Μέχρι και...νοσταλγό της χούντας έχωσε, μεταξύ των λοιπών κομματόσκυλων, ο Κούλης στο "επιτελικό" ΠΑΡΑκράτος

Να αποπέμψει άμεσα ο πρωθυπουργός τον νέο γ.γ. Τουρισμού, Κωνσταντίνο Λούλη, ζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωση του υπό τον τίτλο: «Το επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη χωράει ακόμα και νοσταλγούς της Χούντας».

Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι «στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ο κ. Μητσοτάκης επανειλημμένα αναφέρθηκε στην οριστική υπέρβαση των "ιδεολογικών συγκρούσεων του 20ου αιώνα" και στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού δίχως κομματικά κριτήρια» και πως «σήμερα έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε σε τι μεταφράζονται οι αφηρημένες αυτές διακηρύξεις».

«Όπως αποκαλύπτει πρωτοσέλιδα η Εφημερίδα των Συντακτών, ο Κωνσταντίνος Λούλης, νέος γενικός γραμματέας Τουρισμού, σε πρόσφατο βιβλίο του εξυμνεί την επτάχρονη δικτατορία και δηλώνει ευθαρσώς ότι είχε προσωπικές σχέσεις με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο», συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει ότι «μια ματιά στο βιογραφικό του κυρίου Λούλη μαρτυρεί ένα πλούσιο παρελθόν στενών σχέσεων με συντηρητικούς εκκλησιαστικούς -διατέλεσε πρόεδρος του συλλόγου φίλων της Μονής Βατοπεδίου- και πολιτικούς κύκλους».

«Η σημερινή αποκάλυψη έρχεται να επισφραγίσει αυτήν την εικόνα», σχολιάζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει πως «συνιστά πρόκληση για τη Δημοκρατία μας η κυβέρνηση να φιλοξενεί στους κόλπους της έναν υμνητή της δικτατορίας που οδήγησε στην τραγωδία της Κύπρου» και προσθέτει ότι «ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να αποπέμψει άμεσα τον κ. Λούλη».

«Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει τρεις μέρες ύστερα από τους εορτασμούς για την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Σε κάθε άλλη περίπτωση οι ρητορικές του διακηρύξεις αποδεικνύονται συγχωροχάρτια για τους νοσταλγούς της δικτατορίας των συνταγματαρχών και τις σύγχρονες σκοταδιστικές και αντιδραστικές αντιλήψεις», αναφέρει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Βασίλης Λεβέντης - Περί Απλής Αναλογικής (7/2019)

ΕΚΤΑΚΤΟ: Είναι επίσημο - Εκτός προγράμματος για τα F-35 η Τουρκία

Το πρώτο σκληρό αμερικανικό χτύπημα των ΗΠΑ σε βάρος της Άγκυρας για την αγορά από τη Ρωσία του αντιπυραυλικού συστήματος S-400 είναι γεγονός: Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε με τον πιο επίσημο τρόπο την αποπομπή της Άγκυρας από το πρόγραμμα παραγωγής των εξελιγμένων μαχητικών αεροσκαφών F-35.
Η αμερικανική απόφαση έρχεται την ώρα που εντείνεται η διεθνής απομόνωση της Τουρκίας, αλλά και η κλιμάκωση της έντασης στην Κυπριακή ΑΟΖ, καθώς όπως ανακοίνωσε νωρίτερα ο υπουργός Εξωτερικών, θα αποσταλεί ακόμη ένα ερευνητικό σκάφος στην περιοχή.

Οι ΗΠΑ πήραν το όπλο τους

Έπειτα από πληθώρα απειλών όλο το τελευταίο διάστημα και αφού η Τουρκία όχι μόνο δεν άλλαξε στάση, αλλά επέμεινε στη ρητορική της περί παραλαβής των S-400 αλλά και των F-35, οι ΗΠΑ πήραν το… όπλο τους. Σε μια κίνηση που αναμένεται να προκαλέσει τις οργισμένες αντιδράσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ανακοίνωσε στους δημοσιογράφους την αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των εξελιγμένων μαχητικών αεροσκαφών.
«Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονται και είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία μας έχουν βάλει εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρόλα αυτά που είπα, δουλεύουμε μέσα σε αυτή την κατάσταση. Θα δούμε τι θα συμβεί, αλλά δεν είναι πραγματικά δίκαιο. Και λέμε τώρα στην Τουρκία... δεν πρόκειται να σας πουλήσουμε τα μαχητικά F-35», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τραμπ.
Είχε προηγηθεί η αντίστοιχη προειδοποίηση του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Μαρκ Έσπερ, ο οποίος μάλιστα είχε απειλήσει την Άγκυρα με τα εξής λόγια:  «Η Τουρκία είναι ένας παλιός και σημαντικός σύμμαχος, ωστόσο η επιδίωξη της να αποκτήσει τους S-400 υπονομεύει την ασφάλεια της Τουρκίας και του ΝΑΤΟ».

Η μαγκιά του Βαγγέλα και το ανφέαρ της Καϊλή

(του Χρήστου Ξανθάκη)

Το έχω γράψει πολλές φορές ότι τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια προς τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη κι έχουν πέσει διάφοροι σύντροφοι και συναγωνιστές να με φάνε. Που είναι δεξιός, που είναι συντηρητικός, που έπαιζε μπουνίδια με τους δικούς μας στη δεκαετία του ογδόντα, που είπε κυρά Τασία τη Χριστοδουλοπούλου, που είναι πίξιος, που είναι δίξιος. Μόνο για τη μουστάκα δεν έχω ακούσει τίποτε ακόμη, μην είναι κάνα κρυφό σύμβολο ανδρικής εξουσίας και πρέπει να πάρει δρόμο μαζί με τις κάθε είδους ταυτότητες…

Τον Μεϊμαράκη τον γνώρισα πριν από κάτι χρόνια, εδώ στα γραφεία του Newpost και εξετίμησα το χιούμορ του και το γεγονός ότι δεν έπαιρνε και τόσο στα σοβαρά την ενασχόλησή του με την πολιτική. Εννοώ ότι έπαιρνε πολύ στα σοβαρά όλα αυτά που έλεγε και έπραττε, αλλά δεν είχε πια και την εντύπωση ότι όπου να ‘ναι θα καβάλαγε το άλογο (ή έστω το σκούτερ) και θα έσωζε την πατρίδα από τους κακούς και όλους αυτούς που επιβουλεύονταν την παρθενία της. Ο Βαγγέλας πάταγε στη γη, δεν πέταγε στα σύννεφα. Μ’ άρεσε αυτό.

Κι ακόμη περισσότερο μ’ άρεσε που πριν από μερικές μέρες πήγε κόντρα στην κεντρική γραμμή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που έλεγε «όχι Παπαδημούλης για την αντιπροεδρία της Ευρωβουλής» και τον ψήφισε και με τα δύο χέρια τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Πήγε κόντρα στους συντρόφους του δηλαδή, στον συνασπισμό των κεντροδεξιών κομμάτων, που τον είχε χαρακτηρίσει πολύ αριστερό τον Παπαδημούλη και προσπαθούσε να του φάει την καρέκλα, να τη δώσει σε κάποιο δικό μας παιδί, γαλάζιο και αστεράτο. Ούξου κουμμούνι, μας χαλάς τη μανέστρα!

Ο Μεϊμαράκης το ύψωσε όμως το ανάστημα. Και το πήρε επάνω του και το έθεσε το ζήτημα σε σύσκεψη των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και τους είπε «Έλληνας κι αυτός, Έλληνες κι εμείς, οι ψήφοι μας πάνε υπέρ του». Και πήγανε όσο κι αν γκρίνιαξε κι αν έβαλε φωνή η Άννα Μισέλ. Δουλειά της βέβαια και αυτηνής, διότι άμα δεν γκρινιάξει και δεν βάλει φωνή η Άννα Μισέλ, τι άλλο της μένει να κάνει;

Και δεν πήρε μόνο τους νεοδημοκράτες ο Παπαδημούλης, πήρε και τον Ανδρουλάκη του ΚΙΝΑΛ που ψήφισε κι αυτός με γνώμονα εθνικά κριτήρια και πολύ σωστά έπραξε, καλύτερα να έχεις έναν δικό σου άνθρωπο στην αντιπροεδρία, μια κουβέντα παραπάνω θα την πει και μια κουβέντα παραπάνω θα την ακούσει, ακόμη και μέσα σε αυτό το ψυχρό και παγερό γραφειοκρατικό περιβάλλον των Βρυξελλών.

Σωστός κι ο Ανδρουλάκης λοιπόν, ένας πόντος υπέρ του. Και πολλοί πόντοι μείον στην Εύα Καϊλή, που είπε «όχι» στην υποψηφιότητα Παπαδημούλη. Και όχι μόνο είπε «όχι», αλλά όπως σημειώνουν δημοσιογραφικές πληροφορίες από το ευρωκοινοβούλιο έβαλε και τα δυνατά της για να μην εκλεγεί αντιπρόεδρος. Έκανε αγώνα εναντίον του, την ψυχή της έδωσε, με νύχια και με δόντια, πίσω γκιαούρηδες, Δέσπω Τζαβέλαινα εδώ, σας έφαγα!

Αυτά συμβαίνουν όμως άμα την ψωνίσεις. Άμα την ακούσεις, που λένε και στις πιάτσες γύρω απ’ την Ομόνοια. Άμα μετρήσεις το μέγεθός σου και το βρεις πάνω κάτω ίσο με εκείνο του Εμπάιρ Στήτ Μπίλντιγκ. Νομίζεις ότι είσαι υπεράνω όλων και μπορείς να χαράζεις προσωπική πολιτική. Ως την ώρα που γυρνάει το μπούμερανγκ και σε κοπανάει κατάμουτρα. Και δεν χρειάζεται μπουμερανγκ καν ρε φίλε. Αρκεί το τσαντικό της Φώφης, εδώ που τα λέμε…

(ΠΗΓΗ: http://newpost.gr/)

Διαμαντοπούλου for President!

Ρεφάρει ο Μητσοτάκης με γυναίκα Πρόεδρο

Πληθαίνουν οι φήμες στα δημοσιογραφικά γραφεία ότι στη λίστα του Κυριάκου Μητσοτάκη με τα ονόματα που παίζουν για την Προεδρία της Δημοκρατίας υπάρχει κι αυτό της Άννας Διαμαντοπούλου. Πολλοί είναι αυτοί που λένε πως είναι τρολιά, κάποιοι άλλοι όμως το θεωρούν δεδομένο καθώς το συσχετίζουν και με το γεγονός ότι η Διαμαντοπούλου -παρά τα περί αντιθέτου θρυλούμενα- δεν υπουργοποιήθηκε.
Λέγεται πάντως ότι ο Μητσοτάκης το σκέφτεται σοβαρά ενώ ακούγεται πως η ιδέα «Διαμαντοπούλου για Πρόεδρος» ανήκει στους Τάκη Θεοδωρικάκο και Βασίλη Οικονόμου.
Ισως με Διαμαντοπούλου στην Προεδρία ο Μητσοτάκης «ρεφάρει» απέναντι σε εκείνους που τον κατηγορούν ότι υπουργοποίησε ελάχιστες γυναίκες: «Δυστυχώς δεν έχουμε και τόσο πολλές γυναίκες που να ενδιαφέρονται να μπουν στην πολιτική» είπε στο ΒBC (ΕΔΩ) όταν του επισημανθηκε το γεγονός πως στη νέα κυβέρνησή του η εκπροσώπηση των γυναικών είναι μηδαμινή.
Κατόπιν τούτων ο Μητσοτακης θα μπορεί να λέει «δεν εχουμε πολλές γυναίκες στην κυβερνηση αλλά μπορεί να έχουμε γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Πάντα στην πρωτοπορία ο Κυριάκος... 

(ΠΗΓΗ: http://www.zoornalistas.com/)

ΣΧΟΛΙΟ ΙΔΙΟΙΣ ΟΜΜΑΣΙ: Αυτοδυναμία, περιφέρειες/δήμοι, μιντιακός ολοκληρωτισμός και κρατική στελέχωση από ΠτΔ μέχρι τον τελευταίο κλητήρα -  Το "δόγμα Μητσοτάκη" βολέματος όλου του συρφετού του που συναπαρτίζεται από τον ελεεινότερο συνδυασμό ακροδεξιών αποβρασμάτων και νεοφιλελεύθερων σημιτικών κατακαθιών, νομίζοντας ότι έτσι θα επιβάλει τη χούντα που ονειρεύεται, θα είναι και το ολέθριο λάθος που θα τον "πνίξει" λίαν συντόμως, αφού πρώτα πνίξει τον ελληνικό λαό, τον ίδιο που η σχετική πλειοψηφία του "τσίμπησε" με την προπαγάνδα του ανερμάτιστου "αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου". Μόνο που τώρα δεν θα μιλάμε για προπαγάνδα κατά του αντιπάλου: μιλάμε για την υλοποίηση του πιο σκοτεινού εφιάλτη που θα ξεπεράσει ακόμα και την τρομακτική ολέθρια εξαετία των ολετήρων Γιωργάκη Παπανδρέου - Παπαδήμου - Σαμαροβενιζέλων.

Περιστρεφόμενοι τεχνοκράχτες (γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης)

Δύο πόρτες έχει η ζωή για τον υφυπουργό της κυβέρνησης Δημήτρη Οικονόμου. Η μία είναι του Λάτση την οποία άνοιξε για να περάσει στην άλλη του υπουργείου.

Από την 1η Ιουλίου που συμμετείχε ως ένας εκ των εκπροσώπων της ομάδας του Ομίλου Λάτση για το Ελληνικό σε σύσκεψη έως την 8η Ιουλίου που βρέθηκε στην άλλη μεριά του τραπεζιού ως υφυπουργός πέρασαν επτά μέρες αλλά κανένα ίχνος ντροπής. Με έναν μαγικό τρόπο και με το άλλοθι του «τεχνοκράτη», ο υφυπουργός Δ. Οικονόμου, ενώ εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του επιχειρηματία, τώρα θα εκπροσωπήσει αυτά του δημοσίου ενάντια στις γνωριμίες και κυρίως στο χέρι που τον τάιζε.

Υπάρχει πολίτης αυτής της χώρας που πιστεύει πως οι δύο πλευρές δεν έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στην προσπάθεια εξεύρεσης μιας συμφωνίας; Οχι μόνο σε όσα διέπουν ένα κράτος, αλλά και σε όσα προβλέπουν οι λειτουργίες σκληρών καπιταλιστικών μηχανισμών, όπως οι τράπεζες ή οι πολυεθνικές, υπάρχει ο όρος «σύγκρουση συμφερόντων» που προβλέπει πως, όποιος έχει συμφέροντα από τη μία πλευρά, δεν γίνεται να καθορίζει τους όρους που θα ρυθμίσουν τη λειτουργία της άλλης.

Mόλις το 2016 η απόφαση του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο να εργαστεί για τα συμφέροντα της Goldmans Sachs αμέσως μετά την αποχώρησή του από το ευρωπαϊκό αξίωμα προκάλεσε μια μεγάλη κουβέντα για το σύστημα της «περιστρεφόμενης πόρτας». Την τακτική δηλαδή κατά την οποία κυβερνήσεις και πολυεθνικές αλληλοτροφοδοτούνται με στελέχη σε όφελος φυσικά των εταιρειών.

Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αυτά είναι ψιλά γράμματα. Δεν έχει ανοίξει μόνο πόρτες αλλά και παράθυρα για να αεριστεί η χώρα στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η αντίληψή του βρίσκει έκφραση πρωτίστως στον τοποτηρητή των υπουργείων και των υπουργών Ακη Σκέρτσο. Αφού υπηρέτησε τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τον Γιάννη Στουρνάρα, ο Α. Σκέρτσος έγινε διευθυντής του ΣΕΒ και, όπως αποκαλύπτουν πολλά δημοσιεύματα, επί μήνες τώρα εργάζεται για τον Μητσοτάκη. Οσο ήταν στον ΣΕΒ (και εργαζόταν για τον Μητσοτάκη) κατατέθηκε στο ΣτΕ προσφυγή του ΣΕΒ ενάντια στον κατώτατο μισθό. Με σκέρτσο αλλά χωρίς καθόλου τακτ ο Α. Σκέρτσος θα ελέγχει τους υπουργούς στην εφαρμογή μιας πολιτικής που αναμφίβολα αποτελεί συμφωνία του ΣΕΒ και του Μητσοτάκη.

Οταν ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να πάρει (αμισθί) ως νομική σύμβουλο στο πρωθυπουργικό γραφείο τη Βασιλική Θάνου η οποία είχε αποχωρήσει από πρόεδρος του Αρείου Πάγου ο Μητσοτάκης είχε μιλήσει για εξωθεσμική απόφαση. Στη Βουλή μάλιστα είχε προαναγγείλει πως ο ίδιος αν γίνει πρωθυπουργός θα φροντίσει οι δικαστικοί να μπορούν να καταλάβουν κυβερνητικές θέσεις τρία χρόνια μετά την αποχώρησή τους από το δικαστικό σώμα. Πριν από μερικές μέρες ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης αυτοδιαψεύστηκε αφού όρισε υφυπουργό Δικαιοσύνης τον Δημήτρη Κράνη ο οποίος αποχώρησε από τον Αρειο Πάγο μόλις στις 30 Ιουνίου.

Το χειρότερο δεν είναι πως από τις πρώτες μέρες της θητείας του ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης συλλαμβάνεται να λέει ψέματα. Είναι ότι επιδεικνύει το ύφος και το ήθος της πολιτικής του. Εχει πάρει την απόφαση να επιβληθεί τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησής του παραβλέποντας και θεσμικές προβλέψεις και δικές του δεσμεύσεις. Προεκλογικά μιλούσε για μικρό κυβερνητικό σχήμα, χωρίς αναπληρωτές για να καταλήξει σε ένα μεγάλο υπουργικό συμβούλιο με αναπληρωτές και πλήθος υφυπουργών με μόλις πέντε γυναίκες. Ο διεθνής Τύπος γελοιοποίησε τον Μητσοτάκη γι’ αυτή του την απόφαση να υποεκπροσωπηθούν οι γυναίκες, ενώ πολλά ξένα ΜΜΕ μίλησαν για ύπαρξη ακροδεξιών, ρατσιστών ακόμη και νεοναζί στην κυβέρνηση, παραθέτοντας μάλιστα τα ονόματα του Μάκη Βορίδη και του Αδωνη Γεωργιάδη.

Σε αυτό το πνεύμα του «κυριαρχώ με σοκ και δέος», στα πρότυπα όμως πάντα της παλιάς αξέχαστης αυταρχικής Δεξιάς, δεξιά πνεύματα απελευθερώθηκαν και μεταμορφώθηκαν σε ζόμπι που θέλουν να καταβροχθίσουν κάθε φιλελεύθερη σκιά. Η Νίκη Κεραμέως ζήτησε ιεροδιδασκάλους για τα σχολεία, ο Μπάμπης Παπαδημητρίου μίλησε για χασικλήδες ανταποκριτές ξένων Μέσων που μαστούρωναν με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο Μαξίμου και ο άλλος Μπάμπης του Κυριάκου, ο Παπαπαναγιώτου, βγήκε παγανιά να συναντήσει τον Κων. Φρουζή της Novartis για ένα καφεδάκι. Αθώα και η συνάντηση, αθώοι και οι εμπλεκόμενοι.

Ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης ανέλαβε την ευθύνη της ΕΥΠ, της ΕΡΤ, του Αθηναϊκού Πρακτορείου, του Εθνικού Τυπογραφείου (!) και ως άλλος ΚΥΜ και όχι Κιμ της ευρωπαϊκής Βόρειας Κορέας υπόσχεται πως θα ελέγχει τα πάντα. Μπορείτε να φανταστείτε τη Μέρκελ να ελέγχει προσωπικά το ARD ή τη Μέι το BBC; Ο έλεγχος θα επιτυγχάνεται με τη βοήθεια του ανιψιού του Κυρ. Μητσοτάκη Γρηγόρη Δημητριάδη, ανθρώπου της αμαρτωλής Energa , ο οποίος έπαιξε ρόλο στη δημιουργία των offshore που εξαφάνισαν το χρήμα των πολιτών στο εξωτερικό.

Προσπαθώντας να κρύψει τον αυταρχισμό και τον αναχρονισμό της συντηρητικής πολιτικής του ο Κυρ. Μητσοτάκης βάζει τα φιλικά ΜΜΕ να καταγράφουν την άφιξη των «εργατικών» υπουργών του στα υπουργεία από το ξημέρωμα και ενημερώνει τους φιλότιμους ρεπόρτερ για τους φακέλους που μοίρασε στο υπουργικό συμβούλιο με την κατανομή των εργασιών.

Κάποια στιγμή όμως το επικοινωνιακό παιχνίδι τελειώνει και η πολιτική εκδικείται. Με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση θα γίνει σύντομα. Μητσοτάκης και Στουρνάρας μιλούν ήδη για «πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο» και για όποιον δεν καταλαβαίνει το εξηγεί η νέα υφυπουργός Δόμνα Μιχαηλίδου «οι χαμηλοί μισθοί δημιουργούν ανταγωνιστικότητα».

Ο Κυρ. Μητσοτάκης πιστεύει πως αν εκμεταλλευτεί τις πρώτες μέρες της εξουσίας του για να επιβάλει τα πιο συντηρητικά μέτρα, θα αποφύγει αντιδράσεις που πολλαπλασιάζονται όσο προχωρά ο καιρός. Εχει το πλεονέκτημα πως δεν απολογείται ούτε στο ηθικό πλεονέκτημα ούτε στη διαφύλαξη των δικαιωμάτων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε αυτοί που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν στην κοινή γνώμη τι κάνει, τα μέσα ενημέρωσης, τον αγιογραφούν και ανάβουν λαμπάδες στο θαύμα της νέας κυβέρνησης. Τα θαύματα όμως κρατάνε τρεις μέρες. Και από αμαρτίες και σκελετούς άλλο τίποτε οι εντιμότατοι φίλοι της κυβέρνησης. Ειδικά οι… τεχνοκράτες και οι τεχνοκράχτες.

(ΠΗΓΗ: https://www.documentonews.gr/)

Από το «σπάστε τις κάμερες» στο «καθαρίστε τα Εξάρχεια»

Ο Δημήτρης Τερζής από την «Εφημερίδα των Συντακτών» θυμήθηκε μία ωραία, παλιά, διδακτική ιστορία για τον Ηλία Κανέλλη των «ΝΕΩΝ».

Αφορμή το δισέλιδο στα ΝΕΑ του Σαββάτου που υπογράφει ο Ηλίας Κανέλλης του Αθήνα 9.84 με τίτλο «Επιχείρηση: Καθαρίστε τα Εξάρχεια». «Έγινε στα γεράματα μπατσοσυντάκτης;», αναρωτήθηκε ο Δημήτρης Τερζής, σημειώνοντας πως το κείμενο ήταν γραμμένο με περίσσια αγωνία για το τι θα κάνει η αστυνομία στην περιοχή των Εξαρχείων.

Ο Δημήτρης λοιπόν θυμήθηκε πως στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν στα Εξάρχεια άρχισαν να τοποθετούνται οι πρώτες κάμερες παρακολούθησης, ο Ηλίας Κανέλλης είχε γράψει άρθρο στην «Εποχή» (18.11.1990) που κατέληγε χωρίς περιφράσεις: «Σπάστε τις λοιπόν. Τι περιμένετε;». Μάλιστα ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών άσκησε δίωξη για «παράνομη παρότρυνση στη διάπραξη διακεκριμένων φθορών διά του Τύπου» αλλά βγήκε απαλλακτικό βούλευμα (αυτό έλειπε δα).

Εγραφε τότε ο Ηλίας Κανέλλης: «Δεν έχουμε τίποτα με τις κάμερες. Λατρεύουμε τον κινηματογράφο στον οποίο είναι απαραίτητες. Δεν έχουμε τίποτα με τη νέα τεχνολογία - ίσα ίσα, πιστεύουμε στις δυνατότητες που μας παρέχει. Ομως, τούτες τις κάμερες που τις έβαλαν για να ελέγχουν τις κινήσεις μας, τούτες τις κάμερες πρέπει κάποιοι να τις σπάσουν».

Δεν είναι κακό να αλλάζει ο άνθρωπος, τουναντίον. Οχι βέβαια να περνάς και στο άλλο άκρο. Αυτό είναι πρόβλημα. Πόσο σοφό το «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» και πόσο ανησυχητικό για όλους μας. Λέτε να γίνουμε ποτέ έτσι; Κανέλληδες;

(ΠΗΓΗ: https://www.e-tetradio.gr/)

Στο ΥΠΕΞ ο Αντώνης Διαματάρης – Ο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ξάδελφος του Μητσοτάκη που πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι αδύναμη μπροστά στην Τουρκία

Ο νέος υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για την ομογένεια είναι ο Αντώνης Διαματάρης. Ένας εκδότης-δημοσιογράφος που λίγο καιρό πριν ζητούσε να φύγει ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα, επειδή τον θεωρούσε… ΣΥΡΙΖΑίο και που έπεσε έξω στις προβλέψεις του για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.

Ο ίδιος έχει εκφράσει την άποψη ότι Ελλάδα και Κύπρος είναι αδύναμες μπροστά στην Τουρκία και ότι οι Αμερικανοί θα μας αφήσουν στην τύχη μας.

Κίνηση υψηλού ρίσκου

Ως κίνηση υψηλού ρίσκου, που αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτήματα, χαρακτηρίζεται η κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να επιλέξει τον εκδότη της ομογενειακής εφημερίδας «Εθνικός Κήρυκας» της Νέας Υόρκης στο υπουργείο Εξωτερικών.

Το who is who του Α. Διαματάρη

Ο Αντώνης Η. Διαματάρης, επελέγη από τον πρωθυπουργό για να διαχειριστεί το χαρτοφυλάκιο του Απόδημου Ελληνισμού. Πρόκειται για τον εκδότη -διευθυντή του «Εθνικού Κήρυκα» από το 1979, της ιστορικής εφημερίδας της ελληνικής ομογένειας στις ΗΠΑ και έλκει την καταγωγή του από το χωριό Θάνος της Λήμνου.

Πριν από μερικούς μήνες ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε βρεθεί στον Θάνο Λήμνου και ο Εθνικός Κήρυξ είχε μεταδώσει live την επίσκεψη του προέδρου της ΝΔ. Με αφορμή αυτή την ολιγοήμερη επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Λήμνο τα τοπικά ΜΜΕ έδωσαν μεγάλη έμφαση στην στενή σχέση του Αντώνη Διαματάρη με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και όπως έγραψαν τα Limnosnea.gr:

«Ναι αλλά η απορία ήταν: με το Μητσοτάκη από που αυτή η σχέση;

»Ο Αντώνης Διαματάρης παντρεύτηκε την πρώτη ξαδέλφη του Κυριάκου (και της Ντόρας και αγαπημένης ανιψιάς της Μαρίκας Μητσοτάκη) και επομένως η σχέση είναι όχι απλά φιλική άλλα συγγενική όμως κυρίως αγαπημένη».

Στις ΗΠΑ ο Αντώνης Διαματάρης είναι διάσημος, στην Ελλάδα όχι και τόσο.

Πιο πρόσφατα απασχόλησε την επικαιρότητα με το αιχμηρό κείμενό του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του, όπου έγραφε:

«Χειροκροτητής του Τσίπρα ο Πάιατ – Να φύγει τώρα».

Τον Αντώνη Διαματάρη τον βρίσκουμε λοιπόν στην επικαιρότητα στις 11 Απριλίου όταν ο Εθνικός Κήρυκας δημοσιεύει το άρθρο του με τίτλο «Ώρα για μετάθεση του Αμερικανού Πρέσβη».

Μέσα στο άρθρο ο Αντώνης Διαματάρης χαρακτηρίζει μεταξύ άλλων τον Αμερικανό Πρέσβη «σαν χειροκροτητή του κ. Τσίπρα, με αποτέλεσμα να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια νέα, δύσκολη μελλοντικά περίοδο, στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, αυτή την φορά από την δεξιά πλευρά του ελληνικού λαού».

Βεβαίως, όλα αυτά τα έγραψε όχι κάποιος ανεξάρτητος δημοσιογράφος, αλλά ο εξ αγχιστείας πρώτος εξάδελφος του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το TRIBUNE είχε «περιλάβει» καταλλήλως τον κ. Διαματάρη – Διαβάστε εδώ

«Παράλογοι οι ισχυρισμοί του Διαματάρη»

Όπως ήταν φυσικό άμεση ήταν η απάντηση της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Στο κείμενο που δημοσιεύθηκε επίσης στον Εθνικό Κήρυκα ως απάντηση, η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα χαρακτηρίζει παράλογο με αβάσιμους χαρακτηρισμούς το κείμενο του Αντώνη Διαματάρη.

«Είναι παράλογο να εμφανίζει ο Εθνικός Κήρυκας, έστω και σε άρθρο γνώμης, τη στήριξη στην προσπάθεια της Ελληνικής Κυβέρνησης να λύσει αυτή τη διαφορά ως θέμα προσωπικότητας.

»Δεν είναι τέτοιο. Είναι θέμα πολιτικής της Αμερικανικής Κυβέρνησης.

»Το άρθρο σας περιέχει επίσης πολύ σοβαρούς και αβάσιμους υπαινιγμούς σχετικά με τα κίνητρα ενός Αμερικανού κυβερνητικού αξιωματούχου που επαινεί ξένο ηγέτη.

»Στην καλύτερη περίπτωση αυτό είναι ανεύθυνο, και αποτελεί ξεκάθαρα κακή χρήση της ισχυρής πλατφόρμας που σας προσφέρει η εφημερίδα σας».

Τι σηματοδοτεί η κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Στην πολιτική κάθε κίνηση είτε την έχεις μελετήσει είτε όχι, δημιουργεί ένα αποτέλεσμα. Και η κίνηση αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη να τοποθετήσει τον Αντώνη Διαματάρη στο υπουργείο Εξωτερικών σίγουρα έχει έναν αντίκτυπο.

Το να τοποθετήσεις στο ιστορικό κτίριο της Βασ. Σοφίας ένα κοντινό σου πρόσωπο που πριν από τρεις μήνες καλούσε τις ΗΠΑ να αλλάξουν τον πρέσβη τους είναι μιας τάξης μεγέθους. Το θέμα αποκτά ενδιαφέρον γιατί είναι στην εκκίνηση της νέας κυβέρνησης και έχει σημασία τι σηματοδοτεί και για τις δύο πλευρές.

Προφανώς και οι Αμερικανοί διπλωμάτες θα δώσουν μεγαλύτερη σημασία στην άποψη που έχει τώρα και όχι στην άποψη που είχε… χθες ο κάθε Διαματάρης. Το θέμα είναι με ποιο σκεπτικό το έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθετώντας ένα τέτοιο πρόσωπο όχι στο υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης αλλά στο υπ. Εξωτερικών.

Θέλει να επιδείξει σθένος προς την αμερικανική πλευρά;

Θέλει να βάλει τους δικούς του όρους;

Ή πρόκειται για μια ακόμα οικογενειακή τακτοποίηση; Για ένα ακόμα νεποτισμό.

Στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είμαστε και δύσκολα μάλλον μπορεί να βρεθεί εκεί μέσα άνθρωπος. Η τοποθέτηση Διαματάρη στο ΥΠΕΞ μπορεί να είναι ένας από ένας «τσαμπουκάς» στις ΗΠΑ του πλουσιόπαιδου που έγινε πρωθυπουργός, έως ένα οικογενειακό ρουσφέτι.

Σύντομα θα φανεί. «Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον».

Πάντως και «Τα ΝΕΑ», με αφορμή εκείνο το απαράδεκτο άρθρο του «Εθνικού Κήρυκα», είχαν γράψει: «Αίσθηση, αλλά και προβληματισμό σε αμερικανικούς καθώς και σε ελληνικούς κύκλους, προκάλεσε το άρθρο του διευθυντή της ομογενειακής εφημερίδας Εθνικός Κήρυκας».

Ο Διαματάρης έπεσε παταγωδώς έξω στις προβλέψεις του

Το δεύτερο πιο σημαντικό σημείο του αιτήματος του Αντώνη Διαματάρη να απομακρυνθεί ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για έναν επιπλέον λόγο. Πριν από δύο χρόνια είχε αναλύσει τόσο λάθος την αμερικανική κυβέρνηση και τις σχέσεις με την σημερινή κυβέρνηση, που δείχνουν μάλλον προχειρότητα ή κομματικό μεγεθυντικό φακό στις αναλύσεις του. Κι εάν όλη αυτή η αστοχία γίνεται από έναν εκδότη εφημερίδας δεν τρέχει και τίποτα, εάν όμως αυτός ο άστοχος (και εμπαθής) τοποθετείται σε αξίωμα υφυπουργού στο υπουργείο Εξωτερικών τότε υπάρχει σοβαρό θέμα.

Ήταν Μάιος του 2017 όταν μιλώντας στην Καθημερινή και στον Αθανάσιο Έλλις, ο Αντώνης Διαματάρης εξέθετε τις απόψεις του για το ελληνικό λόμπι, την ομογένεια, την κυβέρνηση Τραμπ και τις σχέσεις της με την Ελλάδα αλλά και ξεχωριστά με την ελληνική κυβέρνηση. Διαβάστε τι προέβλεπε:

«Η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ακολουθεί μια πιο σκληρή πολιτική και θα αξιολογεί τις σχέσεις της με τις άλλες χώρες βάσει της οικονομικής και στρατιωτικής ισχύος τους και των οφελών που θα αποδίδουν πρωτίστως στην ίδια την Αμερική.

»Έτσι, στην περίπτωση της Ελλάδας, ο Λευκός Οίκος θα έχει πολύ λιγότερη κατανόηση και υπομονή για τις ελληνικές πολιτικές ιδιορρυθμίες από ό,τι οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

»Όσον αφορά τις σχέσεις της με τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση, ενώ φυσικά η Ουάσιγκτον θα συνεργαστεί μαζί της σε ορισμένα θέματα και θα πάρει ό,τι μπορεί, εντούτοις δεν θα αναπτύξει σχέσεις εμπιστοσύνης μαζί της γιατί τις χωρίζει ιδεολογικό χάσμα.

»Εξάλλου, πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι, περισσότερες από εκατό ημέρες μετά την ορκωμοσία του Αμερικανού προέδρου, ο κ. Τσίπρας δεν έχει καταφέρει να μιλήσει μαζί του στο τηλέφωνο, παρά τις τεράστιες προσπάθειες που καταβάλλονται από διάφορες πλευρές εντός και εκτός των ΗΠΑ;», έλεγε ο Διαματάρης με τη βεβαιότητα του ειδήμονα, που τελικά έπεσε σε όλα έξω.

Μάλιστα, με μυαλό «κολλημένο» σε άλλες δεκαετίες, προεξοφλούσε ότι η Ουάσιγκτον δεν θα αναπτύξει σχέσεις με την Αθήνα λόγω «ιδεολογικού χάσματος».

Το 2018 οι σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ, με επίσημη ανακοίνωση των Αμερικανών, ήταν στο καλύτερο σημείο τους στην ιστορία. Τόσο «μέσα» έπεσε ο Διαματάρης.

Η Ελλάδα αναδείχθηκε σε έναν «από τους στενότερους συμμάχους μας», λένε οι Αμερικανοί. Ο διμερής στρατηγικός διάλογος Ελλάδας – ΗΠΑ, που ξεκίνησε με την κυβέρνηση Τσίπρα, είναι προνόμιο που ελάχιστες χώρες έχουν με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο ίδιος Διαματάρης, μιλώντας στην ίδια συνέντευξή του στην «Καθημερινή», προεξοφλούσε ότι Ελλάδα και Κύπρος είναι αδύναμες μπροστά στην Τουρκία (τόσο πατριώτης) και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αφήσουν την Ελλάδα στην τύχη της έτσι κι εάν μας επιτεθεί η Τουρκία. Θυματοποιημένος και διασπορέας φόβου στον ελληνικό λαό.

«Χωρίς αμφιβολία οι ελληνοτουρκικές θέσεις περνούν μια από τις πιο επικίνδυνες φάσεις της πρόσφατης ιστορίας τους, εξαιτίας της επεκτατικής πολιτικής που ακολουθεί ο Τούρκος πρόεδρος εκμεταλλευόμενος και την αδυναμία Ελλάδας και Κύπρου.

»Επιπλέον, επειδή ο Τραμπ αισθάνεται πιο άνετα να συνεργάζεται με αυταρχικούς ηγέτες, σε περίπτωση ελληνοτουρκικής κρίσης εγκυμονεί ο κίνδυνος να αφεθεί η Ελλάδα στην τύχη της, σε αντίθεση με ό,τι έγινε π.χ. με τα Ιμια, όταν η κυβέρνηση Κλίντον, αρχίζοντας από τον ίδιο τον τότε πρόεδρο, μεσολάβησε για να αποσοβηθεί ο πόλεμος».

(ΠΗΓΗ: https://www.tribune.gr/)

"Ταμείο" για τις εταιρείες δημοσκοπήσεων: Φιάσκο και πάλι για τις περισσότερες

Στην ιστορία πέρασε άλλη μία εκλογική αναμέτρηση, το ρεζουμέ των αποτελεσμάτων της οποίας συνίσταται, όπως είχαμε γράψει μία εβδομάδα πριν ως πρόβλεψη, στο εξής: στη χειρότερη φάση του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως λόγω των ανήθικων επιθέσεων της διαπλοκής αλλά και της φυσικής κυβερνητικής και δη μνημονιακής για τα τριάμισι πρώτα χρόνια φθοράς, η δημοκρατική παράταξη του Αλέξη Τσίπρα κατάφερε κάτι εντυπωσιακό που υπερβαίνει ακόμα και την αξία της αναμενόμενης πλην αδικαιολόγητης νίκης της συμμορίας Κούλη: βελτίωσε τα ποσοστά της σε σχέση με τις ευρωεκλογές, διατήρησε το ποσοστό της και κυρίως τον απόλυτο αριθμό ψηφοφόρων της σε σχέση με τη θριαμβευτική νίκη του Σεπτεμβρίου του 2015 και συρρίκνωσε τη διαφορά από το ακροδεξιό γκρουπούσκουλο στα επίπεδα της δικής της νίκης τον Ιανουάριο του 2015. Το προδιαγεγραμμένο κυβερνητικό φιάσκο του τσίρκουλου μητσοτάκη με υπουργούς τον μπουμπούκο στην...ανάπτυξη και το Θεοχάρη στον τουρισμό θα επιφέρει ραγδαία αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ που ήδη βρίσκεται από θέση ισχύος.

Τη συγκεκριμένη πρόβλεψη, την οποία ονομάζουμε "ακροδεξιά παρένθεση", την είχαμε διατυπώσει με βάση τα αποτελέσματα μίας δημοσκόπησης: της τελευταίας προεκλογικής της Metron Analysis. Δεν είναι τυχαίο ότι επιλέξαμε να παρουσιάσουμε ελάχιστες έρευνες στο Ιδίοις Όμμασι θεωρώντας αυτές μόνο ρεαλιστικές και αξιόπιστες. Όπως αποδείχθηκε, είχαμε απόλυτο δίκιο, όπως και ο Στράτος Φαναράς, στον οποίο έχουμε κάνει σκληρή κριτική κατά το παρελθόν. Μόνο η Metron Analysis για τον Alpha (αλλά και για το εχθρικό Βλήμα του εθνικού ναρκέμπορα) και η Pulse για λογαριασμό του...χοιροστάσιου του Φαλήρου και άνδρου του μαύρου μετώπου ΣΚΑΪ αποτύπωσαν, προς τιμήν τους, την εκλογική εικόνα που πράγματι επιβεβαιώθηκε. Φαναράς και Γιώργος Αράπογλου προτίμησαν την επιστημονική αξιοπιστία από την ικανοποίηση των αφεντικών τους, αν και είναι αξιοσημείωτο ότι τα εν λόγω ΜΜΕ, παρά την προκλητική στάση τους, δεν απέκρυψαν τις έρευνες αυτές. Ναι μεν τα αποτελέσματα αποτύπωναν αυτό που ήθελαν, ήτοι μία άνετη νίκη Κούλη, όχι όμως στο βαθμό που όλοι οι υπόλοιποι, θλιβεροί κομπογιανίτες, έκαναν.

Metron Analysis και Pulse, λοιπόν, έφεραν τη διαφορά των δύο κομμάτων γύρω στις 8,5 μονάδες, όταν το τελικό αποτέλεσμα κατέγραψε 8,3%. Επίσης, η Pulse έδειχνε και τάση μείωσης της διαφοράς, όταν οι άλλοι έδειχναν αύξηση, κατασκευάζοντας φρούδες ελπίδες στα αφεντικά τους περί "στρατηγικής ήττας" του κόμματος που έσωσε την Ελλάδα από την ολοκληρωτική καταστροφή Σαμαρά. Επειδή η δημοσκοπική έρευνα είναι ιδιαιτέρως σοβαρός επιστημονικός τομέας και θα πρέπει να θυμόμαστε ποιοι κάνουν σωστά τη δουλειά τους και ποιοι παίζουν παιχνίδια εις βάρος των Ελλήνων ψηφοφόρων και άρα της Δημοκρατίας, σημειώνουμε συνοπτικά τι έδειξαν οι υπόλοιποι, δύο και τρεις ημέρες πριν τις χθεσινές κάλπες:

• MRB για Star, διαφορά στο 10%: Η αποτυχία δεν είναι και τόσο μεγάλη, όσο σ'αυτά που θα δούμε στη συνέχεια, ωστόσο ο Δ.Μάρκος προκάλεσε την κοινή λογική με "ποιοτικές" ερωτήσεις που προσπαθούσαν να αποδείξουν λυσσασμένα ότι έχει δημιουργηθεί ρεύμα ελπίδας υπέρ της ακροδεξιάς χαβούζας και τάση περαιτέρω αύξησης.
• Alco για Open: Οριακά διψήφια διαφορά παρουσίαζε ο Κ.Παναγόπουλος περιχαρής στο δελτίο ειδήσεων του καναλιού που προοριζόταν για υποστηρικτικό του ΣΥΡΙΖΑ και βγήκε νέο...Mega λόγω της απειρίας του Ιβάν Σαββίδη στα μιντιακά, προσπαθώντας να φτιάξει κλίμα με σειρά ψευδεπίγραφων ποιοτικών ερωτήσεων.
• Interview για Βεργίνα TV: Συνδυασμός που σκοτώνει. Περιττή η περιγραφή για τη συνεργασία των δύο κορυφαίων του είδους τους, στο 10,7% η φερόμενη διαφορά.
• Rass για Action24: Εδώ αρχίζουν τα πανηγύρια. Με...12 μονάδες φέρεται να προηγείται η συμμορία Κούλη, η αστοχία ξεπερνάει κάθε άκρο στατιστικού σφάλματος και θυμίζει πλέον το μέγα φιάσκο του 2015.
• Marc για Ant1: Με 11% και διεύρυνση σε σχέση με την προηγούμενη μέτρησή του, ο Γεράκης απεδείχθη μπούφος στον τομέα του.
• Prorata για newpost.gr: Η εταιρεία που μέχρι πρότινος μας είχε συνηθίσει σε έγκυρες μετρήσεις, μία από τις ελάχιστες που το 2015 είχαν σταθεί αξιοπρεπώς, αυτή τη φορά ξεσάλωσε για χάρη του εντολέα της, το σίχαμα του ΣΚΑΪ Χατζή που απεδείχθη βασιλικότερος του βασιλέα και του παρακάναλου στο οποίο προς το παρόν εργάζεται. Τη διαφορά την ανέβασε στις 13 μονάδες, τέσσερις μόλις μέρες πριν τις εκλογές.
• Πάντως για άλλη μια φορά, άλλος είναι αυτός που τερμάτισε την καφρίλα. Γιάννης Μαυρής και Public Issue, αυτοεξευτελιζόμενοι πολλάκις, σε ένα ρεσιτάλ φιάσκου ανέβασαν τη διαφορά στις 15 μονάδες, προαναγγέλοντας ιστορική διαφορά. Προφανώς ιστορική απεδείχθη για άλλη μια φορά η αποτυχία του να κάνει σωστά τη δουλειά του, μη συνεργαζόμενος μάλιστα με κάποιο ΜΜΕ της συμφοράς.

Στις επόμενες εκλογές που δεν θα αργήσουν να΄ρθουν (θέτουμε ως απώτατο όριο τη διάρκεια της κατάπτυστης διακυβέρνησης σαμαροβενιζέλων, ήτοι 2,5 χρόνια, και ως ρεαλιστικό σενάριο τη βίαιη πτώση της συμμορίας στο χρόνο που άντεξε και ο Γιωργάκης Παπανδρέου), θα πρέπει να θυμόμαστε επιτέλους ποιους να εμπιστευόμαστε. Στην ψήφο η σχετική πλειοψηφία την πάτησε αυτή τη φορά και θα το συνειδητοποιήσει με άγριο τρόπο, ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά για τη διόρθωση των πραγμάτων. Το ίδιο έγινε, άλλωστε, και το 2015.

Μπάμπης ο Ανυπέρβλητος

PhD in Commmunication and Media Studies

Τι πρέπει να γνωρίζεις και να θυμάσαι πριν (ξανα)ψηφίσεις Μητσοτάκη

Οι Μητσοτάκηδες παρασιτούν επί δεκαετίες σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και τους πληρώνεις εσύ για να έχουν τη άνεση να κάνουν τις δουλειές τους ανενόχλητοι πλουτίζοντας σε βάρος του ελληνικού λαού, δηλαδή σε βάρος σου 

(του Δημήτρη Μπεκιάρη)

 

Αγαπητέ ψηφοφόρε. Εσύ που είσαι Δημοκράτης, εσύ που είσαι προοδευτικός έστω κι αν δεν είσαι Αριστερός, εσύ που είσαι κεντρώος, εσύ που έχεις πατριωτική συνείδηση, αλλά δεν είσαι πατριδοκάπηλος, εσύ που δεν είσαι ακροδεξιός οπαδός του Άδωνι Γεωργιάδη, εσύ που ενδεχομένως έχει απογοητευτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, που είσαι προοδευτικός και νοιώθεις φυσική απέχθεια για την αισθητική «Μπογδάνου» που λανσάρει η Νέα Δημοκρατία, εσύ που για χίλιους δύο λόγους μπορεί να ψήφισες τη Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές του Μαΐου, ίσως επειδή έπεσες θύμα της προπαγάνδας των ΜΜΕ της διαπλοκής, εσύ που είσαι εργαζόμενος, ελεύθερος επαγγελματίας, μισθωτός, άνθρωπος παραγωγικός και προκομένος και όχι φορέας του νεοφιλελεύθερου παρασιτισμού, έχεις ένα χρέος απέναντι στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία: Πρέπει να επιβεβαιώσεις ότι λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά και κυρίως τι σημαίνει Οικογένεια Μητσοτάκη. 

Η οικογένεια Μητσοτάκη ευθύνεται για κάποια από τα μεγαλύτερα δεινά σε αυτόν τον τόπο: Από την αποστασία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που οδήγησε στη Χούντα μέχρι την καταστροφική τριετία 1990 – 93 και από τις πλάτες που έβαλαν οι Μητσοτάκηδες ώστε να διαφύγουν οι κολλητοί τους, βασικοί κατηγορούμενοι στο σκάνδαλο με τις μίζες της SIEMENS, μέχρι τα δανεικά κι αγύριστα του Κυριάκου Μητσοτάκη στις τράπεζες και τις αμαρτωλές offshore της Μαρέβας, οι Μητσοτάκηδες επιβεβαιώνουν πως είναι συνώνυμο της Εθνικής Καταστροφής. Τους Μητσοτάκηδες τους έχει πληρώσει πολλές φορές ο ελληνικός λαός τα τελευταία 60 χρόνια. 

Αγαπητέ ψηφοφόρε πρέπει να γνωρίζεις και να θυμάσαι τα εξής: 

• Οι Μητσοτάκηδες παρασιτούν επί δεκαετίες σε βάρος του ελληνικού δημοσίου και τους πληρώνεις εσύ για να έχουν την άνεση να κάνουν τις δουλειές τους ανενόχλητοι πλουτίζοντας σε βάρος του ελληνικού λαού, δηλαδή σε βάρος σου. Είναι μία οικογένεια τα μέλη της οποίας έχουν κάνει κατάληψη σε θέσεις του δημοσίου, ενώ ταυτόχρονα τα μέλη της έχουν το θράσος να κατηγορούν τους δημόσιους υπαλλήλους και παράλληλα να λειτουργούν διαχρονικά βλαπτικά για το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον της Πατρίδας. 

• Οι Μητσοτάκηδες είναι εντολοδόχοι ξένων συμφερόντων και ντόπιων επιχειρηματιών. Είναι «εκπαιδευμένοι» ώστε να τοποθετούνται σε θέσεις εξουσίας για να προωθούν τα συμφέροντα ξένων και εγχώριων οικονομικών και πολιτικών κέντρων. Αυτό συμβαίνει πάντοτε σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, αλλά προς όφελος μιας στρατιάς στελεχών και δημοσιογράφων που ταΐζουν με διαφόρους τρόπους.

• Οι Μητσοτάκηδες είναι το απόλυτο παράδειγμα οικογενειοκρατίας. Φέρουν μεγάλη ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας και τώρα ετοιμάζονται ξανά σαν ακρίδες, οι πατεράδες, οι μετανοημένες σύζυγοι, οι αδερφές, τα ανίψια, οι νύφες, οι γαμπροί, οι σώγαμπροι και τα εγγόνια, να καταστρέψουν τη σοδειά της εξόδου από τα μνημόνια και σαν βδέλλες να πιούν το αίμα της Πατρίδας και του λαού μας. 

• Οι Μητσοτάκηδες εκπροσωπούν το πιο παλιό και από το παλιό. Είναι ο πολιτικός βραχίονας του παλιού, χρεοκοπημένου καθεστώτος της διαπλοκής που έριξε τη χώρα στα βράχια. Αυτό θα κάνουν και τώρα, αν εσύ τους ψηφίσεις και τους δώσεις τη δυνατότητα να κυβερνήσουν.

• Είναι οι εκφραστές της πιο αντιδραστικής, αντιδημοκρατικής και αντιλαϊκής στρατηγικής που ανά περιόδους επιχειρείται να υλοποιηθεί στη χώρα (Βλέπε 1990-93)

• Έχουν συνδέσει την παρουσία τους στα πολιτικά πράγματα με πολιτικές σκευωρίες (βλέπε αποστασία και παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο), με παρακρατικές μεθόδους (υποθέσεις υποκλοπών και δολοφονία Τεμπονέρα), με σκάνδαλα (βλέπε τη Siemens, το σπίτι του Βολταίρου, τις χρηματοδοτήσεις μέσω offshore, τα εκατομμύρια του Αλαφούζου, τις χορηγίες του Μαρινάκη, τον "Κήρυκα Χανίων", τις χορηγίες και τα δώρα από τον Χριστοφοράκο κλπ) και σχεδιάζουν να συνεχίσουν. Τώρα ετοιμάζουν χοντρές μπίζνες δισεκατομμυριων, των δικών σου δισεκατομμυρίων, των χρημάτων του ελληνικού λαού. 

• Δεν νοιώθουν καμία ντροπή να υποστηρίζουν δημόσια υπόδικους για υποθέσεις ναρκωτικών και καταδικασμένους για παιδεραστία. 

• Δεν νοιώθουν καμία ντροπή ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είναι υποψήφιος πρωθυπουργός, η αδελφή του να είναι υποψήφια βουλευτής, ο γιός της αδελφής του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι δήμαρχος, η σύζυγος του γιου της αδελφής του υποψήφιου πρωθυπουργού να είναι δημοσιογράφος σε τηλεοπτικό σταθμό, η αδελφή του γιού της αδελφής του υποψήφιου πρωθυπουργού να παίρνει «χρυσές» δουλειές πολλές φορές από το Δημόσιο, ο σώγαμπρος, σύντροφος της αδελφής του γιού της αδελφής του υποψήφιου πρωθυπουργού να παριστάνει κι εκείνος τον δημοσιογράφο κλπ, κλπ. 

• Οι Μητσοτάκηδες έρχονται για να εφαρμόσουν το πιο σκληρό αντιλαϊκό πρόγραμμα, με περικοπές συντάξεων, θέσπιση επταήμερης εργασίας, μειώσεις μισθών, απορρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, κατάργηση των ελέγχων για τους φοροφυγάδες, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κλπ, κλπ.. Το γνωρίζεις κι εσύ κατά βάθος: Ο Μητσοτάκης θα φέρει το τέταρτο μνημόνιο. 

• Οι Μητσοτάκηδες θα λειτουργήσουν επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα. Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι είναι η αγαπημένη οικογένεια της σημερινής πολιτικής και επιχειρηματικής ελίτ στην Τουρκία. Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς το ντελίριο λαϊκισμού και τον ακροδεξιό κατήφορο στο κορυφαίο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών.

• Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι Μητσοτάκηδες έκαναν μία δουλειά: Δυσφημούσαν τη χώρα στο εξωτερικό και υπονόμευαν τις προσπάθειες της κυβέρνησης Τσίπρα για έξοδο της Ελλάδας στο ξέφωτο. 

• Την ίδια στιγμή έκαναν τα πάντα για να συγκαλύψουν σκάνδαλα όπως της Novartis και του ΚΕΕΛΠΝΟ. Ο λόγος; Οι κολλητοί τους έτρωγαν με δέκα μασέλες. Και τώρα ετοιμάζονται ξανά με τη δική σου υπογραφή, δηλαδή με τη δική σου ψήφο.

Θα μπορούσε κάποιος να γράψει πολλά ακόμη. Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά. 

Θυμήσου ακόμη: Την τελευταία φορά που κυβέρνησε τη χώρα κάποιος Μητσοτάκης, ο ελληνικός λαός τον έδιωξε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, έχοντας μετανιώσει φυσικά για την καταστροφική επιλογή του. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης γίνει πρωθυπουργός, ο ελληνικός λαός μετανοιωμένος θα του δείξει σύντομα την έξοδο. Μόνο που η ζημιά θα έχει γίνει και δεν είναι εποχές για πειράματα. 

Τέλος να θυμάσαι πάντοτε το εξής: "Μητσοτάκης" δεν είναι επώνυμο κάποιας πολιτικής οικογένειας, "Μητσοτάκης" είναι επάγγελμα. 

(ΠΗΓΗ: http://www.periodista.gr/)

Άρθρο του Αλέξη Τσίπρα: Η Δεξιά θέλει να επιστρέψει για να ξεπλύνει ένα καθεστώς 40 ετών που χρεοκόπησε τη χώρα

Ο πολιτικός χρόνος στην Ελλάδα της κρίσης ήταν πρωτόγνωρα πυκνός. Οι τεκτονικές αλλαγές που συνέβησαν στη χώρα από το 2010 μέχρι σήμερα μοιάζουν σαν να έχουν συμβεί πολλά χρόνια πριν.

Η Ελλάδα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά άλλαξε. Η Αριστερά έγινε αυτά τα χρόνια η κινητήρια δύναμη των εξελίξεων. Της συνέβησαν, μας συνέβησαν, μέσα σε λίγα χρόνια γεγονότα που απασχολούν επί αιώνες το αριστερό κίνημα. Μαχητική αντιπολίτευση, κυβέρνηση, συμβιβασμός, επανεκκίνηση, ξανά μάχες από θέσεις διακυβέρνησης, υλοποίηση πολιτικών για τη βελτίωση της θέσης των λαϊκών τάξεων. Ολα αυτά όχι σε δεκαετίες, αλλά σε λιγότερο από έξι χρόνια.

Ομως, μετά τον πρώτο σταθμό, στον οποίο φτάσαμε με μεγάλη προσπάθεια και θυσίες του λαού, έχουμε μπροστά μας νέες προκλήσεις. Η επιστροφή στην κανονικότητα φυσικά επιβραδύνει τον καταιγισμό των εξελίξεων και τα πράγματα γίνονται πλέον πιο σαφή, πιο συγκεκριμένα. Η νέα κατάσταση της μεταμνημονιακής Ελλάδας επιτάσσει νέα καθήκοντα για την Αριστερά, τον προοδευτικό κόσμο και κάθε δημοκρατικό πολίτη. Μέχρι σήμερα το πρώτιστο καθήκον ήταν να αποκρούσουμε την επίθεση, να κρατήσουμε όρθιες τις λαϊκές τάξεις, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Το κάναμε στον δρόμο, στη Βουλή, στα υπουργεία. Τα μέσα άλλαζαν, αλλά ο σκοπός παρέμενε ίδιος.

Σήμερα αυτό έχει αλλάξει. Η Αριστερά δεν κρίνεται από την ικανότητά της μόνο να φυλάει Θερμοπύλες, αλλά κυρίως την ικανότητά της να δημιουργήσει. Να υλοποιήσει το δικό της πρόγραμμα, ένα σχέδιο προοδευτικής διακυβέρνησης, ριζοσπαστικών τομών και δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς.

Πολλές φορές αναφέρω στις ομιλίες μου ότι δεν ζητάμε δεύτερη ευκαιρία, αλλά την πρώτη, για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε χωρίς το ασφυκτικό πλαίσιο των καταναγκασμών και των εξαρτήσεων ένα σχέδιο βασισμένο στις αρχές και τις αξίες μας αλλά και στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της χώρας στην αυγή της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Η Αριστερά έγινε η κινητήρια δύναμη των εξελίξεων

Αυτή η αναφορά μου δεν συνιστά ρητορική υπερβολή. Αλλά αποτυπώνει μια βαθιά πεποίθηση δικιά μου αλλά –πιστεύω– και κάθε αριστερού και προοδευτικού πολίτη.

Η Αριστερά κυβέρνησε με εντιμότητα και σεβασμό στις θυσίες του λαού, διαχειρίστηκε με επιτυχία πρωτοφανείς καταστάσεις, έκανε συμβιβασμούς, αναγκάστηκε να εφαρμόσει πολιτικές πέρα και έξω από τη δικιά της λογική, έδωσε όμως ανάσα στις λαϊκές τάξεις, προχώρησε σε σημαντικές τομές, έβγαλε τελικά τη χώρα από τα μνημόνια.

Επομένως, πιστεύω ότι η Αριστερά απέδειξε ότι μπορεί να κυβερνά. Αλλά τώρα ήρθε επιτέλους η ώρα να κυβερνήσει και με το δικό της πρόγραμμα.

Ενα πρόγραμμα που έχει στο επίκεντρο την εργασία. Με ακόμα περισσότερες δουλειές και με καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας για κάθε εργαζόμενο. Με σεβασμό στο 8ωρο, χωρίς απλήρωτες υπερωρίες και μαύρη εργασία.

Με μια ανάπτυξη για όλους με σεβασμό στο περιβάλλον. Ανάπτυξη δίκαιη και βιώσιμη, στην οποία η παραγωγή νέου πλούτου έχει την ίδια σημασία με την αναδιανομή του. Ανάπτυξη που έχει όρια στην εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και εναρμονίζεται με την παγκόσμια ανάγκη για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Οχι τον ανορθολογισμό των μνημονίων που φόρτωσε έμμεσους, άμεσους, έκτακτους φόρους χωρίς σχέδιο και χωρίς καμία δικαιοσύνη, απλά για να βγαίνουν οι αριθμοί. Δίκαιο σύστημα σημαίνει ελάφρυνση των βαρών και σταθερό φορολογικό πλαίσιο. Λιγότεροι φόροι, αλλά μεγαλύτερη συνεισφορά από τον μεγάλο πλούτο, μικρότερη από τη μεσαία τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Σταθερή ροή πόρων για να κατευθύνονται στην Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, τις κοινωνικές δομές. Για να τελειώνει το ράβε-ξήλωνε, οι περικοπές και τα μπαλώματα.

Τώρα έχουμε μπροστά μας μια απόφαση ζωής

Με ασφάλεια και αλληλεγγύη για όλη την κοινωνία. Ισχυρό κοινωνικό κράτος, δίκαιο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα που εξασφαλίζει ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης για τους σημερινούς συνταξιούχους και διασφαλίζει το μέλλον των επόμενων.

Με ένα κράτος σύγχρονο, λειτουργικό και δημοκρατικό. Με παρεμβάσεις για τη βελτίωση της καθημερινότητας κάθε πολίτη αλλά και βαθιές ριζοσπαστικές τομές στο Σύνταγμα και τους νόμους σε προοδευτική κατεύθυνση.

Η προοπτική της υλοποίησης αυτού του σχεδίου, σήμερα απειλείται. Από μια Δεξιά που έχει πάψει εδώ και χρόνια να κρατά τα προσχήματα. Η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη επί τρία χρόνια διεξήγε έναν πόλεμο χωρίς αρχές, με ψέμα, λάσπη, fake news, συντονισμένες επιθέσεις από έναν πρωτοφανή σε όγκο και σφοδρότητα καθεστωτικό επικοινωνιακό μηχανισμό. Διεξήγε έναν αγώνα με στόχο την εκδίκηση, με βαθιά ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αλλά και ιστορικά κόμπλεξ.

Η Δεξιά σήμερα δεν θέλει να επιστρέψει απλά για να ισχυριστεί ότι δικαιώθηκε ιστορικά. Αλλά για να ξεπλύνει ένα καθεστώς 40 ετών που χρεοκόπησε τη χώρα και να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική. Για να επαναφέρει τον αυταρχισμό, όχι απλά με τη μορφή της καταστολής των αγώνων, αλλά και ως τρόπο άσκησης εξουσίας. Να ξηλώσει από τη ρίζα κάθε σπόρο κοινωνικής δικαιοσύνης που ρίξαμε αυτά τα χρόνια, στην εργασία, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, μέχρι τα δικαιώματα και την εξωτερική πολιτική.

Την Κυριακή, λοιπόν, οι Ελληνίδες και οι Ελληνες έχουν μπροστά τους δύο επιλογές.

Η μία οδηγεί σε μια σύγχρονη, δίκαιη και προοδευτική Ελλάδα. Μια νέα Ελλάδα που χτίζεται με καινούργια υλικά πάνω σε πιο γερά και συλλογικά θεμέλια. Η Ελλάδα που επενδύει στους ανθρώπους της και τη νέα γενιά της. Η Ελλάδα που χτίζει γέφυρες φιλίας και συνεργασίας στα Βαλκάνια και αναβαθμίζει τη θέση της στην Ευρώπη και τον Κόσμο.

Η ζωή μπορεί και πρέπει να νικήσει και πάλι

Η άλλη είναι η παλινόρθωση της Ελλάδας που κατέρρευσε το 2010. Είναι η Ελλάδα του τέλους του κοινωνικού συμβολαίου της μεταπολίτευσης, η χώρα που μηδένισε το κοντέρ των κοινωνικών δικαιωμάτων, των ατομικών ελευθεριών, της εργασιακής αξιοπρέπειας μέσα σε λίγα χρόνια. Είναι η Ελλάδα της νέας, γαλουχημένης στον κυνισμό της κρίσης, αδίστακτης ολιγαρχίας που δεν ενδιαφέρεται ούτε στο ελάχιστο για τη συναίνεση στις επιλογές της και την κοινωνική συνοχή, αλλά μόνο για τα κέρδη και την επιρροή της.

Είναι στο χέρι μας να κάνουμε το μεγάλο βήμα. Να κάνουμε πράξη αυτό που φαντάζει αδιανόητο στα μάτια αυτών που περιφέρονται με έπαρση και αλαζονεία από το βράδυ των ευρωεκλογών: Τη μεγάλη ανατροπή.

Τώρα έχουμε μπροστά μας μια απόφαση ζωής.

Η ζωή μπορεί και πρέπει να νικήσει και πάλι.

(ΠΗΓΗ: Εφημερίδα των Συντακτών)

Δημοσκόπηση Metron Analysis: Δυνατός ΣΥΡΙΖΑ και στο βάθος "ακροδεξιά παρένθεση"

Μπορεί το λάθος ομαδικής μαλάκυνσης που ετοιμάζεται να διαπράξει η κατάπτυστη σχετική πλειοψηφία των ευκόλως παρασυρόμενων νεοραγιάδων να είναι ασυγχώρητο, κανένα όμως λάθος δεν μένει για πολύ αδιόρθωτο. Το είδαμε το 2009 με το Γιωργάκη Παπανδρέου που κράτησε 2 χρόνια, το είδαμε το 2012 με τους ολετήρες Σαμαρά-Βενιζέλο που κράτησαν 2,5 χρόνια, αυτό θα  δούμε (σε περίπτωση που δεν υπάρξει η πολυπόθητη αφύπνιση στις 7 Ιουλίου) με το σπέρμα του αποστάτη και την ακροδεξιά κουστωδία του που όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η καταστροφική τους λαίλαπα δεν θα αντέξει πάνω από επίσης 2 χρόνια. 

Σε αυτό το σκηνικό του ιλαροτραγικού ρεύματος, που περισσότερο μοιάζει με ηλεκτροπληξία που χτύπησε τους χαχόλους τηλεθεατές ως διαρροή ηλεκτρικού ρεύματος από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες μέσα από τα νταβατζίδικα πορνοκάναλα που καπηλεύονται το τηλεοπτικό φάσμα της χώρας, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει μία εντυπωσιακή δυναμική. Κατά την χειρότερη -λόγω προπαγάνδας αλλά και φυσικής κυβερνητικής φθοράς- φάση του, όχι μόνο δεν καταρρέει, αλλά παγιώνεται ως κυρίαρχη πολιτική δύναμη, αξιώνοντας την υπέρβαση ακόμα και τού 30%. Ευλόγως το ποσοστό αυτό, σε συνδυασμό με την ελεγχόμενη διαφορά από τον ακροδεξιό καραγκιοζομπερντέ (στα επίπεδα των εκλογών του 2009, τίποτα πρωτόγνωρο και μη αναστρέψιμο, δηλαδή, για τα εκλογικά δεδομένα της πρόσφατης ιστορίας της χώρας), δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες για την βραχύβια "δεξιά παρένθεση" που θα επαναφέρει τα πολιτικά πράγματα στην επιθυμητή τους βάση. Εξάλλου, από μόνες τους οι εμετικές...μετεγγραφές και τα στελεχειακά αποβράσματα του μητσοτακικού βόθρου ομολογούν την καταστροφή που ετοιμάζονται να σκορπίσουν: ασφαλιστικό Πινοσέτ, πιστοληπτική γραμμή και νέα μνημόνια, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι λίγες μόνο από τις επιδιώξεις που δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές ούτε από τους αφελείς πανηλίθιους που ετοιμάζονται τώρα να τους ξαναψηφίσουν.

Στα θετικά των ευρημάτων της Metron Analysis για τον Alpha, προστίθεται η σιγουριά εισόδου επτά κομμάτων στη Βουλή, που μειώνει το εύρος της παράνοιας περί αυτοδυναμίας της μητσοτακικής συμμορίας, ενώ η τοποθέτηση του Στράτου Φαναρά περί μη αποκλεισμού της πιθανότητας για είσοδο στη Βουλή ακόμα και για την Ένωση Κεντρώων αφήνει περιθώρια ακόμα μεγαλύτερης αισιοδοξίας. Πάντως, ο αριθμός των κομμάτων αποτελεί μία βασική διαφορά μεταξύ αυτής της έρευνας και εκείνης της Alco για το Open Beyond, όπου εκεί παρουσιάζεται πιθανότερη μία πεντακομματική Βουλή και το Μέρα25 σίγουρα εκτός, λόγω μαζικών διαρροών των ψηφοφόρων του προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάθε περίπτωση, η προεκλογική περίοδος βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και, όπως απέδειξε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με την εντυπωσιακή του εμφάνιση στο προπαγανδιστικό αρχηγείο της πουστιάς (aka χοιροστάσιο του Φαλήρου), το παιχνίδι γυρίζει. Εξάλλου, αναμφισβήτητα δεν αξίζει η χώρα να κυβερνηθεί, ούτε για μια μέρα, από έναν ακόμα ρυπαρό και άχρηστο πολιτικάντη όχι απλά κατά τεκμήριο διεφθαρμένο, ακροδεξιό και νεοφιλελεύθερο, αλλά και αλαλάζουσα κότα που δεν μπορεί να αρθρώσει έστω και στοιχειωδώς πολιτικό λόγο, πολλώ δε μάλλον όταν ο ίδιος αποτελεί απολειφάδι του ελεεινού μητσοτακέικου βρωμόσογου που για πάνω από μισό αιώνα τη λεηλατεί ανελέητα. Το 9% των αναποφάσιστων φτάνει και περισσεύει για την ανατροπή (πάνω σε ποσοστά ούτως ή άλλως υπό αμφισβήτηση, αφού δεν ξεχνάμε ότι οι ίδιες εταιρείες έπεσαν έξω το 2015 κατά 7 και πλέον μονάδες στις "προβλέψεις" τους για χάρη των καθεστωτικών αφεντικών τους).

Μπάμπης ο Ανυπέρβλητος,

PhD in Communication and Media Studies

Οι «κανονικοί» φίλοι της κάπως εριστικής Athens Voice

(του Κωνσταντίνου Ταχτσίδη)

Αν κάτι είναι προφανές μετά την 26η Μαΐου, είναι πως η ευρεία νίκη της ΝΔ στις ευρωεκλογές απελευθέρωσε όλες τις "δημιουργικές" δυνάμεις του τόπου και η αποκτήνωση του συστήματος που χρεοκόπησε τη χώρα έχει φανεί σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια το τελευταίο διάστημα.

Χθες λοιπόν, η ακραία νεοφιλελεύθερη και ακραιφνώς "μητσοτακική" free press εφημερίδα, με αφορμή τον τραγικό θάνατο της αποκλειστικής νοσοκόμας Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστριας από την Αρμενία, δημοσίευσε στην ιστοσελίδα της και στις σελίδες τις στα social media, το παρακάτω κείμενο:

«Μετανάστρια από την Αρμενία, αποκλειστική νοσοκόμα στο νοσοκομείο Νίκαιας, πήδηξε από το παράθυρο και σκοτώθηκε για να μην απελαθεί. Κρίμα, έχασε την ευκαιρία να συνοδεύσει τον Τσίπρα στη δεξίωση του Προεδρικού»

Για τους "άριστους" κανίβαλους της Athens Voice, το γεγονός πως μια μετανάστρια-εργαζόμενη-μητέρα, βούτηξε στο κενό για να αποφύγει τον έλεγχο και προφανώς την απέλαση, ήταν μια πολύ καλή αφορμή για χιούμορ και αντιπολίτευση στον Τσίπρα.

Ευτυχώς, παρά το συντηρητικό και ακροδεξιό κλίμα που σαρώνει την κοινωνία, η αντίδραση μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου ήταν άμεση και μαζική. Σε λίγα μόνο λεπτά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλημμύρισαν από τα αρνητικά σχόλια των χρηστών και απαιτούσαν από την Athens Voice μια πειστική απάντηση για τη χρυσαυγίτικη δημοσίευση.

Οι υπεύθυνοι της Athens Voice, μάλλον είχαν λιποθυμήσει καθώς για αρκετές ώρες δεν αντέδρασαν στον θόρυβο που είχε δημιουργηθεί. Δεν είχαν όμως άλλη επιλογή και προχώρησαν -καθυστερημένα- σε μια απάντηση, που όχι μόνο δεν ήταν αρκούντως απολογητική, αλλά κατάφεραν -γιατί περί επιτεύγματος πρόκειται- να προκαλέσουν ακόμα μεγαλύτερη αντίδραση και κατακραυγή.

«Παρά τις προθέσεις μας το σχόλιο παρερμηνεύτηκε. Όχι μόνο από αυτούς που το παρερμήνευσαν επίτηδες ακριβώς γιατί καταλάβαιναν τη στόχευσή του. Αλλά και από κανονικούς ανθρώπους και από φίλους μας», έγραψαν -μεταξύ άλλων- οι συντάκτες της απάντησης της Athens Voice.

Δεν αισθάνθηκαν καν την ανάγκη να ζητήσουν συγνώμη από τους συγγενείς της μετανάστριας, ούτε φυσικά απολογήθηκαν στο σύνολο των αναγνωστών της κατάπτυστης δημοσίευσης. Αντιθέτως, σε μια απάντηση-μνημείο φασιστικής ιδεοληψίας χωρίζουν τους ανθρώπους σε "κανονικούς" φίλους της εφημερίδας και "μη κανονικούς" που δεν μπορούν να κατανοήσουν την ερμηνεία της δημοσίευσης. Όπως δηλαδή και ο ΑΡΚΑΣ, έτσι και η Athens Voice θεωρεί ηλίθιους και τρολ του ΣΥΡΙΖΑ, όλους όσοι δεν κατανοούν τα υψηλά της νοήματα της φιλελεύθερης διανόησης, που -και- στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ένα απάνθρωπο χιούμορ με μικροπολιτική κατεύθυνση, πάνω στο τραγικό θάνατο ενός ανθρώπου που πάλευε για το ψωμί του σε μια ξένη χώρα. Δεν είναι άλλωστε πως δε θυμόμαστε πως είχαν αντιδράσει τα ίδια ΜΜΕ και ο Άδωνις Γεωργιάδης στην περίπτωση των πυροβολισμών από επιστάτες εναντίων μεταναστών-εργατών στη Μανωλάδα.

Σα να μην έφτανε όλο αυτό, η Athens Voice δεν έμεινε εκεί. Δημοσίευσε και δεύτερη απάντηση που όχι μόνο δεν ήταν απολογητική, αλλά ήταν επιθετική ενάντια σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κατέκριναν δημοσίως τη δημοσίευση και χαρακτηρίζοντας ως "κυβερνητικά τρολ" τους ανθρώπους που αντέδρασαν.

Η εφημερίδα μάλιστα, στη συγκριμένη απάντηση έφτασε στο σημείο να δικαιολογήσει απόλυτα την αρχική δημοσίευση -για την οποία υποτίθεται είχε απολογηθεί λίγο νωρίτερα- κάνοντας λόγο για «μια ανάρτηση της εφημερίδας που δεν στρεφόταν εναντίον της μετανάστριας αλλά έκανε ακριβώς το αντίθετο, έψεγε την κυβέρνηση που από τις επικοινωνιακές φανφάρες του παρελθόντος, τώρα έχει καταντήσει να μετράει νεκρούς».

Η χθεσινή περίπτωση της Athens Voice είναι βέβαια μόνο ένα από δεκάδες παραδείγματα, ενός συστήματος που δεν πρόκειται να σταματήσει πουθενά μέχρι να αποκατασταθεί η άνοδος στην εξουσία των νόμιμων ιδιοκτητών της εξουσίας. Αρκετά τράβηξε το αστείο με την αριστερά.

Επιδόματα μόνο για Ελληνόπουλα, "κανονικοί άνθρωποι", ο νεοναζισμός ως lifestyle, οι τεμπέληδες έλληνες, «η κοινωνιολογία κάνει τα παιδιά αριστερά και πρέπει να καταργηθεί», «Το 8ωρο και το 5ήμερο εργασίας είναι ξεπερασμένα», «σκευωρία η Novartis» και ένας ορυμαγδός από fake news, για να παραθέσουμε μόνο ελάχιστα παραδείγματα από την κατήχηση των ΜΜΕ που δίνουν έναν διαρκή, ακάματο και πλέον απροκάλυπτο αγώνα, τα τελευταία χρόνια, για να φέρουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Άδωνη Γεωργιάδη στην εξουσία.

Η δημοσίευση της Athens Voice, δεν ήταν κάποιο λάθος που παρερμηνεύσαμε. Είναι το χάιδεμα των ακραίων και χυδαίων ενστίκτων των ψηφοφόρων της ευρύτερης Δεξιάς παράταξης, που ευελπιστούν να έρθει αυτοδύναμη στην εξουσία.

Δεν είναι όμως ότι και πριν δεν είχαν δώσει τα διαπιστευτήρια τους.

Κοντά δέκα χρόνια τώρα, από την αρχή της κρίσης, συζητάμε και περιγράφουμε το ίδιο ακριβώς πράγμα. Το αγνό μισός για τον εργαζόμενο ανεξαρτήτως της εθνικότητάς του, τη συλλογική ευθύνη και την κανονικοποίηση του νεοφασισμού, από το σύστημα που χρεοκόπησε τη χώρα. Η Χρυσή Αυγή μπορεί να εξαϋλώνεται δημοσκοπικά, αλλά έκανε και με το παραπάνω τη δουλειά της. Δημιούργησε το πρόσφορο έδαφος πάνω στο οποίο σπέρνει τους δηλητηριώδεις καρπούς του ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ, γιατί ο εκφασισμός μιας κοινωνίας δε σημαίνει απολύτως τίποτα αν δεν ακολουθήσει η κατάλυση του κοινωνικού κράτους και η διάλυση των εργασιακών κεκτημένων και δικαιωμάτων.

Η δημοσίευση, αλλά κυρίως η μετέπειτα συμπεριφορά της Athens Voice αποδεικνύουν για άλλη μια φορά πως η ακροδεξιά και ο νεοφασισμός, είναι το οξυγόνο στο υδρογόνο του νεοφιλευθερισμού, για να μπορεί να κυλάει ο μύλος των ανισοτήτων και του μίσους. H πεποίθηση πως αυτό είναι απλά μια άλλη, αντίθετη άποψη και όχι εκφυλιστική ασθένεια, είναι η μεγαλύτερη ήττα που έχουμε υποστεί ως κοινωνία.

Όταν πριν λίγα μόνο χρόνια, άρχιζε η συστηματική διακίνηση fake news, hoaxes και ακροδεξιών παραληρημάτων από στελέχη της ΝΔ, κανείς δεν περίμενε πως θα φτάναμε στο σημείο αυτό να καθορίσει νόρμες κοινωνικής συμπεριφοράς και ως εκ τούτου, εκλογικά αποτελέσματα. Κάναμε λάθος. Θα έπρεπε ήδη να είχαμε διδαχθεί από τη στρατηγική της Alt-right του Στιβ Μπάνον και του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.

Οι επικίνδυνοι ακροδεξιοί που έχουν τα τελευταία χρόνια εκλογικές επιτυχίες, όπως οι Τραμπ, Μπολσονάρο, Σαλβίνι, Όρμπαν και Μητσοτάκης, έχουν και ένα ακόμα ιδιαίτερο κοινό παρονομαστή. Την προσπάθεια διάλυσης κάθε ίχνους κοινωνικού κράτους, τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές σε επιχειρηματίες που ήδη φοροαποφεύγουν, την μετατροπή των εργαζομένους σε ανασφαλείς σκλάβους και την απάνθρωπη μεταχείριση του προσφυγικού προβλήματος που μαστίζει τον πλανήτη. Σε αυτό προσθέστε και την ρητορική για "παράσιτα", εννοώντας αυτούς που παίρνουν κάποιο επίδομα βοήθειας. Επίσης είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε πως οι χώρες αυτές, μαζί και η Ελλάδα, έχουν από τους χαμηλότερους δείκτες παροχής επιδομάτων σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Στην Ελλάδα, η Athens Voice δεν είναι δυστυχώς η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας του ανθρωπότυπου που ευδοκίμησε στα χρόνια της κρίσης με το αφήγημα του "μαζί τα φάγαμε" και των "τεμπέληδων" που απομυζούν τον πλούτο των άριστων και επιτυχημένων πλουσίων.

Η Αthens Voice πρωτοστάτησε στη δημιουργία της θεωρίας των "δύο άκρων", ενώ έχει επανειλημμένα δημοσιεύσει άρθρα υπέρ του εργασιακού μεσαίωνα και του άκρατου κορπορατισμού.

Το νέο εξελιγμένο υβρίδιο έχει ήδη γεννηθεί. Είναι οι "φιλελεύθεροι χρυσαυγίτες". Έρχονται. Δεν λιποθυμούν και είναι πιο επικίνδυνοι από ποτέ, γιατί νιώθουν δικαιωμένοι.

ΥΓ. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να μάθουμε ποιος ακριβώς ήταν ο εμπνευστής του χρυσαυγίτικου παραληρήματος της Athens Voice. Aν ήταν να ποντάρω κάπου, θα έβαζα τα λεφτά μου στον Μάνο Βουλαρίνο. Δε θα ήταν και η πρώτη φορά άλλωστε.

(ΠΗΓΗ: https://www.koutipandoras.gr/)