Σύμφωνα με τον Αντιπρόεδρο του ΕΣΡ κ. Ροδόλφο Μορώνη,
μέσα στο ερχόμενο φθινόπωρο θα ξεκινήσει ο διαγωνισμός αδειοδότησης των
περιφερειακών σταθμών. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική εξέλιξη μια που
στην ελληνική περιφέρεια λειτουργούν σήμερα 92 κανάλια χωρίς να έχουν τη
βεβαιότητα της νομιμότητας που θα τους επιτρέψει να προχωρήσουν σε
επενδύσεις και ανάπτυξη.
Όπως έχουμε πολλές φορές αναφέρει ο
προβλεπόμενος από το σύνταγμά μας άμεσος έλεγχος του κράτους στο χώρο
της ραδιοτηλεόρασης έχει προ πολλού ξεπεραστεί από τις τεχνολογικές
εξελίξεις και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα καταστεί και λειτουργικά
αναποτελεσματικός, καθώς το διαδίκτυο αναλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο
μερίδιο του τηλεοπτικού χρόνου των πολιτών/καταναλωτών.
Ο διαγωνισμός λοιπόν αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία, ίσως και την τελευταία ευκαιρία, φτάνει να μην καταλήξει για αλλότριους λόγους σε φιάσκο -όπως ο πρώτος διαγωνισμός Παπά- ή σε απλή επισφράγιση της υφιστάμενης πραγματικότητας, όπως ο διαγωνισμός του ΕΣΡ που ακολούθησε για τα κανάλια εθνικής εμβέλειας. Υπάρχουν προς τούτο τρεις καίριες προϋποθέσεις:
- Ο διαγωνισμός δεν πρέπει να έχει καθ’ οιοδήποτε τρόπο εισπρακτικό χαρακτήρα. Η παραγωγή και διανομή τηλεοπτικού περιεχομένου αποτελεί μικτό αγαθό (ιδιωτικό και κοινωνικό), ιδίως σε ό,τι αφορά τα περιφερειακά κανάλια και το πολιτιστικό και ειδησεογραφικό τους μέρος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το Σύνταγμα προβλέπει τον άμεσο έλεγχο του κράτους. Αν δεν μπορεί να επιδοτείται τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να υπερφορολογείται.
- Ο διαγωνισμός θα πρέπει να παρέχει πλήρη ευελιξία, τόσο σε ό,τι αφορά τον αριθμό των αδειών όσο και τη γεωγραφική τους κάλυψη. Αν η αγορά μπορεί να προσφέρει σταθμούς που καλύπτουν με οικονομικά αποτελεσματικό τρόπο δύο ή τρεις περιφέρειες δεν υπάρχει κανείς λόγος η διοικητική διαίρεση της χώρας αυτό να το παρεμποδίσει. Όντως τα περιφερειακά κανάλια δεν μπορεί να είναι εθνικά, συνεπώς δεν θα έπρεπε να μπορούν να καλύπτουν το σύνολο του πληθυσμού, αλλά με ένα λογικό όριο (π.χ. το 50%), δεν υπάρχει κανείς λόγος να μην αφεθούν όλα τα λουλούδια να ανθίσουν. Το ζητούμενο είναι να υπάρχουν υγιή -οικονομικά και θεσμικά- περιφερειακά κανάλια. Και να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, αλλά και με τα εθνικά κανάλια χωρίς κανείς να έχει εξασφαλίσει μονοπωλιακά ή ολιγοπωλιακά προνόμια.
- Εξαιρετική σημασία έχει η ενθάρρυνση της ποιοτικής δημοσιογραφικής δουλειάς από την πλευρά των περιφερειακών σταθμών, που αποτελεί δυνητικά καθοριστική συνεισφορά τους στις τοπικές κοινωνίες, η οποία σήμερα -στην εποχή των fake news και των social media-, είναι κατ’ εξοχήν αναγκαίο να υπάρχει και να γίνεται με τρόπο ποιοτικό. Εχέγγυα, που να εξασφαλίζουν την εφαρμογή κάποιων κανόνων δεοντολογίας και μια ελάχιστη προστασία των δημοσιογράφων από τα εμπορικά κριτήρια, είναι λοιπόν σημαντικό να περιλαμβάνονται στην αδειοδοτική διαδικασία.
Με τις προϋποθέσεις αυτές ο διαγωνισμός για τις άδειες των περιφερειακών σταθμών είναι μια πραγματική ευκαιρία για την ανάπτυξη τους χωρίς προσκόμματα, αλλά με όφελος και οικονομικό και κοινωνικό για τα ίδια και τις κοινωνίες στις οποίες απευθύνονται.
Ο διαγωνισμός λοιπόν αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία, ίσως και την τελευταία ευκαιρία, φτάνει να μην καταλήξει για αλλότριους λόγους σε φιάσκο -όπως ο πρώτος διαγωνισμός Παπά- ή σε απλή επισφράγιση της υφιστάμενης πραγματικότητας, όπως ο διαγωνισμός του ΕΣΡ που ακολούθησε για τα κανάλια εθνικής εμβέλειας. Υπάρχουν προς τούτο τρεις καίριες προϋποθέσεις:
- Ο διαγωνισμός δεν πρέπει να έχει καθ’ οιοδήποτε τρόπο εισπρακτικό χαρακτήρα. Η παραγωγή και διανομή τηλεοπτικού περιεχομένου αποτελεί μικτό αγαθό (ιδιωτικό και κοινωνικό), ιδίως σε ό,τι αφορά τα περιφερειακά κανάλια και το πολιτιστικό και ειδησεογραφικό τους μέρος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το Σύνταγμα προβλέπει τον άμεσο έλεγχο του κράτους. Αν δεν μπορεί να επιδοτείται τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να υπερφορολογείται.
- Ο διαγωνισμός θα πρέπει να παρέχει πλήρη ευελιξία, τόσο σε ό,τι αφορά τον αριθμό των αδειών όσο και τη γεωγραφική τους κάλυψη. Αν η αγορά μπορεί να προσφέρει σταθμούς που καλύπτουν με οικονομικά αποτελεσματικό τρόπο δύο ή τρεις περιφέρειες δεν υπάρχει κανείς λόγος η διοικητική διαίρεση της χώρας αυτό να το παρεμποδίσει. Όντως τα περιφερειακά κανάλια δεν μπορεί να είναι εθνικά, συνεπώς δεν θα έπρεπε να μπορούν να καλύπτουν το σύνολο του πληθυσμού, αλλά με ένα λογικό όριο (π.χ. το 50%), δεν υπάρχει κανείς λόγος να μην αφεθούν όλα τα λουλούδια να ανθίσουν. Το ζητούμενο είναι να υπάρχουν υγιή -οικονομικά και θεσμικά- περιφερειακά κανάλια. Και να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, αλλά και με τα εθνικά κανάλια χωρίς κανείς να έχει εξασφαλίσει μονοπωλιακά ή ολιγοπωλιακά προνόμια.
- Εξαιρετική σημασία έχει η ενθάρρυνση της ποιοτικής δημοσιογραφικής δουλειάς από την πλευρά των περιφερειακών σταθμών, που αποτελεί δυνητικά καθοριστική συνεισφορά τους στις τοπικές κοινωνίες, η οποία σήμερα -στην εποχή των fake news και των social media-, είναι κατ’ εξοχήν αναγκαίο να υπάρχει και να γίνεται με τρόπο ποιοτικό. Εχέγγυα, που να εξασφαλίζουν την εφαρμογή κάποιων κανόνων δεοντολογίας και μια ελάχιστη προστασία των δημοσιογράφων από τα εμπορικά κριτήρια, είναι λοιπόν σημαντικό να περιλαμβάνονται στην αδειοδοτική διαδικασία.
Με τις προϋποθέσεις αυτές ο διαγωνισμός για τις άδειες των περιφερειακών σταθμών είναι μια πραγματική ευκαιρία για την ανάπτυξη τους χωρίς προσκόμματα, αλλά με όφελος και οικονομικό και κοινωνικό για τα ίδια και τις κοινωνίες στις οποίες απευθύνονται.
(ΠΗΓΗ: http://www.marketingweek.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου