(γράφει ο Διογένης ο Κυνικός, αρθρογράφος)
Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον διαβάσαμε το χθεσινό άρθρο των Financial Times με τίτλο «Syriza and the rent-seekers»… Ο αρθρογράφος Alan Beattie μεταξύ άλλων σε αυτό το άρθρο αναφέρεται και στις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τους ολιγάρχες. Γράφει συγκεκριμένα ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ορίσει ότι ένας από τους πρώτους στόχους του θα είναι οι πλούσιοι «ολιγάρχες». Η πολιτική οικονομία της χώρας όμως, από την κορυφή ως τα νύχια, είναι ένα πελατειακό σύστημα όπου οι βασικές ομάδες συμφερόντων εξαγοράζονται σε αντάλλαγμα για συγκεκριμένες χάρες.»
Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον διαβάσαμε το χθεσινό άρθρο των Financial Times με τίτλο «Syriza and the rent-seekers»… Ο αρθρογράφος Alan Beattie μεταξύ άλλων σε αυτό το άρθρο αναφέρεται και στις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τους ολιγάρχες. Γράφει συγκεκριμένα ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ορίσει ότι ένας από τους πρώτους στόχους του θα είναι οι πλούσιοι «ολιγάρχες». Η πολιτική οικονομία της χώρας όμως, από την κορυφή ως τα νύχια, είναι ένα πελατειακό σύστημα όπου οι βασικές ομάδες συμφερόντων εξαγοράζονται σε αντάλλαγμα για συγκεκριμένες χάρες.»
Μάλιστα συνεχίζει αναφέροντας ότι
«εν αντιθέσει με την ιδεολογική πλατφόρμα όπου τα αριστερά και τα δεξιά
κόμματα στηρίζονται από διαφορετικές ομάδες της κοινωνίας, τα λόμπι
στην Ελλάδα αποδεικνύεται ότι είναι τα ίδια όποιος κι αν είναι στην
εξουσία. Η Ελλάδα, κατά κάποιο τρόπο μοιάζει περισσότερο με χώρα
της Λατινικής Αμερικής όπου ισχυροί θεσμοί που έχουν διεισδύσει στο
σύστημα, παραχαϊδεύονται όποια κι αν είναι η κυβέρνηση στην εξουσία. Όποιον κι αν ψηφίσετε, τα συμφέροντα επικρατούν».
Επίσης δικαιολόγησε εν μέρει και την απόφαση του Υπουργού των Οικονομικών για τις ιδιωτικοποιήσεις γράφοντας ότι «Για
να είμαστε δίκαιοι, ο λόγος που έδωσε ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης
Βαρουφάκης για το πάγωμα των ιδιωτικοποιήσεων έχει κάποια ουσία. Το
ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων εν μέσω χρηματοοικονομικής κρίσης
και υπό την χρονική πίεση για να κλείσουν οι τρύπες στις δημόσιες
δαπάνες, δεν είναι η καλύτερη συνταγή επιτυχίας για την επίτευξη της
βέλτιστης τιμής. Ούτε θα βρεθεί με αυτό τον τρόπο ο καλύτερος
νέος ιδιοκτήτης για να φέρει τις πολυπόθητες επενδύσεις, ειδικότερα σε
μία κουλτούρα διαφθοράς και θολών προμηθειών του Δημοσίου».
Διαβάζοντας
δηλαδή κανείς το κείμενο αυτό των FT βλέπει μια ψύχραιμη αποτίμηση της
κατάστασης όπου ο αρθρογράφος αναφέρει τα θετικά και τα αρνητικά σημεία
και εκφράζει και τις αμφιβολίες του για το τι μπορεί τελικά να συμβεί
στην Ελλάδα.
Έλα όμως
που οι ντόπιοι «αναλυτές» δεν έχασαν χρόνο και αμέσως παρουσίασαν την
δική τους εκδοχή για το λέει το άρθρο αυτό. Και τι είδαν; Ο ένας ότι
«δεν πείθουν ότι Τσίπρας και Βαρουφάκης θα τα βάλουν με τα κατεστημένα
συμφέροντα», ο άλλος ότι «Τσίπρας διέλυσε τις ελπίδες για ήρεμες
διαπραγματεύσεις», επειδή πάγωσε τις ιδιωτικοποιήσεις, λες και αυτό
είναι το μοναδικό πρόβλημα που υπάρχει. Ή ότι υπήρχε ποτέ αυτή η
επιλογή σε οποιονδήποτε που διαφωνεί και έχει απέναντι του την αυταρχική
Γερμανία των Μέρκελ-Σόιμπλε.
Πολύ
λογικά όλα αυτά!!! Κυβερνά επί σαράντα χρόνια την χώρα η Νέα Δημοκρατία
και το ΠΑΣΟΚ, ανεβαίνει στην εξουσία για πρώτη φορά ένα αριστερό κόμμα,
έχει την κυβερνητική ευθύνη μόλις εδώ και δεκαπέντε ημέρες και ξαφνικά
πρέπει να λυθούν όλα τα προβλήματα… Μα τρελαθήκαμε τελείως; Ή αυτή η
δράκα οικογενειών που λυμαίνεται το δημόσιο χρήμα προκειμένου να μην
χάσει τον έλεγχο της χώρας επιτίθεται αμέσως παραποιώντας τα πράγματα;
Όπως και
οι προηγούμενες κυβερνήσεις και αυτή εδώ του ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί εκ του
αποτελέσματος! Τόσο απλά. Τα περισσότερα από όσα δηλώνουν οι αρμόδιοι
ότι θα πράξουν είναι θετικά, αλλά μέχρι να υλοποιηθούν, όλοι έχουμε
επιφυλάξεις.
Εκείνο που
ξέχασε όμως ο αρθρογράφος των FT να γράψει είναι ότι ναι με μπορεί
μερικοί άνθρωποι να ελέγχουν, να νέμονται την χώρα, να υπάρχει
πελατειακό σύστημα αλλά υπάρχει πλέον και ο παράγοντας που λέγεται
λαός. Και ο λαός αυτός αυτή τη φορά είναι πιο έτοιμος από ποτέ να
προχωρήσει σε αλλαγές. Γιατί πλέον ένιωσε ο ίδιος, για την ακρίβεια ένα
πολύ μεγάλο μέρος του, που οδηγεί αυτή η πολιτική. Στην άκρατη φτώχεια
του, στην καταστροφή του, στην μιζέρια, στην εξαθλίωση, στην
υποδούλωση, στον θάνατο… Και αυτό το βλέπουμε στις διάφορες
δημοσκοπήσεις που γίνονται ότι η κυβέρνηση έχει την συμπαράσταση πολύ
μεγάλου μέρους του πληθυσμού αυτής της χώρας.
Επίσης δεν αναφέρει καθόλου ο κύριος Beattie σε αυτό το άρθρο του και το αν και όλες οι ξένες χώρες, οι δανειστές, επιθυμούν να αλλάξει πράγματι αυτή η κατάσταση στην Ελλάδα….
Γιατί αν δει κανείς το πόσες Γερμανικές επιχειρήσεις είναι μπλεγμένες
σε Ελληνικά σκάνδαλα είναι να απορεί πως δεν έχουμε μάθει εμείς ακόμη
εδώ στην Ελλάδα από τους έντιμους Γερμανούς, όχι από το σάπιο πολιτικό
μας σύστημα, το ποιοι λαδώθηκαν!!! Ή μήπως βολεύει κάποιους «το να
πιάνουν τον Πάπα από τα γένια»;
Όσον αφορά
τις ιδιωτικοποιήσεις, με τον τρόπο που έχουν γίνει είναι το καλαμπούρι
του αιώνα. Ουσιαστικά η δημόσια περιουσία χαρίστηκε σε ολιγάρχες οι
οποίοι στην συνέχεια είτε την πούλησαν είτε συνεργάστηκαν με ξένα
συμφέροντα και κέρδισαν και πλούτισαν μόνον οι ίδιοι! Το Ελληνικό
δημόσιο πήρε μερικά φραγκοδίφραγκα… Τι έγινε με την πώληση του
«Ελληνικού»; Πως τελικά έμεινε μόνο μία εταιρεία και από την στιγμή που
έμεινε η μία αυτή εταιρεία, άλλαξαν οι όροι, οι προϋποθέσεις του
διαγωνισμού; Και μετά εμφανίστηκαν διάφορες ξένες εταιρείες για να
συμμετάσχουν στο project αυτό της Ελληνικής εταιρείας… Θαύμα! Θαύμα!!!
Α, και να
μην ξεχάσουμε και την άλλη μεγάλη επένδυση της εν λόγω εταιρείας!!! Το
Golden Hall!!! Το 2007 η LamdaΔομή, θυγατρική της LamdaDevelopments του
Ομίλου Λάτση, νοίκιασε ένα μέρος του IBC αυτό που σήμερα γνωρίζουν όλοι
ως «GoldenHall». Η σύμβαση ήταν για 40 χρόνια και το Δημόσιο θα
εισέπραττε 350 εκατ. Ευρώ, ήτοι 8 εκατ. Ευρώ ετησίως. Ήρθε λοιπόν η
σωτήρια συγκυβέρνηση και της έδωσε το εν λόγω κτίριο για 90 χρόνια
(!!!!) με ενοίκιο 1.000.000 ευρώ τον χρόνο!!! Και μια μικρή
λεπτομέρεια. Στην καλύτερη περίπτωση από την αλλαγή των συμβάσεων αυτών
το δημόσιο χάνει το λιγότερο 236 εκατομμύρια ευρώ!!!!
Για
θυμηθείτε τι έγινε με τα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική… Να σας τα
θυμίσουμε εμείς; Η κρατική εταιρεία πουλήθηκε από το δημόσιο σε Έλληνες
επενδυτές για 11 εκατομμύρια ευρώ. Το 95% της εταιρείες πουλήθηκε από τους κκ Μπόμπολα-Κούτρα-Τρίμη για 260 εκατομμύρια ευρώ.
Μάλιστα τελευταία πληροφορηθήκαμε όλοι από την έρευνα της ΜΚΟ SOMO ότι η
Eldorado Gold που έχει αγοράσει τα εν λόγω μεταλλεία χρησιμοποιεί μια
σειρά από ολλανδικές εταιρείες-θυρίδες (mailbox companies) για να
φοροαποφεύγει στην Ελλάδα…. Να την χαίρεστε την επένδυση αυτή και όλες
τις άλλες κύριοι Τροικανοί, Γερμανοί και εσείς όλοι οι άλλοι που τις
υποστηρίζετε!!!! Εμείς, οι λογικοί άνθρωποι, τέτοιες επενδύσεις δεν τις
θέλουμε!!!!
Τα
πράγματα όπως έχουν εξελιχθεί είναι απλά. Ή εμείς, ο λαός, ή η «δράκα
οικογενειών» και οι συνεταίροι τους… Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Και ο
λαός ψήφισε! Για να δούμε και οι ξένοι «φίλοι» μας τι θα ψηφίσουν στην
πράξη; Θέλουν να δοθεί ένα πραγματικό τέλος στο κράτος «Κολομβία»
δίνοντας μια ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Ελληνικό λαό ή θα συνεχίσουν
να το απομυζούν οι εταιρείες τους στο όνομα των «μεταρρυθμίσεων», των
μνημονίων και των προγραμμάτων τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου