Δεν με εξέπληξε η παρέμβαση του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου, εναντίον της διεξαγωγής εκλογών. Και ομολογώ ότι την ανέμενα, και το συζητήσαμε στη διάρκεια της καθιερωμένης συνάντησης με ομάδα φίλων στην Ουάσιγκτον. Βέβαια, ουδείς είχε αμφιβολία ότι ο κ. Στεφανόπουλος θα ήταν ένας από αυτούς που θα επιστρατεύονταν για να παραμείνει στην πρωθυπουργία ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, καθώς, εάν έχει κάποιος υπομονή να εξετάσει την πορεία του στο Προεδρικό Μέγαρο, θα διαπιστώσει ότι ήταν πάντα διατεθειμένος για «εξυπηρετήσεις».
Η παρέμβασή του είναι απαράδεκτη, είναι κίνηση που παραβιά ζει τις δημοκρατικές διαδικασίες. Και αποτελεί χτύπημα για τη Δημοκρατία, διότι η παρέμβαση προέρχεται από έναν πολιτικό που τίμησε ο λαός της Πάτρας, ψηφίζοντάς τον σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις. Η αλήθεια είναι ότι καταψηφίστηκε όταν δημιούργησε το δικό του κόμμα, τη διαλυμένη τώρα ΔΗΑΝΑ, προφανώς επειδή οι Έλληνες ψηφοφόροι –ειδικά αυτοί της ΝΔ– του γύρισαν μαζικά την πλάτη. Διετέλεσε υπουργός χωρίς να αφήσει έργο και, όταν ο λαός τον έστειλε οριστικά στη σύνταξη, ο τότε πρόεδρος της ΠΟΛΑΝ τον επανέφερε στο πολιτικό προσκήνιο, προτείνοντας την υποψηφιότητά του για το ανώτατο πολιτεια κό αξίωμα. Μετά το άρθρο στην Καθημερινή, ο κ. Σαμαράς σίγουρα θα έχει μετανιώσει...
Πάντα μου έκανε εντύπωση όταν διάβαζα τη φράση ότι ο κ. Στεφανόπουλος είναι «ένας εκ των δημοφιλέστερων Ελλήνων πολιτικών». Η αλήθεια είναι ότι η δημοφιλία μετριέται στις κάλπες και όχι στις δημοσκοπήσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι «πειραγμένες» και αποτελούν εργαλεία δημιουργίας κακών ή καλών –στην περίπτωση του κ. Στεφανόπουλου και του κ. Παπαδήμου– εντυπώσεων. Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν έφυγε από το «μαντρί» της ΝΔ, πάτωσε κυριολεκτικά, ενώ ο κ. Παπαδήμος δεν έχει δοκιμαστεί στην κάλπη. Και είμαι βέβαιος πως δεν θα τολμήσει να το επιδιώξει ποτέ και θα μπορούσα να σας απαριθμήσω χιλιάδες λόγους για τους οποίους θα αναζητά και τη δική του ψήφο.
Το 2004, ο κ. Στεφανόπουλος είχε διακριθεί ανάμεσα σε αυτούς που ζήτησαν από τους Έλληνες της Κύπρου να αυτοκτονήσουν, αποδεχόμενοι το φιλοτουρκικό και ρατσιστικό Σχέδιο Ανάν. Δεν είχε κανένα λόγο να ταχθεί εναντίον του Ελληνισμού της Κύπρου και το έπραξε μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου, οι οποίοι –μαζί με τον κ. Σαμαρά– τον ανέστησαν πολιτικά. Αν μελετήσει εκείνο το απαράδεκτο κείμενο του κ. Κόφι Ανάν –διότι το 2004 δεν το διάβασε καν– δεν θα νιώσει περηφάνια για την επιλογή που έκανε.
Είναι τρομακτικό, πάντως, να εισηγείται μη διεξαγωγή εκλογών ένας πολιτικός που επιλέχθηκε για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα και ο οποίος έπρεπε να είναι προστάτης και σύμβολο της Δημοκρατίας. Η πράξη του δείχνει πάνω απ’ όλα ανευθυνότητα, διότι αδυνατώ να πιστέψω πως αποτελεί μέρος ενός σχεδίου, που δεν θα επιτρέψει στο λαό να εκφράσει με την ψήφο του την οργή για όλ’ αυτά που αποφασίζονται στο εξωτερικό και εκτελούνται χωρίς ίχνος ευαισθησίας από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του, οι οποίοι αποδέχονται αδιαμαρτύρητα τα απαράδεκτα που συντελούνται στην Ελλάδα.
Οι λέξεις που χρησιμοποιεί στο άρθρο του ο κ. Στεφανόπουλος είναι προσβλητικές για το λαό. Και εάν το πρόβλημά του είναι οι πολιτικοί, δεν πρέπει να παραπονείται. Είναι και ο ίδιος εικόνα και ομοίωσή τους...
Η παρέμβασή του είναι απαράδεκτη, είναι κίνηση που παραβιά ζει τις δημοκρατικές διαδικασίες. Και αποτελεί χτύπημα για τη Δημοκρατία, διότι η παρέμβαση προέρχεται από έναν πολιτικό που τίμησε ο λαός της Πάτρας, ψηφίζοντάς τον σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις. Η αλήθεια είναι ότι καταψηφίστηκε όταν δημιούργησε το δικό του κόμμα, τη διαλυμένη τώρα ΔΗΑΝΑ, προφανώς επειδή οι Έλληνες ψηφοφόροι –ειδικά αυτοί της ΝΔ– του γύρισαν μαζικά την πλάτη. Διετέλεσε υπουργός χωρίς να αφήσει έργο και, όταν ο λαός τον έστειλε οριστικά στη σύνταξη, ο τότε πρόεδρος της ΠΟΛΑΝ τον επανέφερε στο πολιτικό προσκήνιο, προτείνοντας την υποψηφιότητά του για το ανώτατο πολιτεια κό αξίωμα. Μετά το άρθρο στην Καθημερινή, ο κ. Σαμαράς σίγουρα θα έχει μετανιώσει...
Πάντα μου έκανε εντύπωση όταν διάβαζα τη φράση ότι ο κ. Στεφανόπουλος είναι «ένας εκ των δημοφιλέστερων Ελλήνων πολιτικών». Η αλήθεια είναι ότι η δημοφιλία μετριέται στις κάλπες και όχι στις δημοσκοπήσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι «πειραγμένες» και αποτελούν εργαλεία δημιουργίας κακών ή καλών –στην περίπτωση του κ. Στεφανόπουλου και του κ. Παπαδήμου– εντυπώσεων. Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν έφυγε από το «μαντρί» της ΝΔ, πάτωσε κυριολεκτικά, ενώ ο κ. Παπαδήμος δεν έχει δοκιμαστεί στην κάλπη. Και είμαι βέβαιος πως δεν θα τολμήσει να το επιδιώξει ποτέ και θα μπορούσα να σας απαριθμήσω χιλιάδες λόγους για τους οποίους θα αναζητά και τη δική του ψήφο.
Το 2004, ο κ. Στεφανόπουλος είχε διακριθεί ανάμεσα σε αυτούς που ζήτησαν από τους Έλληνες της Κύπρου να αυτοκτονήσουν, αποδεχόμενοι το φιλοτουρκικό και ρατσιστικό Σχέδιο Ανάν. Δεν είχε κανένα λόγο να ταχθεί εναντίον του Ελληνισμού της Κύπρου και το έπραξε μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου, οι οποίοι –μαζί με τον κ. Σαμαρά– τον ανέστησαν πολιτικά. Αν μελετήσει εκείνο το απαράδεκτο κείμενο του κ. Κόφι Ανάν –διότι το 2004 δεν το διάβασε καν– δεν θα νιώσει περηφάνια για την επιλογή που έκανε.
Είναι τρομακτικό, πάντως, να εισηγείται μη διεξαγωγή εκλογών ένας πολιτικός που επιλέχθηκε για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα και ο οποίος έπρεπε να είναι προστάτης και σύμβολο της Δημοκρατίας. Η πράξη του δείχνει πάνω απ’ όλα ανευθυνότητα, διότι αδυνατώ να πιστέψω πως αποτελεί μέρος ενός σχεδίου, που δεν θα επιτρέψει στο λαό να εκφράσει με την ψήφο του την οργή για όλ’ αυτά που αποφασίζονται στο εξωτερικό και εκτελούνται χωρίς ίχνος ευαισθησίας από τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του, οι οποίοι αποδέχονται αδιαμαρτύρητα τα απαράδεκτα που συντελούνται στην Ελλάδα.
Οι λέξεις που χρησιμοποιεί στο άρθρο του ο κ. Στεφανόπουλος είναι προσβλητικές για το λαό. Και εάν το πρόβλημά του είναι οι πολιτικοί, δεν πρέπει να παραπονείται. Είναι και ο ίδιος εικόνα και ομοίωσή τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου