Οι θεατρικές παραστάσεις των βουλευτών, βασικά της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, γύρω από το νέο νόμο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, συνεχίζονται. Οι βουλευτές κατάφεραν, στο πρώτο μέρος της ελληνο-τροϊκανής φαρσοκωμωδίας, να παγώσει και να επιστραφεί, ως απαράδεκτο, το αρχικό σχέδιο του υπουργείου Οικονομικών.
Για να συμβεί αυτό, απειλήθηκαν ανταρσίες, έγιναν συγκεντρώσεις και συζητήσεις, κατατέθηκαν αντιπροτάσεις. Τώρα βρισκόμαστε στο δεύτερο μέρος της φαντασμαγορικής αυτής παράστασης. Είναι η ώρα που ξανασυζητείται ο νόμος, από μηδενική βάση λένε οι βουλευτές. Ποια είναι όμως η αλήθεια; Γιατί κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό, παίζοντας κυριολεκτικά με μέτρα και φόρους, που οδηγούν στη δήμευση της μικρής λαϊκής ιδιοκτησίας; Ο,τι έχει απομείνει δηλαδή απ' αυτήν;
Πρώτον, ο υποτιθέμενος νέος Ενιαίος Φόρος Ακινήτων είναι πολύ παλιός. Δεν αντικαθιστά άλλους φόρους. Απλώς συγχωνεύει το χαράτσι, που κρίθηκε οριακά συνταγματικό από το ΣτΕ μόνο επειδή ήταν έκτακτο και όχι μόνιμο μέτρο, με το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ).
Δεύτερον, με έμμεσο τρόπο επιχειρεί να μονιμοποιήσει και να «νομιμοποιήσει» έναν αντισυνταγματικό φόρο! Τέτοιος θα είναι το χαράτσι αν ξαναϊσχύσει.
Τρίτον, βασικός στόχος των εμπνευστών του, κυβέρνησης και τρόικας, είναι να εισπραχθούν έσοδα 2,9 δισ. ευρώ ετησίως. Οσο δηλαδή απέφερε και το χαράτσι (ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Όσο αθροίζουν χαράτσι και ΦΑΠ μαζί).
Τέταρτον, οι βουλευτές επικαλούνται δικαιότερη και αναλογικότερη κατανομή του νέου φόρου. Συζητούν, ωστόσο, αλλαγές όχι με βάση τη συνταγματική αρχή της φορολογικής ισότητας και δικαιοσύνης, αλλά λοξοκοιτάζοντας προς τα στενά πελατειακά συμφέροντα των ψηφοφόρων τους. Οχι του συνόλου του λαού.
Πέμπτον, η μόνιμη, άγρια φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, ειδικά στην Ελλάδα με τα υψηλά ποσοστά ιδιοκτησίας και ιδιοκατοίκησης, χτυπά καίρια τον κορμό της πλειονότητας του ελληνικού λαού, που διαθέτει ένα σπίτι στην πόλη κι ένα πατρικό μ' ένα χωράφι στο χωριό. Και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν οι φωστήρες των όποιων «μεταρρυθμίσεων» στα κόμματα διαχείρισης της εξουσίας.
Έκτον, το πρόβλημα επιδεινώνεται με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας που επιβάλλει η τρόικα. Αυτό που δεν έχει καθορισθεί ακόμη είναι τα κριτήρια για το ποιος είναι «φτωχός», ώστε να έχει προστασία.
Πρώτον, ο υποτιθέμενος νέος Ενιαίος Φόρος Ακινήτων είναι πολύ παλιός. Δεν αντικαθιστά άλλους φόρους. Απλώς συγχωνεύει το χαράτσι, που κρίθηκε οριακά συνταγματικό από το ΣτΕ μόνο επειδή ήταν έκτακτο και όχι μόνιμο μέτρο, με το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ).
Δεύτερον, με έμμεσο τρόπο επιχειρεί να μονιμοποιήσει και να «νομιμοποιήσει» έναν αντισυνταγματικό φόρο! Τέτοιος θα είναι το χαράτσι αν ξαναϊσχύσει.
Τρίτον, βασικός στόχος των εμπνευστών του, κυβέρνησης και τρόικας, είναι να εισπραχθούν έσοδα 2,9 δισ. ευρώ ετησίως. Οσο δηλαδή απέφερε και το χαράτσι (ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Όσο αθροίζουν χαράτσι και ΦΑΠ μαζί).
Τέταρτον, οι βουλευτές επικαλούνται δικαιότερη και αναλογικότερη κατανομή του νέου φόρου. Συζητούν, ωστόσο, αλλαγές όχι με βάση τη συνταγματική αρχή της φορολογικής ισότητας και δικαιοσύνης, αλλά λοξοκοιτάζοντας προς τα στενά πελατειακά συμφέροντα των ψηφοφόρων τους. Οχι του συνόλου του λαού.
Πέμπτον, η μόνιμη, άγρια φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, ειδικά στην Ελλάδα με τα υψηλά ποσοστά ιδιοκτησίας και ιδιοκατοίκησης, χτυπά καίρια τον κορμό της πλειονότητας του ελληνικού λαού, που διαθέτει ένα σπίτι στην πόλη κι ένα πατρικό μ' ένα χωράφι στο χωριό. Και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν οι φωστήρες των όποιων «μεταρρυθμίσεων» στα κόμματα διαχείρισης της εξουσίας.
Έκτον, το πρόβλημα επιδεινώνεται με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας που επιβάλλει η τρόικα. Αυτό που δεν έχει καθορισθεί ακόμη είναι τα κριτήρια για το ποιος είναι «φτωχός», ώστε να έχει προστασία.
Και το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα. Οσο η κυβέρνηση χαρίζεται στους έχοντες και κατέχοντες, όσο εξακολουθεί να ανέχεται την προκλητική φοροδιαφυγή των πλουσιότερων, τα βάρη πέφτουν στη μικρή και μεσαία περιουσία του Ελληνα φορολογούμενου. Ο οποίος, μη μπορώντας να ανταποκριθεί, κινδυνεύει να τα χάσει όλα. Προς μεγάλη ικανοποίηση των ντόπιων και ξένων τοκογλύφων και «επενδυτών». Τουλάχιστον, να ξέρει τι του συμβαίνει.
Πολύ..."κακό" για το τίποτα
Πολύ..."κακό" για το τίποτα
Η μετονομασία του Ενιαίου Φόρου Ακινήτων εξετάστηκε, σύμφωνα με πληροφορίες στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στο Μέγαρο Μαξίμου με κλιμάκια στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Σύμφωνα με πληροφορίες, αναζητείται επίσης φόρμουλα για μείωση των επιβαρύνσεων στα χωράφια των επαγγελματιών του αγροτικού χώρου και στα αγροτικά ακίνητα. Πιο συγκεκριμένα, στο τραπέζι έχει πέσει πρόταση για εξαίρεση από το νέο φόρο των κτηνοτροφικών και πτηνοτροφικών εγκαταστάσεων καθώς και για μείωση ή και απάλειψη ορισμένων συντελεστών, (όπως π.χ. ο συντελεστής απόστασης από τη θάλασσα ο οποίος ούτως ή άλλως έχει βρεθεί στο επίκεντρο της κριτικής αφού δεν επηρεάζει την απόδοση, άρα ούτε τη φοροδοτική ικανότητα ενός καλλιεργούμενου αγροτεμαχίου).
Οι ίδιες πηγές, επίσης, αναφέρουν ότι –αν και ο εισπρακτικός στόχος των 2,9 δισ. ευρώ παραμένει ως έχει- χαμηλώνει ο πήχης των προσδοκώμενων εσόδων από τα αγροτεμάχια κατά τουλάχιστον 40 εκατ. ευρώ. (ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Μα καλά, αυτό το..."ζήτημα" δεν υποτίθεται ότι έχει λυθεί μετά την ανεκδιήγητη "εντολή" του ψευδοπρωθυπουργικού σαλτιμπάγκου "να εξαιρεθούν οι στάνες";)
Κατά τα λοιπά, ο νέος φόρος αναμένεται να είναι ένα «πάντρεμα» του ενιαίου φόρου ακινήτων με τον ισχύοντα ΦΑΠ. Δηλαδή θα υπάρχει ένας ελάχιστος φόρος ανά τετραγωνικό για κάθε κτίσμα, ωστόσο ο συνολικός φόρος θα κλιμακώνεται με βάση τη συνολική ακίνητη περιουσία του φορολογούμενου. Σχεδόν σίγουρο θα πρέπει να θεωρείται ότι δε θα υπάρχει αφορολόγητο όριο.
Κατά τα λοιπά, ο νέος φόρος αναμένεται να είναι ένα «πάντρεμα» του ενιαίου φόρου ακινήτων με τον ισχύοντα ΦΑΠ. Δηλαδή θα υπάρχει ένας ελάχιστος φόρος ανά τετραγωνικό για κάθε κτίσμα, ωστόσο ο συνολικός φόρος θα κλιμακώνεται με βάση τη συνολική ακίνητη περιουσία του φορολογούμενου. Σχεδόν σίγουρο θα πρέπει να θεωρείται ότι δε θα υπάρχει αφορολόγητο όριο.
(ΠΗΓΕΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου