Ναι, το είδαμε κι αυτό: Ο Σα(χλα)μαράς ορκίστηκε...πρωθυπουργός (αν και μάλλον του ταιριάζει καλύτερα ο χαρακτηρισμός του πορδηπουργού)! Ζήσαμε να δούμε άλλο ένα ανεπάγγελτο κοινωνικό ρετάλι στο δεύτερο υψηλότερο αξίωμα της πολιτικής ιεραρχίας! Αυτή ήταν ανέκαθεν η μοίρα της χώρας μας (και όχι μόνο της δικιάς μας, αλλά στην παρούσα φάση ας μην γενικεύσουμε για να μη χάσουμε την ουσία του πράγματος): ανεπάγγελτοι, τζάκια, ψευτοαριστοκρατία, λαμόγια και κολλεγιόπαιδες - μέλη των διεθνών αδελφάτων εξουσίαζαν πάντα τον κακομοίρη λαουτζίκο των (κατά πλειοψηφία, απόλυτη παλαιότερα - ευτυχώς σχετική τώρα) νεοραγιάδων, των γελοίων, παρηκμασμένων νεοελλήνων, ρεζίληδων των τιμημένων προγόνων τους. Από πολιτικά προγράμματα; Ούτε λόγος! Από ηθική και πολιτική ικανότητα; Ανέκδοτο για αστείρευτο γέλιο! Ό,τι πλασάρουν οι εξουσιαστές της τηλεδημοκρατίας, εκεί πάνε σαν τις μύγες οι έχοντες το ίδιο με αυτές ή χαμηλότερο διανοητικό επίπεδο νεοραγιάδες.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι και η πολιτική είναι "καθρέφτης της κοινωνίας" και ότι έχουμε τους πολιτικούς που μάς αξίζουν. Έχουν δίκιο; Απάντηση: ΑΠΟΛΥΤΑ! Οι δομοποιητικοί μηχανισμοί της κοινωνίας (βασικοί εξαυτών το εκπαιδευτικό σύστημα και τα ΜΜΕ) επιβάλλουν ΣΚΟΠΙΜΩΣ τη δημιουργία απαίδευτων, αμόρφωτων πολιτών χωρίς δικαίωμα κριτικής σκέψης και ισοπεδωμένα έρμαια της προπαγάνδας. Τέτοιους πολίτες "βγάζουμε", καμαρώστε τα αποτελέσματα! Η ίδια πλειοψηφία που, ακολουθώντας το αίσθημα επιβίωσης, στις 6 Μαΐου πήγε να κάνει το πολιτικό "θαύμα", η ίδια (ή, για να ακριβολογούμε, μικρότερη αλλά και πάλι ολέθρια) με τον πρώτο έντονο εκβιασμό "επείσθη" και έσπασε το κλαδί από το οποίο κρατιόταν η χώρα κατά την αναπότρεπτη πτώση της στον γκρεμό. Αφού ακόμα και τώρα που η χώρα έφτασε στο έσχατο σημείο αξιοπρέπειας, ο λαουτζίκος επέλεξε τους κατ' επάγγελμα δυνάστες τους, στην ουσία ΤΟΥΣ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΤΟΥΣ, να τον ξανακυβερνήσουν αυτοπροσδιοριζόμενοι με σαφήνεια ως μαζοχίστριες πόρνες, δεν μπορούμε να έχουμε καμία ελπίδα ότι στο μέλλον θα συνέλθουν. Ακόμα και αν η σύνθλιψη που έρχεται ελέω μνημονιακής υποταγής στα ολοκληρωτικά πτωχευτικά μέτρα οδηγήσει στην πτώση της σαθρής ψευδοκυβέρνησης σα(χλα)μαρά το προσεχές φθινόπωρο -ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ-, κανείς δεν μάς εγγυάται ότι οι στρατιές των ηλιθίων δεν θα υποκύψει σε νέες ψευδεπίγραφες υποσχέσεις και εκβιασμού της ως τότε επικαιροποιημένης σοσιαλΗστικής συμμορίας ή κάποιου άλλου δωσίλογου με προσωρινό φερετζέ.
Υπάρχει λύση; Ασφαλώς! Εδώ και χρόνια στη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα έχει ξεκινήσει μία συζήτηση καθ'όλα χρήσιμη και, όπως δείχνουν τα πράγματα, σωτήρια. Βασισμένοι στην πρωτόλεια θεωρία των Luskin και Bullock περί της Πολιτικής Δαημοσύνης (Political Sophistication), πολυάριθμοι πολιτικοί επιστήμονες και μελετητές υποστηρίζουν ότι οι γνώστες των πολιτικών πραγμάτων (πρακτική, θεωρία και ιστορία) έχουν σαφώς περισσότερες πιθανότητες να υποστηρίξουν το πολιτικό κόμμα που βρίσκεται πιο κοντά στις πολιτικές πεποιθήσεις του. Ευλόγως συμπεραίνουμε ότι το κόμμα που βρίσκεται εγγύτερα στον ψηφοφόρο που έχει επαρκή πολιτική γνώση και άποψη αποτελεί αυτομάτως αυτό που θα λέγαμε "καταλληλότερο κόμμα για να κυβερνήσει". Η καθιέρωση, λοιπόν, ενός πολιτικού τεστ πολιτικής γνώσης θα ήταν αρκούντως χρήσιμη για την αξιοπιστία των τελικών αποτελεσμάτων. Εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε από τις τελευταίες τραγικές εκλογές της χώρας ότι οι περισσότεροι που υπερψήφισαν τη μνημονιακή τσογλαναρία, ΟΙ ΕΚΒΙΑΖΟΜΕΝΟΙ Ή ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΛΑΟ, προέρχονται από ομάδες ανθρώπων που ουδεμία σχέση έχουν με την πολιτική, φιλοτομαριστές που αγνοούν την πολιτική θεωρία και πρακτική ή έστω ανόητους που νομίζουν ότι κατέχουν την Πολιτική αλλά η ενημέρωσή τους περιορίζεται μόνο στις πληροφορίες που διαρρέονται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, κυρίως και χειρότερα από την τηλεόραση (οι τελευταίοι κι αν θέλουν "σκότωμα"...). Αντιθέτως, οι αποδεδειγμένα πολιτικά δαήμονες που επιχειρούν να διδάξουν στις παραπάνω κατηγορίες τα αντικειμενικά ισχύοντα πέφτουν σε "τοίχο: η μαλακία για άλλη μια φορά αποδεικνύεται αήττητη. Γιατί, λοιπόν, να την αφήνουμε να ψηφίζει, να χαντακώνει ολόκληρες χώρες; Επίσης, οι πολιτικά δαήμονες συγκεντρώνουν ελάχιστες έως μηδαμινές πιθανότητες να ψυχαναγκαστούν από οποιουδήποτε συμφέροντος εκβιασμό, δηλαδή να επηρεαστούν από τις προσπάθειες ΚΑΤΑΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ (αφού μόνο ως τέτοια μπορεί να εκληφθεί η ελεεινή τακτική τύπου Σα(χλα)μαρά - αδερφού Ταμπάκη).
Βεβαίως, η αντικειμενικότητα και η διασφάλιση της εγκυρότητας ενός τέτοιου τεστ εμπεριέχει εκ των πραγμάτων μεγάλες τεχνικές δυσκολίες. Πρώτο και κύριο ερώτημα: πώς το σύστημα που παράγει ηλίθιους θα επιτρέψει αυτοί να μην ψηφίζουν; Ποιος θα διασφαλίζει την αντικειμενικότητα των ερωτήσεων; Ποια θα είναι η συχνότητα της διενέργειάς του; Όλα αυτά μπορούν να μπουν στο τραπέζι της επίσημης συζήτησης όταν ωριμάσει η ιδέα (και αν έχει μείνει και τίποτα στοιχειωδώς όρθιο στη χώρα αυτή μέχρι τότε). Δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε δεδομένη την ανάγκη απόκτησης διπλώματος οδήγησης, οπλοφορίας ή εσχάτως ακόμα-ακόμα και χρήσης Η/Υ ή και...γονέα (!!!!!), και να μην θεωρούμε το ίδιο αναγκαίο μία επικύρωση της "πολιτικής γνώσης" του καθενός για να αποκτήσει το θεμελιώδες δικαίωμα του εκλέγειν που στο κάτω-κάτω από μόνο του έχει την ικανότητα να οδηγήσει στην ευημερία ή τον όλεθρο εκατομμύρια ανθρώπων ταυτόχρονα.
Μπάμπης ο Ανυπέρβλητος
MA in Politcal Communication and Media Studies
(ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου