Από το Πέτρο Κωστόπουλο στον Πάσχο Μανδραβέλη: τα τιποτένια ανθρωπάρια που μάς έφτασαν στη σημερινή κατάντια

΄Η αλλιώς  ένα οδοιπορικό από το όραμα της γκλαμουράτης γυφτιάς στον σύγχρονο δωσιλογισμό..

Ο πρώτος εκ των δύο λοιπόν, ο διαβόητος Κωστόπουλος, είναι ο αλαζονικός και  «γαμώ και δέρνω» στην κυριολεξία πατριάρχης του λάιφ στάιλ στην Ελλάδα που έκανε τον «σταρχιδισμό» ιδεολογία με κεντρικό σύνθημα, γράψε τους πάντες και τα πάντα «στα-ρχίδια» σου αρκεί νάσαι «πετυχημένος»! Αν δεν κερδίσεις ένα εκατομμύριο πριν τα 30 δεν είσαι τίποτα! Ο ίδιος στην απολογία του στην εφημερίδα «πρώτο θέμα» περιγράφει αυτό που παρήγαγε, προπαγάνδισε και διέδωσε με κάθε τρόπο:  «…Μετά, το 1995 καταλήξαμε σαν λαός σε νούμερα επιδειξιομανίας. Σαν άτομο, μπήκα κι εγώ σε αυτή τη γυφτιά. Ήθελα να έχω γρήγορο αυτοκίνητο, τζιπ, ωραίο σπίτι, ξεχνώντας από πού ερχόμουν…Στη Μύκονο, μετά το 1995 άρχισαν να πλακώνουν όλοι. Νεοκοσμικοί, νεόπλουτοι, όλα τα νούμερα της χώρας, οι βίζιτες, οι της προσκολλήσεως, και οι καραγκιόζηδες των πλουσίων. Σύμβολο ολονών τους ήταν το πόσο υψηλό λογαριασμό θα πλήρωναν στα εστιατόρια, κι εκεί μάσησα και είμαι απαράδεκτος γι΄ αυτό. Γιατί με τα χρόνια η ατμόσφαιρα έγινε εμετική, κι εγώ μέρος του θιάσου!»

Ο δεύτερος είναι ο ξερόλας θεωρητικός του νεοφιλελευθερισμού και του Αλαφούζου που δήθεν μιλάει για το όντως κακό και διαφθαρμένο ελληνικό κράτος και για μεταρρυθμίσεις που όντως έπρεπε να έχουν γίνει στην Ελλάδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αλλά που στην πραγματικότητα σκέφτεται σαν ένας Ταλιμπάν της αγοράς με τη μπούργκα στο μυαλό.. Η σκέψη του δηλαδή, όπως και κάθε φανατικού άλλωστε, είναι τόσο συρρικνωμένη, ισοπεδωτική και παιδαριώδης ώστε θεωρεί φοβερά βαθυστόχαστο να χαρακτηρίζει οτιδήποτε το δημόσιο ως κακό και δαιμονικό και οτιδήποτε το ιδιωτικό ως καλό και ιερό(!) Πρόκειται για έναν κορυφαίο βλάκα δηλαδή, ο οποίος, σε μια εποχή που ακόμα και οι Αμερικάνοι μιλούν πια για την ανάγκη περιορισμού του αδηφάγου κτήνους των αγορών, ότι η ασυδοσία και απληστία του δημιούργησε την οικονομική κρίση, αυτός προσπερνά αδιάφορα την κατάργηση της δημοκρατίας στη χώρα του, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών και βλέπει την επιβολή της σύγχρονης δικτατορίας των ξένων και των αγορών ως τη μόνη σωτηρία μας! Κλασικός και καθαρός δωσιλογισμός δηλαδή. Η με αυτούς, ή θα πεθάνουμε, ή θα συνεργαστούμε και θα προσγειωθούμε, ή θα σβήσουμε εμείς οι ίδιοι τη χώρα μας από τον χάρτη της Ευρώπης!!

Διαβάζοντας μια κατοχική εφημερίδα της εποχής του 40 ανατριχιάζουμε με τη ομοιότητα των επιχειρημάτων του δωσιλογισμού. Ο ορθολογισμός του δοσίλογου δημοσιογράφου της εποχής από τον ορθολογισμό του Μανδραβέλη διαφέρει μόνο στη γλώσσα.. «…Μια ειλικρινής συνεργασία με τους χθεσινούς αντιπάλους μας, με τας δυνάμεις του άξονος, θα μας έσωζεν ίσως από το χάος. Τα αναιμικά από την πείναν παιδάκια, θα εύρισκον μίαν φέταν ψωμιού…και η γενεά μας θα ίστατο ορθία εν μέσω της Ευρωπαϊκής καταιγίδος. Διατί να την αρνηθώμεν την συνεργασίαν αυτήν; Το επαναλαμβάνομεν: Οφείλομεν να προσγειωθώμεν. Άλλως ας πάρωμεν σφουγγάρι και ας σβύσωμεν εκ του Ευρωπαϊκού χάρτου και την Ελλάδα και την ιστορίαν και τα ιδανικά μας…»

Ο κάθε Κωστόπουλος και ο κάθε Μανδραβέλης λοιπόν έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Το όραμα και τις αξίες της αγοράς. Για την αγορά αξίζει μόνο ό,τι πουλάει.. Ο,τι δεν πουλάει, είτε πράγμα είτε άνθρωπος, δεν αξίζει να υπάρχει και ρίπτεται στον Καιάδα της ανυπαρξίας. Τα πάντα είναι προϊόντα και πρωτίστως οι άνθρωποι..  Και επειδή αυτά που αξίζουν πραγματικά για να αγοραστούν είναι ελάχιστα, αν η αγορά πουλούσε μόνο αυτά, τότε θα είχε πεινάσει και δεν θα υπήρχε.. Έτσι το μάρκετινγκ μετατρέπει το ασήμαντο σε σημαντικό και το τίποτα σε σπουδαίο για να μπορεί να πουληθεί σε μαζικές κλίμακες. Ο Κωστόπουλος πούλησε αδίστακτα και έκανε μόδα τις αξίες της αγοράς, αυτό δηλαδή που λέμε λάιφ στάιλ, βάζοντας σε αντιπαράθεση από τη μια μεριά υπέροχους κώλους, βυζιά και κοιλιακούς και από την άλλη ιδέες και πολιτική, δημοκρατία και ελευθερία τα οποία, από σημαντικά που ήταν, λοιδορήθηκαν ως ασήμαντα και μπασκλάς και εξοβελίστηκαν μετά βδελυγμίας στο πυρ της μη δημοσιότητας..

Επί 20 και πλέον χρόνια εξαπολύθηκαν ποταμοί σάχλας και ρηχότητας και φυσικά κυριάρχησε και πούλησε το όραμα των «πετυχημένων» κώλων. Η χώρα άξιζε πια μόνο ως ένας απέραντος κώλος για νάρθει στη συνέχεια και ο δωσιλογισμός του πασοκισμού και του Μανδραβέλη και να παραδώσει τον ωραιότερο κώλο της Μεσογείου, τον κώλο σύμβολο του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της δημοκρατίας, στους ξένους και στους τοκογλύφους.. Όταν υπέρτατη αξία είναι η ελευθερία της αγοράς και όχι η ελευθερία των ανθρώπων, τότε ο κώλος και το όραμα γίνονται ένα και ο δωσιλογισμός στους ξένους και στις «αγορές» γίνεται κάτι το φυσικό και θεμιτό..

Τώρα ο Κωστόπουλος, επειδή δεν είναι βλάκας σαν τον Μανδραβέλη αλλά αδίστακτο κοινωνικό αναρριχητικό, επιδίδεται σε θεαματικές κωλοτούμπες που θα τις ζήλευε ακόμα και ο Καρατζαφέρης και πουλάει το ίδιο το θέαμα της πτώσης του! Πουλάει το ίδιο του το πτώμα δίνοντας συνεντεύξεις και παριστάνοντας τον μετανιωμένο γιατί ξέρει ότι μόνο έτσι, μέσα στη δημοσιότητα, θα καταστήσει και πάλι τον εαυτό του ως κάτι το σημαντικό, τουλάχιστον στα μάτια κάποιων υποτελών και θλιβερών που εξακολουθούν να αυνανίζονται διεγειρόμενοι με την γκλαμουράτη σάχλα..

Οι Κωστόπουλοι λοιπόν προετοίμασαν το έδαφος για τους Μανδραβέληδες.. Αυτή είναι η συγκλονιστική πορεία μιας χώρας από τη γκλαμουράτη γυφτιά στον σύγχρονο δωσιλογισμό.. Και δεν είναι τυχαίο που και οι δυό τους τα βρήκαν άψογα με έναν χυδαίο πασοκισμό που αντί για «αλλαγή» και «σοσιαλισμό» έκανε όραμα την Μύκονο και την Αράχοβα και ανέλαβε εργολαβικά την καταστροφή και παράδοση της χώρας δήθεν για να την σώσει..

Μόνο που όσο δικτατορεύουν τον κόσμο οι σύγχρονες χούντες των «αγορών» τόσο περισσότερο και το όραμα των «πετυχημένων» τους φθείρεται και πεθαίνει.. Αυτό είναι που δεν μπορούν να καταλάβουν ο Πέτρος Κωστόπουλος και ο Πάσχων (πια) Μανδραβέλης.. Δεν έχουμε τίποτα μαζί τους.. Μια χαρά αλήτες και δωσίλογοι είναι.. Το όραμα τους δεν γουστάρουμε!!!!! Το όραμα σας δεν γουστάρουμε ΡΕ!!!! Γιατί αν ακόμα τώρα γουστάραμε αυτό το όραμα, τότε οι Κωστόπουλοι και Μανδραβέληδες θα έχουν απόλυτο δίκιο. Γιατί όντως ένα τέτοια όραμα μόνο ο νεοφιλελευθερισμός και η δικτατορία των αγορών μπορούν να το υπηρετήσουν και τόσο η νεοπλουτίστικη γυφτιά όσο και ο σύγχρονος δωσιλογισμός είναι ο μόνος δρόμος για μια «πετυχημένη» χώρα με «πετυχημένους» πολίτες σαν αυτούς που βλέπουμε πια και σιχαινόμαστε και ξερνάμε..

(ΠΗΓΗ: https://sofistis.wordpress.com/)