...γιατί κάποιοι δεν θα μπορούν να κυκλοφορήσουν!
Τα παραπάνω γράφει ο Μανώλης Κοττάκης, ο -σύμφωνα με τον Γ. Παπαχρήστο- «φιλότιμος, μονίμως απολογητής της καραμανλικής "αλήθειας"» (ΕΔΩ), σε άρθρο του στη «Δημοκρατία» και κάνει λόγο για αφωνία της ΝΔ μπροστά σε δικαστικές αποφάσεις που αποτελούν δικαίωση για τα πεπραγμένα της διακυβερνησης Καραμανλή. Ο Κοττάκης θυμίζει το πως έχασε τις εκλογές του 2009 ο Κ. Καραμανλής και φωτογραφίζει νυν στελέχη της ΝΔ που «από διώκτες του και διώκτες της παράταξης τώρα στρογγυλοκάθονται μέσα στα γραφεία του κόμματος ως στελέχη της!».
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μ. Κοττάκης στο άρθρο του:
Τα παραπάνω γράφει ο Μανώλης Κοττάκης, ο -σύμφωνα με τον Γ. Παπαχρήστο- «φιλότιμος, μονίμως απολογητής της καραμανλικής "αλήθειας"» (ΕΔΩ), σε άρθρο του στη «Δημοκρατία» και κάνει λόγο για αφωνία της ΝΔ μπροστά σε δικαστικές αποφάσεις που αποτελούν δικαίωση για τα πεπραγμένα της διακυβερνησης Καραμανλή. Ο Κοττάκης θυμίζει το πως έχασε τις εκλογές του 2009 ο Κ. Καραμανλής και φωτογραφίζει νυν στελέχη της ΝΔ που «από διώκτες του και διώκτες της παράταξης τώρα στρογγυλοκάθονται μέσα στα γραφεία του κόμματος ως στελέχη της!».
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μ. Κοττάκης στο άρθρο του:
Η πραγματική σιωπή μετά τις δικαιώσεις Καραμανλή
Καλά τα γράφεις, αλλά γιατί εμένα εξακολουθεί να με ενοχλεί η “αφωνία” του Κώστα;» Ο παλαιός φίλος μου, στέλεχος της ΟΝΝΕΔ από τα πέτρινα χρόνια της εποχής του Αβέρωφ, πρωί πρωί στο τηλέφωνο! Με το θάρρος της γνώμης του, πάντα μου λέει ευθαρσώς τι πιστεύει. Αφωνία, λοιπόν. Σιωπή, λοιπόν. Αναχωρητισμός, λοιπόν. Αλλά, αν θέλουμε, αγαπητοί φίλοι, να δούμε ποιοι σιωπούν, ποιοι είναι άφωνοι, ποιοι κάνουν ότι δεν ακούν τι συμβαίνει γύρω τους σε αυτή την παράταξη, θα οδηγηθούμε σε πολύ μελαγχολικά συμπεράσματα.
(...)
Μήπως πρέπει να θυμίσω πώς έχασε τις εκλογές ο Καραμανλής το 2009; Περίπου ως επικεφαλής διεφθαρμένης κυβέρνησης. Με επιθέσεις σαν την προχθεσινή, του τύπου «είσαι παχύδερμο». Με κυνηγητό από γνωστά πρόσωπα, που επιχείρησαν δολοφονία χαρακτήρα. Το άντεξε, επειδή έχει ένα βουνό εγωισμό, όσο η Ελλάδα και τα Βαλκάνια μαζί.
Αλλά, όταν άρχισαν να εκδίδονται οι αποφάσεις της δικαίωσης η μία πίσω από την άλλη, που έλεγαν με τη βούλα της Δικαιοσύνης ότι αυτός ο άνθρωπος και οι υπουργοί του ούτε έβαλαν το χέρι στο μέλι ούτε έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον, τι θα έπρεπε να αναμένει λογικά από την παράταξή του, από τους βουλευτές του, από τους υπουργούς του, αν και προσωπικά δεν το είχε ανάγκη; Μια ανακοίνωση πέντε γραμμών. Μια δήλωση δέκα δευτερολέπτων.
Αντ’ αυτού, τι είδε σε πρώτη φάση; Σιωπή. Μεγάλη σιωπή. Λες και ήταν αόρατος. Και τι είδε αργότερα; Τους διώκτες του και τους διώκτες της παράταξης να στρογγυλοκάθονται μέσα στα γραφεία του κόμματος ως στελέχη της! Και, μετά ταύτα, εμφανίζεται σήμερα ο πάσα ένας και κατηγορεί τον Καραμανλή επειδή τάχα σιωπά.
Ενα μόνο σάς λέω! Να κάνετε τον σταυρό σας που ο Καραμανλής δεν μιλά. Να προσεύχεστε να μη μιλήσει ποτέ. Διότι, αν αποφάσιζε ποτέ να μιλήσει -δεν θα το κάνει, γιατί κολλά αφίσες γι’ αυτή την παράταξη από τα 19 του-, κάποιοι δεν θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν στον δρόμο. Εύχομαι να είναι η τελευταία φορά που γράφω γι’ αυτό το θέμα. Ειλικρινά. Διότι, αντί να ασχολούμαστε με τα χάλια του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι ο αληθινός αντίπαλος, καθόμαστε και σχολούμαστε με τις απρέπειες ορισμένων.
(ΠΗΓΗ: http://www.zoornalistas.com/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου