Kαμιά συναίνεση στο κυβερνητικό καθεστώς! (του Μενέλαου Γκίβαλου)

(γράφει ο Μενέλαος Γκίβαλος,

καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ)

Η αντιμετώπιση της επιδημίας, η διασφάλιση της υγείας και της ζωής των πολιτών, η, κατά το δυνατόν, αποτροπή των καταστροφικών συνεπειών της κρίσης αποτελούν μείζονες, απόλυτους στόχους για την ελληνική κοινωνία. Όμως για την κυβέρνηση και το ευρύτερο καθεστωτικό μπλοκ η επιδημία αυτή αποτελεί ένα «εργαλείο», ένα μέσον για να επιβάλει το καθεστώς αυτό την απόλυτη κυριαρχία του και να ικανοποιήσει τα άνομα συμφέροντά του.

Το ίδιο καθεστώς συμφερόντων που οδήγησε την χώρα στη  χρεωκοπία και στα μνημόνια, που διέλυσε την κοινωνία και την παραγωγική δομή της πατρίδας μας, επιδιώκει τώρα να εκμεταλλευθεί τη θανατηφόρο επιδημία προκειμένου να παγιώσει ένα ολοκληρωτικό πλέγμα εξουσίας και να «επαναφέρει» τη χώρα και την κοινωνία στη «χρυσή περίοδο» του 2010-2014. Ο πολιτικός κυνισμός, ο αμοραλισμός, η περιφρόνηση και ο εμπαιγμός που επιδεικνύει η σημερινή κυβερνητική – καθεστωτική εξουσία προς τη νοημοσύνη, το ήθος, την αξιοπρέπεια και τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας θα αποτελέσουν μελανό ιστορικό παράδειγμα στην πρόσφατη ιστορία μας.

Ακόμα και μέσα στο επίκεντρο της κρίσης η Ν.Δ. επιδιώκει όχι μόνο να διατηρήσει αλώβητη τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική της αλλά και να την διευρύνει. Δεν πήρε κανένα μακροπρόθεσμο μέτρο για την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. (μόνιμοι διορισμοί, διεύρυνση του αριθμού των Μ.Ε.Θ., ενίσχυση του προσωπικού), αλλά αντίθετα ενίσχυσε με δεκάδες εκατομμυρίων τον ιδιωτικό τομέα (30 εκ. για εργαστηριακούς ελέγχους, διπλασιασμός αμοιβής για ιδιωτικές Μ.Ε.Θ. , σκανδαλώδεις αναθέσεις για αγορές υλικών κ.λπ.).

Την ίδια ώρα όπου η κοινωνία δοκιμάζεται σκληρά οι φορείς της διαπλοκής, της κερδοσκοπίας και της ρεμούλας οργιάζουν. Καναλάρχες, «κουμπάροι», προμηθευτές, «ημέτεροι», όλων των κατηγοριών δρουν ελεύθερα και ασύδοτα με την πλήρη κάλυψη και «νομιμοποίηση» από την πλευρά της κυβέρνησης. Σήμερα, δεν τηρούνται καν τα προσχήματα. Ο χαρακτηρισμός «πλιάτσικο με διαφάνεια» και με τη «βούλα του νόμου» κρίνεται κι αυτός ανεπαρκής.

Ν.Δ.: Πόλεμος κατά της δημοκρατίας και της κοινωνίας

Είναι φυσικό ότι ο φόβος της ασθένειας και του θανάτου κυριαρχεί στην κοινωνία. Τα περιοριστικά μέτρα είναι ασφαλώς επιβεβλημένα, αποτελούν όμως αμυντικού χαρακτήρα επιλογή. Η κυβέρνηση αρκέσθηκε στη διαχείριση και στην «αξιοποίηση» του φόβου και της απόγνωσης. Δεν επιχείρησε να «εκλογικεύσει» το φόβο δίνοντας θετικές διεξόδους, όπως π.χ. με τη γενναία ενίσχυση του Ε.Σ.Υ., της πρωτοβάθμιας περίθαλψης κ.λπ. Αντίθετα πολιτικοποίησε τον φόβο και την απελπισία και επιχείρησε να τον μετατρέψει σε δικό της πολιτικό κεφάλαιο μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ που εμφανίζουν την κυβέρνηση ως σύγχρονη επελαύνουσα «Ελαφρά Ταξιαρχία» και τον Κυρ. Μητσοτάκη ως τον «Πατερούλη» του Ελληνικού λαού.

Ταυτόχρονα μόνιμος στόχος παραμένει η πλήρης αγνόηση και, ει δυνατόν, η εξαφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα όχι μόνο από τα ΜΜΕ αλλά και από τη σκέψη και τη μνήμη των πολιτών. Το «ιστορικό ατύχημα» του 2015 – 2019 πρέπει να διαγραφεί από τις σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας.

«Μη μιλάς, μη σκέπτεσαι, μην κρίνεις αλλά υποτάξου στις εντολές της καθεστωτικής προπαγάνδας». Αυτό τον τύπο κοινοβουλευτικής δικτατορίας εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Υπάρχει σοβαρό θέμα Δημοκρατίας στη χώρα. Το κράτος έκτακτης ανάγκης, ο αυταρχισμός και ο ολοκληρωτισμός καλλιεργούνται και «ριζώνουν» σήμερα για να καταστείλουν και να υποτάξουν πλήρως την κοινωνία κατά την επόμενη περίοδο της επερχόμενης καταστροφής.

Ήδη οι μνημονιακές πολιτικές, η μαζική φτωχοποίηση, η ραγδαίως αυξανόμενη ανεργία, η εκ νέου διάλυση της παραγωγικής δομής, η κατάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, η «υποκατωτατοποίηση» των αμοιβών δεν έχουν προσωρινό χαρακτήρα αλλά αποτελούν την κυβερνητική στρατηγική της «επόμενης μέρας». Το τοπίο είναι ακόμη πιο ζοφερό, εάν όντως το απόθεμα των 37 δισ. ευρώ που άφησε ο Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α. τινάζεται στον αέρα και μετατρέπεται σε λεία της διαπλοκής και των κερδοσκόπων - πελατών της Ν.Δ. Στην περίπτωση αυτή, η αναπόφευκτη άνοδος των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων καθιστά νομοτελειακή την προσφυγή στον ESM και στα μνημόνια που την συνοδεύουν.

Και η επάνοδος στο γνωστό τοπίο των μνημονίων – η τροχιοδρόμηση των οποίων ήδη έχει ξεκινήσει- θα διαλύσει και τις τελευταίες ψευδαισθήσεις της περίφημης μεσαίας τάξης, των μικρομεσαίων, των ελεύθερων επαγγελματιών που αρχίζουν να συνειδητοποιούν σήμερα ότι τις γραβάτες που κρεμούσαν στα δέντρα της πλατείας Συντάγματος το κυβερνητικό καθεστώς τις μετέτρεψε ήδη σε θηλιές γύρω από το λαιμό τους…

Επιδημία- νεοφιλελευθερισμός- αυταρχισμός

Πρώτος και απόλυτος στόχος θα πρέπει να είναι η προστασία της υγείας, της ζωής των πολιτών και η ομαλή επάνοδος στην καθημερινότητα. Από εκεί και πέρα δεν μπορεί να υπάρξει καμιά συναίνεση, καμιά ανοχή, καμιά υποταγή σε πολιτικές που οδηγούν σε μια νέα μνημονιακή τραγωδία.

Το κυβερνητικό καθεστώς προπαγανδίζει ότι το τρίπτυχο «πανδημία – νεοφιλελευθερισμός – αυταρχισμός» είναι άρρηκτα και οργανικά συνδεδεμένο. Ότι δηλαδή τα νεοφιλελεύθερα μέτρα και ο αυταρχισμός προκύπτουν λογικά και αναπότρεπτα από την επιδημιολογική κρίση.

Θα πρέπει πριν απ’ όλα να «σπάσουμε», να ακυρώσουμε και να απογυμνώσουμε τη «λογική» αυτή. Τα νεοφιλελεύθερα μέτρα, ο αυταρχισμός, ο ολοκληρωτισμός αποτελούν ταυτοτικά, συστατικά στοιχεία του καθεστωτικού μπλοκ και όχι μόνο δεν απορρέουν νομοτελειακά από την επιδημία, αλλά αντίθετα καθορίζουν και τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης και σε υγειονομικό και σε κοινωνικό – θεσμικό και σε οικονομικό επίπεδο.

Πίσω από τον φόβο και την απόγνωση που σήμερα φαίνεται να κυριαρχούν, συσσωρεύεται σταδιακά η αγανάκτηση, η αντίθεση και η οργή, όταν οι εργαζόμενοι και η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία συνειδητοποιούν ήδη το καταστροφικό τοπίο που διαγράφεται μπροστά στα μάτια τους.  Αυτή η συνειδητοποίηση επιβάλλεται να αποκτήσει άμεσα φωνή και δράση. Και τότε το κυβερνητικό καθεστώς θα βρεθεί μπροστά σε οδυνηρές εκπλήξεις…Από τη σκοπιά αυτή η «επόμενη μέρα» ήδη έχει ξεκινήσει…

(ΠΗΓΗ: https://thefaq.gr/)