Ένα κούρεμα της αξίας των ελληνικών ομολόγων έως και κατά 80% θεωρεί απαραίτητο για τη διασφάλιση του αξιόχρεου της Ελλάδας η στήλη Lex των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς.
Όπως τονίζεται, η αναδιάρθρωση είναι καλύτερη όταν γίνεται μία φορά, με τρόπο που να μη χρειαστεί να ξαναγίνει. Στην περίπτωση της Ελλάδας το δημόσιο χρέος θα έπρεπε να μειωθεί τουλάχιστον στο ήμισυ και κατά προτίμηση στο 60% του ΑΕΠ όπως είναι ο στόχος της ευρωζώνης. «Μικρότερο κούρεμα ίσως να μην είναι αρκετό και για να αποκαταστήσει το αξιόχρεο της χώρας και για να της επιτρέψει την επιστροφή στις αγορές», αναφέρει η οικονομική στήλη.
Επισημαίνεται ότι η παραδοχή πως η Ελλάδα δεν είναι αξιόχρεη έρχεται αργά, αλλά όχι πολύ αργά και τώρα οι πολιτικοί πρέπει να επιδείξουν γενναιότητα για ορισμένες πολύ σκληρές αποφάσεις.
Επικαλούμενη στοιχεία από την Barclays Capital, η στήλη Lex σημειώνει ότι για να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του χρέους της η Ελλάδα πρέπει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα 7,4% επί του ΑΕΠ ως το 2015. Το μέγιστο δυνατό πλεόνασμα πολιτικά και οικονομικά όμως είναι 2,5%. Με τον υπολογισμό αυτό, χωρίς αναδιάρθρωση, το δημόσιο χρέος θα φτάσει στο 400% του ΑΕΠ το 2050.
Όσο για τους πιστωτές σε μια περίπτωση μεγάλου κουρέματος, εκτιμάται ότι θα υποστούν μεν μεγάλες απώλειες, αλλά η ζημιά θα είναι διαχειρίσιμη. Η Capital Economics υπολογίζει ότι το κόστος αποκατάστασης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους ανέρχεται σε 140 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή στο 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Ακόμα και μαζί με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία που ίσως παρασυρθούν, το κόστος δεν υπολογίζεται σε περισσότερο από το 5% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, με την εναλλακτική της διαλυμένες νομισματικής ένωσης να είναι πολύ πιο ακριβή, καταλήγει το δημοσίευμα.
Όπως τονίζεται, η αναδιάρθρωση είναι καλύτερη όταν γίνεται μία φορά, με τρόπο που να μη χρειαστεί να ξαναγίνει. Στην περίπτωση της Ελλάδας το δημόσιο χρέος θα έπρεπε να μειωθεί τουλάχιστον στο ήμισυ και κατά προτίμηση στο 60% του ΑΕΠ όπως είναι ο στόχος της ευρωζώνης. «Μικρότερο κούρεμα ίσως να μην είναι αρκετό και για να αποκαταστήσει το αξιόχρεο της χώρας και για να της επιτρέψει την επιστροφή στις αγορές», αναφέρει η οικονομική στήλη.
Επισημαίνεται ότι η παραδοχή πως η Ελλάδα δεν είναι αξιόχρεη έρχεται αργά, αλλά όχι πολύ αργά και τώρα οι πολιτικοί πρέπει να επιδείξουν γενναιότητα για ορισμένες πολύ σκληρές αποφάσεις.
Επικαλούμενη στοιχεία από την Barclays Capital, η στήλη Lex σημειώνει ότι για να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητα του χρέους της η Ελλάδα πρέπει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα 7,4% επί του ΑΕΠ ως το 2015. Το μέγιστο δυνατό πλεόνασμα πολιτικά και οικονομικά όμως είναι 2,5%. Με τον υπολογισμό αυτό, χωρίς αναδιάρθρωση, το δημόσιο χρέος θα φτάσει στο 400% του ΑΕΠ το 2050.
Όσο για τους πιστωτές σε μια περίπτωση μεγάλου κουρέματος, εκτιμάται ότι θα υποστούν μεν μεγάλες απώλειες, αλλά η ζημιά θα είναι διαχειρίσιμη. Η Capital Economics υπολογίζει ότι το κόστος αποκατάστασης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους ανέρχεται σε 140 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή στο 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Ακόμα και μαζί με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία που ίσως παρασυρθούν, το κόστος δεν υπολογίζεται σε περισσότερο από το 5% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, με την εναλλακτική της διαλυμένες νομισματικής ένωσης να είναι πολύ πιο ακριβή, καταλήγει το δημοσίευμα.
(ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου