(του Θύμιου Παπανικολάου)
Έχουμε αναλύσει πολλές φορές ότι νομισματικός πόλεμος μεταξύ
δολαρίου-ευρώ (ΗΠΑ-Ευρωζώνης-Γερμανίας) εντείνεται και κλιμακώνεται…
Έχουμε, επίσης επισημάνει ότι αυτός ο πόλεμος ο οποίος εκδηλώνεται
στη χώρα μας με επίκεντρο το ελληνικό χρέος είναι καυγάς για το πάπλωμα:
Το ποια ιμπεριαλιστική κακουργία (ΗΠΑ-Γερμανία) ή ποια χρηματιστηριακά
αρπακτικά θα έχουν τις μικρότερες ζημιές από την κρίση, καθώς και ποιο
στρατόπεδο θα κρατήσει υπό την κατοχή του την αποικία-ΕΛΛΑΣ…
------------------------------------
Διαβάστε το πιο πρόσφατο άρθρο μας:
«Η Σκύλα και η Χάρυβδη μαλώνουν για το ελληνικό χρέος…»
Ο νομισματικός πόλεμος μεταξύ δολαρίου-ευρώ (ΗΠΑ-Ευρωζώνης-Γερμανίας) εντείνεται και κλιμακώνεται…
Η έντονη διαμάχη μεταξύ Ευρωζώνης-ΔΝΤ αποτελεί την αιχμή αυτού του πολέμου και καταδεικνύει τούτο το ουσιαστικό: Ότι η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος είναι καθολική και αδιέξοδη.
Η κόντρα για το ελληνικό χρέος (που ολοένα βαθαίνει και οξύνεται) κρύβει τη διαφορετική θεώρηση που έχουν οι δύο πλευρές για το πώς θα διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση: Διαφορετική θεώρηση που αντανακλά το αγεφύρωτο των διαφορετικών συμφερόντων.
Η στρατηγική συμφωνία (ομοφωνία) ΟΛΩΝ των καπιταλιστικών δυνάμεων είναι η λεηλασία και το ξεζούμισμα των λαών…
Ωστόσο η κρίση καταστρέφει και μεγάλα τμήματα του κεφαλαίου, προκαλεί μεγάλες οικονομικές απώλειες και στα διεθνή αρπακτικά, καθώς επίσης αλλάζει και τους παγκόσμιους οικονομικούς συσχετισμούς, οδηγώντας ολόκληρα έθνη-κράτη, («τα αδύνατα κλαδιά», όπως η Ελλάδα) στην ολοκληρωτική καταστροφή και χρεοκοπία.
ΕΔΩ ακριβώς εκδηλώνονται οι ασυμφωνίες και οι συγκρούσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών και των πλανητικών αρπακτικών: Στο ποιος θα έχει τη μικρότερη χασούρα από την κρίση, στο ποιος θα λεηλατήσει πιο άγρια τους αδύναμους και στο ποιος θα φορτώσει τα μεγαλύτερα βάρη της κρίσης (τις απώλειες) στους άλλους.
ΕΔΩ ακριβώς βρίσκεται και το αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στην Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, αλλά και στο εσωτερικό της ΕΕ.
Για παράδειγμα, Γαλλία και Γερμανία έχουν διαφορές ως προς τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη. Η οικονομία της πρώτης είναι σε δυσκολότερη θέση από τη γερμανική και η αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία που θέλει η Γερμανία, στερεί πόρους για ανάκαμψη από τα γαλλικά μονοπώλια. Συμφωνούν, όμως, ότι για το ελληνικό χρέος θα πρέπει να βρεθεί άλλη λύση από το «κούρεμα», το οποίο ισοδυναμεί με καταστροφή κεφαλαίου και άρα χασούρα για τα μονοπώλιά τους.
Από την πλευρά του, το ΔΝΤ, εκπροσωπώντας τις ΗΠΑ και άλλες ανερχόμενες καπιταλιστικές οικονομίες, που έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα προς τη Γερμανία και την Ευρωζώνη, πιέζει για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, αυτή τη φορά στα ομόλογα που κατέχει ο λεγόμενος «επίσημος τομέας», δηλαδή τα κράτη - μέλη και η ΕΚΤ.
Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ελαττώσουν τις δικές τους απώλειες και αν είναι δυνατόν να φορτώσουν όλα τα βάρη και τις ζημιές στη ευρωζώνη και κυρίως στη Γερμανία η οποία έχει κερδοσκοπήσει με το ευρώ, αλλά και έχει επωμιστεί (λογική συνέπεια) τα μεγαλύτερα βάρη για τη διάσωση της ευρωζώνης (το εργαλείο της κερδοσκοπίας της). Έτσι οι ΗΠΑ, θεωρούν πλέον ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και τάσσονται ανοικτά υπέρ του να κουρευτεί ξανά το ελληνικό χρέος. Την ίδια άποψη διατύπωσε την Τετάρτη και ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας και άλλων δέκα χωρών στο ΔΝΤ, αποκλείοντας ταυτόχρονα κάθε επιπλέον στήριξη στην Ελλάδα από το ΔΝΤ.
Δηλαδή οι ΗΠΑ «σπρώχνουν» το μεγάλο μερίδιο της απώλειας και των ζημιών στην ευρωζώνη.
Ο λεγόμενος «επίσημος τομέας» στην Ευρωζώνη, κατέχει σήμερα ελληνικό χρέος ύψους 179,8 δισ. ευρώ, το οποίο κατανέμεται ως εξής: Η ΕΚΤ 41 δισ. ευρώ, οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες της Ευρωζώνης 12 δισ. ευρώ, από διμερή δάνεια της Ελλάδας στο πλαίσιο του πρώτου Μνημονίου 52,9 δισ. ευρώ και από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF), στο πλαίσιο του δεύτερου Μνημονίου, δάνεια ύψους 73,9 δισ. ευρώ. Το ΔΝΤ έχει δανείσει στην Ελλάδα 21,7 δισ. ευρώ.
Επίσης μια μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τρίτη στο «Reuters», εκτιμά ότι το κόστος για τη Γερμανία από ένα ενδεχόμενο νέο κούρεμα, θα ξεπερνούσε τα 17,5 δισ. ευρώ, καθώς μέχρι τώρα έχει χορηγήσει στην Ελλάδα δάνεια και εγγυήσεις ύψους 35,2 δισ. ευρώ. Τέλος, ένα «κούρεμα του χρέους» στην Ελλάδα θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου. Θα επεκταθεί μοιραία και σε άλλες καταρρέουσες οικονομίες του Νότου. Οι χασούρες συνεπώς για την ευρωζώνη και τη Γερμανία θα είναι πολλαπλάσιες…
Με αυτά τα δεδομένα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η Ευρωζώνη αντιδρά σχεδόν ενιαία στην προοπτική να κουρευτεί το ελληνικό χρέος, η βιωσιμότητα του οποίου τίθεται σαν προϋπόθεση για να παραμείνει το ΔΝΤ στην τρόικα και να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την ελεγχόμενη χρεοκοπία των κρατών μελών της.
Ο καυγάς, συνεπώς, που γίνεται με επίκεντρο το ελληνικό χρέος είναι καυγάς για το πάπλωμα: Το ποια ιμπεριαλιστική κακουργία (ΗΠΑ-Γερμανία) ή ποια χρηματιστηριακά αρπακτικά θα έχουν τις μικρότερες ζημιές από την κρίση, καθώς και ποιο στρατόπεδο θα κρατήσει υπό την κατοχή του την αποικία-ΕΛΛΑΣ…
Είναι καυγάς ΟΧΙ για κάποια ευημερία του ελληνικού λαού ή των λαών της Ευρώπης, αλλά καυγάς των βουβαλιών για το ποιο θα έχει τις μικρότερες απώλειες και το ποιο θα επικρατήσει στην παγκόσμια αρένα: Δολάριο ή ευρώ…
Με ΗΠΑ ή Γερμανία, με «κούρεμα του χρέους» ή όχι, η κατάσταση για τον ελληνικό λαό συνεχώς θα χειροτερεύει και η ελληνική κοινωνία θα βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην καταστροφική, στη διάλυση και στην αποικιοκρατικοποίησή της… Αυτοί δεν μαλώνουν για να μας σώσουν αλλά για να μας ληστέψουν ακόμα πιο πολύ, να μας υποτάξουν ολοκληρωτικά και να μας διαλύσουν τελειωτικά…
Η κρίση του συστήματος ΣΥΝΟΛΙΚΑ είναι αδιέξοδη και αθεράπευτη. Καμία συνταγή διαχείρισής της δεν θα σώσει τους λαούς…
Ο μόνος δρόμος είναι η ΕΘΝΙΚΗ απελευθέρωσή μας από αυτή τη μέγγενη της πλανητικής καπιταλιστικής κρίσης η οποία (εθνική απελευθέρωση) θα πρέπει να στηρίζεται πάνω σε ένα γρανιτένιο άξονα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ απελευθέρωσης…
Αυτά συνεπάγονται, σαν αφετηρία, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την επαναφορά στο εθνικό μας νόμισμα, την επεξεργασία εθνικών και κοινωνικών στρατηγικών και τακτικών πολιτικών ΕΠΙΛΟΓΩΝ και ΚΥΡΙΩΣ την ΟΡΓΑΝΩΣΗ του λαού. Χωρίς ένα ΕΘΝΙΚΟ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ πολιτικό ΚΙΝΗΜΑ με επεξεργασμένες προγραμματικές κατευθύνσεις και πρακτικές θα πέσουμε πάλι θύματα των επιτηδείων εκλογικών τζόκεϊ: Των ποικίλων και πολύχρωμων ανδρεικέλων, είτε της ευρω-χούντας, είτε της υπερατλαντικής, νεοταξικής χούντας…
Η έντονη διαμάχη μεταξύ Ευρωζώνης-ΔΝΤ αποτελεί την αιχμή αυτού του πολέμου και καταδεικνύει τούτο το ουσιαστικό: Ότι η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος είναι καθολική και αδιέξοδη.
Η κόντρα για το ελληνικό χρέος (που ολοένα βαθαίνει και οξύνεται) κρύβει τη διαφορετική θεώρηση που έχουν οι δύο πλευρές για το πώς θα διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση: Διαφορετική θεώρηση που αντανακλά το αγεφύρωτο των διαφορετικών συμφερόντων.
Η στρατηγική συμφωνία (ομοφωνία) ΟΛΩΝ των καπιταλιστικών δυνάμεων είναι η λεηλασία και το ξεζούμισμα των λαών…
Ωστόσο η κρίση καταστρέφει και μεγάλα τμήματα του κεφαλαίου, προκαλεί μεγάλες οικονομικές απώλειες και στα διεθνή αρπακτικά, καθώς επίσης αλλάζει και τους παγκόσμιους οικονομικούς συσχετισμούς, οδηγώντας ολόκληρα έθνη-κράτη, («τα αδύνατα κλαδιά», όπως η Ελλάδα) στην ολοκληρωτική καταστροφή και χρεοκοπία.
ΕΔΩ ακριβώς εκδηλώνονται οι ασυμφωνίες και οι συγκρούσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών και των πλανητικών αρπακτικών: Στο ποιος θα έχει τη μικρότερη χασούρα από την κρίση, στο ποιος θα λεηλατήσει πιο άγρια τους αδύναμους και στο ποιος θα φορτώσει τα μεγαλύτερα βάρη της κρίσης (τις απώλειες) στους άλλους.
ΕΔΩ ακριβώς βρίσκεται και το αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στην Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, αλλά και στο εσωτερικό της ΕΕ.
Για παράδειγμα, Γαλλία και Γερμανία έχουν διαφορές ως προς τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης στην Ευρωζώνη. Η οικονομία της πρώτης είναι σε δυσκολότερη θέση από τη γερμανική και η αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία που θέλει η Γερμανία, στερεί πόρους για ανάκαμψη από τα γαλλικά μονοπώλια. Συμφωνούν, όμως, ότι για το ελληνικό χρέος θα πρέπει να βρεθεί άλλη λύση από το «κούρεμα», το οποίο ισοδυναμεί με καταστροφή κεφαλαίου και άρα χασούρα για τα μονοπώλιά τους.
Από την πλευρά του, το ΔΝΤ, εκπροσωπώντας τις ΗΠΑ και άλλες ανερχόμενες καπιταλιστικές οικονομίες, που έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα προς τη Γερμανία και την Ευρωζώνη, πιέζει για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, αυτή τη φορά στα ομόλογα που κατέχει ο λεγόμενος «επίσημος τομέας», δηλαδή τα κράτη - μέλη και η ΕΚΤ.
Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ελαττώσουν τις δικές τους απώλειες και αν είναι δυνατόν να φορτώσουν όλα τα βάρη και τις ζημιές στη ευρωζώνη και κυρίως στη Γερμανία η οποία έχει κερδοσκοπήσει με το ευρώ, αλλά και έχει επωμιστεί (λογική συνέπεια) τα μεγαλύτερα βάρη για τη διάσωση της ευρωζώνης (το εργαλείο της κερδοσκοπίας της). Έτσι οι ΗΠΑ, θεωρούν πλέον ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και τάσσονται ανοικτά υπέρ του να κουρευτεί ξανά το ελληνικό χρέος. Την ίδια άποψη διατύπωσε την Τετάρτη και ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας και άλλων δέκα χωρών στο ΔΝΤ, αποκλείοντας ταυτόχρονα κάθε επιπλέον στήριξη στην Ελλάδα από το ΔΝΤ.
Δηλαδή οι ΗΠΑ «σπρώχνουν» το μεγάλο μερίδιο της απώλειας και των ζημιών στην ευρωζώνη.
Ο λεγόμενος «επίσημος τομέας» στην Ευρωζώνη, κατέχει σήμερα ελληνικό χρέος ύψους 179,8 δισ. ευρώ, το οποίο κατανέμεται ως εξής: Η ΕΚΤ 41 δισ. ευρώ, οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες της Ευρωζώνης 12 δισ. ευρώ, από διμερή δάνεια της Ελλάδας στο πλαίσιο του πρώτου Μνημονίου 52,9 δισ. ευρώ και από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF), στο πλαίσιο του δεύτερου Μνημονίου, δάνεια ύψους 73,9 δισ. ευρώ. Το ΔΝΤ έχει δανείσει στην Ελλάδα 21,7 δισ. ευρώ.
Επίσης μια μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τρίτη στο «Reuters», εκτιμά ότι το κόστος για τη Γερμανία από ένα ενδεχόμενο νέο κούρεμα, θα ξεπερνούσε τα 17,5 δισ. ευρώ, καθώς μέχρι τώρα έχει χορηγήσει στην Ελλάδα δάνεια και εγγυήσεις ύψους 35,2 δισ. ευρώ. Τέλος, ένα «κούρεμα του χρέους» στην Ελλάδα θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου. Θα επεκταθεί μοιραία και σε άλλες καταρρέουσες οικονομίες του Νότου. Οι χασούρες συνεπώς για την ευρωζώνη και τη Γερμανία θα είναι πολλαπλάσιες…
Με αυτά τα δεδομένα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η Ευρωζώνη αντιδρά σχεδόν ενιαία στην προοπτική να κουρευτεί το ελληνικό χρέος, η βιωσιμότητα του οποίου τίθεται σαν προϋπόθεση για να παραμείνει το ΔΝΤ στην τρόικα και να συνεχίσει να χρηματοδοτεί την ελεγχόμενη χρεοκοπία των κρατών μελών της.
Ο καυγάς, συνεπώς, που γίνεται με επίκεντρο το ελληνικό χρέος είναι καυγάς για το πάπλωμα: Το ποια ιμπεριαλιστική κακουργία (ΗΠΑ-Γερμανία) ή ποια χρηματιστηριακά αρπακτικά θα έχουν τις μικρότερες ζημιές από την κρίση, καθώς και ποιο στρατόπεδο θα κρατήσει υπό την κατοχή του την αποικία-ΕΛΛΑΣ…
Είναι καυγάς ΟΧΙ για κάποια ευημερία του ελληνικού λαού ή των λαών της Ευρώπης, αλλά καυγάς των βουβαλιών για το ποιο θα έχει τις μικρότερες απώλειες και το ποιο θα επικρατήσει στην παγκόσμια αρένα: Δολάριο ή ευρώ…
Με ΗΠΑ ή Γερμανία, με «κούρεμα του χρέους» ή όχι, η κατάσταση για τον ελληνικό λαό συνεχώς θα χειροτερεύει και η ελληνική κοινωνία θα βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην καταστροφική, στη διάλυση και στην αποικιοκρατικοποίησή της… Αυτοί δεν μαλώνουν για να μας σώσουν αλλά για να μας ληστέψουν ακόμα πιο πολύ, να μας υποτάξουν ολοκληρωτικά και να μας διαλύσουν τελειωτικά…
Η κρίση του συστήματος ΣΥΝΟΛΙΚΑ είναι αδιέξοδη και αθεράπευτη. Καμία συνταγή διαχείρισής της δεν θα σώσει τους λαούς…
Ο μόνος δρόμος είναι η ΕΘΝΙΚΗ απελευθέρωσή μας από αυτή τη μέγγενη της πλανητικής καπιταλιστικής κρίσης η οποία (εθνική απελευθέρωση) θα πρέπει να στηρίζεται πάνω σε ένα γρανιτένιο άξονα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ απελευθέρωσης…
Αυτά συνεπάγονται, σαν αφετηρία, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την επαναφορά στο εθνικό μας νόμισμα, την επεξεργασία εθνικών και κοινωνικών στρατηγικών και τακτικών πολιτικών ΕΠΙΛΟΓΩΝ και ΚΥΡΙΩΣ την ΟΡΓΑΝΩΣΗ του λαού. Χωρίς ένα ΕΘΝΙΚΟ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ πολιτικό ΚΙΝΗΜΑ με επεξεργασμένες προγραμματικές κατευθύνσεις και πρακτικές θα πέσουμε πάλι θύματα των επιτηδείων εκλογικών τζόκεϊ: Των ποικίλων και πολύχρωμων ανδρεικέλων, είτε της ευρω-χούντας, είτε της υπερατλαντικής, νεοταξικής χούντας…
------------------------------
Η οξύτητα αυτού του πολέμου δεν παρέχει πλέον πολλά περιθώρια
«ουδετερότητας» και ελιγμών στους έλληνες «νταβάδες». Πρέπει να
διαλέξουν στρατόπεδο, έτσι ώστε να προσκομίσουν και τα ανάλογα «λύτρα»
από την έκβαση του πολέμου…
Οι πιο διορατικοί εγκαταλείπουν την καταρρέουσα ευρωζώνη (ευρώ) και
αρχίζουν να επενδύουν στο άλλο στρατόπεδο που δείχνει επικρατέστερο:
Στις ΗΠΑ.
Το Λαμπρακιστάν είναι το «διορατικότερο» όλων και το πλέον πεπειραμένο στα πολιτικά μαγειρεία και σάλτα… Αρχίζει, πλέον, ανοικτά να βάλει εναντίον των «αφερέγγυων εταίρων»,
της ΕΕ οι οποίοι παίζουν ένα «πρωτοφανές παιγνίδι σε βάρος της χώρας
και των Ελλήνων πολιτών. Το Λαμπρακιστάν προλειαίνει, επίσης και το έδαφος, με τη διακριτική
πονηρία που το χαρακτηρίζει, για το πώς και πού πρέπει να αναζητηθούν οι
λύσεις: «Από εδώ και πέρα και στο βαθμό που οι εταίροι δεν ανταποκριθούν, η
Ελλάδα αποκτά το ηθικό δικαίωμα να υπερασπισθεί τα εθνικά συμφέροντά της
με κάθε μέσο». Κτυπά και τις αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις που «δίνουν γη και ύδωρ στους αφερέγγυους εταίρους και δανειστές μας». Παράλληλα εξάρει τις δυνάμεις που είναι προσηλωμένες σε μια άλλα
διαχείριση της κρίσης μέσω εναλλαγής διεθνούς «νταβά»: Το ΣΥΡΙΖΑ…
Διαβάστε τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του «Βήματος:
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=484947
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=484874
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=484892
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=484874
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=484892
Αυτό που γίνεται σε επίπεδο «νταβάδων» αντανακλάται και στο πολιτικό
σκηνικό: έντονες είναι οι ζυμώσεις και οι διεργασίες σε όλα τα κόμματα
για το ποιο στρατόπεδο θα επιλέξουν σ’ αυτόν τον πόλεμο δολαρίου-ευρώ… Αυτός είναι ένας και από τους βασικούς λόγους που όλα τα κόμματα,
ιδιαίτερα της τρικομματικής κυβέρνησης, που σπαράσσονται από εσωτερικούς
σπασμούς και αρχίζουν να αποφεύγουν ακόμα και τις κάλπικες ψηφοφορίες
στη Βουλή…
Βεβαίως, έχουν δημιουργηθεί και τα «ενιαία» στρατόπεδα του άλλου
σκέλους, του αμερικανικού σκέλους: Το πλέον κυρίαρχο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ… Ο ΣΥΡΙΖΑ όλο και πιο ανοικτά τάσσεται με το στρατόπεδο του δολαρίου
και κατηγορεί μάλιστα και την κυβέρνηση που δεν αξιοποιεί τη σύγκρουση
της Σκύλας και της Χάρυβδης για να αποσπάσει οφέλη…
Είπε συγκεκριμένα ο Τσίπρας: «Με επίκεντρο τη βιωσιμότητα του
ελληνικού χρέους βρισκόμαστε μπροστά σε μια διεθνή σύγκρουση μεταξύ
Γερμανίας και του ΔΝΤ… Σ’ αυτήν ακριβώς τη διαμάχη η κυβέρνηση κάθεται
αμήχανη… δεν παίρνει θέση, δεν διεκδικεί λύση».
Εδώ σηματοδοτείται καθαρά τούτο: Στη διαμάχη ΔΝΤ-ΕΕ, ο Τσίπρας τάσσεται καθαρά υπέρ του ΔΝΤ. Εμμέσως πλην σαφώς, ο Τσίπρας, ζητά διαπραγμάτευση του χρέους και
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ της κρίσης με άλλον «νταβά», δηλαδή να πάμε από τη Σκύλα στη
Χάρυβδη…
Ο Τσίπρας προωθεί πιο φωναχτά αυτά που λέει χαμηλόφωνα, ακόμα, το Λαμπρακιστάν…
Σε αυτό το θεατρικό σκηνικό θα παίξουμε τώρα: Σκύλα ή Χάρυβδη…
Δαιμονοποιώντας τη μία κακουργία (Γερμανία) θα ξεπλύνουμε την άλλη κακουργία: ΗΠΑ…
Πάντα θα υπάρχει μια κολυμπήθρα του Σιλωάμ για να ξεπλένει η μία κακουργία την άλλη…
Θα τους αφήσουμε να μας δουλέψουν για άλλη μια φορά;
(ΠΗΓΗ: http://www.resaltomag.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου