Τι ενώνει ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία;

(γράφει ο Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου)

Οι ΗΠΑ που τόσο κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα όπου Γης, οργανώνοντας μάλιστα στο όνομά τους στρατιωτικές επιδρομές και οικονομικές κυρώσεις στις χώρες που παραβιάζονται, τώρα σιωπά εκκωφαντικά για την εκτέλεση του σιίτη σείχη Νιμρ αλ-Νιμρ, από τη βασιλική οικογένεια (δηλαδή τη δικτατορία) της Σαουδικής Αραβίας. Καλά, συνεπώς, τα ανθρώπινα δικαιώματα για την Ουάσινγκτον αλλά καλύτερα τα οικονομικά και τα γεωπολιτικά της συμφέροντα. Και το γεωπολιτικό ενδιαφέρον της αμερικανικής κυβέρνησης δεν αφορά στην καταπολέμηση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) όπως γράφουν αποπροσανατολιστικά κάποια μίντια –ανωνύμως!-, αλλά στο χτύπημα χωρών και κυβερνήσεων που αντιτίθενται στην πολιτική των ΗΠΑ.

Ναι, το πετρέλαιο είναι η συγκολλητική ουσία στη σχέση ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας αλλά όχι μόνο γιατί η Σαουδική Αραβία έχει γίνει ο πιο αξιόπιστος προμηθευτής πετρελαίου και πληροφοριών, και το πιο πολύτιμο αντίβαρο στο Ιράν, αλλά προπάντων γιατί είναι η αιχμή του δόρατος για τη διαμόρφωση της τιμής του πετρελαίου. Όπως έχουμε ξαναγράψει, η τιμή του πετρελαίου (μπρεντ) έχει υποχωρήσει τρομακτικά. Πολλές χώρες εξαγωγής πετρελαίου κατηγορούν τη Σαουδική Αραβία, τον μεγαλύτερο εξαγωγέα στον κόσμο, ότι χειραγωγεί τις τιμές. Ποιον εξυπηρετεί η χειραγώγηση; «Η μείωση των τιμών εξυπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σαουδικής Αραβίας» έχει γράψει πριν ένα χρόνο ο Thomas Friedman, αρθρογράφος στους «New York Times», και είναι ένας «πόλεμος με άλλα μέσα» εναντίον της Ρωσίας, του Ιράν και της Βενεζουέλας. Κι αυτό γιατί η υλοποίηση των προϋπολογισμών των χωρών αυτών εξαρτάται κατά πολύ από τα έσοδα των εξαγωγών πετρελαίου (60% του Ιράν, πάνω από 50% της Ρωσίας), που σημαίνει ότι χρειάζονται μία τιμή πάνω από 100 δολάρια το βαρέλι.

Ένας ανάλογος οικονομικός «πόλεμος» με τη σύμπραξη Αμερικανών και Σαουδαράβων έλαβε χώρα, σύμφωνα με ρωσικές εφημερίδες, τη δεκαετία του 1980, προκαλώντας την κατάρρευση της οικονομίας της Σοβιετικής Ένωσης και καθιστώντας τις ΗΠΑ νικήτριες του ψυχρού πολέμου.

Σήμερα, οι ΗΠΑ, όπως δήλωσε ο Βλ. Πούτιν στην ομιλία του στο Κλαμπ Βαλντάι, επιδιώκουν να επιβάλλουν μία Νέα διεθνή Τάξη Πραγμάτων, υποτάσσοντας το διεθνές δίκαιο στα συμφέροντά τους. Αυθαίρετες ερμηνείες και αξιολογήσεις έχουν αντικαταστήσει τα νομικά πρότυπα, ενώ ο πλήρης έλεγχος στα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάνει το μαύρο άσπρο και οι θέσεις μιας χώρας, των ΗΠΑ και των συμμάχων της, παρουσιάζονται ως άποψη του συνόλου της διεθνούς κοινότητας. Γι' αυτό όσοι διατηρούν ψήγματα αξιών όπως εθνική αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη και ελευθερία, που είναι αντίθετες στο κανιβαλικό σύστημα αξιών του νεοφιλελευθερισμού, θα απομονώνονται και θα πλήττονται παντοιοτρόπως. Τα μέτρα που λαμβάνονται εναντίον όσων αρνούνται να συμμορφωθούν περιλαμβάνουν τη χρήση βίας, την οικονομική πίεση και την προπαγάνδα, καθώς και την παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις, δικαιολογώντας τις παράνομες δράσεις με βάση μία δήθεν «υπερ-νομική» νομιμοποίηση.

Σε ό,τι αφορά, τη χώρα μας, η φαινομενική οικονομική ανάσα από τη μείωση της τιμής πετρελαίου και φυσικού αερίου θα εξανεμιστεί όχι μόνο από τη χρηματοπιστωτική ζημιά αλλά κυρίως από το προσφυγικό πρόβλημα, που σε λίγο θα γίνει τεράστιο και δισεπίλυτο. 

(ΠΗΓΗ: http://www.artinews.gr/)