Πέντε ευρωπαϊκά κράτη κήρυξαν τον πόλεμο στη Λιτότητα της Μέρκελ (ενώ ο Σαμαράς...τραγούδαγε Πάριο)

«Αντάρτικο» στο τελευταίο Συμβούλιο Κορυφής εκδηλώθηκε, για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, εναντίον της λιτότητας όχι από τους λαούς ή τους πολίτες αλλά από τους ίδιους τους αρχηγούς κρατών!

Τον πόλεμο στη σφιχτή οικονομική πολιτική που επιβάλλει η κυβέρνηση Μέρκελ κήρυξαν η Γαλλία, η Ιταλία, η Αυστρία, η Σλοβενία και η Μάλτα. Οι αρχηγοί των πέντε κρατών αμφισβήτησαν τις νέες εξουσίες που έχουν δοθεί στην Κομισιόν σε επίπεδο πολιτικής και προϋπολογισμών. 

Η Κομισιόν τους ζητάει να κάνουν επιπλέον προσπάθειες και να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι, ώστε οι προϋπολογισμοί τους για το έτος 2015 να σέβονται τα ευρωπαϊκά κριτήρια. Αυτό, όμως, δεν περνάει πλέον.

Στα όπλα για τη λιτότητα

Και μάλιστα δεν περνάει καθόλου, όπως αποδεικνύεται από τις μίνι επαναστάσεις που εκδηλώνονται εδώ κι εκεί το τελευταίο διάστημα εκ μέρους των κυβερνήσεων που «δεν τα κατάφεραν», όπως σημειώνει ο Ζαν Κατρεμέρ στην Liberation.

Ωστόσο, οι Βρυξέλλες απειλούν την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου να εκδώσουν αρνητική άποψη για πολλά προσχέδια προϋπολογισμών και στην συνέχεια απειλούν να λάβουν μέτρα και να επιβάλλουν πρόστιμα. Στην περίπτωση της Γαλλίας, για παράδειγμα, θα επιβληθεί πρόστιμο 0,1% του ΑΕΠ, ήτοι 2 δις ευρώ).

Τι "κρύβει" η οικονομική διακυβέρνηση

Το Συμβούλιο των αρχηγών έχει τη δικαιοδοσία να ζητάει αλλαγές σε προϋπολογισμούς. Αυτές οι εξουσίες του δεν έπεσαν από τον ουρανό. Συναποφασίστηκαν από όλες τις χώρες στην κορύφωση της κρίσης. Τότε ήταν που αποφασίστηκε να δημιουργηθεί η περιβόητη «οικονομική διακυβέρνηση» της ευρωζώνης, την οποία η Γαλλία διεκδικούσε επί 25 χρόνια. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν μπορούν 18 χώρες της ευρωζώνης να έχουν η καθεμιά την δική της οικονομική πολιτική και τον δικό της προϋπολογισμό, χωρίς έλεγχο.

Αλλά η πραγματικότητα, από τη στιγμή που πέρασε το μεγάλο μέρος της κρίσης, πονάει. Είναι κάπως σουρεαλιστικό να βλέπει κανείς τον Γάλλο πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς να διακηρύσσει στην γαλλική βουλή ότι «η κυριαρχία για τον προϋπολογισμό ανήκει στην κυβέρνηση και στο γαλλικό κοινοβούλιο». Γιατί ναι μεν τα εθνικά κοινοβούλια μπορούν να ψηφίζουν τους προϋπολογισμούς τους, δεν μπορούν όμως καθόλου να απομακρύνονται από τις δεσμεύσεις που πήραν οι κυβερνήσεις τους στις Βρυξέλλες.

Εδώ βέβαια τίθεται ένα πρόβλημα δημοκρατίας. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο δεν έχει καμία αποφασιστική αρμοδιότητα και μόνο η Κομισιόν και οι Βρυξέλλες αποφασίζουν. Αυτό σημαίνει αναπόφευκτα ότι οι αντιπρόσωποι του λαού απογυμνώνονται από τις αρμοδιότητές τους.

Στο επίκεντρο και η Ενέργεια

Στην τελευταία σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών δεν εκδηλώθηκε μόνο η μίνι επανάσταση για τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Εγιναν πολλές προσπάθειες να αμφισβητηθεί ο ρόλος της ΕΕ στα θέματα της ενέργειας και του κλίματος.

Αλλά ακόμη και ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός έγινε πεδίο μάχης αυτή τη φορά στις Βρυξέλλες. Ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε την Παρασκευή ότι δεν θα πληρώσει τα 2 δις ευρώ επιπλέον που του ζητάει η Κομισιόν εφαρμόζοντας τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. «Εγώ δεν θα πληρώσω αυτό το λογαριασμό την 1η Ιανουαρίου. Και αν ορισμένοι πιστεύουν ότι θα υποχωρήσω, θα δουν» δήλωσε.

(ΠΗΓΗ: http://www.kontranews.gr/)

ΣΧΟΛΙΟ Α.Α.: Δύσκολο να πετύχει ο "πόλεμος" όταν αυτός κηρύσσεται από αχυρανθρώπους στυλ Βαλς ή Ρέντσι. Ακόμα κι έτσι, όμως, για πρώτη φορά φαίνεται ότι κάτι...αντιμερκελικό κινείται, το οποίο βέβαια πρέπει να φτάσει σε δυναμικά επίπεδα ούτως ώστε να μην καταρρευσει στην πρώτη απειλή περί "εφαρμογής Δημοσιονομικού Συμφώνου" (που επίσης θα πρέπει να καταργηθεί στην πράξη). Κατ'επέκταση, με μαριονέτες πολιτικάντηδες υποστάθμης Σαμαρά που συμμετέχουν στα θέατρα κορυφής μόνο ως οσφυοκάμπτες που..."τραγουδάνε Πάριο" και σιγοντάρουν τις μερκελικές τσατσάδες τους, ελπίδα δεν υπάρχει στον ορίζοντα ούτε για την Ε.Ε., ούτε -πολύ περισσότερο- για την πτωχευμένη και εξαθλιωμένη χώρα μας.