Ωραία ομιλεί στη Βουλή ο κ. Παπαδήμος. Με τον άχρωμο τόνο και τον ρυθμό ενός αυτόματου τηλεφωνητή... Αλλά κι αυτά που λέει έχουν εξίσου «κάτι το ωραίον». Εξηγεί (;) στους άνεργους γιατί είναι άνεργοι. Εξηγεί στην πρώην γενιά των 700 Ευρώ γιατί έγινε των 450, ή γιατί μια καθηγήτρια στα σαράντα της θα βγάζει 959 Ευρώ και γιατί δεν έχουν μέλλον τα παιδιά (να κάνουν παιδιά)... Η γενιά του κ. Παπαδήμου, αν όχι ο ίδιος, έχει περάσει ζόρια και οι προγενέστερες γενιές ακόμα περισσότερα. Ομως για όλους τους αγώνες που δώσανε αυτές οι γενιές υπήρχε πάντα το πρόταγμα του «καλύτερου αύριο», του μέλλοντος. Σήμερα η γενιά μας αυτό το πρόταγμα το έχει στερήσει απ' τα παιδιά μας. Σήμερα το μέλλον φυτοζωεί υπό την εποπτεία των επιτοκίων... Αν αυτό είναι η ευρωζώνη.
Αν η ευρωζώνη είναι να μην έχουν γιατρούς και νοσηλευτές τα νοσοκομεία, να μην έχουν φάρμακα οι ασθενούντες, να μην έχουν βιβλία οι μαθητές, αν η ευρωζώνη είναι η διχοτόμηση ή η τριχοτόμηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε κράτη Επικυρίαρχους και κράτη ακόλουθους, προτεκτοράτα, καθεστώτα υπό Εντολή αν ευρωζώνη δεν είναι η σύγκλιση αλλά η απόκλιση των ευρωπαϊκών χωρών, αν αυτό είναι η ευρωζώνη, αλλοίμονό μας.
Αν ευρωζώνη είναι η αναβίωση και η κατίσχυση του ρατσισμού εναντίον ολόκληρων λαών, φέρ' ειπείν των «ακαμάτηδων του Νότου», αν ευρωζώνη είναι η «συλλογική ευθύνη» των Ισπανών που δεν μπορούν να γίνουν Γερμανοί, αν ευρωζώνη είναι ο νέος θαυμαστός κόσμος των Τοκογλύφων, αν ευρωζώνη είναι μια οικονομική χούντα αν είναι μια γραφειοκρατική δικτατορία αν ευρωζώνη δεν είναι η Γαλλία, αλλά η Γαλλία του Βισύ, αν ευρωζώνη σημαίνει να έχει η Γερμανία υφυπουργό Ελλάδος, αν στο πλαίσιο της ευρωζώνης η Ελλάδα μπορεί να διαμελισθεί σε ειδικές οικονομικές ζώνες, η Ιταλία να διασπασθεί σε «περιοχές» πλούσιες ή φτωχές, η Τσεχία να ξαναγίνει προτεκτοράτο, αν ευρωζώνη σημαίνει επιστροφή της Ευρώπης στο 1914, τότε την έχουμε βάψει.
Αν ευρωζώνη είναι τα «βουλγάρικα» μεροκάματα, η εξώθηση των εργαζομένων στην ανεργία κατά μάζες, αν ευρωζώνη είναι η βάναυση καταφορολόγηση των αδυνάτων και ο φορολογικός παράδεισος των Δυνατών, αν ευρωζώνη είναι να μην έχεις να αγοράσεις πετρέλαιο για το σπίτι σου και στη γειτονιά σου να ξεφυτρώνουν συσσίτια για τους πεινασμένους, αν η ευρωζώνη είναι η θλίψη που θεριεύει μέσα σου, αν αυτό είναι η ευρωζώνη, αν χρειάζεσαι μεταπτυχιακό για να δουλέψεις λαντζέρης κι αν σε δουλεύει ο κομματικός κι ανεπάγγελτος καρεκλοκένταυρος αν η ενοχή που σου έχει υποβάλει και επιβάλει να νοιώθεις για αυτό που (δεν) είσαι η προπαγάνδα των σκύλων, αν αυτό είναι η ευρωζώνη, τότε θα την πάρει ο διάλος την ευρωζώνη.
Αν η Ευρωπαϊκή Ενωση που ευαγγελίσθηκε την ειρήνη και τη σύγκλιση μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών, εθνών και κρατών είναι μια ευρωζώνη φέουδων και τιμαρίων όπου οι αριθμοί συλλαμβάνουν τους ανθρώπους, αν ευρωζώνη είναι να μένουν οι Γερμανοί εργάτες δέκα χρόνια χωρίς αύξηση, ώστε να γίνει «ανταγωνιστική» η Γερμανία κι ύστερα να τρώει τις χώρες γύρω της μία-μία, αν ευρωζώνη είναι «ο τρόμος και η αθλιότητα» του Χρέους, αν αυτό είναι η ευρωζώνη τότε δεν υπήρξε ο Μπετόβεν, ούτε ο Γκαίτε, δεν υπήρξε το Βερντέν, ούτε το Στάλινγκραντ, δεν υπήρξε ποτέ η Παρισινή Κομμούνα, ούτε ο Ρούσβελ, ούτε η Οκινάουα, ούτε η έβδομη τέχνη, ούτε ο Ομηρος.
Αν αυτό είναι η ευρωζώνη, δηλαδή η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου με τον Καρατζαφέρη αγκαλιά, ο Μπαρόζο και η επιστροφή της πείνας στην Ευρώπη, αν αυτό είναι η ευρωζώνη, τότε δεν υπήρξε τίποτε άλλο από κτίσεως Κόσμου παρά το αεικίνητον ενός Δ' Ράιχ.
Με όποιο όνομα κι αν αυτό επεσκέπτετο κάθε φορά τα σπίτια των ανθρώπων, Αττίλας η Μάστιγξ του Θεού, ή Μαύρη Πανώλης, ή Καλλιγούλας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου