ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
Τη στιγμή που σας
γράφουμε ακόμα συνεχίζονται οι πορείες
καθημερινά (από τις 12 Φεβρουαρίου που
ξεκίνησαν μέχρι και τώρα 3 Μαρτίου). Κάθε
απόγευμα μαζεύεται κόσμος στο κέντρο
κάθε πόλης και διαδηλώνει. Αυτό συμβαίνει
σε πάνω από 40 πόλεις και χωριά, ακόμα
και σε περιοχές όπου δεν είχαν ξαναγίνει
πορείες!
Οι πορείες αρχικά
ξεκίνησαν ενάντια στους νέους υπερβολικά
υψηλούς λογαριασμούς του ρεύματος και
της θέρμανσης (στη Βουλγαρία πληρώνεις
ξεχωριστούς λογαριασμούς για αυτά τα
δυο). Επίσης, μεσολάβησε ένας αυτοπυρπολισμός
πολίτη ως ένδειξη διαμαρτυρίας, ο οποίος
βρίσκεται ακόμα σε κρίσιμη κατάσταση,
στην πόλη της Βάρνας. Ακολούθησαν ακόμα
μαζικότερες πορείες, οι οποίες από
ειρηνικές (όπως είχαν ανακοινωθεί στο
ίντερνετ) μετατράπηκαν σε βίαιες, κυρίως
στη Σόφια, όπου στην πρώτη γραμμή των
συγκρούσεων με την αστυνομία, βρίσκονταν
οι λεγόμενοι «κουκουλοφόροι» της
Βουλγαρίας. Από τις συγκρούσεις αυτές
υπήρξαν πολλοί τραυματίες, ως επί το
πλείστον ειρηνικοί διαδηλωτές αφού η
αστυνομία, το βράδυ τις 19ης Φεβρουαρίου,
ξέσπασε πάνω σε όποιον διαδηλωτή έβρισκε
(πράγμα που για τα δεδομένα των διαδηλώσεων
στη χώρα ήταν πρωτόγνωρο).
Με τις διαδηλώσεις να
συνεχίζονται για 10 συνεχείς μέρες και
τον κόσμο να μην τρομοκρατείται, στις
20 Φεβρουαρίου, ο Πρωθυπουργός της
Βουλγαρίας, Μπόικο Μπορίσοφ, ανακοινώνει
την παραίτηση της κυβερνήσεώς του εφόσον
δεν κατάφερε, παρά την παραίτηση του
υπουργού Οικονομικών Συμεών Ντιάνκοφ
την προηγούμενη μέρα, να ηρεμήσει την
κατάσταση σε ολόκληρη τη χώρα (σε αυτό
το σημείο, ας μην παραβλέψουμε και το
γεγονός ότι οι βουλευτικές εκλογές στην
Βουλγαρία ήταν προγραμματισμένες για
τον φετινό Ιούλιο (πλέον προγραμματίστηκαν
για τον Μάιο) και έτσι πολλοί υποστηρίζουν
ότι η κυβέρνηση παραιτήθηκε ώστε να μην
τραβήξει τα πράγματα στα άκρα και να
μπορέσει στις επερχόμενες εκλογές να
διεκδικήσει ξανά την εξουσία).
Εν τω μεταξύ όμως, οι
πορείες είχαν ήδη εξελιχθεί σε διαμαρτυρίες
γενικότερα ενάντια στο διεφθαρμένο
πολιτικό σύστημα της Βουλγαριας εδώ
και 23 χρόνια (από την πτώση του κομμουνισμού
στη χώρα το 1989 μέχρι και σήμερα). Έτσι,
ο κόσμος συνεχίζει να κατεβαίνει ακόμα
και τώρα στο δρόμο με συνθήματα όπως
«Δεν θέλουμε νέα πρόσωπα στο ίδιο
παιχνίδι, αλλά αλλαγή του συστήματος!».Τα
κόμματα, τώρα όσο ποτέ άλλοτε, έχουν
απαξιωθεί αφού όλα αυτά τα χρόνια το
κάθε κόμμα που ανέβαινε στην εξουσία
υπόσχονταν αλλαγές που ποτέ δεν έκανε.
Οι πορείες που οργανώνονται σε όλη τη
χώρα είναι αυστηρώς ενάντια στα κόμματα
και καλούνται ως επί το πλείστον από
απλούς πολίτες στο διαδίκτυο και
συγκεκριμένα στο facebook (με παρόμοιο τρόπο
με το κίνημα των πλατειών σε Ελλάδα,
Ισπανία και την Αραβική Άνοιξη).
Παρά την ιδεολογική ανομοιογένεια των διαδηλωτών, δημιουργούνται διάφορες τάσεις και
προτάσεις από πολίτες, όπως: νέο σύνταγμα,
αλλαγή του συστήματος με βάση το ισλανδικό
μοντέλο διακυβέρνησης, συμμετοχή και
έλεγχος των πολιτών στην εξουσία. Γι'
αυτό το λόγο έχουν δημιουργηθεί γενικές
συνελεύσεις πολιτών όπου και προσπαθούν
να διαμορφώσουν τα αιτήματά τους. Επίσης,
έχουν ήδη δημιουργηθεί 2 με 3 ηλεκτρονικές
πλατφόρμες όπου διαμορφώνονται και
ψηφίζονται προτάσεις. Την 1η Μαρτίου,
δημιουργήθηκε στη Σόφια βουλγαρικό
κοινωνικό φόρουμ για την ανάδειξη
θεμάτων όπως: άμεση δημοκρατία, κοινωνική
οικολογία και συμμετοχικές μορφές
οικονομίας. Ο βουλγαρικός λαός για πρώτη
φορά μπαίνει σε διαδικασία διαλόγου
και αναζήτησης εναλλακτικών από τα κάτω
και παρά τις όποιες δυσκολίες, αυτό από
μόνο του αποτελεί μια κινηματική
παρακαταθήκη. Το τι αποτελέσματα αυτό
θα φέρει μένει να το δούμε.. Το σπουδαίο
είναι ότι ξυπνήσαμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου