίωσης δαπανών από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ύψους 671 εκ. ευρώ, κι επίσης της παρακράτησης φόρων από το δημόσιο ύψους 467 εκ. ευρώ, οι οποίοι έπρεπε να είχαν αποδοθεί στους πολίτες. Αν λοιπόν είχαν γίνει αυτές οι δαπάνες, τότε το αποτέλεσμα θα ήταν έλλειμμα ύψους 618 εκ. ευρώ, κι όχι πλεόνασμα. Κι αυτό παρά τη σφαγή που έχει επέλθει σε κάθε λογής κοινωνική δαπάνη από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σημαντική ευθύνη για το πραγματικό δημοσιονομικό έλλειμμα αναλογεί στην υστέρηση των φορολογικών εσόδων κι ιδιαίτερα εκείνων από την έμμεση φορολογία, δηλαδή την κατανάλωση. Η υποχώρησή τους (κατά 8% έναντι του φετινού στόχου και 15% σε σχέση με πέρυσι) είναι αποτέλεσμα της πτώσης της κατανάλωσης που κι αυτή με τη σειρά της προέρχεται από τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και την περικοπή κοινωνικών δαπανών.

Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να λύσει αυτό τον γόρδιο δεσμό (της δημιουργίας ελλειμμάτων μέσω της λιτότητας) με τις απολύσεις στο δημόσιο. Ο στόχος της είναι από τη στιγμή που θα περάσουν οι απολύσεις με την ψήφιση απόψε του πολυνομοσχεδίου το οποίο ισοδυναμεί με ένα νέο μίνι Μνημόνιο, κάθε τρίμηνο αρχικά και κάθε μήνα σε λίγο – όπως προβλέπεται άλλωστε από παλιότερο Μνημόνιο – να απολύονται «στα τυφλά» και χωρίς πολλές – πολλές συζητήσεις όσοι δημόσιοι υπάλληλοι επιβάλλεται για να επιτυγχάνεται πλεόνασμα. Στο νέο εργασιακό τοπίο που δημιουργείται οι απολύσεις δασκάλων και νοσοκόμων ούτε καν θα γίνονται γνωστές, ενώ θα καλύπτονται από τις κυβερνητικές θριαμβολογίες για την επίτευξη δημοσιονομικού πλεονάσματος που θα ανοίξει τον δρόμο για την επόμενη αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Δηλαδή για νέο αιματηρό Μνημόνιο.

Ακόμη κι έτσι όμως, απολύοντας δηλαδή κάθε μήνα το Δημόσιο όσους υπαλλήλους απαιτείται κι αδιαφορώντας για την αθλιότητα που θα επεκτείνεται στο δημόσιο σύστημα υγείας, το δημοσιονομικό πρόβλημα θα οξύνεται. Κι αυτό θα συμβαίνει για στην πραγματικότητα τώρα εισερχόμαστε σε ένα νέο κύκλο αύξησης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων ως αποτέλεσμα των ιδιωτικοποιήσεων. Τα όσα πάει κατά σκανδαλώδη τρόπο να επιβάλλει η κυβέρνηση με τον ΟΠΑΠ είναι χαρακτηριστικά και φυσικά …εξοργιστικά. Ο Σαμαράς χαρίζει τον ΟΠΑΠ! Αρκεί μια ματιά στα κέρδη του οργανισμού τα τελευταία έτη ώστε να καταλάβουμε γιατί τα 622 εκ. ευρώ που υποσχέθηκε να καταβάλει η κοινοπραξία στην οποία συμμετέχει ο Μελισσανίδης για την απόκτηση του 33% του οργανισμού συνιστούν μνημειώδες οικονομικό σκάνδαλο. Το 2008 λοιπόν τα κέρδη του ΟΠΑΠ ήταν 1.057 εκ. ευρώ, το 2009 ήταν 968, εκ., το 2010 ήταν 911 εκ. το 2011 ήταν 734 εκ. και για φέτος προβλέπεται να φτάσουν τα 670 εκ. ευρώ.

Το επιχειρούμενο ξεπούλημα του ΟΠΑΠ στον Δ. Μελισσανίδη γίνεται ακόμη πιο σκανδαλώδες αν λάβουμε υπο’ όψη την καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ βάσει της οποίας η κυβέρνηση με ειδική φορολογική ρύθμιση μείωσε τα κέρδη του οργανισμού πέρυσι στο ένα τέταρτο των όσων κατέγραφε όλα τα προηγούμενα χρόνια έτσι ώστε χρησιμοποιώντας αυτά τα κέρδη ως βάση αποτίμησης της αξίας του (κι όχι τον μέσο όρο της περιόδου 2012-2014) το αντίτιμο της εξαγοράς να μειωθεί στο ελάχιστο. Με βάση αυτό τον υπλογισμό η συνολική αξία του οργανσιμού ανέρχεται σε 3,5 δισ. ευρώ, οπότε οι επίδοξοι αγοραστές για να αποκτήσουν το 33% των μετοχών θα έπρεπε να καταβάλλουν 1 δισ. Η κυβέρνηση επομένως χαρίζει τον ΟΠΑΠ με σκόντο 65%!!!

Η Τρόικα εσωτερικού έτσι για να στηρίξει την ιδιωτική κερδοφορία και για να δημιουργήσει συμμαχίες με φιλικούς της επιχειρηματίες που θα την στηρίζουν κι ας γεμίζουν οι πόλεις και τα χωριά με ανέργους στερεί το ελληνικό δημόσιο από πακτωλούς χρημάτων που θα μπορούσαν κάλλιστα – όπως άλλωστε συνέβαινε επί δεκαετίες – να στηρίξουν όχι μόνο την κοινωνική πολιτική, αλλά και τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, κοκ.

Μια γεύση των ολέθριων αποτελεσμάτων της ιδιωτικοποίησης για το κοινωνικό και δημόσιο συμφέρον έδωσαν κι οι καταγγελίες του διευθυντή της ιρλανδικής αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους Ryanair σχετικά με τους υπέρογκους φόρους που επιβάλλει το Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος κι ανέρχονται σε 12 ευρώ ανά επιβάτη.

Σκανδαλώδης, επίσης, αποδεικνύεται κι η επιχείρηση ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με την μεν Εθνική που εμφανίζεται να ξεπερνάει τον στόχο συγκέντρωσης του 10% της ιδιωτικής συμμετοχής (975,6 εκ. ευρώ) και να αποφεύγονται έτσι τα χειρότερα – ως προς το παρόν – (ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Κάτι που, βέβαια, από πουθενά ΔΕΝ προκύπτει) να μην μπορεί να πείσει για το πώς θα καλύψει την αρνητική καθαρή θέση των 2,82 δις. ευρώ. Από την άλλη η Πειραιώς που κι αυτή εμφανίζεται να θριαμβολογεί για την κάλυψη του στόχου των 105 εκ. ευρώ είναι γνωστό πως αυτό το πέτυχε χάρη στην χαριστική εξαγορά της Αγροτικής και της πρώην Λαϊκής Τράπεζας (BCP). Δηλαδή, λόγω της εύνοιας της κυβέρνησης και της Τράπεζας της Ελλάδας…

(ΠΗΓΗ: εφημερίδα  Πριν)