(του Γιάννη Τριάντη)
Δίχως πνοή και δίχως κάμα -χωρίς την άνασα ζέστη που τον πυρπολεί- ο φετινός Ιούλιος, κάθεται στην άκρη της Φιλελλήνων και νοσταλγεί καύσωνες και πυρακτωμένες λέξεις του Εμπειρίκου, καθώς ακούει τέτιγγες καταστροφής και όχι καλοκαιρινά τζιτζίκια, και μελαγχολεί και χάνει εθελουσίως την ακοή του για να μην ακούει τον Γιουνκέρ που μιλάει για «μαζικό περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας», της Ελλάδος φυσικά, που πένεται, που σέρνεται, που βλέπει τα κοράκια έτοιμα δίπλα στο πληγωμένο σώμα της...
Την Ελλάδα θρηνεί ο άρχων της ζέστης, ο πυρέσσων Ιούλιος, αναπολώντας «θολερά λιοπύρια» και χοϊκές στιγμές, ανθρώπινες, παλιές, τότε που έφευγε ο κόσμος παραθέριση -τα είπαν αργότερα και «μπάνια του λαού» και καλώς τα είπε εκείνος ο μεγάλος αντιφατικός- αλλά ούτε εκείνος ούτε αυτοί που ακολούθησαν, κυρίως αυτοί, είδαν ότι η φρενίτιδα του χρήματος ιδρύει καθεστώς, ψεύτικο χρήμα, δανεικό, λούστρο και ψευδαισθήσεις, πάρε κόσμε από τις τράπεζες και το γκουβέρνο, που έπαιξε αργότερα την τύχη της χώρας στο Χρηματιστήριο σπέρνοντας ψευδαισθήσεις μεγαλείου -εκείνος πρωτίστως, ο ανίκανος λογιστής, ο ψεύτης, ο ολίγιστος Σημίτης, ο άρχων της διαπλοκής, της δημιουργικής λογιστικής και της πολιτικής απάτης-, έτσι λοιπόν η παραθέριση και ο μετρημένος τρόπος να ζήσουν λίγες στάλες θάλασσας και ήλιου οι σκαφτιάδες του Νότου, οι σκληρότερα εργαζόμενοι της Ευρώπης, έγιναν διακοπές με δάνειο, δάνεια να δουν τα μάτια σας και επιδοτούμενες φρενίτιδες, πανηγύρια μίζας και κονόμες για τους έχοντες (μαζί με τον βασιλικό ποτιζόταν και η γλάστρα του πόπολου, κάτι ψιχία, μη φανταστείς, ίσα να νομίζει πως κάτι γίνεται και να ψηφίζει διαρκώς άθλιους ψεύτες και ανίκανους) και κάπως έτσι, με τη χώρα να χτίζει παλάτια στην άμμο, με τα σπαρτά της καμένα, τ' αμπέλια ξεριζωμένα, έρημος σου λέω, οι λιμοκοντόροι την έριξαν ανέτοιμη στον λάκκο του ευρώ, οι άφρονες πολιτικοί εγκληματίες που παρίσταναν τους σοβαρούς.
*** CUT: Οι Πολωνοί που πήραν τα ηνία της Ενωσης, οι Βέλγοι που βλέπουν τη φωτιά στην πόρτα τους, ο Ράσμουσεν ο σοσιαλιστής, όλοι αυτοί κι άλλοι εκατοντάδες στην υφήλιο βλέπουν τη φαρμακωμένη συνταγή που δηλητηριάζει την Ελλάδα και απελπισμένα ζητούν την αλλαγή της... Αλλά οι οξειδωμένοι φύλαρχοι του νεοφιλελευθερισμού, αυτοί που άρχουν στην Ευρώπη κι έχουν στο τσεπάκι τους τους μεταλλαγμένους σοσιαλιστές, αυτοί αγρόν αγοράζουν. Και τα βάζουν με τον Σαμαρά γιατί χαλάει τη σούπα, ένας αυτός, στην ίδια ρότα γενικώς στο ίδιο ιδεολογικό πούλμαν, αλλά βλέπει τον όλεθρο και αντιστέκεται, αυτός ο Δεξιός... Και τι ντροπή για τους δικούς μας, τους «σοσιαλιστές» που κυβερνούν και δεν καταλαβαίνουν τη βαριά μοίρα που τους περιμένει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου