Δεν τους φτάνει που την ύπαιθρο, την ελληνική μεθόριο, την καταδίκασαν στην αφάνεια και στην ερήμωση, δεν τους φτάνει που στέρησαν τους ακρίτες μας από διάφορες υπηρεσίες, απαραίτητες στη διαβίωσή τους, όπως Εφορίες, Κέντρα Υγείας, Αγροτικά Ιατρεία, Στρατιωτικές Μονάδες, Αστυνομικά Τμήματα, Τελωνεία, απαραίτητα για την ασφάλειά τους.
Ακόμη δεν τους φτάνει που μ’ όλο αυτό το ξεγύμνωμα ανάγκασαν τους κατοίκους να πάρουν τα μάτια τους, να μεταναστεύσουν, να εγκαταλείψουν τις πατρικές τους εστίες, να βάλουν λουκέτα στα σπίτια τους και τα νοικοκυριά τους που με κόπους και θυσίες είχαν στήσει. Ούτε σχολείο δεν τους άφησαν να μάθουν τα παιδιά τους γράμματα. Καμιά μέριμνα, καμιά κρατική φροντίδα. Και συνεχίζουν την αφαίμαξη. Όχι όμως και στη φορολογία, με το χαράτσι που τώρα έρχονται να εισπράξουν, χωρίς αιδώ και τσίπα, υποχρεώνοντάς τους να πληρώσουν τριακοσάρια γι’ αυτά τα έρημα, τα εγκαταλελειμμένα και μισογκρεμισμένα σπίτια, τα οποία πασχίζουν με νύχια και με δόντια να τα κρατήσουν όρθια από σεβασμό και αγάπη.
Έλεος πια! Ας πάρουν οι αρμόδιοι τους εκπροσώπους των εταίρων μας κι ας τους ξεναγήσουν στην ελληνική ύπαιθρο να τους δείξουν την κατάντια των χωριών μας για την οποία είναι υπεύθυνοι και υπόλογοι οι εκάστοτε από πολύ παλιά κυβερνώντες της χώρας μας. Να κάνουν τη σύγκριση αυτοί οι κύριοι με τα δικά τους χωριά, να δουν τις ομοιότητες και τις διαφορές κι ύστερα να στείλουν τα φιρμάνια.
Δεν διανοήθηκε ένας απ’ όλους τους δικούς μας που δέχονται τις πιέσεις των κηδεμόνων μας και βάσει αυτών νομοθετούν μέτρα δυσβάσταχτα – αδύνατον να πληρωθούν από τον ελληνικό λαό – να τους δώσουν να καταλάβουν ποια είναι η ελληνική πραγματικότητα;
Εκτός από τις συντάξεις πείνας του Ο.Γ.Α. στα χωριά, δεν μπαίνει δεκάρα. Ο πληθυσμός ελάχιστος και απόμαχος. Αδύνατον να καλλιεργήσει τη γη και να παράγει. Πού να βρεθεί το περίσσευμα κ. Υπουργέ των Οικονομικών να πληρώσει ο απένταρος το τριακοσάρι; Ανοίγει το καφενείο, το μοναδικό στο χωριό, ο καφετζής και σε λίγο το κλείνει, γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος να μπει μέσα να πιεί καφέ. Αλλά κι αυτοί οι ολίγοι που είναι δεν πηγαίνουν, γιατί και το ένα ευρώ για τον καφέ σκέπτονται, διστάζουν, δυσκολεύονται να το διαθέσουν.
Εσείς όλοι οι αρμόδιοι που συμφωνήσατε με τα αιτούμενα του Δ.Ν.Τ. και της Τρόϊκας και υπογράψατε τα μνημόνια, δεν γνωρίζετε φαίνεται τι θα πει φτώχεια και δυστυχία.
Δυστυχώς είστε μακριά νυχτωμένοι. Απ’ αυτού ψηλά που βρίσκεστε και πετώντας κάθε λίγο και λιγάκι και διασχίζοντας τους ουρανούς με τα τελευταίας τεχνολογίας αεροπλάνα και βρισκόμενοι σε περιβάλλον με πολυτελή γραφεία και συναναστρεφόμενοι με επίσης μακριά νυχτωμένους, το λαοτζίκο, θα σκεφθείτε που πεινάει και ψάχνει στους κάδους και στα απομεινάρια των λαϊκών αγορών να βρει κάτι να βάλει στην κατσαρόλα του;
Η απόσταση δυστυχώς από τον ουρανό στη γη είναι πολύ μεγάλη, τεράστια. Περιοδεύστε και λίγο στις λαϊκές συνοικίες να δείτε την πραγματικότητα. Πώς ζουν οι πολλοί. Μόνο που θα πρέπει να περιοδεύσετε μεταμφιεσμένοι, γιατί αν κατεβείτε αυτοί που είστε, σίγουρα τα γιαουρτώματα δεν θα τα γλιτώσετε. [Πηνελόπη Κυργιάννη- Μπουρη, Πρωϊνός Λόγος]
(ΠΗΓΗ: http://ellas2.wordpress.com/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου