Μίκης Θεοδωράκης: "Δεν έδωσα τόσους αγώνες για να με ειρωνεύονται τώρα πρετεντέρηδες"

Ολόκληρη η ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στην πλατεία της Νάουσας 26-6-2011

(τα ακόλουθα είναι το αρχικό κείμενο της ομιλίας. Κατά την διάρκειά της Ο Μ.Θεοδωράκης σε πολλά σημεία μιλησε από στήθους)

Αγαπητοί φίλοι και φίλες της Νάουσας,

Εκ μέρους του Κινήματος των Ανεξάρτητων Πολιτών σας απευθύνω εγκάρδιο αγωνιστικό χαιρετισμό

Τελικός σκοπός του Κινήματός μας είναι η οριστική κατάκτηση από το Λαό μας της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και της διακυβέρνησης της χώρας από τους εκπροσώπους του Παλλαϊκού Πατριωτικού Μετώπου, που φιλοδοξούμε να σχηματίσουμε μαζί με όλες τις υπόλοιπες ανεξάρτητες δυνάμεις που παλεύουν σήμερα για τον ίδιο σκοπό. Να εκπονήσουμε ένα νέο Σύνταγμα και νέους θεσμούς, που να υπηρετούν το Όραμα της Άμεσης Δημοκρατίας. Με τη δύναμη του Ενωμένου Λαού να επιβάλουμε ισότιμες σχέσεις με όλους τους Λαούς. Να εξασφαλίσουμε με κάθε τρόπο την Εδαφική μας Ακεραιότητα και τέλος με ένα σύγχρονο επιστημονικό και ρεαλιστικό πρόγραμμα ανάπτυξης να προσπαθήσουμε να προσφέρουμε πρόοδο και ευτυχία στον ελληνικό λαό και υπερηφάνεια, εκτίμηση, λάμψη και σεβασμό στην πατρίδα μας την Ελλάδα.

Είμαστε Δημοκράτες όχι στα λόγια αλλά με έργα, αγώνες και θυσίες. Είμαστε πατριώτες όχι στα λόγια αλλά με πράξεις, έργα και θυσίες. Πιστεύουμε ότι για κάθε υπεύθυνο πατριώτη ο αγώνας για την Πατρίδα, την Ελευθερία και τη Δημοκρατία πρέπει να είναι η βάση για την κάθε του σκέψη, για την κάθε του προσπάθεια και για τον ύψιστο αγώνα που μπορεί να τον οδηγήσει ακόμα και έως την προσωπική του θυσία.

Με αυτά τα ιδανικά γαλουχηθήκαμε και με τα ίδια φιλοδοξούμε να γαλουχήσουμε τις σημερινές γενιές. Με τα ίδια ιδανικά παρουσιαζόμαστε σήμερα μπροστά σας και σας καλούμε να βοηθήσετε να γίνει το Μεγάλο Μέτωπο του Λαού, το μόνο που υπολογίζουν οι ντόπιοι και ξένοι δυνάστες της πατρίδας μας.

Μετρήσαμε σχολαστικά τον συσχετισμό δυνάμεων. Δεν υποτιμούμε τις δυνατότητες που εξακολουθεί να έχει το Φρούριο της εξουσίας, που το αποτελούν οι ντόπιοι και ξένοι οικονομικοί Ολιγάρχες, που με το χρήμα τους μπορούν να εξαγοράζουν κόμματα, κυβερνήσεις, τηλεοράσεις και έντυπα, που έχουν τη δύναμη να αποβλακώνουν το λαό και να εξαγοράζουν συνειδήσεις. Οι ξένοι, οι ολιγάρχες και οι πολιτικοί τους σύμμαχοι ελέγχουν τον Κρατικό Μηχανισμό, τις ΔΕΚΟ, την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ, τις Τράπεζες και τα ΜΜΕ. Δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό ελέγχουν τις Ένοπλες Στρατιωτικές και Αστυνομικές Δυνάμεις. Διαθέτουν όμως τμήματα των ΜΑΤ που όπως είδαμε, άρχισαν να χτυπούν αλύπητα. Σε μεγάλο βαθμό επίσης επηρεάζουν το Δικαστικό Σώμα, καθώς και ένα μεγάλο μέρος του Επιστημονικού Κόσμου και του χώρου της Τέχνης και της διανόησης. Και ας μην απορήσουμε αν αύριο-μεθαύριο βάλουν μπροστά το οπλοστάσιο των αντιλαϊκών Νόμων για να μας φοβίσουν και να μας τρομάξουν.

Όμως πρέπει όλοι να ξέρουν ότι δεν θα ξαναϋπάρξουν Βάρκιζες και Εμφύλιοι Πόλεμοι. Γι’ αυτό κρατάμε σταθερά το πηδάλιο στον δρόμο της ειρηνικής πάλης θεωρώντας ως κύριο όπλο τον ενωμένο λαό, που είναι ο μοναδικός τρόπος να αντιμετωπίσουμε και να νικήσουμε το Φρούριο της Εξουσίας. Γι’ αυτό είμαστε προσεκτικοί. Μετράμε τα βήματά μας.

Ο Λαός μας έχει διδαχθεί από τα λάθη του και τώρα είναι αδύνατο να μας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί και να μας στήσουν στον τοίχο, όπως έκαναν άλλοτε. Ποιος είναι αυτός που θα τολμήσει να μας πει ότι τάχα δεν είμαστε πατριώτες, δεν είμαστε Έλληνες και πως δεν αγαπάμε το Λαό και την Χώρα μας; Τώρα φροντίσαμε να σηκώσουμε στους ώμους την Ελλάδα και την Πατρίδα, γεγονός που το γνωρίζει και το εκτιμά όλος ο Λαός. Για το ποιος δεν αγαπά και ποιος ξεπουλά την Ελλάδα φρόντισαν να μας το δείξουν οι ίδιοι, με τις άφρονες αντιπατριωτικές πράξεις τους.

Ο Λαός βγήκε αυθόρμητα στους δρόμους, τους φτύνει, τους μουντζώνει, τους γιαουρτώνει και θα πρέπει να είναι ευτυχείς γι’ αυτό. Γιατί αλλοίμονο αν ξεσπάσει η οργή του Λαού. Αλλοίμονο αν δεν υπάρξει τότε μια δύναμη υπεύθυνη και ισχυρή να οδηγήσει αυτή την οργή σε πράξεις υπεύθυνες και ωφέλιμες για τον Λαό και την Πατρίδα.
Όμως ξέρουμε ότι δεν φτάνει να ενωθεί ο λαός. Θέλουμε τον Λαό ενεργητικό γνώστη της αλήθειας. Ένα λαό υπεύθυνο που μόνο έτσι μπορεί να δώσει στην ενότητα τον χαρακτήρα της πίστης, του πείσματος, της αποφασιστικότητας και του θάρρους. Μαζί με τη βεβαιότητα όχι μόνο της τελικής νίκης αλλά και του τι θα πρέπει να γίνει μετά τη νίκη, ώστε η Πατρίδα να είναι ελεύθερη, ακέραιη και δυνατή και ο λαός ελεύθερος και ικανός να χτίσει όπως αυτός θέλει το ίδιο του το μέλλον.

Πρέπει να υπενθυμίσουμε εδώ, ότι μόνο ο Λαός μπορεί να γράψει ιστορία. Εκατομμύρια Έλληνες, που όλοι μαζί κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, εμφορούμενοι από τα ίδια ιδανικά, γίνονται αυτομάτως δύναμη ιστορική. Που σημαίνει ότι τότε όλα αλλάζουν. Πρώτα και κύρια αλλάζει η ψυχολογία του ίδιου του Λαού, που από Λαός αβέβαιος και φοβισμένος γίνεται Λαός βέβαιος και αποφασισμένος. Λαός νικητής. Αλλάζει ακόμα και η στάση των εχθρών και των φίλων του απέναντί του. Γιατί όλοι υπολογίζουν και σέβονται έναν Όρθιο Λαό. Όπως είπα και στα Προπύλαια, όταν δύο εκατομμύρια Έλληνες φυσήξουν προς την ίδια κατεύθυνση, τότε θα σαρωθούν η Ξένη Εξάρτηση και το Σύστημα Εξουσίας. Και τότε ακόμα είναι βέβαιο ότι θα έρθουν να ενωθούν μαζί του τα ένοπλα τμήματα του ελληνικού λαού, ο Στρατός, η Αστυνομία, γιατί σήμερα δεν είναι όπως χτες, που υπήρξαν τυφλά όργανα της Αντίδρασης. Σήμερα στη μεγάλη τους πλειοψηφία έχουν διαφοροποιηθεί.

Θα πρέπει όμως και μεις να φροντίσουμε να καταλάβουν ότι είμαστε μια δύναμη που πάνω απ’ όλα αγαπά την Ελλάδα. Μια δύναμη έτοιμη να θυσιαστεί για την Ελλάδα. Κι αυτό γιατί πιστεύουμε ότι ο χαρακτήρας της πάλης είναι σήμερα πατριωτικός. Και επομένως το μόνο κριτήριο που μετρά για μας είναι η αγάπη και η αφοσίωση στον Λαό και την Πατρίδα, πάνω από διαχωριστικές γραμμές και αντιπαλότητες. Ο αγώνας μας είναι δημοκρατικός, απελευθερωτικός, πατριωτικός και ριζοσπαστικός, είναι επαναστατικός, βασισμένος μόνο στη δύναμη του ενωμένου Λαού, δηλαδή ειρηνικός.

Συνοπτικά αγωνιζόμαστε:

1. Για να απαλλαγούμε από το Μνημόνιο-Τρόικα-ΔΝΤ.
2. Να χαρακτηρίσουμε άκυρες όλες τις Δεσμευτικές Συμβάσεις, Συμφωνίες που υπέγραψε η Κυβέρνηση του Μνημονίου.
3. Να απαλλαγούμε οριστικά και τελεσίδικα από τα χρέη και τους τόκους.
4. Να απαιτήσουμε τις πολεμικές επανορθώσεις από την Γερμανία.
5. Να συνάψουμε Δάνεια και επικερδείς Συμφωνίες με τρίτες χώρες.
6. Να διεκδικήσουμε το Status της Ουδετερότητας με την καθιέρωση ισότιμων σχέσεων με όλες τις χώρες του κόσμου. Και με επιδίωξη να μη διαταραχθεί η θέση μας στην Ευρώπη. Όσον αφορά το ΝΑΤΟ, το Status της Ουδετερότητας οδηγεί σε αναθεώρηση των σχέσεών μας. Τέλος οι διεθνείς εγγυήσεις που θα συνοδεύουν την Ουδετερότητα της χώρας, μάς απαλλάσσουν από τα βάρη των εξοπλισμών.
7. Να επιβάλουμε τα Κυριαρχικά μας Δικαιώματα στους τομείς των διεθνών σχέσεων και της Άμυνας της χώρας.
8. Να αξιοποιήσουμε τον ορυκτό και υποθαλάσσιο πλούτο της χώρας ξεκινώντας με την ΑΟΖ (την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).
9. Να αναθεωρήσουμε τον Συνταγματικό μας χάρτη με νέους θεσμούς, που να εξασφαλίζουν το πολίτευμα της γνήσιας-πραγματικής και άμεσης Δημοκρατίας.
10. Να εφαρμόσουμε ένα Νέο Πρόγραμμα Οικουμενικής Ανάπτυξης, Κοινωνικής Ανόρθωσης, Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης και Πολιτιστικής Αναγέννησης με στόχο την ραγδαία άνοδο του οικονομικού, κοινωνικού, μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου του ελληνικού λαού με την παράλληλη ανάδειξη του κύρους της χώρας στο διεθνή χώρο.

Αυτή είναι η Πρότασή μας για ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης που θα προτείνουμε σε όλες τις παράλληλες με μας Κινήσεις, με σκοπό να δημιουργηθεί ένα κοινό Αντιμνημονιακό Μέτωπο Ανεξάρτητων Κινήσεων, που να διεκδικήσει άμεσα την Κυβερνητική Εξουσία. Και σας καλούμε να το στηρίξετε με την ισχύ και το κύρος της δυναμικής παρουσίας σας. Πιστεύω ακράδαντα ότι η θέλησή του Λαού και μόνο, είναι ικανή να γράψει ιστορία.

Πριν λίγες μέρες όλοι μας παρακολουθήσαμε την τραγική φαρσοκωμωδία με πρωταγωνιστές τον Πρωθυπουργό και τον αρχηγό της Αντιπολίτευσης και με ντεκόρ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είδαμε στιγμές μιας απόλυτης κατάρρευσης, απελπισίας και πρωτοφανούς ομολογίας της αποτυχίας ενός πρωθυπουργού, ο οποίος παραιτείται δημόσια και αμέσως ανακαλεί χωρίς ντροπή τα όσα είπε για να καταλήξει στο τέχνασμα του κυβερνητικού ανασχηματισμού. Άλλαξε ο Μανωλιός, έβαλε τα ρούχα του αλλοιώς, όπως λέει ο λαός μας. Κι όλα αυτά γιατί έχει πάνω απ’ το κεφάλι του τα Αφεντικά των Βρυξελλών που του φωνάζουν «Θέλουμε συναίνεση, γιατί πιστεύουμε ότι τα δύο κόμματα της εξουσίας μαζί, θα μπορέσετε ευκολότερα να ολοκληρώσετε τα αντιλαϊκά μέτρα και να πουλήσετε τον πλούτο της χώρας για να μας ξοφλήσετε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Άλλο αν εμείς με τα δάνεια που δήθεν δίνουμε για το καλό του λαού σας, φορτώνουμε κι εσάς και τις επόμενες γενιές με νέα δυσβάσταχτα χρέη, ενώ στο μεταξύ το μεγαλύτερο μέρος από αυτά που σας δίνουμε, ξαναγυρίζει στα ταμεία μας ξοφλώντας τα παλαιότερα χρέη σας».

Όπως το έχω ξαναπεί, μας έχουν βάλει στο μαγγανοπήγαδο, όπως βάζουν τα μουλάρια, που γυρίζουν χωρίς σταματημό γύρω-γύρω έως ότου σωριαστούν από την αδυναμία. Αυτό είναι το μόνο που έχει «δικαίωμα» να κάνει η σημερινή κυβέρνηση. Να μετατρέψει έναν ολόκληρο λαό σε μουλάρι που γυρίζει ασταμάτητα γύρω από το απύθμενο πηγάδι του χρέους και τρέχει όλο και πιο γρήγορα έως ότου καταρρεύσει.

Ποιος όμως υπήρξε ο μεγάλος πρωταγωνιστής σ’ αυτή τη μέρα του απόλυτου πανικού, όχι μόνο της εξουσίας αλλά και όλου του συστήματος εξουσίας; Το φάσμα της απειλητικής παρουσίας των εκατοντάδων χιλιάδων αγανακτισμένων πολιτών. Ο μεγάλος ελληνικός λαός. Εσείς, εμείς κι όσοι είναι έτοιμοι να ξεσπάσουν. Είμαστε το 70% του λαού, θυμωμένοι, ζαλισμένοι, απελπισμένοι, αμήχανοι, πολιορκημένοι από τα προβλήματα που κάθε μέρα μας σφίγγουν όλο και πιο πολύ. Και το πιο σπουδαίο, χωρίς να βλέπουμε διέξοδο, λύση από πουθενά. Όσους ψηφίσαμε, τους χάσαμε πίσω από τα τείχη της εξουσίας. Γιατί όλοι, θέλουν δε θέλουν, έχουν γίνει πιόνια στη μεγάλη σκακιέρα των κυριαρχικών διεθνών δυνάμεων, που παίζουν καθημερινά κορώνα-γράμματα τις ζωές των απλών ανθρώπων στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο.

Όταν την 1η Δεκεμβρίου του 2010 ξεκινήσαμε την Κίνησή μας, πολύ λίγοι γνώριζαν τι μας περιμένει. Ξέραμε πάνω-κάτω για το Μνημόνιο, την Τρόικα και το ΔΝΤ. Όμως εμείς φροντίσαμε να διαβάσουμε πίσω από τις επτασφράγιστες σελίδες της Σύμβασης που υπέγραψε μόνος ο Παπακωνσταντίνου και φρίξαμε. Με μια και μόνο υπογραφή υποχρεωθήκαμε να υποθηκεύσουμε για χάρη των δανειστών μας την Εθνική μας Ακεραιότητα και ένα μέρος του Εθνικού μας πλούτου. Τώρα με το Δεύτερο Μνημόνιο όχι μόνο υποθηκεύουμε το σύνολο του πλούτου της χώρας αλλά και δεχόμαστε αυτές τις αγοραπωλησίες να τις κάνουν οι ξένοι, ώστε οι εισπράξεις για την πώληση λ.χ της Εγνατίας οδού να πάνε κατ’ ευθείαν στους δανειστές μας. Δηλαδή σε λίγο θα παρακολουθούμε τους ξένους να πουλούν, να εισπράττουν και να στέλνουν τα χρήματα κατ’ ευθείαν στις Τράπεζες των δανειστών μας καθώς θα ξεπουλούν πότε ένα λιμάνι, πότε ένα αεροδρόμιο, μια υποθαλάσσια εξόρυξη πετρελαίου ή άλλη υπόγεια εξόρυξη ορυκτού πλούτου. ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΟΠΑΠ έχουν ήδη πουληθεί και θα μείνουν τα Μνημεία, Δελφοί-Ολυμπία-Ακρόπολη σαν είδη σε τιμές ευκαιρίας.

Κι όλα αυτά γιατί; Για να μας σώσουν!

Φέτος δανείστηκαν 60 δισ. Πού πήγαν; Μας λένε πως τα μισά τα έδωσαν στη Νάουσα και γι’ αυτό αποφασίσαμε να ρθούμε κοντά σας, να δούμε με τα μάτια μας να τρώτε με χρυσά πηρούνια. Έγιναν, μάθαμε, νέα Εργοστάσια. Όχι ένα αλλά δύο Νοσοκομεία. Νέες καλλιέργειες και νέες αγορές με ψηλές τιμές άνοιξαν για σας. Έτσι μας λένε πως η ευτυχία τρέχει απ’ τα μπατζάκια σας…

Τα υπόλοιπα τριάντα δισ. νομίζω πως πήγαν κατά Πρέβεζα μεριά. Μας κοροϊδεύουν. Όσα μας δίνουν, τα παίρνουν πίσω για τα παλιά μας χρέη. Που δεκαπλασιάστηκαν με τους τόκους και τα πανωτόκια.

Για να δείτε τι γδάρτες είναι οι αξιοσέβαστοι δανειστές μας, έμαθα ότι ένα χρέος του 1985 ύψους 1 δισ. δολλαρίων, εξοφλήθηκε φέτος! Πόσα πληρώσαμε για να ξοφλήσουμε αυτό το 1 δισ.; 54 δισ. Ευρώ! Τέτοια κοροϊδία, αγαπητοί φίλοι, νομίζω ότι δεν έχει γίνει ως τώρα ούτε σε χώρα της Αφρικής.

Σε μια προσπάθεια να αλλάξουν το σκηνικό, αντί για την περιβόητη συναίνεση των 3 ωρών που παρακολουθήσαμε από τις τηλεοράσεις, ο ταχυδακτυλουργός Γιώργος Παπανδρέου μας έβγαλε από το καπέλο του το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ, δηλαδή τους θανάσιμους αντιπάλους του με επί κεφαλής τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Του πρόσφερε βέβαια την ηλεκτρική καρέκλα του Υπουργού των Οικονομικών. Κι αυτός, αν και έξυπνος άνθρωπος, τη δέχθηκε με χαρά και συγκίνηση. Απόδειξη, φίλοι μου, ότι για τους επαγγελματίες πολιτικούς, πάνω απ’ όλα, ακόμα και από το προσωπικό τους συμφέρον, βρίσκεται η καρέκλα. «Δώστε μου σας παρακαλώ μια καρέκλα και ας είναι και η ηλεκτρική». Ποιος θα καταβροχθίσει τελικά τον άτυχο Βαγγέλη; Σε πολύ λίγο διάστημα θα το ξέρουμε. Γιατί όσο περνά ο καιρός, τόσο θυμώνει ο Λαός. Είπαμε, «ειρηνικά». Είπαμε, «μαλακά». Είπαμε, «φρόνιμα». Έχετε όμως δει ποτέ πλήθος απελπισμένων; Ένα κοπάδι ανθρώπων χωρίς ηγεσία και ηγέτες, όταν ξεσηκωθεί γιατί τα μάτια του θα έχουν γίνει κόκκινα από΄την αδικία και τον πόνο;

Χωρίς υπερβολή πιστεύω ότι όλα κρέμονται από μια κλωστή… Σας βλέπω έναν-έναν. Γνωρίζω ότι για να έλθετε να μ’ ακούσετε, ξέρετε εκ των προτέρων αυτά που θα σας πω. Γιατί; Γιατί μπορώ να δω μετά στο βάθος της ψυχής και της σκέψης σας. Θα σας ρωτώ και πείτε μου αν έχω λάθος. Απαντήστε με ένα «ναι». Είστε αγανακτισμένοι; Θυμωμένοι; Απελπισμένοι; Πιστεύετε ότι όλοι σας ξεγελάσανε; Ψάχνετε να βρείτε λύση; Ξέρετε με τι μοιάζει ο καθένας σας; Με ένα βαρέλι μπαρούτι. Σκεφτείτε τι θα γίνει αν πάρουν φωτιά 5 εκατομμύρια βαρέλια. Γι’ αυτό αγαπητοί κύριοι της εξουσίας, δεν πρέπει να υποτιμάτε τον Λαό, γιατί παίζετε με τη φωτιά.

Και τώρα από το «ναι», ας πάμε στο «όχι». Πιστεύετε ότι η σημερινή εξουσία, τα Μνημόνια και οι Τρόικες, οι Παπανδρέου και οι Βενιζέλοι θα σας δώσουν λύση; Εδώ φωνάζουμε «ΟΧΙ». Όχι φίλοι μου, το Σύστημα δεν μπορεί να δώσει λύση. Είναι πιασμένο όπως η μύγα στον ιστό της αράχνης και όσο κουνιέται, τόσο η αράχνη το τυλίγει πιο σφιχτά, για να το καταβροχθίσει με την ησυχία της.

Εμείς φίλοι μου είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που μείναμε ηθελημένα έξω από το Σύστημα, γιατί πιστεύουμε ότι το Σύστημα Εξουσίας έχει σαπίσει και γι’ αυτό θα πρέπει να το γκρεμίσουμε από τα θεμέλιά του και πάνω του να χτίσουμε τη Νέα Ελλάδα. Μόνο έτσι θα δώσουμε την τελειωτική λύση στο εθνικό μας πρόβλημα. Το πιστεύουμε, το θέλουμε και στο τέλος θα πετύχουμε να επιβάλουμε την Εθνική Ανεξαρτησία, την Παλλαϊκή Εξουσία και την Πατριωτική Αναγέννηση. Ορισμένοι από μας παλεύουμε από το 1940 ως σήμερα γι’ αυτά τα ιδανικά. Πολεμήσαμε με το όπλο στο χέρι. Πολεμήσαμε μέσα από τη σκληρή παρανομία. Στα ξερονήσια. Στο Μακρονήσι. Στις φυλακές, στις Εξορίες, στην Ασφάλεια. Και μετά στην Ασφάλεια ξανά και στα μπουντρούμια, στις εξορίες και στα στρατόπεδα της Χούντας. Χωρίς ανάσα. Χωρίς αναπαμό. Δεν το βάλαμε κάτω. Είπαμε, πρώτα θα δούμε να πραγματοποιείται το Όραμά μας και ύστερα θα πεθάνουμε.

Τελειώνοντας θέλω να κάνω ένα κάλεσμα από την ιστορική σας πόλη: Κύριοι της Πολιτικής Εξουσίας, επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία για συναίνεση και για εθνική συνεργασία, αν πραγματικά θέλετε εθνική ενότητα, αυτό δεν γίνεται μέσα στη Βουλή. Δεν σας βγαίνουν τα κουκιά. Η πραγματική πλειοψηφία βρίσκεται έξω από τη Βουλή. Μόνο μαζί μας μπορεί να πραγματοποιηθεί εθνική ενότητα.

Εσείς μέσα από τη Βουλή κι εμείς έξω από τη Βουλή, αρχίζοντας από την Πλατεία Συντάγματος και φτάνοντας ως τη Νάουσα και όλες τις πλατείες της Ελλάδας. Όλοι μαζί να σχηματίσουμε μια χαλύβδινη πανστρατιά από 10 εκατομμύρια πατριώτες (βάζω μέσα και τα μωρά). Μια στρατιά αήττητη. Τη Στρατιά των Υπερήφανων και ελεύθερων Ελλήνων. Και τότε, όλοι μαζί θα αποφασίσουμε, θα πούμε και θα πραγματοποιήσουμε. Όλοι μαζί για τη μοναδική σωτηρία της κοινής μας πατρίδας.

- Να φύγουν οι ξένοι. Να φύγει η Τρόικα.
- Η Ελλάδα δεν χρωστάει τίποτα. Και δεν πληρώνει τίποτα.
- Μπορούμε να βρούμε δάνεια με επιτόκιο ακόμα και 1% για να σταθούμε στα πόδια μας
- Θέλουμε να είμαστε φίλοι με όλους. Δυτικούς, Ανατολικούς, Βόρειους και Νότιους.
- Θέλουμε να μας αφήσετε ήσυχους.
- Είμαστε εργατικοί, αγαπάμε τη γη και τη θάλασσά μας.
- Έχουμε πλούτο γύρω μας και μέσα μας.
- Είμαστε λαός της Ειρήνης, της Αγάπης, της Ζωής, του Έρωτα, του Κρασιού, του Γλεντιού, που ζει με το Τραγούδι και τον Χορό.
- Που δημιουργεί μέσα απ’ τους αιώνες έναν ανυπέρβλητο πλούτο πνεύματος και ομορφιάς.

Πιστεύω ακράδαντα ότι όταν αυτός ο λαός πει μέσα του «Μπορώ» και το πιστέψει βαθειά, είναι ικανός να μετακινήσει βουνά.

Ελάτε λοιπόν όλοι μαζί πιασμένοι χέρι με χέρι να βροντοφωνάξουμε «ΜΠΟΡΟΥΜΕ!»
Και μην ξεχνάμε ότι από το 1821 η έρμη η Ελλάδα περιμένει να ακούσει από τα παιδιά της αυτή τη λέξη: ΜΠΟΡΩ!