Η αναπάντητη έκκληση από το 2015 για τον ιό

(της Ελένης Τσερεζόλε)

Ο κορωνοϊός κάνει θραύση και στη Γαλλία, έτσι η Ευρώπη αποτελεί το επίκεντρο της πανδημίας που ξεκίνησε από την Κίνα. Μια Ευρώπη που τώρα τρέχει πίσω από τα γεγονότα για να στηρίξει τα δημόσια συστήματα υγείας, αυτά ακριβώς που οι πολιτικές λιτότητας, του “χρυσού κανόνα” και του Συμφώνου Σταθερότητας είχαν συστηματικά υπονομεύσει τα τελευταία χρόνια.

Και όχι μόνο αυτά. Είχαν συστηματικά απαξιώσει και υπονομεύσει και την έρευνα, που αποτελεί κρίσιμο πυλώνα ενίσχυσης της πρόληψης. Σήμερα όλοι οι πολίτες πληρώνουμε αυτές τις πολιτικές και οικονομικές στρατηγικές που αποφάσισαν οι κυβερνώντες όταν παρέδιδαν τα ηνία της διακυβέρνησης στο... χέρι των αγορών, που δήθεν ρυθμίζουν τα πάντα κ.λπ.

Από το 2003 ο Μπρουνό Κανάρ, επικεφαλής ερευνητής του CNRS στην Εξ Μαρσέιγ, ερευνά τον κορωνοϊό. Καταγγέλλει την αδράνεια της Ε.Ε. γενικά και της Γαλλίας ειδικότερα.

Το 2015 είχε απευθύνει επιστολές στην Κομισιόν, σε συνεργασία με τους Ολλανδούς και Βέλγους συναδέλφους του, οι οποίες σήμερα είναι τραγικά επίκαιρες: εξηγούσαν ότι υπάρχουν εννιά οικογένειες ιών για τους οποίους ήταν πιθανή η άμεση εξάπλωση. Δεύτερος στη λίστα αυτή ήταν ο κορωνοϊός.

“Έναν χρόνο μετά έκανε την εμφάνισή του ο Ζίκα, ένας ιός που ανήκε στην πρώτη κατηγορία της λίστας, τον φλαβιβιό. Και σήμερα ο Covid-19, ένας κορωνοϊός” λέει ο ίδιος μιλώντας στην «Ουμανιτέ». Ουδέποτε η Κομισιόν απάντησε στους ερευνητές. Σήμερα ρίχνει 10 εκατομμύρια. “Γελοιότητα” παρατηρεί ο ίδιος. “Μέσα σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης πρέπει να συντάξουμε προγράμματα νυχθημερόν, να σχεδιάζουμε σε χρόνους ρεκόρ. Μέσα σε δύο - τρία χρόνια ο ιός θα έχει εξαφανιστεί”.

Το 2002, η Ε.Ε., με αφορμή τον ιό SARS, που πλήττει τους πνεύμονες, αποφάσισε να στηρίξει πολλά προγράμματα για να μην αιφνιδιαστεί στο μέλλον. Ήδη από το 2004 η ερευνητική ομάδα του Μπρουνό Κανάρ, σε συνεργασία με άλλους Ευρωπαίους συναδέλφους του, δημοσιοποιεί αποτελέσματα που δημιουργούσαν αισιοδοξία.

“Είχαμε μια ιδέα που αποδείχθηκε γόνιμη: οι ιοί έχουν μια τεράστια ικανότητα να είναι διαφορετικοί, με μεγάλες οικογένειες. Τους μελετήσαμε όλους παράλληλα για να έχουμε ένα μοντέλο - πρότυπο που θα μας επέτρεπε, σε περίπτωση απειλής από άγνωστο ιό, να βρούμε τον πιο κοντινό, από όπου θα μπορούσαμε να εξαγάγουμε επιστημονικά δεδομένα”. Όμως από το 2006 οι πολιτικοί “ξέχασαν” τον SARS! Η δε χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 επιτάχυνε την αδιαφορία της Ε.Ε. και της Γαλλίας για την επιστημονική έρευνα στο θέμα των ιών με αποτέλεσμα όλες οι σχετικές ερευνητικές στρατηγικές και προγράμματα να μπουν στο συρτάρι...

Όμως, όπως τονίζει ο Κανάρ, “οι ιοί θα εμφανίζονται όλο και συχνότερα και εντονότερα λόγω της κλιματικής αλλαγής, της απώλειας της βιοποικιλότητας, της καταστροφής των δασών”.

Και αν η συγκεκριμένη ερευνητική προσπάθεια δεν είχε προσκρούσει σε... τοίχο αδιαφορίας, αλλά είχε συνεχιστεί και στηριχθεί, η επιστήμη θα είχε καταφέρει να αναπτύξει ένα φάρμακο για την οικογένεια των κορωνοϊών, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει όποιον ιό αυτής της οικογένειας έκανε την εμφάνισή του, σύμφωνα με τον Γάλλο ερευνητή. Ίδιος τονίζει τη σημασία του να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα της πανδημίας: “Αν είχαν δοθεί πόροι στην έρευνα, θα είχαμε πάρει μια μεγάλη και παραγωγική ανάσα”.

(ΠΗΓΗ: http://www.avgi.gr/)