Σέρβις Κούλη στους διαπλεκόμενους ΥΠΟΔΙΚΟΥΣ μιντιάρχες ο πόλεμος στον Ιβάν Σαββίδη

Καμιά μπόρα δεν ξεκινά ξαφνικά, ακόμη και αν τίποτε δεν την προμηνύει. Η σύγκρουση μεταξύ του Ιβάν Σαββίδη και του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη έχει υπόβαθρο και κυρίως στόχο. Παρ’ όλα αυτά, μεγάλο κομμάτι στελεχών της ΝΔ αναρωτιέται σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις «πώς είναι δυνατόν ο Κυριάκος να βάλει απέναντι ακόμη και έναν παραδοσιακό δεξιό επιχειρηματία όπως είναι ο Ιβάν». Το γεγονός ότι τον αποκαλούν με το μικρό του όνομα έχει και αυτό τη σημειολογία του και αναμφίβολα την εκδήλωση συμπάθειας και οικειότητας.

Ο κ. Σαββίδης είναι ο μοναδικός επιχειρηματίας τον οποίο ο Μητσοτάκης αποκάλεσε υποτιμητικά και με νόημα «ολιγάρχη». Από όλους τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιήθηκαν και κυρίως αποτέλεσαν πυλώνες της διαπλοκής, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν τόλμησε να αποκαλέσει κανέναν ούτε «ολιγάρχη» ούτε «ύποπτο». Ακόμη και αν όδευαν προς τα γραφεία του εισαγγελέα (όπως ο Σταύρος Ψυχάρης ή ο Σταύρος Παπασταύρου), ακόμη και αν αποδεδειγμένα έκλεψαν, ο Μητσοτάκης είχε πάντα μια καλή κουβέντα γι’ αυτούς, την οποία δικαιολογούσε με τον «σεβασμό στην επιχειρηματικότητα».

Από τη δική του πλευρά ο κ. Σαββίδης δεν αποκάλεσε ποτέ κανέναν Ελληνα πολιτικό και μάλιστα πρόεδρο κόμματος «αυτός ο κύριος», διακινδυνεύοντας μάλιστα πρόβλεψη (ή μήπως διάθεση) ότι δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πρωθυπουργός. Είναι επίσης σημαντικό πως όλα αυτά δεν τα διέρρευσε απλώς ο Ιβάν Σαββίδης αλλά τα είπε ευθαρσώς μέσω συνέντευξης 8.500 λέξεων. Την ίδια μέρα οι εφημερίδες οι οποίες μέχρι πρότινος τον αντιμετώπιζαν ως επιχειρηματία, ο οποίος μπορεί ακόμη και να τις αγοράσει, ανακάλυψαν τον Ιβάν τον Τρομερό, ο οποίος είναι επικίνδυνος και επιχειρηματικά αμφίβολος.

Η στάση των ΜΜΕ και κυρίως αυτών που ελέγχονται από τον όμιλο Αλαφούζου και τον Βαγγέλη Μαρινάκη είναι που δίνει την πρώτη ερμηνεία για όσα συνέβησαν… ξαφνικά. Στις 26 Απριλίου φαίνεται ότι ο κ. Σαββίδης έδειξε ύστερα από επαφές με τον όμιλο Μπόμπολα (Πήγασος) την απόφασή του να προχωρήσει για την απόκτηση του Mega. Κατά μία έννοια λοιπόν ο Ιβάν μπορεί να είναι δεξιός, αριστερός, καλός ή κακός, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι καναλάρχης.

Επτά μήνες μετά την άδοξη έκβαση του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, ο κ. Σαββίδης φαίνεται πως ανατρέπει το μιντιακό τοπίο με τρόπο που δεν θα ήθελαν οι άλλοι παίκτες.

Το σενάριο άλωσης του Mega

Εως τα τέλη Απριλίου τα εκδοτικά συγκροτήματα έβλεπαν τις κινήσεις Σαββίδη για την απόκτηση μέσου ενημέρωσης ως μια από τις πολλές προσπάθειες που γίνονται παρασκηνιακά. Καθένας από τους παλιούς χρεωμένους εκδότες θεωρούσε πρωτίστως τον ομογενή επιχειρηματία ως τον «ξένο» που θα μπορούσαν να του πουλήσουν μετοχές ή «φύκια» για συχνότητες. Η ίδια τακτική είχε χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν με θύματα τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και τον Βίκτωρα Ρέστη, στους οποίους οι εκδότες πουλούσαν μετοχές από τα εκδοτικά τους συγκροτήματα και ταυτόχρονα ασυλία.

Ο Ιβάν έδειξε να αντιλαμβάνεται γρήγορα το παιχνίδι των «καλών προσφορών και ευκαιριών» και έθεσε απλώς στρατηγικό στόχο να αποκτήσει το Mega, το οποίο παρά τις δυσμενείς συνθήκες διατηρούσε σταθερό κοινό και μετόχους που δεν είχαν πρόθεση να συμφωνήσουν στη διάσωσή του. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Σαββίδης πολύ γρήγορα κατάλαβε ότι η απόκτηση του Mega, δηλαδή του πλειοψηφικού πακέτου του καναλιού, απαιτούσε να συμφωνήσει με δύο τουλάχιστον από τους τρεις βασικούς μετόχους του, ώστε να κατέχει πάνω από το 50%. Δηλαδή, με τον Πήγασο του Μπόμπολα, με τον ΔΟΛ του Ψυχάρη και την οικογένεια Βαρδινογιάννη.

Η προσπάθεια απόκτησης των μετοχών του ΔΟΛ, προτού ανακοινωθεί η απόφαση να βγουν σε πλειστηριασμό τα περιουσιακά του στοιχεία, δεν καρποφόρησε επειδή οι απαιτήσεις της πλευράς Ψυχάρη ήταν παράλογες. Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε ο πλειστηριασμός, το ενδιαφέρον του κ. Σαββίδη γι’ αυτό το κομμάτι των μετοχών του ΔΟΛ πρέπει να ακολουθήσει τα χρονοδιαγράμματα πώλησης. Αν τελικώς ο Ιβάν αποφασίσει να αγοράσει τον ΔΟΛ για να πάρει τις μετοχές του Mega, τότε ταυτόχρονα θα φορτωθεί και όλα τα κακώς κείμενα του ιστορικού πλην όμως ξεπεσμένου συγκροτήματος.

Η απόκτηση του μετοχικού πακέτου της Πήγασος στο Mega ήταν μια πιο βατή λύση. Επιτελεία του επιχειρηματία έκαναν λογιστικούς ελέγχους στο εν λόγω εκδοτικό συγκρότημα για να καταλήξουν σε μια πρόταση εξαγοράς που θα ήταν συμφέρουσα. Στις 26 Απριλίου φαίνεται πως οι πλευρές Μπόμπολα και Σαββίδη κατέληξαν ότι ο Ρώσος ομογενής μπορεί να εξαγοράσει τον Πήγασο, πράγμα που φαίνεται πως πυροδότησε την οργή των εκδοτών και του Κυριάκου. Στην εξίσωση αυτή όμως υπάρχει και τρίτος παράγοντας που είναι οι τράπεζες, στις οποίες χρωστάει ο Πήγασος. Ο κ. Σαββίδης φαίνεται ότι έχει προτείνει στις τράπεζες στον νέο Πήγασο η οικογένεια Μπόμπολα να κατέχει το 25% των μετοχών, ο ίδιος το πλειοψηφικό πακέτο 75% των μετοχών και σε βάθος τριετίας να τοποθετήσει στο συγκρότημα 35 εκατ. ευρώ αφού κουρευτούν τα δάνεια από τις τράπεζες. Στο σενάριο αυτό φαίνεται πως διαφωνούν οι τράπεζες, οι οποίες απαιτούν 15% για τον Μπόμπολα, 51% για τον κ. Σαββίδη και το υπόλοιπο ποσοστό να το κρατήσουν προς πώληση οι ίδιες. Σύμφωνα με κύκλους του ομογενή επιχειρηματία, αυτή η απαίτηση δεν είναι σίγουρο πως είναι απλώς οικονομική πρόταση και δεν εμπεριέχει πολιτικές σκοπιμότητες.

Ο τρίτος πυλώνας και μέτοχος που μπορεί να στηρίξει το σχέδιο απόκτησης του Mega είναι η οικογένεια Βαρδινογιάννη. Η οικογένεια έχει στην ιδιοκτησία της ήδη ένα κανάλι, το Star, και δεν μπορεί να έρθει σε συνεννόηση με τους άλλους μετόχους του Mega για τη συνέχιση της λειτουργίας του. Θεωρητικά λοιπόν μπορεί να είναι ο πιο δεκτική στην πώληση των μετοχών. Από την άλλη όμως, δεν έχει κανέναν λόγο να βιάζεται. Μπορεί να περιμένει την έκβαση από την προσπάθεια αγοράς των άλλων μετοχών του Mega και να πουλήσει (πιθανόν ακριβά) όταν θα το επιλέξει.

 

Ο αδωνικός Κυριάκος

Το παρασκήνιο της απόκτησης του Mega ήταν που πυροδότησε την αντίδραση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή για το «χάρισμα των προστίμων της ΣΕΚΑΠ του Σαββίδη», παρότι όπως αποδεικνύεται από την έρευνα του Documento (επόμενα ρεπορτάζ) ήταν μια παγίδα που έστησε στον Σαββίδη η ίδια η ΝΔ με την επίκληση λόγων εθνικού συμφέροντος. Ο κ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε, σύμφωνα με καραμανλικό στέλεχος, «ως Αδωνης που κάνει ανάρτηση στο Twitter και όχι ως αρχηγός κόμματος. Το αποτέλεσμα ήταν να απομονωθεί στο θέμα Σαββίδη και από τους καραμανλικούς και από τον Σαμαρά, αλλά και από το σύνολο των βουλευτών της βόρειας Ελλάδας. Μόνο ο Σίμος Κεδίκογλου, παρότι είχε άμεση εμπλοκή στην πώληση της ΣΕΚΑΠ στον Σαββίδη, δήλωσε κρυφή υπακοή στον Κυριάκο και εξαφανίστηκε»...

Ο Μητσοτάκης, από τη στιγμή που δεν μπορεί να στηρίξει την αντίδρασή του πάνω σε αυτό που εμφάνιζε ως σκάνδαλο ΣΥΡΙΖΑ, αφού ακόμη και οι εμπλεκόμενοι νεοδημοκράτες και ο Ιβάν Σαββίδης συμφωνούν πως ήταν «υπόθεση της ΝΔ», μάλλον αποκαλύπτει και την πραγματική πρόθεσή του. «Είναι η στήριξη Μαρινάκη και Αλαφούζου, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα έχουν απομακρυνθεί από τη φαινομενική τους αντιπαράθεση και νοιάζονται για τα εκδοτικά τους συμφέροντα» υποστηρίζει συνεργάτης του κ. Σαββίδη.

Ο Γιάννης Αλαφούζος ενδιαφέρεται για την απόκτηση κυρίως των «Νέων» από τον ΔΟΛ και σίγουρα δεν έχει κανένα λόγο να θέλει ένα νέο ισχυρό Mega. Επίσης ενδιαφέρεται για την επικράτηση του Κυριάκου. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, μετά την άδοξη προσπάθεια απόκτησης τηλεοπτικής άδειας, φαίνεται ότι προσπαθεί με κάθε τρόπο να μπει στα media. Ο βασικότερος λόγος είναι οι εκκρεμότητες που έχει και για τις οποίες θέλει επικοινωνιακή στήριξη. Ο κ. Μαρινάκης έφτασε έως τη βρύση αλλά δεν κατάφερε να πιει από το θαυματουργό νερό των καναλιών, για το οποίο γνωρίζουν όλοι καλά ότι μπορεί να γεμίσει και κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Ο επιχειρηματίας φαίνεται ότι έχει περάσει αρκετό χρόνο σχεδιάζοντας την απόκτηση καναλιού χωρίς αποτέλεσμα. Η αγορά του ΔΟΛ θεωρεί πως θα του λύσει το πρόβλημα, αν φυσικά έχει εξασφαλίσει, όπως και ο κ. Σαββίδης, μετοχές του Πήγασου ή του Βαρδινογιάννη.

Αλαφούζος και Μαρινάκης σκοπεύουν να δημιουργήσουν ένα νέο μιντιακό σύστημα συγκεντρώνοντας τους παλιούς και πλέον φτηνούς δημοσιογράφους των παλιών συγκροτημάτων υπό τις εντολές τους. Το άλλο παλιό που θα έχει το σύστημα είναι η επιβολή των πολιτικών τους επιλογών.

Και οι πρεσβείες στο παιχνίδι

Οι σχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους δύο επιχειρηματίες και το βασικό διακύβευμα το οποίο είναι τι θα γίνει με τα κανάλια τον οδήγησαν απέναντι στον Ιβάν Σαββίδη. Φοβάται ότι η ρύθμιση των προστίμων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δυνητικά θα τον μετατρέψει σε υποστηρικτή της κυβέρνησης, η οποία μπορεί να βρεθεί ξαφνικά με πρόσβαση σε κανάλι. Επιπλέον η πίεση που δέχεται να εξυπηρετήσει ξεκάθαρα τους φιλικούς του παίκτες, οι οποίοι έχουν γίνει άγαρμποι στις απαιτήσεις τους, τον οδήγησε να παραβλέψει και το κόμμα και την πραγματικότητα.

Σύμφωνα ωστόσο με σύμβουλο του Μητσοτάκη που αποχώρησε πρόσφατα από τον στενό πυρήνα του, «ο Κυριάκος έχει ακόμη ένα άγχος. Με δεδομένο ότι οι ΗΠΑ έχουν κάνει ξεκάθαρο σε συναντήσεις με πολιτικούς αλλά και με δημοσιεύματα ακόμη πως θέλουν να ανακόψουν κάθε προσπάθεια των Ρώσων να αποκτήσουν συγκροτήματα Τύπου στην Ευρώπη θεωρεί ότι συγκρουόμενος με τον Σαββίδη περνάει τις εξετάσεις των Αμερικανών και τους δίνει το μήνυμα του φιλότιμου φίλου. Δεν καταλαβαίνει πως ακόμη και οι πρεσβείες όταν επιθυμούν κάτι, δεν θέλουν να εκτίθενται κιόλας».

Το πλέον ειρωνικό σχόλιο όμως ανήκει σε στέλεχος της ΝΔ από τη λεγόμενη καραμανλική πτέρυγα: «Το να έχεις καταπιεί Χριστοφοράκους και να σε πνίγει ο Σαββίδης είναι κάπως άκομψο. Γιατί κανένας δεν θα αναρωτηθεί αν είναι ολιγάρχης ο Σαββίδης αλλά γιατί από όλους τους ολιγάρχες με τους οποίους τρώει και πίνει ο Κυριάκος, τον πείραξε μόνο ο Σαββίδης;». 

(ΠΗΓΗ: http://www.documentonews.gr/)