ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Μια πικρή αλήθεια που ισχύει στο ακέραιο, από αυτές που εγκαίρως είχε διατυπώσει δημοσίως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου έκαναν την αρχή για τη σημερινή κατάντια. Αλήθεια είναι, όμως, ότι -εκτός από το ότι η κυβέρνηση του ιδίου δεν κατόρθωσε να αλλάξει την κατάσταση, αντιθέτως την επιδείνωσε-, η κατάσταση εκτροχιάστηκε θεαματικά κατά τη μαύρη περίοδο διακυβέρνησης της συμμορίας Σημίτη, η οποία κορυφώθηκε βέβαια κατά τη διακυβέρνηση του μαύρου μνημονιακού, γερμανόδουλου μετώπου Γιωργάκη Παπανδρέου - Παπαδήμου - Σαμαρά/Βενιζέλου.
Όσο κι αν υποστηρίζουμε ότι η ανθρώπινη απώλεια είναι αυτή που υπερισχύει, συνεπώς το τελευταίο που επιθυμούμε να κάνουμε αυτές τις ημέρες είναι η πολιτική κριτική -πολλώ δε μάλλον η έκφραση αγανάκτησης- στα πεπραγμένα των διακυβερνήσεων Μητσοτάκη, θεωρούμε ότι η ξαφνική απόπειρα απόδοσης "δικαίωσης" του εκλιπόντα είναι υπερβολική και παρατραβηγμένη. Ξαφνικά τα social media γέμισαν με προβλέψεις περί ΔΝΤ που επαληθεύτηκαν (κάτι που είχαν καταφέρει να δουν και πολλοί άλλοι που δεν πρόσκεινταν στην πλευρά Μητσοτάκη όπως ο Χάρρυ Κλυνν) αλλά και για την "αναγκαιότητα" ιδιωτικοποιήσεων και μεταρρυθμίσεων (λες και οι τυφλές ιδιωτικοποιήσεις συνιστούν λύση...διάσωσης και όχι ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ της εθνικής οικονομίας) από τον αρχηγό μίας κυβέρνησης που εξελέγη με λαϊκιστικά συνθήματα και μικροκομματικές παροχές, με αποκορύφωμα την αλησμόνητη υπόσχεση για παροχή...αυτοκινήτων στους ψηφοφόρους του στα τέλη της δεκαετίας του '90.
Αίφνης, ο θάνατος του Μητσοτάκη δυστυχώς προκάλεσε ακρότητες όπως και η δολοφονική απόπειρα κατά του Παπαδήμου: ασφαλώς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ούτε να θυμηθούμε μαύρες σελίδες του Μητσοτάκη με τις φώτο με τους ναζί, τον επιζήμιο ρόλο του κατά την προδικτατορική περίοδο, τον παρασιτισμό της οικογένειάς του, την εμπλοκή του μητσοτακέικου με Siemens και διαφθορά, ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΕΝΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΤΟΥ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟΝ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟ ΟΛΕΘΡΟ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ "ΠΡΟΕΒΛΕΠΕ"... Ούτε, όμως, αυτό συνεπάγεται ότι "ο νεκρός δεδικαίωται" (όπως, επίσης, το ότι επιθυμούμε τη μακροημέρευση του Παπαδήμου και τη σύλληψη των τρομοκρατών δε συνεπάγεται ότι θεωρούμε τον Παπαδήμο πετυχημένο πρωθυπουργό και μη καταστροφικό για τη χώρα τεχνοκράτη). Τιμούμε τη μνήμη του αλλά μέχρι εκεί: οι υπερβολές και η διαγραφή της ιστορικής μνήμης και της πολιτικής ευθυκρισίας που επιχειρεί το νεοφιλελεύθερο σκουπιδαριό θα πρέπει να σταματήσει. Οπως, επίσης, η από εδώ πλευρά θα πρέπει να πάψει να βάζει την αξία της ανθρώπινης ζωής χαμηλότερα από την όποια πολιτική ανικανότητα ή και καταστροφικότητα των αντιπάλων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου