«Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Με την υπόθεση πως η χώρα θα πτωχεύσει, σήμερα οι βουλευτές του ψευδοκυβερνώντος αποκόμματος υποτακτικοί του gap και των «δάνειων δυνάμεων», ψηφίζουν (γιατί έχουν ήδη διαταχθεί) υπέρ του αργού θανάτου της χώρας. Είναι χαρακτηριστική η φράση της Βάσως Παπανδρέου, που από το βήμα της Βουλής είπε: «Προτιμώ το μαχαίρι από το πιστόλι…»! Δηλαδή, θέλοντας να αποφύγει τον «ακαριαίο θάνατο» που της παρουσιάσθηκε (ποιος άραγε το εξασφαλίζει αυτό; Μήπως ο σε όλα αποτυχημένος "πρωθυπουργός";), προτιμά να ψηφίσει υπέρ ενός αργού, βασανιστικού και πρωτόγνωρου θανάτου της χώρας. Πρόκειται για γδάρσιμο, σύμφωνα με τα λόγια της Βάσως Παπανδρέου, ενός λαού. Και αυτό το γδάρσιμο, το ψηφίζουν οι βουλευτές, για να… νιώθουν ήσυχοι…
Ύστερα από μία επεισοδιακή νύχτα, με συγκρούσεις παρακράτους (βλ. γνωστοί – γνωστοί κουκουλοφόροι) με δυνάμεις της Αστυνομίας (μέσα στα πλαίσια μίας παρατεταμένης ατμόσφαιρας φόβου και ανασφάλειας που επιδιώκουν να «φορτώσουν» τους πολίτες προκειμένου να μην κατεβούν σήμερα στο Σύνταγμα), ένας αστυνομικός έχασε δύο δάχτυλα…
Και ήρθε το ξημέρωμα… της μεγάλης ημέρας των πολιτών και της ημέρας αίσχους των βουλευτών, για να δούμε μία Αθήνα γεμάτη με αστυνομικούς (είτε σε πεζοπόρα τμήματα είτε με μηχανές –απορίας άξιο που βρήκαν τώρα μηχανές χωρίς προβλήματα, αλλά και καύσιμα να τις κινήσουν, ενώ όταν Έλληνες πολίτες έχαναν την ζωή τους από εγκληματίες η δικαιολογία της ΕΛ.ΑΣ. ήταν αδυναμία λόγω οικονομικών…!-), έτοιμους να επιβάλουν τον τρόμο στην πόλη, για να μπορέσουν τα δουλικά του Παπανδρέου (βλ. πρωθυπουργεύων με την ομπρέλα των «δάνειων δυνάμεων») να ψηφίσουν υπέρ της επίσημης κατοχής της χώρας και της δουλοποίησης των πολιτών της.
Τρέμοντας –κυριολεκτικά- οι «ταγοί» να μετακινηθούν στο Κοινοβούλιο, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις αναλαμβάνουν την μεταφορά τους κάτω από δρακόντεια μέτρα… Και εύλογα έρχεται η ερώτηση: Αν κάποιοι φοβούνται τον λαό, τότε, ποιόν εκπροσωπούν αυτοί οι κάποιοι; Η απάντηση έρχεται από την ψήφο τους, η απάντηση έρχεται από τον φόβο τους να κοιτάξουν τους πολίτες στα μάτια…
Σήμερα γίνεται ένα πολιτικό πραξικόπημα. Το καθεστώς Παπανδρέου – τρόικας δεν έβγαλε τανκς στους δρόμους. Φρόντισε όμως να γεμίσει την πρωτεύουσα της Ελλάδας με «δημοκρατικές (βλ. πραιτωριανούς) δυνάμεις» αστυνομικών, που θα επιβάλουν την βία στους πολίτες, για να μπορεί να κοιμάται ήσυχο το gap. Σήμερα καταλύεται και επίσημα η δημοκρατία στην Ελλάδα. Δια χειρός των Ελλήνων βουλευτών – υποτακτικών ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, το οποίο πεθαίνοντας αποφάσισε να συμπαρασύρει ολόκληρη την χώρα στον τάφο του…
Σήμερα οι πολίτες αυτής της χώρας καλούνται να δώσουν μία πολύ μεγάλη μάχη κατά της ανηθικότητας, κατά της διαφθοράς, κατά των δυνάμεων κατοχής… Σήμερα χωρίζει η ήρα από τα σιτάρι… Σήμερα ξεκαθαρίζει ποιος είναι με ποιόν… Σήμερα η ημέρα θα είναι πολύ μεγάλη και ίσως η νύχτα που θα ακολουθήσει να είναι πολύ μεγαλύτερη…
Αύριο θα ξημερώσει μια τελείως διαφορετική ημέρα για την Ελλάδα. Μία ημέρα που θα εισάγει την πατρίδα μας σε μία νέα περίοδο. Αν αυτή θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, αν θα είναι με ελπίδα ή χωρίς, αν θα είναι με αξιοπρέπεια και περηφάνεια ή όχι, θα εξαρτηθεί από όλα όσα θα γίνουν σήμερα.
Αύριο, η ημέρα θα είναι διαφορετική για όλους. Πολύ πιθανό, να ξεκινήσει ένας ανένταχτος αγώνας ενός ολόκληρου λαού, κατά των δυναστών του και των κατοχικών δυνάμεων…
Αύριο θα φωτίσει ο ήλιος ετούτη την πολύπαθη γη με ελπίδα ή θα φωτίσει την έναρξη μίας πολυεπίπεδης αντίστασης κατά των δούλων, των υπηρετών, των εφιαλτών και των μίσθαρνων των οικονομικών μας τρομοκρατών…
Αύριο… θα είναι η ημέρα εκκίνησης μίας Νέας Ελλάδας. Της Ελλάδας των Ελλήνων…
Ύστερα από μία επεισοδιακή νύχτα, με συγκρούσεις παρακράτους (βλ. γνωστοί – γνωστοί κουκουλοφόροι) με δυνάμεις της Αστυνομίας (μέσα στα πλαίσια μίας παρατεταμένης ατμόσφαιρας φόβου και ανασφάλειας που επιδιώκουν να «φορτώσουν» τους πολίτες προκειμένου να μην κατεβούν σήμερα στο Σύνταγμα), ένας αστυνομικός έχασε δύο δάχτυλα…
Και ήρθε το ξημέρωμα… της μεγάλης ημέρας των πολιτών και της ημέρας αίσχους των βουλευτών, για να δούμε μία Αθήνα γεμάτη με αστυνομικούς (είτε σε πεζοπόρα τμήματα είτε με μηχανές –απορίας άξιο που βρήκαν τώρα μηχανές χωρίς προβλήματα, αλλά και καύσιμα να τις κινήσουν, ενώ όταν Έλληνες πολίτες έχαναν την ζωή τους από εγκληματίες η δικαιολογία της ΕΛ.ΑΣ. ήταν αδυναμία λόγω οικονομικών…!-), έτοιμους να επιβάλουν τον τρόμο στην πόλη, για να μπορέσουν τα δουλικά του Παπανδρέου (βλ. πρωθυπουργεύων με την ομπρέλα των «δάνειων δυνάμεων») να ψηφίσουν υπέρ της επίσημης κατοχής της χώρας και της δουλοποίησης των πολιτών της.
Τρέμοντας –κυριολεκτικά- οι «ταγοί» να μετακινηθούν στο Κοινοβούλιο, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις αναλαμβάνουν την μεταφορά τους κάτω από δρακόντεια μέτρα… Και εύλογα έρχεται η ερώτηση: Αν κάποιοι φοβούνται τον λαό, τότε, ποιόν εκπροσωπούν αυτοί οι κάποιοι; Η απάντηση έρχεται από την ψήφο τους, η απάντηση έρχεται από τον φόβο τους να κοιτάξουν τους πολίτες στα μάτια…
Σήμερα γίνεται ένα πολιτικό πραξικόπημα. Το καθεστώς Παπανδρέου – τρόικας δεν έβγαλε τανκς στους δρόμους. Φρόντισε όμως να γεμίσει την πρωτεύουσα της Ελλάδας με «δημοκρατικές (βλ. πραιτωριανούς) δυνάμεις» αστυνομικών, που θα επιβάλουν την βία στους πολίτες, για να μπορεί να κοιμάται ήσυχο το gap. Σήμερα καταλύεται και επίσημα η δημοκρατία στην Ελλάδα. Δια χειρός των Ελλήνων βουλευτών – υποτακτικών ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, το οποίο πεθαίνοντας αποφάσισε να συμπαρασύρει ολόκληρη την χώρα στον τάφο του…
Σήμερα οι πολίτες αυτής της χώρας καλούνται να δώσουν μία πολύ μεγάλη μάχη κατά της ανηθικότητας, κατά της διαφθοράς, κατά των δυνάμεων κατοχής… Σήμερα χωρίζει η ήρα από τα σιτάρι… Σήμερα ξεκαθαρίζει ποιος είναι με ποιόν… Σήμερα η ημέρα θα είναι πολύ μεγάλη και ίσως η νύχτα που θα ακολουθήσει να είναι πολύ μεγαλύτερη…
Αύριο θα ξημερώσει μια τελείως διαφορετική ημέρα για την Ελλάδα. Μία ημέρα που θα εισάγει την πατρίδα μας σε μία νέα περίοδο. Αν αυτή θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, αν θα είναι με ελπίδα ή χωρίς, αν θα είναι με αξιοπρέπεια και περηφάνεια ή όχι, θα εξαρτηθεί από όλα όσα θα γίνουν σήμερα.
Αύριο, η ημέρα θα είναι διαφορετική για όλους. Πολύ πιθανό, να ξεκινήσει ένας ανένταχτος αγώνας ενός ολόκληρου λαού, κατά των δυναστών του και των κατοχικών δυνάμεων…
Αύριο θα φωτίσει ο ήλιος ετούτη την πολύπαθη γη με ελπίδα ή θα φωτίσει την έναρξη μίας πολυεπίπεδης αντίστασης κατά των δούλων, των υπηρετών, των εφιαλτών και των μίσθαρνων των οικονομικών μας τρομοκρατών…
Αύριο… θα είναι η ημέρα εκκίνησης μίας Νέας Ελλάδας. Της Ελλάδας των Ελλήνων…
(ΠΗΓΗ: http://kostasxan.blogspot.com/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου