Πολύ σκληρή για να "πεθάνει" η Μέι – Κυβέρνηση συνεργασίας και ολοταχώς για Brexit

Πρωθυπουργός της Βρετανίας θα παραμείνει η Τερέζα Μέι, που παρά τις φήμες για παραίτηση μετά την προσωπική ήττα στις πρόωρες εκλογές (σ.σ. δεν κατάφερε να οδηγήσει τους Συντηρητικούς στην αυτοδυναμία), πήρε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, θα συνεργαστεί με τους Βορειοϊρλανδούς (που έκοψαν το δρόμο στον Κόρμπιν) και θα αναλάβει να οδηγήσει τη Βρετανία στο Brexit. Αν αυτό θα είναι "σκληρό" ή όχι, θα το δείξει η ιστορία. Όπως και το αν θα βγάλει 5ετία.

Ήταν ένα δύσκολο βράδυ για την Τερέζα Μέι. Κι ακόμη ένα πιο δύσκολο πρωινό. Αλλά η Τερέζα Μέι αποδεικνύεται πολύ σκληρή για να "πεθάνει" πολιτικά. Μπορεί η απόφαση να προκηρύξει εκλογές για να κερδίσει την αυτοδυναμία και να κάνει το Brexit όπως το θέλει να της γύρισε μπούμερανγκ, μπορεί η πολυπόθητη αυτοδυναμία να μην ήρθε, μπορεί το αποτέλεσμα των εκλογών να θεωρήθηκε προσωπική της ήττα, μπορεί να έβαλε ξανά στο κάδρο τον αντίπαλό της Τζέρεμι Κόρμπιν και η πολιτική της να "χάρισε" στους Εργατικούς 31 έδρες περισσότερες, αλλά είναι εκείνη που θα σχηματίσει κυβέρνηση και θα αναλάβει να βγάλει τη Βρετανία από την Ε.Ε.

«Ώρα να πιάσουμε δουλειά». Με αυτή τη φράση έκλεισε τη σύντομη δήλωσή της έξω από το Νο10 της Ντάουνινγκ Στριτ η Τερέζα Μέι, όπου ανακοίνωσε ότι πήρε από τη Βασίλισσα Ελισάβετ την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, με τη συνεργασία του Δημοκρατικού Ενωτικού Κόμματος της Βόρειας Ιρλανδίας, το οποίο προσφέρει στους Συντηρητικούς τις 10 έδρες του για να ξεπεράσουν το όριο των 326 της αυτοδυναμίας. Και κυρίως θα κόψει το δρόμο προς την εξουσία στον Τζέρεμι Κόρμπιν, τον οποίο θεωρεί υποστηρικτή του IRA.

Η φράση αυτή μπορεί να ερμηνευτεί και ως μήνυμα στην εσωκομματική αντιπολίτευση, που όλες τις προηγούμενες ώρες, από την ώρα των πρώτων αποτελεσμάτων, πίεζαν για την παραίτησή της, για όλους εκείνους, ακόμη και τους κορυφαίους υπουργούς της που δεν βγήκαν να τη στηρίξουν δημόσια. Βέβαια, εξαιτίας της πολιτικής της για ένα «σκληρό Brexit» οκτώ από τα μέλη της κυβέρνησής της, έχασαν την επανεκλογή τους. Και την έχασαν κυρίως από υποψηφίους των Εργατικών. Αλλά η Μέι, η γυναίκα που θέλει να γίνει η νέα Θάτσερ, είναι αποφασισμένη να πέσει μαχόμενη.

Ήταν λίγο πριν τις 14:20 το μεσημέρι της Παρασκευής (09.06.2017) όταν συνοδευόμενη από τον σύζυγό της Φίλιπ βγήκε, φορώντας ένα μπλε έντονο σακάκι και τις αγαπημένες της λεοπάρ γόβες, βγήκε από την πρωθυπουργική κατοικία, μπήκε στην ασημί Τζάγκουαρ και κατευθύνθηκε στο παλάτι του Μπάκιγχαμ. Το γεγονός πως συνοδευόταν από τον σύζυγό της προκάλεσε νέες φήμες περί παραίτησης. Λέγεται πως όταν ο πρωθυπουργός πάει με τον σύζυγό του στο παλάτι, πάει για παραιτηθεί. Όχι η Μέι.

Η συνάντηση με τη Βασίλισσα ήταν σύντομη. Κράτησε λιγότερο από 20 λεπτά και ήταν η συντομότερη απ’ όλες. Ενημέρωσε την Ελισάβετ πως έχει συμφωνήσει με το κόμμα της Βόρειας Ιρλανδίας να τη στηρίξει και άρα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Ποτέ στα χρονικά μονάρχης δεν έχει αρνηθεί εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε έναν ηγέτη κόμματος, δεν θα το έκανε η Ελισάβετ στα 91 της χρόνια.

Η Μέι επέστρεψε στη Ντάουινινγκ Στριτ κι εκεί έκανε ένα σύντομο διάγγελμα. Δεν ξεπέρασε τα τρία λεπτά. Δεν είναι πολλά να πει. Σταθερότητα, Brexit και ενότητα. Και μήνυμα πως δεν φεύγει. «Συνάντησα τη Βασίλισσα και τώρα θα σχηματίσω κυβέρνηση» ήταν οι πρώτες της λέξεις. Μια κυβέρνηση, είπε, που «μπορεί να προσφέρει σιγουριά και θα οδηγήσει τη Βρετανία μπροστά, σε αυτή την κρίσιμη ώρα για τη χώρα μας».

Είπε πως η κυβέρνηση που θα σχηματίσει θα είναι κυβέρνηση πενταετίας (όσο δύσκολο κι αν ακούγεται αυτό τη δεδομένη χρονική στιγμή), υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει την ισλαμιστική ιδεολογία και όσους την υποστηρίζουν και να δώσει στην αστυνομία και τις αρχές τις εξουσίες που ζητούν για να αποφευχθούν νέες αιματηρές επιθέσεις.

«Αυτή η κυβέρνηση θα καθοδηγήσει τη χώρα στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις για το Brexit που θα ξεκινήσουν σε μόλις 10 μέρες και θα εκπληρώσουν τη βούληση του βρετανικού λαού για έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα εργαστώ για να κρατήσω το έθνος ασφαλές και να διασφαλίσω την αλλαγή που έθεσα ως στόχο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Μάντσεστερ και το Λονδίνο, συντρίβοντας την ιδεολογία του ισλαμιστικού εξτρεμισμού και όλους όσους την υποστηρίζουν. Και δίνοντας στην αστυνομία και τις αρχές τις εξουσίες που χρειάζονται για να κρατήσουν τη χώρα ασφαλή.

Η κυβέρνηση της οποίας θα ηγηθώ, θα έχει στο επίκεντρο όσων κάνει τη δικαιοσύνη και τις ευκαιρίες, ώστε να εκπληρώσουμε την υπόσχεση του Brexit και μαζί, μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, να χτίσουμε μια χώρα στην οποία κανείς και καμία κοινότητα δεν θα μείνει πίσω. Μια χώρα στην οποία η ευημερία και η ευκαιρία θα είναι κοινό δικαίωμα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.

Αυτό που χρειάζεται η χώρα περισσότερο από ποτέ είναι σιγουριά και έχοντας εξασφαλίσει τις περισσότερες ψήφους και τις περισσότερες έδρες στις εκλογές, είναι σαφές πως μόνο οι Συντηρητικοί και το Ενωτικό Κόμμα (σ.σ. οι Βορειοϊρλανδοί) έχουν την νομιμότητα και την ικανότητα να εξασφαλίσουν αυτή τη σιγουρά, έχοντας την πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων. Όπως πάντα, θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε με τους φίλους και συμμάχους μας στο Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα.

Τα δυο κόμματά μας έχουν μια ισχυρή σχέση εδώ και πολλά χρόνια και αυτό με κάνει να πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να δουλέψουμε μαζί για το συμφέρον όλου του Ηνωμένου Βασιλείου. Θα μας επιτρέψει να ενωθούμε σαν χώρα και να διοχετεύσουμε την ενέργειά μας για μια επιτυχημένη συμφωνία για το Brexit, που θα είναι καλή για όλους στη χώρα, που θα διασφαλίσει μια νέα εταιρική σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θα εγγυάται την μακροπρόθεσμη ευημερία μας. Αυτό είναι που ψήφισαν οι πολίτες τον περασμένο Ιούνιο. Και αυτό θα κάνουμε. Τώρα, ας πιάσουμε δουλειά».

Έτσι, μπήκε τέλος στα όνειρα του Τζέρεμι Κόρμπιν να σχηματίσει εκείνος κυβέρνηση μειοψηφίας. Οι Εργατικοί με 261 έδρες κέρδισαν 31 περισσότερες από τις εκλογές του 2015 (οι Συντηρητικοί έχασαν 12 και πήραν 318) και είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών. Αλλά παρά το γεγονός πως η… παράδοση που θέλει τον ηττημένο των εκλογών να παραιτείται, ο Κόρμπιν (κόντρα κι αυτός στην εσωκομματική του αντιπολίτευση που απαίτησε να παραιτηθεί και μετά το Brexit) είναι ο μεγάλος νικητής.

Αντίθετα από τον Κόρμπιν, ο Πολ Νάταλ του Εθνικιστικού κόμματος (ο διάδοχος του γνωστού και μη εξαιρετέου Νάιτζελ Φάρατζ) αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Άλλωστε, το UKIP έχασε και τη μια έδρα που είχε στη Βουλή των Κοινοτήτων και με το… «κουλούρι» δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Το θέμα τώρα είναι αν θα αποφασίσει ο Φάρατζ να επιτρέψει στην πολιτική σκηνή της Βρετανίας.

Πανωλεθρία και για το Εθνικιστικό κόμμα της Σκωτίας, που είδε τον πρώην ηγέτη του και πρώην πρωθυπουργό Άλεξ Σάλμοντ και τον Νο2 του κόμματος Άνγκους Ρόμπερτσον, να μην εκλέγονται. Το SNP έχασε 20 έδρες (αν και παραμένει πρώτο κόμμα στη Σκωτία) αλλά η εκλογική ήττα (γιατί αυτό είναι) "παγώνει" τα σχέδια της πρωθυπουργού Νίκολα Στέρτζον για ένα δεύτερο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία.

Ανάμεσα στους πολλούς χαμένους της εκλογικής αναμέτρησης και ο ηγέτης των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, Νικ Κλεγκ (ο άνθρωπος που στήριξε τον Ντέιβιντ Κάμερον για να κάνει κυβέρνηση στην πρώτη του θητεία το 2010), δεν κέρδισε την εκλογή του.

Ήταν αναμφίβολα οι πιο αμφιλεγόμενες, οι πιο περίεργες εκλογές που έχει ζήσει η Βρετανία τα τελευταία χρόνια. Μένει να δούμε αν η Μέι θα καταφέρει το «σκληρό Brexit» που ονειρεύεται, αν θα γίνει η νέα Θάτσερ και αν θα καταφέρει να βγάλει την πενταετία.

(ΠΗΓΗ: http://www.newsit.gr/)