Γαμώ το κεφάλι μου: Γιατί χαίρεται το Μαξίμου και χαμογελά Αντώνη;

(γράφει ο Μάξιμος)

Μπορεί όλη η Ελλάδα να είδε και να άκουσε τον Σαμαρά να κατεβάζει μερικά καντήλια, τα οποία κατά λάθος πήραν το δρόμο της δημοσιότητας, αλλά το πραγματικό βρισίδι έπεσε στο Μαξίμου όταν ο πρωθυπουργός αντιλήφθηκε τι έγινε.

Διότι το επικοινωνιακό επιτελείο του κατάφερε το ακατόρθωτο. Αφού τον έπεισε να βγει στο γυαλί με θριαμβευτικό διάγγελμα, για να ανακοινώσει την πιλοτική μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, παίρνοντας όλη τη δόξα, κατέστρεψε όλη την προσπάθεια, προσφέροντας στο πανελλήνιο όχι μια κάποια αιτία για να εμπιστευτεί τον Σαμαρά, αλλά μια καλή αιτία για να γελάει με τον Σαμαρά. Διότι η εικόνα του πρωθυπουργού να αποκαλεί τον εαυτό του μαλάκα και να μονολογεί γαμώ το κεφάλι μου, είναι ασφαλώς από κείνες που θα κάνουν όχι μόνο τη σημερινή, αλλά πολλές γενιές Ελλήνων να ξεκαρδίζονται στα γέλια.

Από επικοινωνιακή άποψη η καταστροφή είναι παροιμιώδης. Διότι ο Σαμαράς έχει καλλιεργήσει μια εικόνα άκρως σοβαρού, ατσαλάκωτου, λίγο αριστοκράτη, πολιτικού, ο οποίος σε όλες τις δημόσιες εμφανίσεις του είναι το αντίθετο του λαϊκισμού (ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Αυτά σύμφωνα με τους...εγκεφάλους της Συγγρού, γιατί στην πραγματικότητα ο ψευδοπρωθυπουργικός τραγέλαφος αναδεικνύεται με κάθε εμφάνισή του στον απόλυτο εκφραστή του λαϊκισμού, του παλαιοκομματισμού και της δημαγωγίας - ένα πρωτοφανές κράμα γελοιότητας που αυτοεξευτελίζεται όλο και περισσότερο μετά από την εκάστοτε αποτυχημένη προσπάθειά του να  συνδυάσει την επιτηδευμένη -και άρα κουραδο-μαγκιάς με την γλοιώδη ικεσία και κακομοιριά απέναντι στα αφεντικά του: αυτό που εύστοχα ο Γ.Βαρεμένος χαρακτήρισε ως "στο εσωτερικό μαγκιά, στο εξωτερικό γατάκι"). Κι όταν βγαίνει ξαφνικά μπροστά στα έκπληκτα μούτρα των νοικοκυραίων με τέτοιες ευφάνταστες -ως προς το κεφάλι τουλάχιστον- βρισιές είναι προφανές ότι γκρεμίζει τα πάντα.

Αυτός είναι και ο λόγος που άστραψε και βρόντηξε στο Μαξίμου μετά την εγχώρια και διεθνή διακωμώδησή του. Και με το δίκιο του ζητούσε τα κεφάλια όχι μόνο του δυστυχούς κάμεραμαν που υποτίθεται ότι έκανε τη γκάφα, αλλά και πολλών άλλων επικοινωνιολόγων, οι οποίοι αποδείχτηκαν ανίκανοι να τον προστατέψουν. Λέγεται μάλιστα ότι τα γαλλικά του ξεπέρασαν την ώρα της κρίσης κάθε προηγούμενοι, ενώ φήμες κάνουν λόγο και για κάποιες καρέκλες που πλήρωσαν το θυμό του.

Τελικά ωστόσο τα κεφάλια έμειναν στη θέση τους γιατί επικράτησαν πιο νηφάλιες σκέψεις: Να εμφανίσει το Μαξίμου το πρωθυπουργικό βρισίδι ως επικοινωνιακή επιτυχία -μάλιστα, όπως το ακούτε- η οποία έδωσε στο λαό μια εικόνα του πρωθυπουργού πιο ανθρώπινη και τα λοιπά και τα λοιπά. Είδαμε δηλαδή όλοι ότι ο πρωθυπουργός είναι κι αυτός άνθρωπος με πάθη και αδυναμίες, κι αυτό του έκανε καλό.

Αυτή είναι η διαρροή προς όλα τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους. Το Μαξίμου δηλαδή κάνει τα ξινά γλυκά, ή κατά την αμερικάνικη ορολογία damage control -δηλαδή έλεγχο της ζημιάς. Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση πνίγηκε όμως από κάθε άποψη στο βρισίδι. Η Ελλάδα γέλασε και θα γελάει για πολύ καιρό. Ο ατσαλάκωτος (ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ!) Σαμαράς τσαλακώθηκε. Ο Σίμος που κατηγορούσε μόλις προχτές τον ΣΥΡΙΖΑ για «ύβρεις» εκτέθηκε για άλλη μια φορά. και το επικοινωνιακό επιτελείο, που γλίτωσε παρά τρίχα, μάλλον μετράει μέρες.

Κι ας εμφανίζονται κάποιοι σχεδόν ευτυχείς στους δημοσιογράφους για τη γκάφα τους. Μπορεί τώρα να μάθαμε ότι ο Σαμαράς είναι γάτος στο βρισίδι, αλλά ότι είναι καμήλα το ξέρουν και το ξέρουμε από καιρό.

(ΠΗΓΗ: http://www.koutipandoras.gr/)