Κυβερνητική μαφία: Το εγκώμιο του Βενιζέλου για τα υποβρύχια έπλεξε ο Σαμαράς, ΕΠΙΚΡΟΤΩΝΤΑΣ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Τα υποβρύχια περιήλθαν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου με νόμο που ψηφίστηκε στη Βουλή όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος διατελούσε υπουργός Εθνικής Άμυνας, σημείωσε ο Σαμαράς μιλώντας σήμερα κατά την τελετή καθέλκυσης του υποβρυχίου «Πιπίνος». Ο Α. Σαμαράς έθεσε στην «πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων» της κυβέρνησης τα ελληνικά ναυπηγεία. 

«Τα χρήματα που είχε πληρώσει ο Ελληνικός λαός για τα υποβρύχια, απέκτησαν αντίκρισμα. Και σήμερα ο Ελληνικός λαός βλέπει μπροστά του το αποτέλεσμα των θυσιών του», πρόσθεσε ο κ. Σαμαράς.

Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, σήμερα η Ελλάδα στέλνει ένα μήνυμα ισχύος και η οικονομία το δικό της αναπτυξιακό μήνυμα, «αφού η κατασκευή αυτού του υπερσύγχρονου οπλικού συστήματος έγινε σε ελληνικά ναυπηγεία και από ελληνικά χέρια». 

(ΠΗΓΗ: http://www.enet.gr/)

 

Πίσω από τη γελοιότητα της ακατάσχετης μπουρδολογίας του πρωθυπουργικού τραγέλαφου,

βεβαίως, δυστυχώς τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Γιατί εδώ δεν μιλάμε απλά για γλείψιμο

εντός του ετοιμόρροπου διδύμου της καταστροφής, αλλά για ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΤΩΝ.

Μία υπενθύμιση από το σχετικό ρεπορτάζ του περιοδικού Unfollow αρκεί για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της πρόκλησης:

"(...)

Το έγκλημα ολοκληρώνει ο Βενιζέλος …

Κι όμως, κανένα από τα παραπάνω «όπλα» δεν χρησιμοποιείται απέναντι στους Γερμανούς. Στις 4 Οκτωβρίου 2009, το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση και ο Ε. Βενιζέλος αναλαμβάνει τη θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Μόλις 9 μέρες μετά, στις 13/10/2009, η γερμανική πολυεθνική ThyssenKrupp, που στο μεταξύ έχει εξαγοράσει την HDW, η οποία είχε συνάψει την αρχική συμφωνία για τα υποβρύχια και είναι κάτοχος του 50% των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, ανακοινώνει πως αποχωρεί από αυτά και το πρόγραμμα κατασκευής των υποβρυχίων –όπως και οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων– μένουν στον αέρα.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου πιάνει δουλειά. Ο τότε στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Χάρης Παμπούκης και ο αδελφός του πρωθυπουργού Νίκος Παπανδρέου πηγαινοέρχονται στο Αμπού Ντάμπι, αναζητώντας αγοραστές για τα ναυπηγεία, που θα αναλάβουν και την κατασκευή των υποβρυχίων. Το «ντιλ» τελικά κλείνει ο ίδιος ο Ε. Βενιζέλος, ο οποίος πραγματοποιεί με τη σειρά του ταξίδια στο Αμπού Ντάμπι και έρχεται σε συμφωνία με τον γαλλολιβανέζο επιχειρηματία Ισκαντάρ Σάφα, βασικό μέτοχο της εταιρείας Αbu Dhabi Mar LLC. Στις 10 Μαρτίου 2010, ο Ε. Βενιζέλος ανακοινώνει ότι μετά από διαπραγματεύσεις με τον εκτελεστικό πρόεδρο της Αbu Dhabi Mar I. Σάφα και τον εκτελεστικό πρόεδρο της ThyssenKrupp H. Atzpontien, ο ίδιος ως πληρεξούσιος του ελληνικού δημοσίου και οι άλλοι ως διάδοχοι της αρχικής συμφωνίας κατασκευής των υποβρυχίων, συμφώνησαν να συνεχιστούν τα προγράμματα «Αρχιμήδης» και «Ποσειδών ΙΙ».

Η συμφωνία για τη μεταβίβαση των ναυπηγείων στην Abu Dhabi Mar υπογράφεται τελικά στις 18 Μαρτίου 2010 και ολοκληρώνεται το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους με την αναγνώριση οφειλής του ελληνικού δημοσίου προς τα ναυπηγεία περί τα 1,3 δισ. ευρώ. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, στις 29 Σεπτεμβρίου 2010 κυρώθηκε από την ελληνική Βουλή ο νόμος 3885/2010 και την επόμενη μέρα υπογράφτηκε από τους υπουργούς Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου και Εθνικής Άμυνας Ε. Βενιζέλο η «εκτελεστική συμφωνία» εξαγοράς των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά ανάμεσα στις εταιρίες Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ, HDW, Αbu Dhabi Mar και ThyssenKrupp.

Με άλλα λόγια, η μεταβίβαση του 75% των μετοχών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (50% από τους Γερμανούς και 25% από το ελληνικό δημόσιο) στην εταιρεία του Ισκαντάρ Σάφα επικυρώθηκε και με νόμο από τη Βουλή το φθινόπωρο του 2010. Ακόμα πιο προκλητικό είναι το γεγονός ότι η τροπολογία για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά εντάχθηκε σε νομοσχέδιο για την… «Ηλεκτρονική καταχώριση και εκτέλεση ιατρικών συνταγών και παραπεμπτικών ιατρικών πράξεων» (Ν. 3892/2010)!

Ο νέος ιδιοκτήτης των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, η εταιρεία από το Αμπού Ντάμπι, έχει μετοχικό κεφάλαιο μόλις 26.000 ευρώ, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον Ε. Βενιζέλο να της προσφέρει στο πιάτο τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της χώρας και κρατικές παραγγελίες εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Εκτός κι αν ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας γνώριζε αυτό που κυκλοφορούσε ευρέως στην πιάτσα, ότι η συμφωνία με την Αbu Dhabi Mar έγινε για λόγους επικοινωνιακούς και παραπλανητικούς, ενώ στην ουσία κύριος μέτοχος του 75% των ναυπηγείων θα ήταν μια γερμανική ΕΠΕ, η Horn Beteiligungs GmbH, με έδρα τη Βηρυτό. Ή αν υπήρχαν κι άλλα «αντισταθμιστικά» οφέλη.

Ίσως γι’ αυτό η νέα σύμβαση είναι ακόμη πιο σκανδαλώδης από την προηγούμενη, σε βαθμό που θυμίζει… αποικιοκρατία. Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να παραλάβει τελικά το υποβρύχιο «Παπανικολής» με έκπτωση και στη συνέχεια να βρει κάποιο άλλο κράτος για να το μεταπουλήσει. Δεσμεύτηκε επίσης να παραγγείλει άλλα δύο υποβρύχια τύπου Τ-214 στην τιμή των 500.000.000 ευρώ το καθένα, πληρώνοντας μάλιστα προκαταβολικά ένα μεγάλο ποσό. Από τα υποβρύχια που περιλαμβάνονταν στο Πρόγραμμα «Ποσειδών ΙΙ», συμφώνησε να εκσυγχρονιστεί μόνο το υποβρύχιο «Ωκεανός», αλλά ταυτόχρονα το ελληνικό δημόσιο να πληρώσει τα ανταλλακτικά αξίας 117.000.000 ευρώ που προορίζονταν για τον εκσυγχρονισμό και των άλλων δύο υποβρυχίων του προγράμματος, που τελικά αποσύρθηκαν. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύτηκε να χαρίσει στα γερμανικά μονοπώλια τις ποινικές ρήτρες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ (υπολογίζονται σε 500 εκ. ευρώ) για τις προηγούμενες καθυστερήσεις, δέχτηκε να επιβάλει μηδενικές ρήτρες σε περίπτωση νέων καθυστερήσεων στην παράδοση των άλλων υποβρυχίων και υπέγραψε ότι οι πληρωμές του υπολοίπου των συμβάσεων θα γίνουν σε βάθος εννέα ετών με δόσεις περίπου 200.000.000 ευρώ ετησίως. Αυτή η ιδιαίτερα συμφέρουσα για τους… άλλους συμφωνία, φέρει την υπογραφή του Ε. Βενιζέλου.

Υπέγραψε τη διάλυση των ναυπηγείων

Το κυριότερο, όμως, ήταν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου δρομολόγησε την ουσιαστική διάλυση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, μιας και αυτά δεν θα μπορούν για τα επόμενα 15 χρόνια να εκτελούν καμιά άλλη εμπορική δραστηριότητα, αφού η σύμβαση που υπογράφηκε προβλέπει ότι θα κατασκευάζουν μόνο πολεμικά σκάφη. Και οι εργαζόμενοι; Αφού χρησιμοποιήθηκαν ως άλλοθι για την υπογραφή των ληστρικών συμβάσεων, κανείς σήμερα δεν νοιάζεται για 1.200 εργαζόμενους, που βρίσκονται απλήρωτοι και χωρίς δουλειά.

Πώς δρομολογήθηκε το έγκλημα; Στις 2 Ιουλίου 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από την Ελλάδα να ανακτήσει από τα Ελληνικά Ναυπηγεία τις κρατικές ενισχύσεις άνω των 230 εκατομμυρίων ευρώ που τους είχε παραχωρήσει. Τον Ιανουάριο του 2009, η Ελλάδα επικαλέστηκε την ανάγκη για την προστασία των εθνικών της συμφερόντων και δεσμεύτηκε για τον περιορισμό των ναυπηγείων μόνο σε στρατιωτικές δραστηριότητες για 15 χρόνια.

Τη δέσμευση αυτή ο Ε. Βενιζέλος την ενέταξε στο νόμο 3885/2010, βάζοντας ουσιαστικά την ταφόπλακα στα ναυπηγεία, που πλέον δεν μπορούν να επισκευάσουν ή να κατασκευάσουν ούτε εμπορικό καΐκι.

Το εξοργιστικό της υπόθεσης είναι ότι ενώ τα ναυπηγεία του Σάφα δεν παραδίδουν ούτε δείγμα από τα νέα υποβρύχια, παρότι έχουν πάρει προκαταβολικά χρήματα, απαιτούν να πληρωθούν βάσει της νέας συμφωνίας! Αυτά και άλλα θαυμαστά αναφέρονται σε επιστολή που απηύθυνε στις 2 Δεκεμβρίου 2012 ο κ. Σάφα στον Ε. Βενιζέλο, που στο μεταξύ είχε ήδη προαχθεί σε υπουργό Οικονομικών. Ο γαλλολιβανέζος επιχειρηματίας διαμαρτύρεται γιατί η εταιρεία του δεν έχει λάβει το ποσό των 77,25 εκατομμυρίων ευρώ της δόσης του Νοεμβρίου του 2012, όπως προβλέπει η νέα σύμβαση για τα υποβρύχια. Ο κ. Σάφα αποκαλεί τον Ε. Βενιζέλο «εξοχότατο» και του ζητάει να καταβάλει τα χρήματα που απαιτούνται για την επανεκκίνηση του προγράμματος, απειλώντας με κομψό τρόπο ότι σε διαφορετική περίπτωση «διακινδυνεύει το πρόγραμμα και την επιβίωση του ναυπηγείου»…

Οι νέοι ιδιοκτήτες των ναυπηγείων ξεπερνούν κάθε όριο στις 27/04/2012, όταν ο Ανδρέας Βγενόπουλος, ως πληρεξούσιος δικηγόρος του κ. Σάφα, και όχι με την –πιο γνωστή– ιδιότητα του εκτελεστικού προέδρου της MARFIN, προσφεύγει στο Διεθνές Εμπορικό Δικαστήριο, εγκαλώντας την ελληνική κυβέρνηση γιατί δεν πληρώνει τις προβλεπόμενες δόσεις.

Πού το βρήκαν τόσο θράσος; Τους το εξέθρεψε, προφανώς, η ανοχή των κυβερνώντων επί σειρά ετών, που δέχτηκαν να πληρώσουν 2,3 δισ. για να παραλάβουν μόνο ένα υποβρύχιο που γέρνει, δέχτηκαν να συνεχίσει να πληρώνει το ελληνικό δημόσιο για άλλα έξι υποβρύχια και τα ανταλλακτικά που δεν εμφανίζονται πουθενά, δέχτηκαν να δεσμεύσουν το ελληνικό δημόσιο με μια συμφωνία που στο τέλος, στην καλύτερη περίπτωση, θα καταλήξει σε έναν παροπλισμένο σάπιο στόλο υποβρυχίων, που δεν θα μπορούν να έχουν πολεμική χρήση, αφού δεν έχει συμπεριληφθεί η απλή πρόβλεψη να έχουν… τορπίλες!

Ε, αξίζει να αναρωτηθούμε ποιος κερδίζει από το έγκλημα."