«Καμπανάκι» από Ρωσία για Γ'Π.Π.! - Καταγγελίες για χρηματοδότηση ουκρανικού αντάρτικου / Mπορεί η ουκρανική κρίση να εξελιχθεί σε "θερμή" σύγκρουση ΝΑΤΟ-Ρωσίας;

Σε φοβερές αποκαλύψεις προέβη πριν από λίγο ο στενός συνεργάτης και άτυπος εκπρόσωπος του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, Σεργκέι Γκαζίεβ, ο οποίος είπε ότι οι ΗΠΑ έχουν ήδη διαθέσει 20 εκατομμύρια δολάρια σε κόμματα της ουκρανικής αντιπολίτευσης στα οποία συμπεριλαμβάνονται και χρήματα για την αγορά όπλων! Όπως ήδη έχει φανεί από τις εξελίξεις ο Ρώσος αξιωματούχος έχει επιβεβαιωθεί.

Και τίθεται το ερώτημα οι ΗΠΑ θέλουν να ξεκινήσουν έναν Γ' Π.Π;

Την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας και τον ρόλο κλειδί που διαδραματίζουν στις πολιτικές εξελίξεις της Ουκρανίας αποκαλύπτει η ναυαρχίδα των Δημοκρατικών οι Νew York Times οι οποίοι σε άρθρο τους παραδέχονται ότι η Ουάσινγκτον προσπαθεί να ρίξει το Κίεβο στην... παγίδα των δανειοδοτήσεων χρησιμοποιώντας-  τι άλλο!-  το ΔΝΤ. Σύμφωνα με τους New York Times, «Σε βάθος χρόνου, στόχος της κυβέρνησης Ομπάμα είναι να προωθήσει στην Ουκρανία συνταγματικές και εκλογικές μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψουν τη συμμετοχή της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση και θα ανοίξουν το δρόμο για οικονομική ενίσχυση από το ΔΝT".

Προκειμένου να το καταφέρουν, η κυβέρνηση Ομπάμα εμφανίζεται διατεθειμένη να συμμαχήσει ακόμη με τις πιο εξτρεμιστικές δυνάμεις του πολιτικού σκηνικού στην Ουκρανία, όπως το ακροδεξιό και νεοναζιστικό κόμμα "Σβόμποντα".  Ο ηγέτης του Σβόμποντα, Ολεζ Τιανχνίμποχ, έχει τους τελευταίους τρεις μήνες συνεχείς επαφές με ηγετικά στελέχη της αντιπολίτευσης τα οποία θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την προεδρία της χώρας", έχει δηλώσει η Νούλαντ. 

Τα τελευταία 24ωρα, ο Αμερικανός πρέσβης στο Κίεβο, Τζέφρι Πάιατ, βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με την υφυπουργό Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ, η οποία έγινε πλέον γνωστή για τη φράση της «γά..α την Ε.Ε». Στόχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν είναι απλώς να επιβάλει μια φιλοαμερικανική κυβέρνηση, ακόμη και αν αυτό απαιτεί συμμαχίες με νεοναζιστικές δυνάμεις, αλλά να απομακρύνει από το προσκήνιο τους ανθρώπους που προωθεί το Βερολίνο στη χώρα.

"Ο Βιτάλι Κλίτσκο θα πρέπει να μείνει εκτός κυβέρνησης και να κάνει τα μαθήματά του", έχει δηλώσει χαρακτηριστικά ο Αμερικανός πρέσβης στο Κίεβο αναφερόμενος στον πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή της πυγμαχίας και το πιο δημοφιλές πρόσωπο της ουκρανικής αντιπολίτευσης. Οι κακές γλώσσες λένε ότι το κόμμα του χρηματοδοτείται απευθείας από γερμανικά ιδρύματα ερευνών που ελέγχονται από το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της Άγκελα Μέρκελ.

Η επιλογή της Νούλαντ θεωρείται από την Ουάσινγκτον η καλύτερη για να χειριστεί την ουκρανική κρίση. Η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών προέρχεται από το στενό κύκλο των νεοσυντηρητικών που πλαισίωναν τον πρόεδρο Μπους όταν ξεκινούσε την παγκόσμια «σταυροφορία» του εναντίον χωρών της Μέσης Ανατολής αλλά  με απώτερο στόχο την ίδια την Ρωσία.

Και όπου νεοσυντηρητισμός προσθέστε Νέα Τάξη Πραγμάτων. Αυτός είναι και ο στόχος η γεωπολιτική ασφυξία, της Ρώσίας, πατώντας πόδι στην "αυλή" της. Μια χώρα υποχέιρο του ΝΑΤΟ και υποταγμένη οικονομικά στο "αμερικανικό" ΔΝΤ, ουσιαστικά σημαίνει στο μέλλον μέχρι και παρουσία όπλων μαζικής καταστροφής έξω από την Μόσχα, όπου ο χρόνος αντίδρασης θα είναι ελάχιστος.

"Τα συμβαίνοντα στην Ουκρανία «προκαλούνται από εξτρεμιστές και αποτελούν μια καλά οργανωμένη χαοτική κατάσταση από στρατιωτική άποψη» σύμφωνα με τον επικεφαλής της Επιτροπής της ρωσικής Κρατικής Δούμας για τη μετασοβιετική Κοινοπολιτεία Λεονίντ Σλούτσκι. Ο Λ.Σλούτσκι δήλωσε εκ μέρους της Ρωσίας έτοιμος να παράσχει «κάθε απαραίτητη βοήθεια ζητήσει ο αδελφός λαός», εκφράζοντας τη λύπη του γιατί οι ηγέτες της ουκρανικής αντιπολίτευσης ήδη δεν διατηρούν τον έλεγχο όλης της κατάστασης και «οι υπέρμετρες φιλοδοξίες τους και η απροθυμία τους να εξετάσουν τις συμβιβαστικές εκδοχές, που προτάθηκαν από την κυβέρνηση, οδήγησαν σε νέες λεηλασίες, πυρκαγιές, τραυματίες και ήδη 25 νεκρούς, μεταξύ των οποίων άμαχος πληθυσμός, αστυνομικοί και δημοσιογράφοι». 

Ο Λ. Σλούτσκι δήλωσε ότι «όσα συμβαίνουν υποκινούνται από τη Δύση, που συνεχίζει να επιλύει τα γεωπολιτικά της θέματα και περιφρονεί την τύχη μιας ολόκληρης χώρας και των ανθρώπων της». «Οι λεγόμενες διαμαρτυρίες έχουν ξεφύγει πέραν των επιτρεπτών κανόνων από την άποψη των δημοκρατικών ευρωπαϊκών αρχών και έχουν θέσει τη χώρα ενώπιον της διάσπασης» είπε ο Λ.Σλούτσκι, προσθέτοντας ότι «δεν πρέπει να επιτραπεί το γιουγκοσλαβικό σενάριο στην Ουκρανία, πρέπει με κάθε τρόπο να σταματήσει η αιματοχυσία και να μην επιτραπεί έξωθεν επέμβαση».

«Οι λεηλασίες και οι πυροβολισμοί, που χαρακτηρίστηκαν από τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, αγώνας της συντριπτικής πλειονότητας των Ουκρανών για το δημοκρατικό μέλλον της Ευρώπης, καθοδηγούνται από επαγγελματίες των οδομαχιών» υποστήριξε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών της ρωσικής Άνω Βουλής, Μιχαήλ Μάργκελοφ. Σύμφωνα με τον κ. Μάργκελοφ, οι μαχητές αυτοί «εξαιρετικά επιδέξια και οργανωμένα» απέκρουαν τις επιθέσεις των σωμάτων ασφαλείας, συμπλήρωναν το οπλοστάσιό τους σε ασπίδες, κράνη και ρόπαλα και «μετέτρεπαν με συμπληρώματα τις βόμβες Μολότοφ σε ναπάλμ». Τα γεγονότα του τελευταίου διημέρου αποδεικνύουν ότι «πίσω από τις εχθροπραξίες διακρίνεται μια ολοφάνερη οργάνωση» και η κατάσταση έφθασε στη χρήση πυροβόλων όπλων με νεκρούς και από τις δύο πλευρές.

Κατά τον αξιωματούχο του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας «τέτοια πολεμικά ταλέντα είναι απίθανο ότι διαθέτουν οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης Κλιτσκό και Γιατσενιούκ» και η οργανωμένη, που τις προωθεί αποκτά ισχύ στην επαρχία και τις δυτικές επαρχίες της Ουκρανίας, όπου όχι μόνο καταλαμβάνονται γραφεία, αλλά αφοπλίζονται αστυνομικά τμήματα και άνδρες των ειδικών δυνάμεων «Μπέρκουτ».

Ερωτηθείς για τις προβλέψεις του, ο Ρώσος γερουσιαστής είπε ότι «θα ήταν μεγάλη επιτυχία αν τερματιζόταν το "σκουπιδαριό" του δρόμου και ξεκινούσε υπεύθυνος πολιτικός διάλογος, αλλά και αυτό μπορεί να μην ενώσει την ουκρανική κοινωνία, που είναι διαιρεμένη - δεν θυμάμαι ούτε μία ουκρανική Βουλή, που να μην γρονθοκοπούνται μεταξύ τους οι βουλευτές».

Σύμφωνα με σχετική δημοσκόπηση του ρωσικού Ινστιτούτου VTSIOM, που μεταδίδει το ρωσικό πρακτορείο ΡΙΑ-Νόβοστι, σχεδόν τα 2/3 των Ρώσων πολιτών (63%) θεωρούν ότι οι διαδηλώσεις στην Ουκρανία θα έχουν αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη της χώρας, με το 24% να φοβούνται αποσταθεροποίηση και διάλυση της Ουκρανίας και ακόμη περισσότερους (29%) να προβλέπουν «ταραχώδη χρόνια».

Η Νέα Τάξη Πραγματων είναι αποφασισμένη να κάνει τολμηρές, κινήσεις. Δεν μπορεί να περιμένει άλλο, είχε φτάσει τοσο κοντά στην τελική νίκη τη δεκαετία του '90, μέχρι που εμφανίστηκε ο Β.Πούτιν και τα ανέτρεψε όλα. Για να πετύχει τον σκοπό της είναι αποφασισμένη να συμμαχήσει ακόμα και με "ακροδεξιούς νεοναζί", οι οποίοι όντως έχουν σχέση με τους αυθεντικούς παλιούς Ναζί. Είναι απόγονοι των ουκρανικών SS, που εξόντωσαν χιλιάδες εκ των συμπατριωτών τους. Αλλά τι  να λέμε τώρα, και εκείνοι για μια...Νέα Τάξη Πραγμάτων δούλευαν.

 

Μπορεί η κρίση στην Ουκρανία να εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο από μια απλή ενδοκρατική σύγκρουση - έστω υποκινούμενη από ξένες δυνάμεις και βέβαια με άμεσα εμπλεκόμενη την Ρωσία; Σαφώς και ναι, αφού η σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη αφορά ουσιαστικά δύο διαφορετικά έθνη. αν θεωρήσουμε ότι ένα έθνος προσδιορίζεται από την θρησκεία, τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα. Σήμερα η σύγκρουσή είναι ανάμεσα σε ανατολικούς – ρωσόφωνους – Ορθόδοξους οι οποίοι εκφραζονται από τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση του Β.Γιανούκοβιτς και δυτικών – δυτικοσλάβωv– Καθολικών και Ορθόδοξων Ουνιτών (δέχονται την πρωτοκαθεδρία του Πάπα).
Πρακτικά είναι πιο βαθύ το χάσμα  ακόμα και απ'ό,τι είναι στην Συρία μεταξύ σουνιτών, σιιτών και αλεβιτών. Η τσαρική αυτοκρατορία και εν συνεχεία η Σοβιετική Ένωση όλα αυτά τα είχαν καλύψει (ο Λένιν θεωρούσε την Ουκρανία "κλειδί" για την επιβίωση της Σοβιετικής Ένωσης), αλλά όταν διαλύθηκε ήρθε στην επιφάνεια η αντιπαλότητα, οι δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Το 2004 η "πορτοκαλί" επανάσταση του 2004 έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι η Ουκρανία θα κυλούσε στην αγκαλιά της Δύσης, όπως συνέβαινε εκείνη την εποχή με όλες τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες πλην Λευκορωσίας. Ο πόλεμος του 2008 στην Γεωργία, έγινε ουσιαστικά για την Ουκρανία.
Αν χανόταν η Γεωργία, αν γινόντουσαν αποδεκτά τα τετελεσμένα που ήθελε να επιβάλλει η Δύση στην Γεωργία, ήταν θέμα χρόνου να γίνει η Ουκρανία μέλος του ΝΑΤΟ (αυτό είναι το διακύβευμα για την Δύση) και να πιέσει σε σημείο γεωστρατηγικής ασφυξίας την Ρωσία. Η Ρωσία το 2008 έστειλε ένα σαφές μήνυμα με την βοήθεια που προσέφερε στους Αμπχάζιους και τους Οσέτιους αυτονομιστές και την συντριβή των καλά εκπαιδευμένων από τους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς Γεωργιανούς: Δεν θα ανεχόταν επ'ουδενί την Γεωργία στο ΝΑΤΟ, πόσο μάλλον την Ουκρανία που κατοικείται σε ποσοστό 45% από ρωσόφωνους.
Όπως βλέπουμε και στον χάρτη, πρόκειται για δύο απόλυτα ξεχωριστές Ουκρανίες με τελείως διαφορετικούς πληθυσμούς, μέσα στους οποίους δεν υπάρχουν καν θύλακες είτε των "δυτικοσλάβων" είτε των ρωσώφωνων.  Είναι απολύτως οριοθετημένες με την γεωγραφική έννοια του όρου.
Κάτι που κάνει σχετικά εύκολη π.χ. μια διαίρεση σε δυτική και ανατολική Ουκρανία. Αλλωστε η Ρωσία "καίγεται" για την Κριμαία που ο Μ.Γιέλτσιν και ο Μ.Γκορμπατσόφ, δέχθηκαν να περιληφθεί στην Ουκρανία και όχι στη νεοσύστατη Ρωσική Ομοσπονδία το 1990-1991, παρά το γεγονός ότι πληθυσμιακά, ιστορικά η Κριμαία είναι ρωσική.
Εδώ και μερικούς μήνες στο παρασκήνιο έχει ξεκινήσει στο παρασκήνιο η συζήτηση για το μέλλον της Ουκρανίας. και η συζήτηση είναι αποκλειστικά μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ. Η ΕΕ δεν υπάρχει γιατί δεν έχει την στρατιωτική δύναμη να επιβάλλει λύσεις. Οι ΗΠΑ είναι μακριά, αλλά έχουν την στρατιωτική δύναμη: Τα δύο αμερικανικά καταδρομικά που έπλεαν μέχρι χθες στην Μαύρη Θάλασσα (το ένα είναι εκτός μαχης λόγω βλάβης και προσάραξης στα αβαθή του τουρκικού λιμένα της Σαμψούντας) δήθεν για να εκκενώσουν αν χρειαστεί, το Σοτσι από τους Αμερικανούς αθλητές σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης, ήταν/είναι εκεί για την Ουκρανία.
Υπάρχει και ένας άλλος παίκτης ο οποίος είναι κρίσιμος για τις εξελίξεις στην Ουκρανία: Η Τουρκία, ο «κλειδοκράτορας» των Στενών. Θα τα ανοίξει για τα πολεμικά πλοία των Δυτικών ή θα διστάσει υπό τον φόβο να οργιστεί η Μόσχα και να ανατρέψει οικονομικές συμφωνίες δεκάδων δισ. δολ. αλλά και της ρωικής στρατιωτικής ισχύος.
Εν κατακλείδι: Μπορεί να υπάρξει θερμή κρίση με αφορμή την Ουκρανία; Σαφώς, ναι.
Μια "θερμή κρίση" που θα καταλήξει φυσικά στην διάλυση της Ουκρανίας, όπως είναι σήμερα. Κάποιοι μιλούν για συνένωση του ανατολικού τμήματος με την Ρωσία. Η Ρωσία δεν θέλει την Ουκρανία. Θέλει περιφερειακή ασφάλεια μακριά από τα σύνορά της.
Θέλει κράτη-ασπίδες στον επεκτατισμό του ΝΑΤΟ, όπως η Αρμενία, η Λευκορωσία, το Καζακστάν κλπ. Αλλά θα πολεμήσει για μην γίνει η Ουκρανία μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο.
Ειδικά από την στιγμή που ΝΑΤΟ και ΕΕ προχωρούν σε ανατρεπτικές κινήσεις της νόμιμης κυβέρνησης. O Oυκρανός Α/ΓΓΕΘΑ Πτέραρχος Βολόντιμιρ Ζαμάνα έχει συσφίγξει τις σχέσεις με το ρωσικό Γενικό Επιτελείο. Η Ουκρανία χωρίζεται σε τρεις στρατιωτικές περιοχές: Στρατιωτική διοίκηση Καρπαθίων, στρατιωτική περιοχή Κιέβου και Στρατιωτική περιοχή Οδησσού.
Η δεύτερη και η τρίτη διοικείται αποκλειστικά από ρωσόφωνους αξιωματικούς και επανδρώνεται από ρωσόφωνους στρατεύσιμους. Και μόνο τυχαίο δεν είναι που το προσωπικό του ουκρανικού υπουργείου Άμυνας ζήτησε από τον Β.Γιανούκοβιτς να αποκαταστήσει "με κάθε τρόπο" την "εννομη τάξη"...
 

(ΠΗΓΗ: http://www.defencenet.gr/)