Υπάρχουν συναλλαγματικά διαθέσιμα για να πάμε σε εθνικό νόμισμα; (του Δημήτρη Καζάκη)

 

Ανάμεσα στα πιο ειδεχθή ψέματα που χρησιμοποιούνται για να υποστηρίξουν ως μονόδρομο τη συμφωνία θανάτου με τους δανειστές, είναι η δήθεν ανυπαρξία συναλλαγματικών διαθεσίμων ώστε να φύγουμε από το ευρώ και να πάμε σε εθνικό νόμισμα. Υπάρχουν λοιπόν, ή δεν υπάρχουν;

Τι τα θέλουμε τα συναλλαγματικά διαθέσιμα για να πάμε σε εθνικό νόμισμα; Μα για να πληρώσουμε μ’ αυτά το εξωτερικό εμπορικό έλλειμμα της χώρας. Πόσο είναι αυτό σήμερα; Το πρώτο τετράμηνο (Ιαν. – Απρ.) του 2015 ανερχόταν σε -3,2 δις ευρώ. Το υψηλότερο εμπορικό έλλειμμα που έχει επιτευχθεί μεταπολιτευτικά στην ελληνική οικονομία ήταν εντός ευρώ και ανερχόταν σε 18,2 δις ευρώ το 2009.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι η ελληνική οικονομία θα πρέπει να διαθέτει στη χειρότερη περίπτωση 18-20 δις ευρώ σε ετήσια βάση. Πρόκειται για το χειρότερο δυνατό σενάριο του εξωτερικού εμπορικού ελλείμματος. Για το έτος που θα χρειαστούμε για να εισαγάγουμε εθνικό κρατικό νόμισμα. 6 ή 8 μήνες για να εισαχθεί και τους υπόλοιπους μήνες για να σταθεροποιηθεί.

Έχουμε τα αναγκαία συναλλαγματικά διαθέσιμα;

1ο. Σύμφωνα με τον Ισολογισμό της Τράπεζας της Ελλάδας, τα τραπεζογραμμάτια του ευρώ που κυκλοφορούν στην ελληνική οικονομία ανέρχονται σε 27,4 δις ευρώ. Τα τραπεζογραμμάτια αυτά δεν μπορούν να ακυρωθούν από την ΕΚΤ, ούτε μπορούν να εξαφανιστούν, όπως ισχυρίζονται simpletons επιπέδου Μάρδα. Τα περισσότερα ήδη βρίσκονται στα χέρια των τραπεζών. Η παρακράτηση των τραπεζογραμματίων δημιουργεί ένα επαρκές απόθεμα συναλλάγματος ακόμη και για τις ετήσιες ανάγκες της χώρας.

2ο. Οι τράπεζες διαθέτουν 28,9 δις ευρώ (Μάρτιος 2015) σε δάνεια προς πιστωτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Από αυτά σχεδόν 15 δις ευρώ αφορούν δάνεια προς πιστωτικά ιδρύματα της Βρετανίας. Πρόκειται κυρίως για μεταφορά ρευστών σε θυγατρικές των εγχώριων τραπεζών στο εξωτερικό. Η ρευστοποίηση των δανείων αυτών μπορεί να αποφέρει σημαντικά συναλλαγματικά διαθέσιμα σε όποιο νόμισμα θελήσουμε.

3ο. Οι τράπεζες επίσης διαθέτουν ομόλογα που έχουν εκδοθεί από μη πιστωτικά ιδρύματα αξίας των 56,8 δις ευρώ. Από αυτά είναι ομόλογα Λουξεμβούργου αξίας 38 δις ευρώ και ομόλογα Ην. Βασιλείου αξίας 17,5 δις ευρώ. Τα ομόλογα αυτά είναι άμεσα ρευστοποιήσιμα στη δευτερογενή αγορά και πλήρως διαθέσιμα.

4ο. Οι τράπεζες διαθέτουν επίσης μετοχές, συμμετοχές και λοιπούς τίτλους μεταβλητής απόδοσης στο εξωτερικό συνολικής αξίας 9,8 δις ευρώ. Από αυτά τα 5,1 δις ευρώ βρίσκονται σε χώρες εκτός Ευρώπης.

Όλα αυτά μπορούν να υποστηρίξουν συναλλαγματικά την ελληνική οικονομία για πάνω από 3 χρόνια, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι η εσωτερική παραγωγή δεν θα μπορεί να υποκαταστήσει τις εισαγωγές και το τουριστικό συνάλλαγμα θα είναι μηδενικό. Ακόμη κι αν όλα αυτά είναι δεσμευμένα από την Τράπεζα της Ελλάδας και την ΕΚΤ σήμερα, από την στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώσει ότι αποχωρεί από ευρωζώνη και Ευρωπαϊκή Ένωση, όλοι αυτοί οι τίτλοι αποδεσμεύονται και μπορούν να βρεθούν στα χέρια του ελληνικού δημοσίου.

Επομένως όποιος ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν συναλλαγματικά αποθέματα για να υποστηρίξουν την ελληνική οικονομία στους 6 ή 8 μήνες που χρειάζεται για να ετοιμάσει την εισαγωγή στο εθνικό κρατικό νόμισμα, δηλαδή στη νέα δραχμή, είτε είναι άσχετος, είτε είναι ψεύτης σε διατεταγμένη υπηρεσία.

 

(ΠΗΓΗ: http://www.dimitriskazakis.blogspot.gr/)