Οι εξελίξεις στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ και οι κατ΄ αρχήν αποφάσεις που πάρθηκαν επιβεβαιώνουν -για άλλη μιά φορά- αυτό που εδώ και καιρό ισχυρίζονται ορισμένα κόμματα, αναλυτές και οικονομολόγοι:
Η Ελλάδα είναι απλώς ένα πειραματόζωο.
Ενα πειραματόζωο που χρησιμοποιείται από τους κυρίαρχους κύκλους των Βρυξελλών και των ισχυρών κρατών-μελών της ΕΕ για να “νουθετήσουν τις απείθαρχες χώρες” και να επιβάλουν βίαια ισόβιες πολιτικές Λιτότητας για τους Λαούς και πλήρους Υποταγής/Ελέγχου όλων των χωρών.
Ενα πειραματόζωο που χρησιμοποιείται από τους κυρίαρχους κύκλους των Βρυξελλών και των ισχυρών κρατών-μελών της ΕΕ για να “νουθετήσουν τις απείθαρχες χώρες” και να επιβάλουν βίαια ισόβιες πολιτικές Λιτότητας για τους Λαούς και πλήρους Υποταγής/Ελέγχου όλων των χωρών.
Την άθλια μοίρα/πορεία των τελευταίων δύο χρόνων του πειραματόζωου η Ελλάς – αποτέλεσμα των Μνημονίων- έχουν υπόψη τους οι ηγέτες Ιταλίας και Ισπανίας. Οι κύριοι Μόντι και Ραχόι δεν δίστασαν να απειλήσουν (διάβαζε εκβιάσουν) τη Μέρκελ και τον Ολάντ, πως θα μπλοκάρουν το πακέτο “ανάπτυξης” των 120 δις, εάν δεν αποδέχονταν ορισμένες θέσεις τους:
1) ανακεφαλαιοποίηση των χρεωκοπημένων τραπεζών τους απευθείας από τους μηχανισμούς στήριξης της ΕΕ (EFSF και ESM), χωρίς τη μεσολάβηση των κρατών, που δανείζονταν για να “σώσουν” τράπεζες, με αντάλλαγμα σκληρά πακέτα Μνημονίων για τους Λαούς.
2) άμεσο δανεισμό των κρατών από τους ίδιους μηχανισμούς, όταν τα επιτόκια δανεισμού τους από τις “αγορές” είναι υψηλά/απαγορευτικά και τα οδηγούν σε τρόικες.
(Οι οριστικές αποφάσεις θα παρθούν τον Οκτώβρη. Προφανώς υπάρχουν “αδιευκρίνιστα” σημεία… π.χ. ποιό θα είναι το μέλλον, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των τραπεζών που θα ανακεφαλαιοποηθούν από τους μηχανισμούς στήριξης, κλπ).
1) ανακεφαλαιοποίηση των χρεωκοπημένων τραπεζών τους απευθείας από τους μηχανισμούς στήριξης της ΕΕ (EFSF και ESM), χωρίς τη μεσολάβηση των κρατών, που δανείζονταν για να “σώσουν” τράπεζες, με αντάλλαγμα σκληρά πακέτα Μνημονίων για τους Λαούς.
2) άμεσο δανεισμό των κρατών από τους ίδιους μηχανισμούς, όταν τα επιτόκια δανεισμού τους από τις “αγορές” είναι υψηλά/απαγορευτικά και τα οδηγούν σε τρόικες.
(Οι οριστικές αποφάσεις θα παρθούν τον Οκτώβρη. Προφανώς υπάρχουν “αδιευκρίνιστα” σημεία… π.χ. ποιό θα είναι το μέλλον, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των τραπεζών που θα ανακεφαλαιοποηθούν από τους μηχανισμούς στήριξης, κλπ).
Αυτά που απαίτησαν και πέτυχαν Ιταλία-Ισπανία εκβιάζοντας ωμά το γαλλογερμανικό άξονα… ήσαν προτάσεις/θέσεις κομμάτων και ειδικών και για την περίπτωση της Ελλάδας. Η άποψη πως το “ελληνικό ζήτημα” είναι μέρος ενός συνολικού ευρωπαϊκού προβλήματος χρέους, άρα χρήζει συνολικής/ευρωπαϊκής αντιμετώπισης… επιβεβαιώνεται.
Εάν αυτή η άποψη είχε υιοθετηθεί έγκαιρα και από τις ελληνικές κυβερνήσεις και είχε ακολουθηθεί από μέρους τους “σκληρή/εκβιαστική” τακτική και υπό την προφανή απειλή ενός καταστροφικού ντόμινο για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία… τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά/θετικά για την Ελλάδα. Ενδεχόμενα οι αποφάσεις που πάρθηκαν (όταν και όπως υλοποιηθούν) να αποβούν θετικές για τις χρεωκοπημένες ήδη τράπεζες, καθώς και για τις χώρες που έχουν προβλήματα δανεισμού και δεν έχουν ενταχθεί σε Μνημόνια.
Τι θα γίνει με την Ελλάδα;
Πως θα πορευτεί η “προοδευτική” Συγκυβέρνηση;
Πόσο “ευτυχισμένοι” και επιβεβαιωμένοι μπορούν να αισθάνονται με τις επιστολές Υποταγής και πιστής τήρησης των “προγραμμάτων”/μνημονίων που απέστειλαν Σαμαράς και Βενιζέλος;
Είναι έτοιμοι/αποφασισμένοι να “διαπραγματευθούν” σε κατεύθυνση “απαγκίστρωσης”; Μπορούν πράγματι να σταθούν ΟΡΘΙΟΙ;
Πως θα πορευτεί η “προοδευτική” Συγκυβέρνηση;
Πόσο “ευτυχισμένοι” και επιβεβαιωμένοι μπορούν να αισθάνονται με τις επιστολές Υποταγής και πιστής τήρησης των “προγραμμάτων”/μνημονίων που απέστειλαν Σαμαράς και Βενιζέλος;
Είναι έτοιμοι/αποφασισμένοι να “διαπραγματευθούν” σε κατεύθυνση “απαγκίστρωσης”; Μπορούν πράγματι να σταθούν ΟΡΘΙΟΙ;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ.
1) Οι συνεχείς δηλώσεις των εκπροσώπων της Συγκυβέρνησης περί…κάτι χειροπιαστού που πρέπει να “θυσιάσουμε” στις Βρυξέλλες (διάβαζε ιδιωτικοποιήσεις-Ξεπούλημα εθνικής περιουσίας), για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της Χώρας…
2) η έλλειψη ισχυρής βούλησης να ακυρώσει δεσμεύσεις (π.χ. νέα μέτρα Λιτότητας για τη διετία 2013-14, άσχετα από την ανώδυνη επιμήκυνση του χρόνου εφαρμογής)…
3) η διατήρηση του καθεστώτος στον ιδιωτικό τομέα (μείωση κατώτατων μισθών, κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων, ελαστικότατες μορφές εργασίας κλπ)…
μαρτυρούν την πλήρη ευθυγράμμιση της Συγκυβέρνησης με τους “στόχους” και τις επιδιώξεις δανειστών, τοκογλύφων και Ολιγαρχίας.
2) η έλλειψη ισχυρής βούλησης να ακυρώσει δεσμεύσεις (π.χ. νέα μέτρα Λιτότητας για τη διετία 2013-14, άσχετα από την ανώδυνη επιμήκυνση του χρόνου εφαρμογής)…
3) η διατήρηση του καθεστώτος στον ιδιωτικό τομέα (μείωση κατώτατων μισθών, κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων, ελαστικότατες μορφές εργασίας κλπ)…
μαρτυρούν την πλήρη ευθυγράμμιση της Συγκυβέρνησης με τους “στόχους” και τις επιδιώξεις δανειστών, τοκογλύφων και Ολιγαρχίας.
Η Βαρβαρότητα… ήρθε και… παραμένει!
Εξακολουθούμε… πειραματόζωα!
Εξακολουθούμε… πειραματόζωα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου