ΒΓΑΛΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ, ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ: Οι σημαντικότερες έως τώρα αποφάσεις του ΣτΕ που προμηνύουν την ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΜΩΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ

Η παράνομη λειτουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης («προσωρινή νομιμότητα») ξεκίνησε με τον νόμο Βενιζέλου (2328/1993) προκειμένου να αντιμετωπιστεί το καθεστώς λειτουργίας που είχε δημιουργηθεί με την εκπομπή των σταθμών χωρίς άδειες από το 1989. Οι πρώτες άδειες είχαν χορηγηθεί το 1993 και το 1995 θεσμοθετήθηκε το συγκεκριμένο καθεστώς εν όψει της προκήρυξης των αδειών. Στη συνέχεια εφαρμόστηκε τον Οκτώβριο του 1998, λίγο μετά την πρώτη απόπειρα να δοθούν τηλεοπτικές άδειες, και επαναλήφθηκε με την κατάργηση του τηλεοπτικού διαγωνισμού το 2002.

Έκτοτε η εν λόγω διάταξη έμπαινε ως τροπολογία κάθε χρόνο έως και το 2015, σε άσχετα νομοσχέδια η φράση «το άρθρο 17 παρ. 1 του ν. 2644/1998 συνεχίζει να ισχύει μέχρι τις 31/12» του κάθε επόμενου έτους. Και η εκάστοτε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή Νέας Δημοκρατίας συνέχιζε να «χαρίζει» την απρόσκοπτη λειτουργία των ιδιωτικών καναλιών.

Το βολικό αυτό καθεστώς τελείωσε με την απόφαση 3578/2010 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της προσφυγής του Αθήνα TV. Το ΣτΕ έκρινε πως η διοίκηση  ξεπέρασε κάθε ανεκτό όριο συνταγματικότητας και κήρυξε τη λειτουργία των ιδιωτικών καναλιών παράνομη. Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε πως η «επ’ αόριστον ανοχή της λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών οι οποίοι ιδρύθηκαν και λειτούργησαν παρανόμως αντίκειται προς το Σύνταγμα», η ρύθμιση της προσωρινής νομιμότητας αντιβαίνει προς τη συνταγματική αρχή της ισότητας και η υπέρβαση αυτού του ορίου δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει ανεκτή από τη συνταγματική τάξη. 

Το ΣτΕ σημείωνε πως η επίμαχη διάταξη ήταν ήδη κατά τον χρόνο θεσπίσεώς της αντισυνταγματική. «Σε κάθε δε περίπτωση δέκα (10) περίπου έτη μετά τη θέσπιση του ν. 2328/1995, επτά (7) έτη μετά τη δημοσίευση των πρώτων προκηρύξεων για την αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών και τρία (3) έτη μετά τη θέση σε ισχύ των διατάξεων του άρθρου 19 παρ. 2 και 3 του ν. 3051/2002, τα χρονικά όρια της συνταγματικής ανοχής είχαν, πλέον, εξαντληθεί και η επίμαχη διάταξη είχε οπωσδήποτε καταστεί αντισυνταγματική και, ως εκ τούτου, αντίσχυρη, διότι η περαιτέρω διατήρησή της σε ισχύ θα ήταν, κατά τα ανωτέρω, αντίθετη προς το Σύνταγμα».

Παρά την απόφαση αυτή, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συνέχισαν την τακτική της «προσωρινής νομιμότητας» έως και το 2014, οπότε η λειτουργία των ιδιωτικών καναλιών θεωρούνταν για τη διοίκηση του κράτους «νόμιμη» μέχρι τον Δεκέμβριο του 2015. Η εν λόγω διάταξη έπαυσε να ισχύει και από τον Ιανουάριο του 2016 όλα τα ιδιωτικά κανάλια βρίσκονται θεσμικά στον αέρα, χωρίς καμία νομική κάλυψη. Στο μεσοδιάστημα υπήρξε μια τρομακτική ρύθμιση, που δεν την ψήφισαν οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Γιώργος Παπανδρέου, με την οποία οι σταθμοί αποκτούσαν με το άρθρο 18 του ν. 4208/2013 τη δυνατότητα να εκπέμπουν χωρίς άδειες και ψηφιακά!

(ΠΗΓΗ: http://www.typologies.gr/)

ΣτΕ: Το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει να ολοκληρωθεί άμεσα ο διαγωνισμός για τα κανάλια

Πρώτη καταχώρηση: 29/07/2016 - 18:49

Το σύνολο των αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν τα κανάλια κατά του υπουργού Επικρατείας, Νίκου Παππά, για τον διαγωνισμό αδειοδότησης των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών απέρριψε η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Μάλιστα, το ΣτΕ έκρινε ότι υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν να ολοκληρωθεί άμεσα ο διαγωνισμός.
Αναλυτικά, η Επιτροπή Αναστολών του ΣτΕ απέρριψε και τις έξι αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν οι εταιρείες Alpha Δορυφορική Τηλεόραση Α.Ε. (απόφαση 129/2016), Νέα Τηλεόραση Α.Ε.- Star (απόφαση 130/2016), Ραδιοτηλεοπτική Α.Ε.- Epsilon (απόφαση 131/2016), Antenna TV A.E.
(απόφαση 146/2016), Ειδήσεις Ντοτ Κομ- ΣΚΑΪ Α.Ε. (απόφαση 147/2016) και Τηλέτυπος Α.Ε.- Μega (απόφαση 148/2016).

Όπως εξηγεί το Δικαστήριο στο σκεπτικό με το οποίο απορρίπτει τα ασφαλιστικά μέτρα, αφενός τα έξι κανάλια δεν υφίστανται βλάβη από το διαγωνισμό. Αφετέρου -το σημαντικότερο- «συντρέχουν εν προκειμένω -κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από τη Διοίκηση- επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν την ταχεία ολοκλήρωση της επίμαχης διαγωνιστικής διαδικασίας», όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει το ΣτΕ.

Ειδικότερα, το Δικαστήριο έκρινε -κάνοντας δεκτούς τους σχετικούς ισχυρισμούς του Δημοσίου- ότι:
1. «είναι επιβεβλημένη η χορήγηση αδειών με απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης»,
2. η «ανάγκη άμεσης νομοθετικής παρέμβασης» έχει καταστεί «επιτακτική», καθώς από 31 Δεκεμβρίου 2015 έχει λήξει η «πολλάκις παραταθείσα» σχετική προθεσμία (και, άρα, καλώς ανατέθηκε η σχετική αρμοδιότητα στον Υπουργό Επικρατείας) και
3. η διενέργεια του διαγωνισμού αποτελεί δέσμευση της χώρας μας στο πλαίσιο της Συμφωνίας με τους εταίρους της. Συγκεκριμένα, τονίζεται ότι, με τη Σύμβαση Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, η Ελλάδα «ανέλαβε δέσμευση θεσπίσεως διαρθρωτικών δημοσιονομικών μέτρων που θα συμπεριλαμβάνουν, εκτός άλλων, και την «αναγγελία προκήρυξης δημόσιου διεθνούς διαγωνισμού υποβολής προσφορών για την απόκτηση τηλεοπτικών αδειών και την καταβολή τελών που αφορούν τη χρήση των αντίστοιχων συχνοτήτων».
Στο σκεπτικό του σχετικά με τη συγκεκριμένη διαγωνιστική διαδικασία, το ΣτΕ τονίζει, επίσης, την αυθαίρετη και χωρίς άδεια λειτουργία πολλών τηλεοπτικών σταθμών στην Ελλάδα από το 1989 και προσθέτει ότι, ακόμη και ορισμένες άδειες καναλιών που εκδόθηκαν το 1993, ανακλήθηκαν αυτοδικαίως μετά εννέα μήνες. «Έκτοτε, δε, ως προς τους τελευταίους ως άνω τηλεοπτικούς σταθμούς, είτε δεν υπήρχε, για μακρά χρονικά διαστήματα, καμία νομική κάλυψη για τη λειτουργία τους, είτε επιχειρείτο (…) η "νομιμοποίηση" της λειτουργίας τους με αλλεπάλληλες νομοθετικές διατάξεις (...) επ’ αόριστον, σε αντίθεση με τη νομολογία του ΣτΕ».

(ΠΗΓΗ: http://www.enikos.gr/)