Ο Γρηγόρης Ψαριανός είναι αυτό το είδος του βαθύτατα συστημικού «αριστερού» που ευδοκίμησε κατά τη διάρκεια της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ και του ΚΛΙΚ. Ντεμέκ αιρετικός και εναλλακτικός δημοσιογράφος που «αμφισβητούσε» το σύστημα -πάντα από μέσα- και διασκέδαζε τα λαμόγια και τις χαζογκόμενες που τον παρακολουθούσαν.
Τις τελευταίες δεκαετίες, υπήρξαν πολύ «αριστεροί» και «αναρχικοί» που έκαναν επάγγελμα τον αριστεροαναρχισμό τους. Πλήρωνε καλά η «επανάσταση».
Ήταν πολύ σημαντικό για τους νταβατζήδες της διαπλοκής να διαθέτουν στα ΜΜΕ τους μερικούς χαριτωμένους και ακίνδυνους «επαναστάτες». Το τέλειο άλλοθι για τις κομπίνες τους.
Άκουγε στο αυτοκίνητο ο πασόκος τον σύντροφο Ψαριανό, αισθανόταν πάρα πολύ επαναστάτης και ξεχνούσε πως ο ίδιος κάνει εμπόριο λευκής σαρκός και φέρνει Βουλγάρες για τα κωλόμπαρα. Ήταν πάρα πολλοί αυτοί οι επαναστάτες ακροατές και έπρεπε να εκφραστούν κι αυτοί οι καημένοι, οπότε ο Ψαριανός βρέθηκε στη Βουλή.
Κι επειδή ο Ψαριανός είναι παντογνώστης και παντός καιρού , συνέχισε την καριέρα του στα κανάλια των νταβατζήδων. Ψευτομαγκιές, φωνές, τσαμπουκάδες και -γενικά- μια γηπεδική κατάσταση που τόσο γοητεύει τους Νεοέλληνες.
Βέβαια, το σύστημα που ανέδειξε όλους αυτούς τους αριστερούς που νοιάζονταν μόνο για την πάρτη τους κατέρρευσε και οι Ψαριανοί βρίσκονται ξαφνικά μπροστά στον κίνδυνο να γίνει κυβέρνηση η Αριστερά. Τρομακτικό για έναν αριστερό να γίνει κυβέρνηση η Αριστερά.
Έξαλλος ο Ψαριανός που την πάτησε και βρέθηκε έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ (επειδή ονειρευόταν να γίνει υπουργός σε συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) έχει φρικάρει εντελώς. Και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Που θυμίζει τραμπούκο της Δεξιάς. Τύφλα να έχει ο Βορίδης.
Διαφωνώ με όσους κατηγορούν τον Γρηγόρη Ψαριανό για την στάση του. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Γρηγόρης Ψαριανός είναι πάρα πολύ χρήσιμος τόσο για την ελληνική κοινωνία όσο και για την Αριστερά. Τον βλέπεις, τον ακούς και καταλαβαίνεις τι δεν είναι ένας αριστερός – ένας αριστερός δεν μπορεί να είναι ιδιωτεία, έπαρση και ψευτομαγκιά. Τον βλέπεις και ξέρεις τι δεν θέλεις να γίνεις στη ζωή σου.
Όταν πεθάνει ο Ψαριανός, να του κάνουν άγαλμα. Για να μαθαίνουν τα παιδιά τι δεν πρέπει να γίνουν στη ζωή τους.
(Στην παιδική μου φίλη, την Αλίκη, που γούσταρε Ψαριανό. Αλίκη, δεν ξέρω αν το κατάλαβες αλλά μόλις σε είπα «χαζογκόμενα».)
(ΠΗΓΗ: http://pitsirikos.net/)
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Η παραπάνω περιγραφή θα λέγαμε ότι εκφράζει απόλυτα το μπάσταρδο κομματίδιο εν συνόλω (ΔΗΜΑΡ) στο οποίο -όχι τυχαία- ανήκει ο Ψαριανός και στον βρώμικο "ιστορικό" ρόλο που διαδραματίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου