Ορόσημο η Πρωτοχρονιά για το πιο μακρινό ραντεβού στη διαστημική ιστορία, στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος

Την πρώτη μέρα του 2019 -περίπου στις 07:30 ώρα Ελλάδας της Πρωτοχρονιάς- το σκάφος New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), έπειτα από ένα μακρύ ταξίδι, θα πει το «ευτυχές το νέο έτος» στην Έσχατη Θούλη στη Ζώνη Κάιπερ.

Θα είναι το πιο μακρινό ουράνιο σώμα που θα έχει ποτέ επισκεφθεί μια ανθρώπινη διαστημοσυσκευή, σε απόσταση σχεδόν 6,6 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, περίπου 1,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα πέρα από τον Πλούτωνα, τον οποίο το New Horizons είχε πρώτο επισκεφθεί το 2015.

Η μυστηριώδης Έσχατη Θούλη (Ultima Thule) -επίσημα γνωστή ως "2014 MU69"- είχε ανακαλυφθεί από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» πριν τέσσερα χρόνια. Φέρει το όνομα της αρχαίας Θούλης, ενός νησιού που είχε αναφέρει ο αρχαίος Έλληνας εξερευνητής Πυθέας τον 4ο αιώνα π.Χ. ότι βρισκόταν βόρεια της Βρετανίας (ίσως επρόκειτο για την Ισλανδία ή τη Γροιλανδία). Από τότε το όνομα της Θούλης συμβολίζει αυτό που βρίσκεται στην εσχατιά του κόσμου.

Το κόστους 700 εκατομμυρίων δολαρίων New Horizons, το οποίο είχε εκτοξευθεί από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ τον Ιανουάριο του 2006, έβαλε πλώρη για τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος μετά την ιστορική του επίσκεψη στο νάνο πλανήτη Πλούτωνα τον Ιούλιο του 2015. Η Έσχατη Θούλη -που απέχει από τον Ήλιο 44 φορές μακρύτερα από ό,τι η Γη- είναι ένα παγωμένο σώμα με θερμοκρασία περίπου μείον 230 βαθμούς Κελσίου, σκούρα κοκκινωπή απόχρωση και το μέγεθος μιας πόλης, καθώς έχει διάμετρο περίπου 30 χιλιομέτρων. Είναι ακόμη ασαφές τι σχήμα έχει (επίμηκες, σφαιρικό ή ακανόνιστο), αν συνοδεύεται από μίνι δορυφόρους ή δακτυλίους και αν αποτελείται από ένα ενιαίο σώμα ή από δύο σώματα, το ένα σε τροχιά γύρω από το άλλο.

«Πραγματικά δεν έχουμε ιδέα για το τι πρέπει να περιμένουμε. Αλλά ό,τι κι αν κάνουμε εκεί, πρόκειται να είναι ιστορικό. Θα μάθουμε από τι αποτελείται αυτό το σώμα. Πώς σχηματίσθηκε, αν έχει ατμόσφαιρα, αν έχει δακτυλίους. Ποιός ξέρει τι μπορεί να βρούμε», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής, Άλαν Στερν, του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς.

Την Πρωτοχρονιά το σκάφος θα ρίξει μια σχετικά σύντομη ματιά στη μυστηριώδη Έσχατη Θούλη, την οποία θα προσεγγίσει με ταχύτητα 50.700 χιλιομέτρων την ώρα, χωρίς να τεθεί σε τροχιά γύρω της, καθώς θα συνεχίσει το ταξίδι του. Θα πλησιάσει όμως σε απόσταση έως 3.500 χιλιομέτρων, πολύ κοντύτερα από ό,τι είχε κάνει με τον Πλούτωνα από απόσταση 12.500 χλμ. Τα επτά επιστημονικά όργανα του New Horizons και η κάμερα υψηλής ανάλυσης που διαθέτει, θα «σαρώσουν» για ένα διήμερο περίπου την επιφάνειά της Θούλης για να συλλέξουν όσο γίνεται περισσότερα στοιχεία.

Οι επιστήμονες δεν περιμένουν η Έσχατη Θούλη να έχει ατμόσφαιρα ή γεωλογική δραστηριότητα, αλλά οι εκπλήξεις είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα μιας διαστημικής αποστολής. Κατά την προσέγγιση της Θούλης, το σκάφος θα έχει στραμμένο πάνω της όλα τα όργανά του και έτσι δεν θα μπορεί να επικοινωνήσει με τη Γη. Μόνο αφότου περάσουν αρκετές ώρες, θα κάνει επιτόπια στροφή και θα στείλει στον πλανήτη μας το σήμα ότι επιβίωσε, κάτι που θα πάρει πάνω από έξι ώρες για να φθάσει στο σταθμό ελέγχου.

Υπομονή για τις φωτογραφίες

Το βράδυ της 1ης και τη 2ας Ιανουαρίου το New Horizons θα στείλει στη Γη τις πρώτες φωτογραφίες και μετρήσεις από την κοντινή διέλευσή του από τη Θούλη. Το σκάφος χρειάσθηκε 16 μήνες για να στείλει στους επιστήμονες όλα τα στοιχεία από την επίσκεψή του στον Πλούτωνα, ενώ θα χρειασθεί ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να στείλει στη Γη όλες τις φωτογραφίες και το υπόλοιπο υλικό από τη Θούλη. Τα στοιχεία θα συνεχίσουν να φθάνουν στη Γη έως το Σεπτέμβριο του 2020, καθώς το σκάφος θα μεταδίδει τα 50 GB των δεδομένων που θα έχει συλλέξει, με ταχύτητα μόνο 1.000 bits το δευτερόλεπτο (1 kilobit).

Η παγωμένη και σε σχήμα ντόνατ Ζώνη Κάιπερ, όπου βρίσκεται και η Θούλη, περιέχει υλικά απομεινάρια -γνωστά ως Kuiper Belt Objects ή απλώς KBO- από τις απαρχές του ηλιακού μας συστήματος. Η μελέτη της Ζώνης (που φέρει το όνομα του Ολλανδο-αμερικανού αστρονόμου Τζέραρντ Κάιπερ, ο οποίος πρώτος μίλησε για την ύπαρξή της το 1951) για πρώτη φορά θα προσφέρει στοιχεία που θα οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση του σχηματισμού της ίδιας της Γης πριν περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.

Το πρώτο ΚΒΟ είχε ανακαλυφθεί το 1992, ενώ από τότε εκατοντάδες ακόμη έχουν ήδη εντοπιστεί. Σύμφωνα με μία εκτίμηση, τα ΚΒΟ με διάμετρο άνω των 100 χιλιομέτρων είναι τουλάχιστον 100.000, ενώ υπάρχουν πολλά περισσότερα αντικείμενα μικρότερου μεγέθους.

«Ταξιδεύουμε τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια πίσω στο παρελθόν. Τίποτε από ό,τι έχουμε ποτέ επισκεφθεί σε όλη την ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος, δεν έχει διατηρηθεί σε αυτό το είδος βαθιάς ψύξης όπως η Θούλη», δήλωσε ο Στερν.

Η επιστημονική ομάδα του New Horizons ελπίζει ότι η NASA θα δεχθεί να χρηματοδοτήσει μια παράταση της αποστολής, ώστε μετά τη «Θούλη» το σκάφος -που θα έχει κατεύθυνση προς τον Αστερισμό του Τοξότη- να επισκεφθεί τουλάχιστον ένα ακόμη σώμα της Ζώνης Κάιπερ μέσα στην επόμενη δεκαετία, καθώς διαθέτει επαρκή καύσιμα και ηλεκτρισμό (χάρη σε μια μπαταρία πλουτωνίου) για κάτι τέτοιο, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Το σκάφος βρίσκεται τώρα σε απόσταση περίπου 44 αστρονομικών μονάδων από τη Γη (μια τέτοια μονάδα ισοδυναμεί με την απόσταση Γης-Ήλιου) και κάθε χρόνο απομακρύνεται άλλες τρεις αστρονομικές μονάδες από τον πλανήτη μας. Ο Στερν πιστεύει ότι το New Horizons θα αντέξει να φθάσει σε απόσταση έως περίπου 100 αστρονομικών μονάδων από τη Γη.

Αυτή είναι η συμφωνία που αναδεικνύει την Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο της Ευρώπης

Εκτενές άρθρο για την προωθούμενη, μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού East Med που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την ανατολική Μεσόγειο, φιλοξενεί στην έντυπη έκδοσή της η οικονομική Handelsblatt. Με αφορμή την τελευταία τριμερή στο Ισραήλ με τη συμμετοχή των Νετανιάχου, Τσίπρα και Αναστασιάδη, η εφημερίδα σημειώνει ότι «ήταν ήδη η πέμπτη Σύνοδος Κορυφής της ομάδας αυτής μέσα σε τρία χρόνια. Από τις συνομιλίες που ξεκίνησαν το 2015 αρχίζει να συγκροτείται ένα είδος συμμαχίας. Με την ίδρυση μιας κοινής γραμματείας με έδρα στην Κύπρο, οι τρεις χώρες θέλουν να θεσμοθετήσουν και να εντατικοποιήσουν τη συνεργασία τους».

Αναφερόμενη στα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου που εικάζεται ότι βρίσκονται στην ανατολική Μεσόγειο, η εφημερίδα σημειώνει ότι αυτά «[…] θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ενεργειακή τροφοδοσία της δυτικής Ευρώπης. Ανοιχτό παραμένει όμως μέχρι σήμερα πώς θα μεταφερθεί το αέριο από τις περιοχές εξόρυξης στις χώρες που θα το αγοράζουν. Το πρότζεκτ East Med Pipeline που συζητείται τώρα προβλέπει την κατασκευή αγωγού 1.900 χλμ. κατά μήκος της ανατολικής Μεσογείου. Θα ξεκινάει στις περιοχές εξόρυξης στις ισραηλινές ακτές και θα οδηγεί μέσω Κύπρου και Κρήτης στην Πελοπόννησο. Η διαδρομή θα συνεχίζει στην ηπειρωτική Ελλάδα όπου ο αγωγός θα συναντά τον σχεδιαζόμενο αγωγό Ποσειδώνα […] ο οποίος θα καταλήγει στο Ότραντο της Ιταλίας απ' όπου το αέριο θα μπορεί να διοχετεύεται στο ευρωπαϊκό δίκτυο. […] 1.300 χλμ. του αγωγού θα κατασκευαστούν υποθαλάσσια. Με βάθη που φτάνουν τα 3.000 μέτρα αυτό συνιστά μεγάλη τεχνική πρόκληση».

Σύμφωνα με δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στο Ισραήλ Φρίντμαν, ο οποίος συμμετείχε στην πρόσφατη τριμερή, το πρότζεκτ έχει μεγάλη σημασία όχι μόνον για ενεργειακούς, αλλά και για γεωστρατηγικούς λόγους. «Από την οπτική γωνία των Αμερικανών ο αγωγός αυτός έχει ενδιαφέρον κυρίως στα συμφραζόμενα της ρωσικής κυριαρχίας στην προμήθεια φυσικού αερίου. Μπορεί ο αρχικά προβλεπόμενος όγκος των 10 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου να αντιστοιχεί μόλις στο ένα πέμπτο του North Stream. Παρά ταύτα όμως ο αγωγός θα ήταν μια εναλλακτική για την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης, η οποία θα σχετικοποιούσε το ρόλο της Ρωσίας ως προμηθευτή». Το Ισραήλ «[…] βλέπει τον αγωγό ως εργαλείο περιορισμού της επιρροής των Αράβων προμηθευτών» ενώ «[…] η Ελλάδα θα μπορούσε όχι μόνον να εισπράττει τέλη μεταφοράς αερίου και να ενισχύσει το ρόλο της ως ενεργειακού κόμβου αλλά και να αξιοποιήσει τον αγωγό για την κάλυψη των δικών της αναγκών». Επόμενα βήματα, σύμφωνα με την οικονομική εφημερίδα, είναι η υπογραφή της συμφωνίας στην Κρήτη και το πράσινο φως από την Κομισιόν που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο.

(ΠΗΓΗ: https://www.newsbomb.gr/)

Καθαίρεση Τραμπ εντός του 2019;

Θα αλλάξει συμπεριφορά ο Ντόναλντ Τραμπ το 2019; Μάλλον όχι. Θα διαφοροποιήσει την πολιτική του; Το ενδεχόμενο αυτό μοιάζει απίθανο. Μήπως η Βουλή των Αντιπροσώπων, που ελέγχεται πλέον από τους Δημοκρατικούς στηριζόμενη σε στοιχεία του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μιούλερ, ο οποίος διερευνά την ανάμειξη της Ρωσίας στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, δρομολογήσει πρόταση μομφής εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ; «Θεωρώ πολύ πιθανό ένα τέτοιο σενάριο» εκτιμά ο Άλαν Λίχτμαν, πολιτικός επιστήμονας και ιστορικός στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο στην Ουάσινγκτον.

Ο Αμερικανός ειδικός, ο οποίος προέβλεψε την έκβαση όλων των προεδρικών εκλογών τα τελευταία 30 χρόνια, έγινε διάσημος το 2016, όταν νωρίτερα από κάθε άλλον προέβλεψε τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές. Ο Άλαν Λίχτμαν είναι πεπεισμένος ότι από το νέο έτος και μέχρι το τέλος της θητείας του ο πρόεδρος Τραμπ θα δίνει μάχη για να παραμείνει στην εξουσία. Εν τέλει, όμως, το πιθανότερο είναι ότι θα χάσει αυτόν τον αγώνα.

Μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ ο πρόεδρος Τραμπ είχε τη στήριξη του αμερικανικού Κογκρέσου, στο οποίο οι Ρεπουμπλικανοί διέθεταν πλειοψηφία. Οι Δημοκρατικοί κατάφεραν ωστόσο να αποσπάσουν 30 έδρες από τους Ρεπουμπλικανούς στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου. Ας σημειωθεί ότι για την έναρξη της διαδικασίας για πρόταση μομφής απαιτείται απόλυτη πλειοψηφία (το ήμισυ του συνόλου των μελών του Κογκρέσου συν μία ψήφος). Για μεγάλο χρονικό διάστημα το σενάριο καθαίρεσης του προέδρου ήταν απλώς θεωρητικό. Αυτό, ωστόσο, δεν αποκλείεται να γίνει πράξη μέσα στο επόμενο διάστημα.

«Οι Ρεπουμπλικανοί δεν είναι αφοσιωμένοι στον Τραμπ»

Ο Άλαν Λίχτμαν είναι σίγουρος ότι ο ειδικός εισαγγελέας έχει πληθώρα πληροφοριών στη διάθεσή του που αποδεικνύουν τη σχέση στενότατων συνεργατών του Ντόναλντ Τραμπ με τη Ρωσία. Γεγονός που σημαίνει, με άλλα λόγια, ότι οι προεδρικές εκλογές του 2016 χειραγωγήθηκαν και ότι η δημοκρατία στις ΗΠΑ δέχθηκε σημαντικό πλήγμα. «Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Ρόμπερτ Μιούλερ καταβάλλει τόσο σημαντική προσπάθεια χωρίς να προκύψει κάτι. Αντίθετα, αναμένω σημαντικά αποτελέσματα σε σχέση με τη στήριξη του Κρεμλίνου υπέρ της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ».

Ο Αμερικανός ειδικός είναι πεπεισμένος ότι μέσα στο 2019 δεν θα ξεκινήσει μόνο διαδικασία πρότασης μομφής σε βάρος του προέδρου. Θεωρεί πολύ πιθανή ακόμα και μια καθαίρεση του Ντόναλντ Τραμπ, παρά τις διαφορετικές εκτιμήσεις πολλών ειδικών. Για να φθάσουμε ωστόσο εκεί, απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων στη Γερουσία, η οποία παρά τις απώλειες βρίσκεται ακόμη σήμερα υπό ρεπουμπλικανικό έλεγχο.

«Το σενάριο δεν είναι τόσο απίθανο όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Για να μην υποστούν καθίζηση στις εκλογές για την προεδρία και το Κογκρέσο πολλοί Ρεπουμπλικανοί θα γυρίσουν την πλάτη στον Τραμπ» δηλώνει ο Άλεν Λίχτμαν και υπογραμμίζει: «Οι Ρεπουμπλικανοί δεν είναι αφοσιωμένοι στον πρόεδρο Τραμπ. Μπροστά στον φόβο μιας σημαντικής απώλειας ψήφων είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τον Ντόναλντ Τραμπ, αν θεωρούν ότι ευθύνεται για τις κακές εξελίξεις».

(ΠΗΓΗ: DW)

Κυριάκο χάσαμε! Η Κεντροδεξιά με νέο κόμμα υπό τον Βενιζέλο - Ο χρησμός του Καραμανλή

(του Γιώργου Λακόπουλου)

Για να είσαι ηγέτης πρέπει να είσαι ηγετικός. Κανείς δεν μπόρεσε ως τώρα να ισχυριστεί κάτι τέτοιο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι ο πρόεδρος της ΝΔ, αλλά δεν είναι ο ηγέτης της παράταξης. Ένα το κρατούμενο.

Πάμε παρακάτω. Για να γίνεις Πρωθυπουργός πρέπει να είσαι πρωθυπουργήσιμος. Ο Κυριάκος το πάλεψε -επικοινωνιακά κυρίως -αλλά δεν του βγαίνει. «Δεν κάνει το παιδί» που έλεγε ο πατέρας του, για τον Γ. Παπανδρέου.

Για τους περισσότερους στη συντηρητική παράταξη ο σημερινός επικεφαλής της ΝΔ είτε δεν μπορεί να γίνει πρωθυπουργός,  είτε αν γίνει θα είναι κακός πρωθυπουργός. Εκτός από αυτούς που δεν θέλουν να γίνει. Θυμούνται την περίπτωση του πατρός  Μητσοτάκη, τον οποίο «αγωνίσθηκαν να κάνουν  Πρωθυπουργό, αλλά απογοητεύθηκαν και του τράβηξαν το χαλί δια του Σαμαρά.

Μετά τον εναγκαλισμό των ακραίων του ΛΑΟΣ και την εθνικιστική στάση του Μητσοτάκη στο Μακεδονικό -με απεμπόληση της εθνικής γραμμής που είχε διαμορφώσει ο Καραμανλής -η τελευταία εμφάνιση του Κυριάκου στη Βουλή -με την οποία αξίωσε από βουλευτή να «περάσει έξω» και από τον πρόεδρο του σώματος «να κατεβεί  κάτω» για να «επιβάλω εγώ την τάξη»- σοκάρισε τον πολιτικό κόσμο και προκάλεσε νέους προβληματισμούς για τη δημόσια παρουσία, τον χαρακτήρα και τις πραγματικές επιδιώξεις του.

«Ο Κυριάκος δεν τραβάει»

Οι σχεδιασμοί και το προφίλ του προέδρου της ΝΔ  δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη σε παράγοντες που σχετίζονται παραδοσιακά με τη ΝΔ ή κινούνται ανέκαθεν στο παρασκήνιο για να έχουν λόγο στην πορεία της. Στις διαβουλεύσεις μεταξύ τους συμπίπτουν στην εκτίμηση ότι «δεν τραβάει». Δεν ενοποιεί το χώρο- αλλά αντίθετα  μετακινείται όλο και πιο δεξιά– και με όλο και μεγαλύτερη βεβαιότητα προβλέπουν ότι από το βράδυ των εκλογών κιόλας θα πρέπει να αναζητηθεί νέα ηγεσία.

Οι ίδιοι παράγοντες της οικονομίας και των ΜΜΕ  μετά  την απόσυρση του του Κώστα Μητσοτάκη το 1993,  είχαν στραφεί στον Κώστα Σημίτη και κατάφεραν να τον κάνουν πρωθυπουργό -με δέλεαρ τον «εκσυγχρονισμό». Αλλά η συνέχεια δεν ήταν αυτή που περίμεναν. Ο Κώστας Καραμανλής αρνήθηκε να  συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους και τους υπέδειξε ως «νταβατζήδες». Στράφηκαν στον τρίτο των Παπανδρέου, αλλά απογοητεύτηκαν με τις επιλογές και τις επιδόσεις του. Το ίδιο συνέβη στη συνέχεια με τον Αντώνη Σαμαρά.

Η αποτυχημένη απόπειρα  να προσεταιριστούν τον Αλέξη Τσίπρα – δια της «γάτας Ιμαλαϊων»- προκάλεσε ρήγματα, αλλά και ανησυχία σ’ αυτούς τους κύκλους. Όταν ο σημερινός Πρωθυπουργός άντεξε και εμβληματικά πρόσωπα της διαπλοκής κατεδαφίσθηκαν, επένδυσαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη -που επέβαλαν κυρίως δυο εκδοτικά συγκροτήματα, παρότι το ένα δεν έχει πραγματικούς δεσμούς μαζί του.

Η κρίσιμη κίνηση

Αλλά ο νέος εκλεκτός αυτού του συστήματος, δείχνει αδυναμίες που δεν καλύπτονται με την υπερβάλλουσα μιντιακή στήριξη που του παρέχουν. Επιπλέον η βουλιμία του έχει θέσει όλες των εσωτερικές συνιστώσες της ΝΔ σε εγρήγορση: ο  νεότερος Μητσοτάκης εξελίσσεται σε αυταρχικό παίκτη που επιχειρεί να παραμερίσει όλους τους άλλους.

Παρά την πλουσιοπάροχη δημοσκοπική προβολή του, ως βέβαιου νικητή των εκλογών, οι παλιές καραβάνες της παράταξης πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα θα είναι απογοητευτικό, ακόμη και αν καταφέρει να πάρει τη πρώτη θέση στις εκλογές.  Σ’ αυτή την περίπτωση διακρίνουν ήδη την προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά να καλύψει το κενό που αφήνει ο Κυριάκος και δεν σκοπεύουν να το επιτρέψουν.

Ήδη πυκνώνουν οι διασταυρούμενες συζητήσεις για την κρίσιμη κίνηση: τη δημιουργία νέου κεντροδεξιού φορέα με νέα ηγεσία- αλλά με τις βασικές αρχές της ΝΔ στην προμετωπίδα. Ουσιαστικά μιλούν για νέο κόμμα που θα αντικαταστήσει τη ΝΔ κατά το πρότυπο όσων έγιναν στο ΠΑΣΟΚ.

Ως πιθανότερος επικεφαλής του νέου κεντροδεξιού κόμματος στη θέση της ΝΔ προβάλλει ο -πρώην εκλεκτός της Κεντροαριστεράς!- Βαγγέλης Βενιζέλος. Σ’ αυτόν επενδύουν πλέον όλες οι δυνάμεις του κατεστημένου, που σχεδιάζουν να παραμερίσουν τον νεώτερο Μητσοτάκη.

Η D-day αυτών των σχεδιασμών τοποθετείται αυτή τη στιγμή το ίδιο το βράδυ των εκλογών, καθώς δεν κρίνεται σκόπιμη η ανατροπή του πριν τις  εκλογές. Είναι σίγουροι όμως ότι οι επιδόσεις της ΝΔ θα είναι κατώτερες των προσδοκιών που καλλιεργεί το «σύστημα του Κυριάκου»-ενδεχομένως θα φροντίσουν και οι ίδιοι -και αυτό θα εξελιχθεί σε μπούμερανγκ.

Κατά τις εκτιμήσεις τους ακόμη και αν η ΝΔ αναδειχθεί πρώτο κόμμα -όπως πιθανολογούν αυτή τη στιγμή- τα ποσοστά της θα διευκολύνουν την απομάκρυνση του σημερινού επικεφαλής της. Ο ίδιος πάντως καλλιεργεί επίμονα την ψευδαίσθηση της «αυτοδυναμίας» προφανώς για αναχαιτίσει αυτούς τους σχεδιασμούς- και να δυσχεράνει την ανασύνταξη της συντηρητικής παράταξης σε νέο φορέα, που θα μετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας των δυο πρώτων κομμάτων ή θα δώσει τη μάχη στις ενδεχόμενες επαναληπτικές εκλογές με νέο όνομα και νέα σύμβολα. Ασφαλώς και με νέα ηγεσία.

Βενιζέλος α λα Κώστα Μητσοτάκη

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει πάρει στα σοβαρά το ρόλο του επερχόμενου «λυτρωτή» της ευρύτερης Κεντροδεξιάς κατά τρόπο που παραπέμπει στην περίπτωση του -προερχόμενου από το Κέντρο- Κώστα Μητσοτάκη. Οι τότε ισχυροί του κατεστημένου επέβαλαν ως επικεφαλής της Κεντροδεξιάς για την εκπόρθηση του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η αναδοχή του ρόλου από τον Βενιζέλο προκύπτει από τις στοχευμένες δημόσιες τοποθετήσεις του: οριοθετεί τον χώρο απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, διαμορφώνει τα μέτωπα, ορίζει τους στόχους και καταθέτει χρονοδιαγράμματα, ενώ διακηρύσσει ευθέως: «Εγώ είμαι ο αντίπαλος του Τσίπρα».

Η επιμονή του για «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ, η προεξόφληση συγκυβέρνησης με υπέρβαση της προεδρικής εκλογής του 2020 και οι ειδικοί στόχοι που θέτει για τη σημερινή αντιπολίτευση, αναδεικνύουν τις επιδιώξεις της νέας Kεντροδεξιάς που θα ενσωματώσει και ολίγην από τη σημιτική συνιστώσα του παλαιού «εκσυγχρονισμού».

Οι αποστάσεις του Καραμανλή

Με αυτό το σκηνικό υπό διαμόρφωση πολλοί άρχισαν να εξετάζουν το ενδεχόμενο «πρόσκλησης» στον Κώστα Καραμανλή για να μαζέψει τα σπασμένα των περιόδων Σαμαρά και Μητσοτάκη. Αλλά ο πρώην Πρωθυπουργός διατηρεί τις αποστάσεις του και έχει αποσαφηνίσει ότι δεν ενδιαφέρεται να αναλάβει ρόλο. Ειδικά σε σχήματα που διαμορφώνουν οι δυνάμεις με τις οποίες συγκρούσθηκε στο παρελθόν.

Ο Καραμανλής δεν αναμειγνύεται στα εσωκομματικα. Σε όλους λέει » ο Μητσοτάκης βγήκε, με αυτόν θα πάμε στις εκλογές.». Ωστόσο η τελευταία δημόσια παρέμβαση του εξελήφθη ως χρησμός από τον οποίο προκύπτει ότι δεν αντιτίθεται στον παραμερισμό Μητσοτάκη μετεκλογικά. Απλως δεν θα εμπλακεί για να τον σωσει.

Κυριολεκτικά προ των πυλών του συνεδρίου τη ΝΔ ο Καραμανλής είπε:

«Στόχος μας είναι μία ευρύτατη κοινωνική πλειοψηφία για κυβέρνηση ισχυρή και σταθερή με ορίζοντα τετραετίας. Κυβέρνηση που θα υπηρετεί και θα υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα αποτελεσματικά σε ένα ολοένα και πιο αβέβαιο διεθνές περιβάλλον… Την προοπτική αυτή μόνο η δική μας παράταξη μπορεί να εξασφαλίσει. Και σε αυτό το μεγάλο αγώνα όλοι είμαστε στην πρώτη γραμμή».

Οι διορατικοί πρόσεξαν ότι απέφυγε να αναφερθεί ονομαστικά στον Μητσοτάκη και αναφέρθηκε σε «ισχυρή κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας» χωρίς να την ταυτίζει απαραίτητα με τη σημερινή ΝΔ.  Υπονόησε την ανάγκη ευρύτερο σχήμα που θα υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα και τους κοινωνικά ασθενέστερους.

Αυτή η προσέγγιση απέχει από την ουσία της ρητορικής Μητσοτάκη και των επαγγελιών Σαμαρά. Άλλωστε στον Καραμανλή αποδίδεται η άποψη ότι η ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς υπό τον Τσίπρα θα οδηγήσει και στην ανασύνταξη της Κεντροδεξιάς και αυτό θα είναι κέρδος για το πολιτικό σύστημα, αλλά και για την παράταξή του.

(ΠΗΓΗ: https://www.anoixtoparathyro.gr/)

Δημοσκόπηση Kapa Research: Με 4,7% διαφορά και 20% αδιευκρίνιστη ψήφο προερχόμενη κατά πλειοψηφία από ΣΥΡΙΖΑ, παίζει μπάλα για νίκη ο Τσίπρας / Τελευταίο στη λίστα ενδιαφέροντος των πολιτών το "Σκοπιανό"

Νέα συρρίκνωση της ψαλίδας, που αυτό το μήνα πέφτει στο 4,7%, καταγράφεται στη νέα δημοσκόπηση της Κάπα Research για λογαριασμό της εφημερίδας Έθνος της Κυριακής. Είναι εντυπωσιακό το ποσοστό της αδιευκρίνιστης ψήφου, αναποφάσιστων - αποχής  - άκυρου/λευκού, που ξεπερνά το 20% και στην πλειοψηφία του προέρχεται από ψηφοφόρους που είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές, δεδομένο που προμηνύει πορεία νίκης για το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, συμπεριλαμβανόμενης και της εμπέδωσης των θετικών οικονομικών μέτρων που έχει επιφέρει η έξοδος από τα μνημόνια.

Αρκετά κοντά στο όριο του 3% φαίνονται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ενώ το διαπλεκόμενο απόκομμα του Σταύρου Θεοδωράκη, το οποίο φέρεται να αποτελεί και...σταθμιστή πολιτικών εξελίξεων τις τελευταίες ημέρες ως άλλο ένα δείγμα κατάντιας του πολιτικού μας συστήματος, δεν ξεπερνά το 1,5%, καθιστώντας μονόδρομο επιβίωσής του το γάντζωμά του στο βρωμερό ομοϊδεάτικο χοιροστάσιο των μητσοτακικών λακέδων, μέσα από την "αποστασία" των Πρεσπών.

Αναλυτικά τα ποσοστά των κομμάτων:

ΣΥΡΙΖΑ 20,3%

ΝΔ 25%

Χρυσή Αυγή 7,9%
Κίνημα Αλλαγής 6,4%
ΚΚΕ 5,8%
Ενωση Κεντρώων 2,3%
ΑΝΕΛ 2,2%
Ελληνική Λύση 1,8%
Ποτάμι 1,5%
Λαϊκή Ενότητα 1,3%
ΑΝΤΑΡΣΥΑ 1,1%
Αλλο κόμμα 3,3%
Λευκό/ Ακυρο 1,7%
Αναποφάσιστοι 12,6%
Αποχή 6,8%.

 

Τους περισσότερους από τους ερωτηθέντες απασχολούν η δημιουργία θέσεων εργασίας, η ανάπτυξη της οικονομίας και η βελτίωση της Παιδείας, ενώ μόνο το 19% δηλώνει ότι το απασχολεί οι εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων. Τα σημαντικότερα θέματα που απασχολούν την κοινωνία:

49% η δημιουργία θέσεων εργασίας
39% η ανάπτυξη της οικονομίας
28% η βελτίωση του συστήματος εκπαίδευσης, η παιδεία
28% η διαφθορά στη δημόσια ζωή
23% το ασφαλιστικό σύστημα- οι συντάξεις
22% η ενίσχυση του συστήματος υγείας
21% το προσφυγικό/ μεταναστευτικό
20% η μείωση φόρων
20% η ενίσχυση των επενδύσεων
19% οι εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων

Glenn Poorman/Tangerine Dream - Love On A Real Train, Soundtrack, 1983