Ο Άδωνης και οι Αδωνοβλεψίες! (του Κ.Βαξεβάνη)

Ο Άδωνης αγκαλιά με τον Καρατζαφέρη, βρίζει το Σαμαρά. Ο Άδωνης αγκαλιά με το Σαμαρά λοιδορεί τον τρυφερό κολεγιόπαιδα Κυριάκο και αφήνει υπονοούμενα για τη SIEMENS. Ο Άδωνης αγκαλιά με τον Κυριάκο τους βρίζει όλους.

O Άδωνης εμφανίζεται στις εκδηλώσεις του Ομίλου Ξυνή που χρωστάει στο Δημόσιο εκατομμύρια για να τον διαφημίσει, ο Άδωνης κάνει ερωτήσεις στη Βουλή για τους εξοπλισμούς ως μπροστάντζα κατά τον Μεϊμαράκη, ο Άδωνης ευτελίζει το κοινοβουλευτικό έργο σε χτυπήματα όσων των κρίνουν, ο Άδωνης εδώ, ο Άδωνης εκεί, ο Άδωνης ως παπατζής ανάμεσα σε θέσεις που επιλέγει ότι τον βολεύουν και κυρίως τον εξυπηρετούν.

Γύρω του δεν υπάρχουν μόνο οι αφελείς που είναι έτοιμοι να χειροκροτήσουν την επιθετικότητά του ακόμα και αν ευτελίζει το ρόλο του πολιτικού αλλά οι καραγκιοζοπαίκτες. Γιατί για να υπάρξει καραγκιόζης πρέπει να υπάρχουν αυτοί που δίνουν υπόσταση στη σκιά του σε αυτό το θέατρο σκιών. Είναι οι δημοσιογράφοι που όπως έκαναν κάποτε με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη και πολλούς άλλους αναλαμβάνουν να εξοικειώσουν το κοινό με την κατρακύλα της πολιτικής, τις ερωτοτροπίες με το ρατσισμό, την ξενοφοβία, τον αντισημιτισμό παρουσιάζοντάς τα ως λαϊκή και ντόμπρα πολιτική έκφραση.

Αν αναρωτιέστε γιατί το κάνουν, γιατί μετατρέπουν τον Άδωνη σε ένα είδος μετα-lifestyle αντί να ξύνουν την επιφάνεια για να φτάσουν στην ακροδεξιά ουσία, κακοποιώντας και την πολιτική και τη δημοσιογραφία και αποκρύπτοντας την επικινδυνότητα, η απάντηση είναι απλή: γιατί αυτό είναι το επίπεδό τους. Γιατί με Άδωνη καλεσμένο φαίνονται σοφοί και σοβαροί οι ίδιοι, γιατί η κουλτούρα τους αν τους βγάλεις το σακάκι και τη γραβάτα, είναι η κουλτούρα του τύπου που διαβάζει τις περιλήψεις στα εξώφυλλα των βιβλίων και μετά καμώνεται πως διάβασε τα βιβλία.

Γιατί τον Άδωνη καταλαβαίνουν και νοιώθουν ως οικείο,δικαιολογημένο και έκφραση της πολιτικής. Μην σας ξεγελούν τα επιχειρήματα περί θεαματικότητας και ακροαματικότητας που τους κάνει δήθεν να τον οδηγούν στα στούντιο. Με τον Άδωνη στην πραγματικότητα συμφωνούν και γι αυτό τον καλούν για να φωνάξει όσα οι ίδιοι δεν τολμούν ή ψιθυρίζουν. Γι αυτό δεν τους προσβάλει η παρουσία τους στα στούντιο και όσα λέει. Γι αυτό την αποκάλυψη πως ο Άδωνης ακρίβυνε προκλητικά τα φάρμακα, δεν θα την κάνουν ερωτήσεις προς τον Άδωνη αλλά θα τις παρουσιάσουν ως «κόντρα Μαξίμου με τον Άδωνη» και η ουσία θα χαθεί στις άγνωστες λεπτομέρειες.

Ο Άδωνης αναπληρώνει τη βαρύτητα που δεν έχουν με το βάρος της ελαφρότητάς του. Το ίδιο προσπαθεί να κάνει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Άδωνη, να καλύψει την έλλειψη πολιτικού λόγου και στρατηγικής με τη βουβουζέλα του παλιού ΛΑΟΣ. Μόνο που σταδιακά έχει κάνει παράδοση εξουσίας στο σώγαμπρο της ακροδεξιάς και σε λίγο θα φανεί και περιττός.

Ο Άδωνης θα συνεχίσει να ψεύδεται και να ακροβατεί, γιατί έτσι αντιλαμβάνεται την πολιτική, ως σύνολο εξυπηρετήσεων και προσπάθειας προσωπικής επιβίωσης. Η τοξικότητά και η άγνοιά του, θα κρύβονται πάντα κάτω από την θορυβώδη συμπεριφορά του που θα μεταφέρει την αντιπαράθεση στο ΛΑΟικό και όχι στο λαϊκό πεδίο.

Σε μια εποχή που ο Άδωνης πουλάει μαθήματα ρητορικής, το κύριο πρόβλημα δεν είναι όσοι τον πιστεύουν ως ρήτορα και είναι έτοιμοι να πληρώσουν τις συμβουλές του. Μπορεί να είναι απλώς αφελείς. Το πρόβλημα είναι οι καραγκιοζοπαίχτες που τον παίζουν ώσπου να τον αποσύρουν, όπως έκαναν με τον Ψωμιάδη και όλα τα νούμερα του παρελθόντος. Της τηλεθέασης φυσικά. Οι αδωνοβλεψίες της δημοσιογραφίας.

(ΠΗΓΗ: http://www.koutipandoras.gr/)