«Ο καθένας αξίζει τόσο, όσο αξίζουν εκείνα για τα οποία κοπιάζει»Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει...(Μάρκος Αυρήλιος, «Τα εις Εαυτόν»)
«Θεάσασθε τοίνυν ως σαθρόν, ως έοικεν, έστι φύσει παν ο τι αν μη δικαίως ή πεπραγμένον». Δηλαδή: «Παρατηρήστε πόσο αβέβαιο είναι από την ίδιαν του τη φύση, κάθε τι που δεν έχει γίνει σύμφωνα με το δίκαιο»Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να πέσει...
(Δημοσθένης)
Σε τραγική για την υπόστασή μας ως κράτους, ως κοινωνίας και ως χώρας.
Σε δήλωση προέβη χθες ο κ. Βενιζέλος: «Ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό διεθνή έλεγχο»!!!
Γλώσσα αμετροεπής τ' αληθή λέγουσα.
Για να προσθέσει ο ρήτωρ: «Διότι έτσι θα αποκτήσουμε εθνικόν αυτοέλεγχο». Μπράβο! Ηγουν αν δεν μας βαρήξει ο αγάς και δεν μας τιμωρήσει ο όποιος ανθυποφύρερ, άνθρωποι δεν γινόμαστε! Μπράβο!
Έξοχη δήλωση, εφάμιλλη στη δουλοφροσύνη της με εκείνην του κ. Σημίτη, όταν «ευχαριστούσε» απ' τη Βουλή τους Αμερικανούς για τη συνδρομή τους στην αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας στις Υμιες το 1996.
Αλλά, ας μην πηγαίνουμε τόσο μακριά -μόλις το 2009 δεν μιλούσε ο υπάρχουν-τα-λεφτά-Παπανδρέου για «απώλεια εθνικής κυριαρχίας»;
Ακριβώς λίγες εβδομάδες πριν να οδηγήσει τη χώρα στην αιχμαλωσία του Μνημονίου και πριν να την καταστήσει φόρου υποτελή στην Τρόικα.
Τότε που ο Παπανδρέου (με τα σπρεντ στις 130 μονάδες ακόμα) μετέτρεπε το πρόβλημα του δανεισμού της χώρας σε κρίση χρέους.
Τότε -κι αμέσως μετά- όταν με τις κινήσεις του μάς ...εξασφάλισε, καθώς ο ίδιος μόλις προχθές δήλωσε, «το μεγαλύτερο δάνειο στην πλανήτη», χρεώνοντας τη χώρα για γενεές δεκατέσσερις.
Ολα αυτά είναι αδύνατον να είναι απλά λάθη ή ηλιθιότητες.
Δεν μπορεί επί παραδείγματι -και για να πάμε στο δεύτερο σκέλος του μεγάλου κόλπου- ένας οποιοσδήποτε υπάλληλος τσόγλανος ή καλός άνθρωπος επικεφαλής μιας Ανεξάρτητης (από ποιον;) Αρχής να φουσκώνει από μόνος του το έλλειμμα της χώρας στο ποσοστό που χρειαζόταν για να πιαστούμε στη φάκα.
Ανίκανος, ηλίθιος ή δωσίλογος, ό,τι και να 'ναι, αυτός ο υπάλληλος ένα δεν είναι: ανεξάρτητος!
Από την άλλη, ούτε η εκτελεστική εξουσία μπορεί να κρύβεται πίσω απ' τα φουστάνια των Ανεξάρτητων Αρχών - οι υπουργοί διορίζουν τα μέλη των περισσότερων απ' αυτές κι αυτή η φαρσοκωμωδία της διάχυσης των ευθυνών μέσα από τη μη διάκριση των εξουσιών, νοθεύει το πολίτευμα με πολύ βολικό για τους Δυνατούς τρόπο.
Ομως το πολίτευμα νοσεί, διότι νοσεί η πολιτική.
Ο κ. Σημίτης έκανε κολπάκια με την Goldman Sachs για να μειώσει (λογιστικά) το έλλειμμα και να κρύψει χρέος.
Ο Παπανδρέου συνέχισε τα κολπάκια με την Goldman Sachs επίσης, όμως για να φουσκώσει αυτή τη φορά το έλλειμμα και να εκτινάξει το χρέος στέλνοντας τη χώρα των «διεφθαρμένων» στο εκτελεστικό απόσπασμα των κατ' εξακολούθησιν εικονικών εκτελέσεων - έως την τελευταία και πραγματική.
Με τη δήλωσή του αυτή ο κ. Βενιζέλος απέδειξε ότι δεν είναι παρά ένα ανδρείκελο που ευχαριστεί για (και ίσως ευχαριστιέται με) τις διαταγές που παίρνει.
Ανδρείκελο το ίδιο όπως και ο Παπανδρέου, που έφερε στη χώρα γκαουλάιτερ, τοποτηρητές ανθυποϋπάτους (και πάτους), κομισάριους, κάπο και χαρατσοεισπράχτορες.
Η χώρα όμως δεν χρειάζεται Κούισλινγκ.
Το Μνημόνιο των Δυτικών είναι ένα «φάρμακο» που τη σκοτώνει. Ο δε τρόπος που η κυβέρνηση της χορηγεί αυτό το φάρμακο τη σκοτώνει εξευτελιστικά.
Οχι μακροπρόθεσμα, που έλεγε ο Κέυνς, αλλά βραχυπρόθεσμα, με το Μεσοπρόθεσμο θα είμαστε όλοι νεκροί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου